Kαλή ανάσταση και προσοχή στα βαρελότα

 Ο νέος οδικός χάρτης

καλή ανάσταση και προσοχή στα βαρελότα

Αθήνα 18/4/2011

Κατεβάστε από εδώ το άρθρο σε PDF

Τώρα που ο Παπανδρέου παρουσίασε το νέο οδικό χάρτη μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Μπορούμε λέει να κάνουμε ανάσταση με την ησυχία μας και αμέσως μετά θα μας βγάλει από την κρίση. Θα πουλήσει λέει ότι έχει μείνει απούλητο, θα αυξήσει τη φορολογία, θα μειώσει ή θα κόψει τελείως τα κοινωνικά επιδόματα όπως το επίδομα ανεργίας, θα μειώσει περισσότερο τους μισθούς στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, θα πάρει νέα μέτρα για τις συντάξεις, γι’ αυτούς που λυμαίνονται το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ) αλλά και για όλους τους άλλους τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους άνεργους. Και δεν θα μείνει μόνο σ’ αυτά αλλά θ’ ακολουθήσουν και πολλά άλλα. Γιατί δε νοείται άνεργος που δουλεύει η γυναίκα του ή ο άντρας της ανάλογα να παίρνει και επίδομα ανεργίας. Αυτό θα πρέπει να το παίρνει ο εργοδότης που θα τον πάρει στη δουλειά. Πώς να το κάνουμε δηλαδή. Ή δεν μπορεί να παίρνει και ΕΚΑΣ ο συνταξιούχος που παίρνει σύνταξη εξακόσια € το μήνα. Του φτάνουν και του περισσεύουν. Αλλά κι’ αυτοί οι μισθωτοί; Δεν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να λένε κι’ ευχαριστώ που έχουν τη δουλειά τους; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι για να πάρουν τα λεφτά τους οι τοκιστές και οι σουλατσαδόροι θα πρέπει να βάζουν συνέχεια το χέρι στην τσέπη; Τι πάει να πει κεκτημένα; Τι πάει να πει μας μείωσε τόσες φορές τους μισθούς; Τι πάει να πει λιτότητα, ακρίβεια και φορολογία; Δεν καταλαβαίνουν ότι χρειάζεται να βάλουν το χέρι στην τσέπη όχι μόνο δύο αλλά 102 φορές; Εν πάση περιπτώσει αν δεν το καταλαβαίνουν τώρα κάποτε θα το καταλάβουν. Όταν θα βγει η χώρα από την κρίση; Και πότε θα γίνει αυτό; Δεν μας το είπε ακόμη αλλά το εννόησε. Ακόμη και οι πιο κακοπροαίρετοι το κατάλαβαν. Σε ένα ή το πολύ δύο έτη φωτός.
Τώρα θα μου πείτε υπάρχουν και τα θέματα του ΟΤΕ. Επειδή προεκλογικά είπε ότι θα τον πάρει πίσω από τους Γερμανούς; Και τώρα δίνει και τα ρέστα; Ε και; Πρώτη φορά είναι που μας παραμυθιάσανε; Κι’ ο μακαρίτης ο μπαμπάς του ή ο άλλος με τις φακίδες αλλά και η παρέα ολόκληρη τέτοια παραμύθια δε μας λέγανε; Ή θα μου πείτε ότι η διοίκηση του ΟΤΕ προχώρησε σε απολύσεις στην COSMOTE, αυξάνει μετά από σαράντα χρόνια τις ώρες εργασίας, καταργεί όρους συλλογικών συμβάσεων, απειλεί με νέες απολύσεις και βάζει τα δικά της αιτήματα στις διαπραγματεύσεις. Και λοιπόν; Όποιος αντιδράει σ’ αυτά είναι τόσο δύσκολο να καταλάβει ότι πάνω απ’ όλα είναι το συμφέρον και τα κέρδη των μετόχων; Τι δηλαδή; Θα γυρίσουμε πάλι να μιλάμε για προστασία από τις απολύσεις, για θέσεις εργασίας, για δικαιώματα, για κεκτημένα και για άλλα τέτοια παραμύθια; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν και είναι τελείως οπισθοδρομικά; Ότι στη σημερινή εποχή τα αιτήματα τα βάζει και τα διεκδικεί η διοίκηση; Ότι αυτά που πήραμε τον εικοστό αιώνα θα πρέπει να τα δώσουμε πίσω; Και με τόκο;
Τώρα θα μου πείτε υπάρχουν και κάποιοι που μιλάνε μια άλλη γλώσσα. Που λένε ότι υπάρχει κι’ άλλος δρόμος. Ο δρόμος της αντίστασης απέναντι στην κυβέρνηση, στην τρόικα, στους δανειστές, στους τοκογλύφους και στους εργοδότες. Και λένε ότι το χρέος δεν είναι χρέος του ελληνικού Λαού, ότι το συσσώρευσε μια πολιτική και οικονομική ελίτ, ότι τα δάνεια δεν εξυπηρέτησαν αναπτυξιακές, παραγωγικές και κοινωνικές ανάγκες του τόπου. Ότι μοναδική διέξοδος είναι η αμφισβήτηση και εν τέλει η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους χωρίς μνημονιακούς και κατοχικούς όρους και προϋποθέσεις. Ότι απαιτείται ολική ή μερική διαγραφή του. Και μιλάνε για μια άλλη πολιτική που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους. Και λένε ότι ο ΟΤΕ πρέπει να επανέλθει στο δημόσιο. Ότι οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ δεν δέχονται τις πολιτικές που φέρνουν απολύσεις, αφαίρεση δικαιωμάτων, μείωση αμοιβών. Και που ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην τρομοκρατία που επιχειρείται από την κυβέρνηση, τη διοίκηση και τα παπαγαλάκια τους.
Αυτοί οι ίδιοι λένε ότι για όλα αυτά χρειάζεται αγώνας. Και μάλιστα αγώνας διαρκείας. Ότι την κατάσταση θα πρέπει να τη δούμε κατάματα χωρίς να προσπαθούμε να την ωραιοποιήσουμε. Ότι η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με αφορισμούς ή με τις παλαιές συνταγές, ότι οι αντιπαραθέσεις της πλάκας σήμερα κάνουν πολύ μεγαλύτερη ζημιά απ’ ότι στο παρελθόν, ότι ο αγώνας αυτός με την όποια μορφή του απαιτεί την ενεργό συμμετοχή των συναδέλφων. Ότι χρειάζεται συλλογική σκέψη, συλλογική δράση και κυρίως χρειάζονται ΟΛΟΙ.
Δεν θα το πιστέψετε αλλά σε όλους αυτούς ανέλαβε και απάντησε ένας παλιός μας γνώριμος. Ένας που απολύθηκε ο κακομοίρης πριν μερικούς μήνες από τον ΟΤΕ και πήρε μόνο μισό εκατομμύριο € αποζημίωση. Ο Παναγής. Και δεν τους χαρίστηκε. Είναι τους είπε ανεύθυνοι. Έτσι τους είπε. Ανεύθυνους.