Ενημερωτικό σημείωμα του Ενωτικού Μετώπου Ανατροπής ΠΕΤ-ΟΤΕ για τις συνελεύσεις των τοπικών τμημάτων της ΠΕΤ-ΟΤΕ Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2016
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ
Η κυβέρνηση υποχωρώντας στις απαιτήσεις και τους εκβιασμούς των
δανειστών υπέγραψε και υλοποιεί ένα ακόμα μνημόνιο με αντιλαϊκές πολιτικές
λιτότητας. Εφαρμόζονται έτσι, ως απαίτηση των δανειστών και απόρροια των νέων
μνημονιακών δεσμεύσεων, νέες παρεμβάσεις και εφαρμοστικοί νόμοι που αφορούν
στην κοινωνική ασφάλεια και στην πρόνοια. Αναμένονται με βάση τις «βέλτιστες»
πρακτικές της ΕΕ αντίστοιχες παρεμβάσεις στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, το
πλαίσιο διαμεσολάβησης - διαιτησίας των εργατικών διαφορών, τις ομαδικές
απολύσεις, τον συνδικαλιστικό νόμο κλπ. Είναι ήδη σε εξέλιξη η συζήτηση για νέο
φορολογικό νομοσχέδιο και τέλος υλοποιείται ένα ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων
με αιχμή τις δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα (περιφερειακά
αεροδρόμια, λιμάνια ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΑΔΜΗΕ, μικρή ΔΕΗ, ΔΕΣΦΑ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Rosco, ενώ δεν γλυτώνει όπως
φαίνεται και το εναπομείναν 10 % του ΟΤΕ). Έχει γίνει σαφές και στον πλέον αδαή ότι η παραμονή της χώρας
σε καθεστώς μνημονίων, δημιουργεί ιδανικό περιβάλλον για την εργοδοτική πλευρά,
που αξιοποιεί την επίθεση της τρόικας στους εργαζόμενους, προκειμένου να πάρει
πίσω όλες τις κατακτήσεις μας τον προηγούμενο αιώνα.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ ΤΟ
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Ο ιδιωτικοποιημένος ΟΤΕ εναρμονίζεται με τις πρακτικές του μαύρου
μετώπου ΣΕΒ και τρόικας. Με την επίκληση της κρίσης και του ανταγωνισμού ζητά
(και δυστυχώς κερδίζει), όλο και πιο πολλά, δίνοντας όλο και πιο λίγα. Ήδη με
την περυσινή Συλλογική σύμβαση, ο μισθός των παλιών εργαζομένων μειώθηκε κατά
10+1 %, ενώ ο ΟΤΕ έχει πλέον την δυνατότητα να προσλαμβάνει προσωπικό στην
μητρική με κατώτερο μισθό τα 755€ μικτά. Ταυτόχρονα οι ανισότητες στα μισθολογικά,
εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα μεταξύ παλιών νέων διευρύνθηκαν ακόμα
περισσότερο. Χαρακτηριστικά οι νέοι εργαζόμενοι εργάζονται 8ωρο και όχι 7ωρο
όπως οι παλιοί και δεν προστατεύονται από απολύσεις για οικονομοτεχνικούς
λόγους. Ακόμα δικαιούνται λιγότερες άδειες ασθενείας, δεν παίρνουν κουπόνια
σίτισης, εορταστική άδεια, δεν μπορούν να κατοχυρώσουν πλέον το
ανθυγιεινό επίδομα και αποζημιώνονται με χειρότερο τρόπο για
διημέρευση και εκτός έδρας διανυκτέρευση.
Η ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Ταυτόχρονα περίπου 4.000 συνάδελφοι αποχώρησαν μέσω προγραμμάτων
εθελούσιας τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ ελάχιστες από αυτές τις θέσεις
εργασίας
αναπληρώθηκαν από νέες προσλήψεις. Αυτό δημιούργησε μια χωρίς
προηγούμενο εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς. Η εντατικοποίηση έχει
χτυπήσει κόκκινο, με αποτέλεσμα συνάδελφοι ιδιαίτερα στο πεδίο να παραβιάζουν
με την ανοχή ή και την προτροπή των προϊσταμένων τους το ωράριό τους και τους
κανονισμούς υγιεινής και ασφάλειας. Συγκροτούνται παρανόμως μονοπρόσωπα
συνεργεία (όπου απαιτούνται διπρόσωπα) και ως φυσικό επακόλουθο έχουμε μια μεγάλη αύξηση στα εργατικά ατυχήματα πολλά
από τα οποία δεν δηλώνονται καν. Οι εργαζόμενοι – ιδιαίτερα οι νέοι - ρισκάρουν
ακόμα και την ίδια τους την ζωή, κάτω από το βάρος μιας πρωτοφανούς πίεσης που
ασκούν μεταξύ άλλο παράλογοι και μη επιτεύξιμοι στόχοι όπως το 48/24. Η
εντατικοποίηση της εργασίας, πέρα από όλα τα παραπάνω συμβάλει και στη διάσπαση
των εργαζομένων, αφού οι νέοι εργαζόμενοι είναι πολύ πιο ευάλωτοι στην
εργοδοτική πίεση και στο ασύδοτο διευθυντικό δικαίωμα όπως ασκείται από μερίδα
του στελεχικού δυναμικού της διοίκησης.
Η ΝΕΑ ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ
Πολλές φορές οι επιλογές της διοίκησης μοιάζουν ανακόλουθες και
αποσπασματικές. Πώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι από την μια ενθαρρύνεται η εξοντωτική
εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς και από την άλλη ξοδεύονται χιλιάδες
εργατοώρες προκειμένου να εμπεδωθεί από τους εργαζομένους η νέα εταιρική
κουλτούρα; Απανωτές έρευνες ικανοποίησης, έρευνες στιγμής, BC2X, κανονιστική συμμόρφωση, αξιολόγιο, νέες στολές και μπόλικη
διαφήμιση, επιχειρούν να εμπεδώσουν στο προσωπικό τις αξίες της Deutsche Telekom. Οι εργαζόμενοι
δικαίως αγανακτούν και αισθάνονται προσβεβλημένοι με το Rebranding και την σπουδή της
διοικητικής ομάδας της Cosmote
να ευλογήσει τα γένια της. Ένα χρόνο πριν στο σεμινάριο BC2X μας έλεγαν ότι ο ΟΤΕ είναι ένα πανίσχυρο Brand Name παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας
και λίγο αργότερα το πέταξαν στα σκουπίδια! Ακόμα η διοίκηση παραμένει
προσηλωμένη στο Outsourcing
και εκχωρεί όλο και περισσότερο υπηρεσιακό έργο στον εργολάβο.
Μετά από την φύλαξη και την καθαριότητα (που έφυγαν ως μη τεχνικό έργο
σύμφωνα με την τότε επιχειρηματολογία της διοίκησης) έρχεται η σειρά των ΗΜ/ΗΠ.
Η διοίκηση πλέον χαμηλώνει τον πήχη των επιχειρημάτων και μιλάει για μη
τηλεπικοινωνιακό έργο! Αλλά μέχρι που θα φτάσει αυτό; Σε σύνδεση με την παντελή
έλλειψη σοβαρής τεχνικής επιμόρφωσης στις σύγχρονες τηλεπικοινωνιακές
τεχνολογίες, γίνεται σαφές ότι το ιδεώδες μοντέλο για το management team είναι «όλα στους οίκους»
και στον ΟΤΕ τα «χέρια» (Πεδίο, Καταστήματα, Call Centers). Σαν να μην έφτανε αυτό προσπαθούν να βρουν παράθυρο
νομιμότητας και να καταργήσουν την επίβλεψη από τεχνικούς του ΟΤΕ στα έργα που
έχουν ήδη αναθέσει σε εργολάβους «πιστοποιώντας» ιδιώτες τεχνίτες στο ΟΤΕΑcademy, προκειμένου να
προσπεράσουν τις απαιτήσεις της ΑΔΑΕ.
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ
Αναλύοντας τις αιτίες της ήττας του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν
παραγνωρίζουμε τον ρόλο που έπαιξε ο δυσμενής παγκόσμιος συσχετισμός μεταξύ του
κεφαλαίου και του κόσμου εργασίας. Έχουμε όμως βάσιμους λόγους να ισχυριζόμαστε
ότι στην χώρα μας το συνδικαλιστικό κίνημα – συμβιβασμένο, εργοδοτικό,
κυβερνητικό, κομματικό – έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτή την ήττα. Το
ξήλωμα των κατακτήσεων μισού αιώνα δεν θα μπορούσε ειδικά στην χώρα μας να
επιτευχθεί χωρίς την συνευθύνη της συνδικαλιστικής ηγεσία της χώρας μας,
ξεκινώντας από την ΓΣΕΕ και φτάνοντας στις δικές μας τόσο στην ΟΜΕ-ΟΤΕ όσο και
στην ΠΕΤ-ΟΤΕ. Το συνδικαλιστικό δίδυμο ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ, (όπως και να λέγονται μετά
το συνδικαλιστικό Rebranding)
άσκησαν όλα αυτά τα χρόνια ένα συμβιβασμένο εργοδοτικό κυβερνητικό και
κομματικό συνδικαλισμό και οδήγησαν τους εργαζομένους σε ήττες που θα είχαν
αποφευχθεί αν δεν αποφάσιζαν να βάλουν πλάτη όλα αυτά τα χρόνια για να περάσουν
οι μνημονιακές πολιτικές των κομμάτων με τα οποία είναι απολύτως ταυτισμένοι. Με
τις επιλογές τους οδήγησαν τους εργαζομένους στην αδρανοποίηση, στην
ηττοπάθεια, στον ατομισμό. Πως αλλιώς να ερμηνεύσουμε το γεγονός πως ένα τόσο
ισχυρό συνδικάτο σαν το δικό μας έχει τόσο μικρά ποσοστά συμμετοχής σε
απεργιακές κινητοποιήσεις; Έφτασαν στο
σημείο μέσω του προέδρου της ΓΣΕΕ να ταυτίζονται με τις επιδιώξεις της Τρόικας,
με το ΣΕΒ και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ για να στηρίξουν το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της 5ης
Ιουλίου 2015. Ο κρυπτόμενος πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ενώ μέχρι πρόσφατα ισχυρίζονταν ότι
δεν υπάρχουν ορατές ενναλακτικές πολιτικές έναντι των μνημονίων, σήμερα
αυτογελοιοποιείται υποδυόμενος τον όψιμο αντιμνημονιακό! Το συνδικαλιστικό
κίνημα, βρίσκεται σε παρατεταμένη φάση σήψης και ανυποληψίας και θα χρειαστεί
πολλή προσπάθεια να εμπνεύσει ξανά τους εργαζόμενους. Στο δικό μας τον χώρο
υπέγραψαν πέρυσι μια ΣΣΕ για την οποία ακόμα καυχιόνται. Είναι η σύμβαση που
χώρισε τους εργαζομένους σε παλαιούς και νέους για πολλοστή φορά, είναι η
σύμβαση ισόβιας φτώχιας για τους νέους εργαζόμενους, των 9 νέων κλιμακίων εκ
των οποίων το τελευταίο φτάνει μετά από 30+ χρόνια στο εισαγωγικό μισθολογικό
κλιμάκιο των παλαιών εργαζομένων. Σήμερα έρχονται και παρουσιάζουν ως νίκη του
συνδικάτου, το δάνειο των 5000 € , τα 5 €
μείωση στο τηλεπικοινωνιακό πακέτο και τα κουπόνια σίτισης που σε άλλους
δίνονται και σε άλλους όχι κατά περίπτωση.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Συνάδελφοι θεωρούμε την απεργία της 4ης Φεβρουαρίου μια
καλή ευκαιρία να συσπειρωθούμε ξανά γύρω από το συνδικάτο μας, να προσπεράσουμε
τις χρεωκοπημένες συμβιβασμένες και υπόδουλες συνδικαλιστικές ηγεσίες και να
προχωρήσουμε στην ανασύνταξη των δυνάμεων μας στην κατεύθυνση να ξανακερδίσουμε
όσα χάσαμε και να διευρύνουμε τις κατακτήσεις μας. Να αποτρέψουμε την
αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση και την παραχώρηση εργασιακών δικαιωμάτων που
απαιτούν οι δανειστές. Σε αυτή την κατεύθυνση χρήσιμο όπλο είναι η συνένωση των
συνδικαλιστικών δυνάμεων στον ΟΤΕ. Σε ένα σωματείο και σε μια ομοσπονδία τηλεπικοινωνίων.
Μαζί με τα αιτήματα όλων των Ελλήνων εργαζομένων στην Πανελλαδική Απεργία της 4ης
Φεβρουαρίου προβάλλουμε και τα δικά μας κλαδικά αιτήματα.
- Κανένας διαχωρισμός (μισθολογικά – εργασιακά – ασφαλιστικά) μεταξύ παλιών και νέων – Ενιαίο καθεστώς μισθών, επιδομάτων, ωραρίου, αδειών, διασφάλισης θέσεων εργασίας.
- Όχι στην Εντατικοποίηση – Προσλήψεις – αυστηρή τήρηση συμβατικού ωραρίου - αυστηρή τήρηση εργασιακής νομοθεσίας και κανονισμών υγιεινής & ασφάλειας
- Όχι στην εκχώρηση του έργου μας στους εργολάβους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου