Ο αγώνας για την
αξιοπρέπεια θα νικήσει τη βαρβαρότητα
Η βαρβαρότητα του κράτους και η κοινωνία της απάθειας και της
αδράνειας κινδυνεύει άμεσα να χρεωθεί για πρώτη φορά με νεκρό από απεργία
πείνας στις ελληνικές φυλακές. Η δικαστική εξουσία επιτίθεται αυτή τη φορά στο
ίδιο το μέσο το οποίο επιλέγουν οι αγωνιστές για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα,
την απεργία πείνας. Το ίδιο μέσο που χρησιμοποιούν αυτήν την περίοδο οι Σύριοι
πρόσφυγες στην πλατεία Συντάγματος διεκδικώντας ταξιδιωτικά έγγραφα, άσυλο, στέγη,
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το ίδιο σύστημα που τα τελευταία χρόνια έχει
καταστρέψει τόσες ζωές, δεν διστάζει να καταστρέψει τη ζωή ενός ανθρώπου που
μάχεται εναντίον του, ιδιαίτερα όταν το πολιτικό κόστος θεωρείται αμφίβολο.
Ο αναρχικός κρατούμενος Νίκος Ρωμανός βρίσκεται εδώ και
23 μέρες σε απεργία πείνας, χρησιμοποιώντας «το σώμα του για οδόφραγμα»,
διεκδικώντας, το δικαίωμά του στις εκπαιδευτικές άδειες για να σπουδάσει στο
ΤΕΙ Αθήνας, όπου πέρασε αφού έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις μέσα από τη φυλακή.
Η κατάσταση της υγείας του Νίκου Ρωμανού είναι εξαιρετικά
κρίσιμη και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», με άμεσα υπαρκτό
κίνδυνο για μόνιμες βλάβες στην υγεία του ή ακόμα και να χάσει οριστικά τη μάχη
του για ζωή. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση της ακραίας λιτότητας, του
αυταρχισμού και της ακροδεξιάς ατζέντας, θα έχει την απόλυτη ευθύνη για ότι
συμβεί στον απεργό πείνας. Από κοινού με τους κρατικούς της μηχανισμούς θα
είναι οι μόνοι ηθικοί και πολιτικοί αυτουργοί μιας δολοφονίας ενός νέου
ανθρώπου που επιλέγει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του ως κρατούμενος, με όπλο
την ίδια του τη ζωή.
Η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Δικαιοσύνης λειτουργώντας
εκδικητικά πέρα από κάθε θεσμικό πλαίσιο, επιδιώκουν να εμπεδώσουν το δόγμα της
μηδενικής ανοχής. Οι υπερασπιστές «του νόμου και της τάξης», βέβαια, δε
διστάζουν να προβαίνουν σε κινήσεις που στοιχειοθετούν το αδίκημα του
βασανισμού κρατουμένου, δίνοντας εντολή για αναγκαστική σίτιση. Η εξαίρεση
δικαιωμάτων και ελευθεριών, που με αγώνες έχουν κατακτηθεί, τείνει να γίνει ο
κανόνας για όλους και όλες μας, μέσα σε μια συνθήκη κρίσης ολοένα και πιο
βαθιάς, την ώρα που κάθε επίδοξο «success story» γίνεται ολοένα και πιο φαιδρό.
Δεδομένου ότι το αίτημα του Νίκου Ρωμανού, εκτός από δίκαιο,
είναι και απολύτως σύννομο, δημιουργεί απορία και οργή η μέχρι τώρα άρνηση του
υπουργού Δικαιοσύνης να παρέμβει, διασφαλίζοντας το δικαίωμα που ο Ρωμανός
διεκδικεί με το ύστατο μέσο, την ίδια του τη ζωή.
Η παιδεία είναι δικαίωμα όλων κι όχι απλά αγαθό των λίγων. Ο
πολύτιμος θεσμός του σχολείου μέσα στη φυλακή αυτό διαφυλάττει. Ή μάλλον
προσπαθεί να διαφυλάξει. Είναι υποκρισία να νομοθετούμε νόμους που στην πράξη
ακυρώνουμε.
Η αλληλεγγύη, όμως, στον Ν. Ρωμανό πληθαίνει, τόσο απ τα μέσα
με απεργίες πείνας συντρόφων του κρατουμένων, όσο κι απ τους χιλιάδες ανθρώπους
που κινητοποιούνται στην Ελλάδα και αλλού. Ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει
υπόθεση ολόκληρης της πληττόμενης και αγωνιζόμενης κοινωνίας προκειμένου να τον
οπλίσει με αλληλεγγύη και να είναι νικηφόρος για όλες και όλους μας.
Δε θα επιτρέψουμε να
γίνει η κοινωνία φυλακή,
θα τους ανατρέψουμε για να ζήσουμε όπως εμείς
επιθυμούμε!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου