ΜΕΤΑ: Τα νέα καθήκοντα του συνδικαλιστικού κινήματος και των συνεπών ταξικών δυνάμεων

Αθήνα 12/6/2016

ΤΑ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι δέχονται σφοδρότατη επίθεση, υπό τον επιβαλλόμενο νομοθετικό σχεδιασμό των δανειστών με αιχμή του δόρατος την ίδια την κυβέρνηση που μεταλλάχθηκε σε άκριτο όργανο και πιστό υπηρέτη τους.

Τα προηγούμενα χρόνια εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών γνώρισαν τη δραματική μείωση των συντάξεων κατά 50%, απώλεσαν περί το 40% των αποδοχών τους και σε συνδυασμό με την εκθεμελίωση του εργατικού δικαίου ότι αποτελούσε το πλαίσιο των θεσμικών δικαιωμάτων τους.

Στην 15μηνη παρουσία της σημερινής κυβέρνησης εργαζόμενοι και συνταξιούχοι δέχτηκαν ακόμη ένα ισχυρό πλήγμα με την πρόσφατη νομοθέτηση του αντιασφαλιστικού τερατουργήματος και την επέκταση της φορολογικής λεηλασίας.

Με το μέτρο του διαβόητου πια "κόφτη" κάθε χρόνο οι συντάξεις όλων θα περικόπτονται, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων θα μειώνονται και ακολούθως στον ιδιωτικό τομέα ως "προσαρμογή ισότιμης κοινωνικής μεταχείρισης".

Η εκχώρηση των "κόκκινων" δανείων στα κοράκια της αγοράς συνιστά άλλο ένα αποφασιστικό πλήγμα κατά των εργαζομένων και δημιουργεί τους όρους απόλυτης εξάρτησής τους στα όρια της επιβίωσης.

Η υπαγωγή όλων των κρίσιμων παραγωγικών εργαλείων και βασικών υποδομών του δημοσίου στο υπερταμείο και η παράδοσή τους στους δανειστές για 99 χρόνια, πέραν του αποκλεισμού κάθε δυνατότητας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την αντιμετώπιση της ανεργίας, έχει σαν στόχο την άλωση και διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων σ' αυτές τις επιχειρήσεις.

Η επαπειλούμενη νομοθετική παρέμβαση, σαφώς προσδιορισμένη από το 3ο και εσαεί μνημόνιο, τους προσεχείς μήνες για

• τις εργασιακές σχέσεις
• την υιοθέτηση των ομαδικών απολύσεων
• την κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και των συλλογικών συμβάσεων
• της απαγόρευσης κήρυξης απεργιών
• την αναγνώριση του "δικαιώματος" της ανταπεργίας
• τον οικονομικό στραγγαλισμό των συνδικάτων
• την άρση των συνδικαλιστικών ελευθεριών

δημιουργούν εφιαλτικό τοπίο απόλυτης πληβειοποίησης της εργατικής τάξης και συνθήκες παροχής της εργατικής δύναμης υπό καθεστώς δουλείας.

Η ευαγγελιζόμενη προοπτική οικονομικής ανάπτυξης, από την μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των φύσει και θέσει μνημονιακών συμμάχων της, Ν. Δ., ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ, Λεβέντη κλπ, αν και όποτε συμβεί θα είναι ασταθής, εργασιοκτόνα και ταξικά μονομερής υπέρ του κεφαλαίου με την ταυτόχρονη καθολική επικράτηση των πολυεθνικών στη χώρα μας.

Όλη η λογική των μνημονίων είναι η πιο αποδοτική αξιοποίηση του κεφαλαίου ώστε να προσφέρει υπερκέρδη σε μια όλο και μια στενότερη ομάδα καπιταλιστών και να μεταφέρεται μεγάλο μέρος της υπεραξίας, που παράγεται στη χώρα, στην τσέπη των δανειστών.

ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ - ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ

Μπροστά στην πρόκληση εξαθλίωσης και συντριβής της εργατικής τάξης με όρους 19ου αιώνα τα καθήκοντα για εργαζόμενους, παρατάξεις, συνδικάτα επαναπροσδιορίζονται ώστε η δράση τους να είναι αντάξια και κυρίως αποτελεσματική, ανάλογη της απειλής.

Ένα στρατηγικό και ηγεμονικό σχέδιο, των συνεπών ταξικών δυνάμεων, οφείλει να αναγνωρίσει ως αναγκαιότητα την αναδιάταξη και αναπροσανατολισμό των συνδικάτων που σαφώς δεν θα περιορίζεται στα παραδοσιακά καθήκοντα άλλων εποχών στη βάση των ακόλουθων κατευθύνσεων-αξόνων:

• ΜΕΤΑτροπή  των συνδικάτων σε μαχητικούς σχηματισμούς αντίστασης και ανατροπής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών με σαφή αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό προσανατολισμό, σχεδιασμό και δράση
• ΜΕΤΑτόπιση από τις στενές παραταξιακές συγκροτήσεις σε πλατιά σχήματα που γνώμονάς τους δεν θα είναι οι πολιτικές προτιμήσεις και καταβολές των εργαζομένων αλλά η ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ
• ΜΕΤΑστροφή στην πολιτική συμμαχιών με άλλα κοινωνικά στρώματα που θίγονται καταστροφικά από τις πολιτικές εσωτερικής υποτίμησης και δημιουργικής συνεύρεσης με τα άλλα τμήματα του μαζικού κινήματος
• ΜΕΤΑβολή από τις θεωρήσεις πλήρους αντιστοίχησης, συστοίχησης και εξάρτησης από κόμματα και κυβερνήσεις στη βάση της αυτονομίας του σ. κ. και της δημοκρατικής λειτουργίας και συγκρότησής του
• ΜΕΤΑκίνηση από τις παραδοσιακές συντεχνιακές αντιλήψεις για την επιμέρους υπεράσπιση δικαιωμάτων ανά εργασιακό χώρο και κλάδο αλλά συνολική αντιπαράθεση με τις ασκούμενες πολιτικές
• ΜΕΤΑθεση της ευθύνης ανάπτυξης μαζικών εργατικών αγώνων στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις όταν ή σκόπιμη αδράνεια της παραδομένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ορθώνεται ως εμπόδιο.

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΣΦΑΛΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΠΟΡΕΙΑ

Το αριστερό συνδικαλιστικό κίνημα που συγκροτείται στο ΜΕΤΑ με όρους αυτονομίας, πολιτικής διευρύνσεων και κοινωνικών συμμαχιών ως επιβεβαίωση της πολιτικής επιλογής του επιβραβεύθηκε από τους εργαζόμενους σε πολλά συνδικάτα, μεταξύ άλλων στα δυο μεγαλύτερα της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και της ΟΤΟΕ.

ΜΕΤΑ το εκλογικό αποτέλεσμα στη ΓΣΕΕ και ιδιαίτερα στο μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας (ΕΚΑ) με την εκρηκτική άνοδο των δυνάμεων της ΕΑΚ (στηρίζεται από το ΜΕΤΑ και το ΕΜΕΙΣ), που εκθρόνισαν την ΠΑΣΚΕ από τη 2η θέση, δημιουργούνται αντικειμενικά οι αριθμητικές και ποιοτικές προϋποθέσεις για την ανατροπή των καθεστωτικών και μνημονιακών παρατάξεων στο σ. κ., και στη ΓΣΕΕ, και τον περιορισμό των απομονωτικών πολιτικών του ΠΑΜΕ.

Απόψεις μέσα στις γραμμές του ΜΕΤΑ που εκφράζουν τη λογική κάθετων διαχωρισμών των συνδικαλιστικών δυνάμεων με κριτήριο την κομματική και πολιτική προέλευση των εργαζόμενων δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.

Αναπαράγουν αποτυχημένες αντιλήψεις που εκφράζονται από παραδοσιακές δυνάμεις ¨καθαρότητας" (ΠΑΜΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) που σε κανένα επίπεδο δεν επιβεβαίωσαν για την ορθότητα και πολύ περισσότερο για την αποτελεσματικότητά τους και τη μαζικοποίηση των αγώνων.

Αγνοούν και μάλιστα ανιστόρητα τις καλύτερες παραδόσεις του σ. κ. που κατέγραψε τις μεγαλύτερες νίκες του όταν υπηρετούσε το δόγμα "ενότητα στη δράση" χωρίς την παρεμβολή άλλων φίλτρων.

Δεν αναγνωρίζουν τις ιδρυτικές αρχές για τη συγκρότησή μας που συνοψίζεται στο τρίπτυχο της αντιμνημονιακής και αντιεργοδοτικής πολιτικής και της αυτονομίας από τα κόμματα που μας κληροδότησε η Αυτόνομη Παρέμβαση.

Κριτήριο μοναδικό, κατά συνέπεια, για τη συμμετοχή στις γραμμές του  ΜΕΤΑ ή για την απομάκρυνση οποιουδήποτε είναι η υιοθέτηση των παραπάνω ή παραβίασή τους αντίστοιχα.

Επιμέρους παραβιάσεις μπορεί και πρέπει να αντιμετωπισθούν από τις παρατάξεις μας αναλογικά και πάντως χωρίς τη γενίκευση ενοχοποίησης κατά πάντων.

Ένα πρότυπο νέας συνδικαλιστικής κουλτούρας που αναγνωρίζεται από δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους δεν μπορεί να τεθεί σε αμφισβήτηση και πολύ περισσότερο σε κίνδυνο.

Με συντροφικότητα και αίσθημα ευθύνης όλοι μαζί οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις των καιρών χωρίς την ανάληψη δυσανάλογων πρωτοβουλιών και ευθυνών που μπορεί να απειλήσει την ΕΝΟΤΗΤΑ μας.

Η απόπειρα, έστω, επικράτησης άλλων αρχών και αξιών θα αποτελέσει ανέλπιστο δώρο στους δανειστές, τα μνημονιακά κόμματα, την εργοδοσία, τις απαξιωμένες και μνημονιακές ηγεσίες του σ. κ. με οδυνηρές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους.

Δημιουργικό καθήκον όλων μας είναι η επεξεργασία σχεδίου για την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των πρόσθετων δυσκολιών που συσσώρευσε η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και επέτεινε το κλίμα απογοήτευσης ανάμεσα στους εργαζόμενους.