Οι απόψεις μας για την κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας πώλησης του ΟΤΕ στη Deutsche Telecom

Οι απόψεις μας για την κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας πώλησης του ΟΤΕ στη Deutsche Telecom

Δημήτρης Στρατούλης
Γιάννης Δούκας
Ιούνιος 2008

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έρχεται σήμερα με τη συμφωνία αυτή να ολοκληρώσει ένα εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό και εργασιακό έγκλημα το οποίο ξεκίνησε πριν από 15 και πλέον χρόνια και δεν ολοκληρώθηκε τότε λόγω της πτώσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Έκτοτε και με τη μεσολάβηση όλων των αλλεπάλληλων νόμων για το ποσοστό που μπορεί να πουληθεί, με τη θεσμοθέτηση κινήτρων εξόδου των εργαζόμενων, με την περιβόητη εθελούσια και τέλος με την άρση της μονιμότητας και την αλλαγή όλου του πλέγματος του κανονισμού εργασίας και των εργασιακών σχέσεων φτάσαμε σήμερα στην ολοκληρωτική εκποίηση του πιο κερδοφόρου οργανισμού των Βαλκανίων, στο ξεπούλημα ενός βασικού εργαλείου ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας και στην παράδοση στη Deutsche Telecom όλου του μέλλοντος των Ελληνικών τηλεπικοινωνιών, όλων των ζητημάτων που σχετίζονται με το απόρρητο των τηλεπικοινωνιών, την εθνική άμυνα και ασφάλεια της χώρας και βέβαια της «αγοράς» των δεκάδων εκατομμυρίων πελατών των Βαλκανικών χωρών στις οποίες και με τις πλάτες του Υπουργείου Εξωτερικών και της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής έχει επεκταθεί ο ΟΤΕ.
Με την παράδοση του ΟΤΕ στους Γερμανούς χάνεται ένα βασικό εργαλείο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας αλλά κυρίως για την διάχυση και την αφομοίωση των νέων τεχνολογιών, των τηλεπικοινωνιών, της πληροφορικής και κυρίως των ευρυζωνικών υπηρεσιών, που είναι για τον 21ο αιώνα ό,τι ήταν ο εξηλεκτρισμός για τον 20ο Εάν πάρουμε υπόψη, ότι ταυτόχρονα πωλούνται σε ξένες πολυεθνικές τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και άλλες δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικής ή κοινωνικής σημασίας, αντιλαμβανόμαστε, ότι η χώρα μας μετατρέπεται σε «μπανανία» της Ευρώπης. Οι πολιτικές αυτές της κυβέρνησης για το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου είναι που αποθρασύνουν τον Βγενόπουλο της MIG να καταθέτει αγωγές σε βάρος πολιτικών αρχηγών και συνδικαλιστών, και να φέρεται στους βουλευτές σαν να είναι υπηρέτες του.

Οι κερδισμένοι από τη συμφωνία αυτή είναι αφενός η MIG του κ. Βγενόπουλου, η οποία με απλή αγοροπωλησία μετοχών παίρνει 2,55 δις ευρώ και 140 εκατομμύρια ευρώ κέρδη και αφετέρου η Deutsche Telecom, η οποία έναντι πινακίου φακής (442,3 εκατομμύρια ευρώ) αποκτά από το δημόσιο τον έλεγχο ολόκληρου του Ομίλου ΟΤΕ, που αξίζει δεκάδες δις ευρώ. Συγκεκριμένα αποκτά τον έλεγχο του ΟΤΕ, των 15 θυγατρικών εταιρειών του στην Ελλάδα (ΟΤΕ clobe, Hellas Sat, OTESAT - MAPITEL, κ.λ.π.) και στο εξωτερικό και κυρίως στα Βαλκάνια (GLOBUL στη Βουλγαρία, COSMOFON στη FYROM, AMC στην Αλβανία, της ROMTELECOM και της COSMOTE–ROMANIA στη Ρουμανία κ.τ.λ), της COSMOTE, της ΟΤΕΝΕΤ της OTE-Estate, στην οποία ανήκουν τα 2.300 υψηλής προστιθεμένης αξίας ακίνητα του ΟΤΕ, των επενδύσεων για τα ευρυζωνικά δίκτυα του ΟΤΕ ύψους 900 εκατομμύρια ευρώ την επόμενη τριετία και κατά συνέπεια των προμηθειών του ΟΤΕ, οι οποίες θα κατευθύνονται μονοπωλιακά πλέον στη SIEMENS. Ίσως ως επιβράβευση για τις μίζες 80 εκατομμυρίων μάρκων που έδωσε σε στελέχη του ΟΤΕ στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ για τη σύμβαση 8002 για τα ψηφιακά (!!!).

Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι πουλάει τον ΟΤΕ σε ένα ευρωπαϊκό κολοσσό γιατί δεν μπορεί μόνος του να αναπτυχθεί καταρρίπτεται από την σημερινή εικόνα του ΟΤΕ που με δημόσιο έλεγχο κατάφερε να ενσωματώσει και να διαχύσει στη χώρα και στα Βαλκάνια όλες τις νέες τεχνολογίες και να γίνει ένα οικονομικό μεγαθήριο κερδοφόρο και μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι σίγουρα οι Έλληνες πολίτες, οι εργαζόμενοι στον όμιλο αλλά και οι χιλιάδες μικρομέτοχοι οι οποίοι έγιναν μέτοχοι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται, ότι θα ασκεί από κοινού το μάνατζμεντ με τη Deutsche Telecom. Ο ισχυρισμός αυτός καταρρίπτεται μέσα από την ίδια τη συμφωνία με βάση την οποία όχι συνδιοίκηση δεν υπάρχει αλλά αυτή είναι και απόλυτα αποικιοκρατική. Στο χαρακτηρισμό αυτό συνηγορούν:
1. Το ότι η υπογραφείσα συμφωνία έχει θωρακιστεί έτσι ώστε να ισχύει ακόμη και στην περίπτωση που δεν ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή. Δηλαδή με λίγα λόγια η κυβέρνηση μπορεί και να πέσει η συμφωνία όμως θα συνεχίσει να ισχύει.
2. Το ότι η Deutsche Telecom θα έχει το δικαίωμα της επιλογής του διευθύνοντος συμβούλου ο οποίος σε όλες τις περιπτώσεις θα έχει τον τελικό λόγο ή το δικαίωμα διπλής ψήφου στις περιπτώσεις ισοψηφίας. Στην περίπτωση που διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος θα είναι το ίδιο πρόσωπο αυτός θα είναι επιλογή της Deutsche Telecom και θα έχει διπλή ψήφο στο Δ.Σ. ενώ αν πρόεδρος και διευθύνων είναι διαφορετικά πρόσωπα ο πρόεδρος θα έχει διακοσμητικό ρόλο και μόνο τις μη εκτελεστικές εξουσίες ενώ δεν θα έχει διπλή ψήφο στο Δ.Σ. Στην περίπτωση αυτή όλες οι εξουσίες περνάνε στη συγκροτούμενη από 4 μέλη εκτελεστική επιτροπή (δύο συν δύο) με τη Deutsche Telecom όμως να επιλέγει τον πρόεδρο της εκτελεστικής επιτροπής και τη σαφή εντολή της συμφωνίας προς όλα τα μέλη του Δ.Σ. του ΟΤΕ να ψηφίζουν σύμφωνα με τις εισηγήσεις της εκτελεστικής επιτροπής.
3. Το ότι η Deutsche Telecom θα διατηρεί το δικαίωμα του ελέγχου του μάνατζμεντ της επιχείρησης κατέχοντας το 25% συν μία μετοχή ακόμη και αν το Ελληνικό Δημόσιο αποκτήσει το υπόλοιπο 75%.
4. Το ότι στις περιπτώσεις διαφωνίας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Deutsche Telecom η διαφορά δεν λύνεται από τα Ελληνικά δικαστήρια αλλά από τη διεθνή διαιτησία.
5. Το γεγονός της ύπαρξης ρύθμισης στη σύμβαση που λέει ότι αν από τους όρους της σύμβασης κάποιος κριθεί ασύμβατος με το Ευρωπαϊκό δίκαιο εκπίπτει μόνο αυτός ο όρος και όσο σοβαρός και να είναι δεν πέφτει η υπόλοιπη σύμβαση. Αν δηλαδή κριθούν ασύμβατα με το Ευρωπαϊκό δίκαιο τα δικαιώματα ΒΕΤΟ δεν πέφτει η συμφωνία αλλά μόνο ο όρος που ορίζει τα ΒΕΤΟ.

Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι διατηρεί το ελληνικό δημόσιο το δικαίωμα βέτο για κρίσιμες αποφάσεις στον ΟΤΕ είναι χωρίς καμία πραγματική και νομική βάση, αφού η Νομοθεσία και η νομολογία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποδέχονται σε περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων τη λεγόμενη «χρυσή μετοχή» του δημοσίου, που θα μπορούσε να έχει δικαιώματα Βέτο . Πέραν αυτού πρέπει να σημειωθεί ότι και στα ζητήματα που το Ελληνικό Δημόσιο με βάση τη συμφωνία έχει δικαίωμα ΒΕΤΟ δεν περιλαμβάνονται καθόλου ζητήματα που σχετίζονται με την εθνική άμυνα και ασφάλεια της χώρας ή ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις επενδύσεις στα ευρυζωνικά δίκτυα και την υποχρέωση παροχής της καθολικής υπηρεσίας.

Τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, όπως η διαφύλαξη του απόρρητου των τηλεπικοινωνιών και των προσωπικών δεδομένων τους τίθενται σε μεγάλο κίνδυνο. Το μεγάλο σκάνδαλο που συγκλονίζει τη Γερμανία για υποκλοπές στοιχείων τηλεφωνημάτων υπαλλήλων της και δημοσιογράφων από την Deutsche Telecom καθώς επίσης και η αποκάλυψη του ότι από το δίκτυο της ιδιωτικής VODAFON παρακολουθούνταν ακόμα και ο πρωθυπουργός της χώρας μας, θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει στην κυβέρνηση αποτρεπτικά για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Αυτά όμως όχι μόνο δεν τα έδωσε καμιά σημασία η κυβέρνηση αλλά και στην κυρούμενη συμφωνία δεν υπάρχει ούτε καν η αναφορά για την προστασία του απορρήτου

Μια άλλη πλευρά είναι και αυτή της εθνικής άμυνας και ασφάλειας της χώρας. Από την στιγμή που το μάνατζμεντ του ΟΤΕ θα το ασκεί ξένη εταιρεία, οι συνέπειες για την εθνική άμυνα και την ασφάλεια της χώρας μας θα είναι καταστροφικές. Μέσω του δικτύου του ΟΤΕ εξυπηρετούνται τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης στρατιωτικών μονάδων και αεράμυνας. η αστυνομία, η πυροσβεστική, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, η Βουλή, ο Πρωθυπουργός, τα Υπουργεία, οι Δημόσιοι Οργανισμοί κ.λ.π.). Ταυτόχρονα εκχωρούνται οι επενδύσεις του ΟΤΕ στα Βαλκάνια και ο ΟΤΕ γίνεται το όχημα της Deutsche Telecom για την εξάπλωσή της σε αυτή την περιοχή.

Η Deutsche Telecom δεν ήρθε στον ΟΤΕ για να ασκήσει κοινωνικές πολιτικές ή για να τον στηρίξει τεχνολογικά. Ο κυβερνητικός όρος «στρατηγική συμμαχία» κρύβει την αλήθεια που δεν είναι άλλη από το ξεπούλημα του ΟΤΕ και την υποταγή του Ελληνικού Δημοσίου στις επιταγές των αγοραστών. Με την εκποίηση του ΟΤΕ αφ’ ενός δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση για το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΤΕ και αφ’ ετέρου σε ότι αφορά τα τιμολόγια οι πολίτες θα επιβαρυνθούν με υπέρμετρες αυξήσεις των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Ο κυβερνητικός ισχυρισμός, ότι η τιμολογιακή πολιτική του ΟΤΕ θα ελέγχεται από το δημόσιο μέσω της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών είναι αναληθής. Η επιτροπή αυτή ελέγχει μόνο, εάν τηρούνται οι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των ανταγωνιζόμενων τηλεπικοινωνιακών εταιρειών. Η μέχρι τώρα πρακτική της ήταν να εγκρίνει τις προτάσεις του ΟΤΕ όταν αφορούσαν αυξήσεις των τιμολογίων του και να τις απορρίπτει όταν αφορούσαν μειώσεις, για να μην έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με τις ιδιωτικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών που λειτουργούν στη χώρα μας. Αυτό που θα συμβεί θα είναι η δημιουργία ενός νέου καρτέλ μεταξύ του «Γερμανικού» ΟΤΕ και των ανταγωνιστών του, όπως ήδη έχει συμβεί στις τράπεζες, στις ακτοπλοϊκές εταιρείες, στις γαλακτοβιομηχανίες και αλλού, που θα ανεβάσει ανεξέλεγκτα και ατιμώρητα τις τιμές των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στα ύψη.
Εξάλλου, αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί στη χώρα μας με την κινητή τηλεφωνία την περίοδο 1994-1998. Τότε είχε απαγορευτεί στον ΟΤΕ να δραστηριοποιηθεί σε αυτόν τον τομέα, και οι PANAFON και TELESTET είχαν συγκροτήσει καρτέλ, και είχαν αυξήσει στα ύψη τα τιμολόγια, τα οποία μειώθηκαν μόνο μετά την είσοδο της δημόσιας COSMOTE στην κινητή τηλεφωνία.


Τέλος και σε ότι αφορά τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ αυτοί έχουν προπληρώσει την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, έχοντας απολέσει πολλά από τα εργασιακά δικαιώματα που ίσχυαν τη δεκαετία που πέρασε και τα οποία είχαν κατακτηθεί με πολύχρονους αγώνες με πρώτο απ’ όλα την άρση της σταθερότητας στη δουλειά τους. Σήμερα με τη συμφωνία αυτή και πιο συγκεκριμένα με το άρθρο 15 της συμφωνίας των μετόχων γίνεται σαφές ότι τον τελευταίο λόγο για όλα τα εργασιακά ζητήματα ακόμη και αυτά των απολύσεων θα τον έχει ο διευθύνων σύμβουλος ο οποίος σε κάθε περίπτωση θα επιλέγεται από τη Deutsche Telecom. Πέραν αυτού πρέπει να πούμε ότι για άλλη μια φορά ότι συμβεί στον ΟΤΕ με τις εργασιακές σχέσεις θα χρησιμοποιηθεί ως πιλότος για όλους τους εργαζομένους.

Τα βασικά σημεία της συμφωνίας που υποτάσσουν το Ελληνικό Δημόσιο το μέλλον των τηλεπικοινωνιών της χώρας μας καθώς και τις εργασιακές σχέσεις στις ορέξεις της Deutsche Telecom είναι:

1. Άρθρο 2 της συμφωνίας πώλησης μετοχών το οποίο ορίζει ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα μεταβιβάσει στη Deutsche Telecom 14.865.886 μετοχές ώστε η συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ (συμπεριλαμβανόμενου και του 4% που ανήκει στο ΤΑΠ – ΟΤΕ) να πέσει στο 25% συν μία μετοχή.
2. Άρθρο 3 της συμφωνίας πώλησης μετοχών το οποίο ορίζει ότι η Deutsche Telecom θα αγοράσει 107.671.713 μετοχές που αντιστοιχούν στο 22% περίπου του μετοχικού κεφαλαίου και που κατά βάση είναι όλο το πακέτο Βγενόπουλου υπερτιμημένο και ορίζει επίσης ότι η Deutsche Telecom θα αγοράσει και τις υπόποιπες πρόσθετες μετοχές που απαιτούνται για να φτάσει στο 25% συν μία μετοχή.
3. Άρθρο 6 της συμφωνίας πώλησης μετοχών με το οποίο μπαίνουν οι βάσεις για την περαιτέρω συρρίκνωση της συμμετοχής του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ. Οι δηλώσεις του Υπουργού Οικονομίας ότι δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να μειώσει σ’ αυτή τη θητεία τη συμμετοχή του Δημοσίου και ότι αν αυτό γίνει θα έρθει το θέμα και πάλι στη Βουλή γίνονται μόνο για εσωτερική κατανάλωση στο κόμμα της Ν.Δ. προκειμένου να υπάρξει η συναίνεση και τυχόν βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος που «διαφωνούν».
4. Άρθρο 17 της συμφωνίας πώλησης μετοχών το οποίο ορίζει ότι αν οποιαδήποτε διάταξη της σύμβασης είναι άκυρη ή με εκτελεστή για οποιοδήποτε λόγο αυτό δεν επηρεάζει την εγκυρότητα και εκτελεστότητα των λοιπών διατάξεων όσο σοβαρή και αν είναι.
5. Το άρθρο 18 της συμφωνίας πώλησης μετοχών το οποίο ορίζει ότι σε περιπτώσεις διαφωνίας αυτή θα λύνεται σύμφωνα με τους κανόνες της Διαιτησίας του διεθνούς εμπορικού επιμελητηρίου και όχι από τα Ελληνικά δικαστήρια.
6. Το άρθρο 2 της συμφωνίας των μετόχων όπου:
Δεν συμπεριλαμβάνει στους σκοπούς και στα καθήκοντα της εταιρείας και των μετόχων τη διασφάλιση του απορρήτου και των προσωπικών δεδομένων
Ρυθμίσεις που θωρακίζουν την εκπροσώπηση των μετόχων στο Δ.Σ. από τυχόν διαφοροποιήσεις των συμβούλων από τη βούληση του μετόχου που τον έχει διορίσει.
Ρυθμίσεις που προβλέπουν ότι η συμφωνία αυτή υπερισχύει του καταστατικού και ότι εφ’ όσον προκύψει τέτοιο θέμα οφείλουν να συγκαλούν Γ.Σ. ώστε να τροποποιήσουν το καταστατικό.
7. Τα άρθρα 3, 4, 5 και 6 της συμφωνίας των μετόχων τα οποία θωρακίζουν τα δικαιώματα της Deutsche Telecom εφ’ όσον αυτή κατέχει τουλάχιστον το 25% - ακόμη και αν το Ελληνικό Δημόσιο κατέχει το υπόλοιπο 75% - και σε όλες τις περιπτώσεις διαφωνίας ή ισοψηφίας περνούν το δικαίωμα της τελικής απόφασης στο διευθύνοντα σύμβουλο ο οποίος σε κάθε περίπτωση θα είναι της επιλογής της Deutsche Telecom. Στην περίπτωση που διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος θα είναι το ίδιο πρόσωπο αυτός θα είναι επιλογή της Deutsche Telecom και θα έχει διπλή ψήφο στο Δ.Σ. ενώ αν πρόεδρος και διευθύνων είναι διαφορετικά πρόσωπα ο πρόεδρος θα έχει διακοσμητικό ρόλο και μόνο τις μη εκτελεστικές εξουσίες ενώ δεν θα έχει διπλή ψήφο στο Δ.Σ. (άρθρο 5 παρ. 3). Στην περίπτωση αυτή όλες οι εξουσίες περνάνε στη συγκροτούμενη από 4 μέλη εκτελεστική επιτροπή (δύο συν δύο) με τη Deutsche Telecom όμως να επιλέγει τον πρόεδρο της εκτελεστικής επιτροπής και τη σαφή εντολή της συμφωνίας προς όλα τα μέλη του Δ.Σ. του ΟΤΕ να ψηφίζουν σύμφωνα με τις εισηγήσεις της εκτελεστικής επιτροπής.
8. Το άρθρο 7 το οποίο ορίζει ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα δικαιούται να διεκδικήσει το management του ΟΤΕ μόνο αν η Deutsche Telecom κατέχει ποσοστό κάτω του 25%.
9. Τα άρθρα 8 και 9 στα οποίο αναφέρονται οι περιπτώσεις άσκησης ΒΕΤΟ. Εδώ πρέπει να πούμε ότι αφ’ ενός δεν συμπεριλαμβάνονται τα ζητήματα που σχετίζονται με την εθνική άμυνα και ασφάλεια όπως και τα ζητήματα που σχετίζονται με το απόρρητο των επικοινωνιών και την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Πέραν αυτών είναι σαφές ότι σύμφωνα με την υπάρχουσα νομολογία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν νοείται δικαίωμα ΒΕΤΟ. Αυτό σε συνδυασμό με το άρθρο 17 της συμφωνίας πώλησης μετοχών το οποίο ορίζει ότι αν οποιαδήποτε διάταξη της σύμβασης είναι άκυρη ή με εκτελεστή για οποιοδήποτε λόγο αυτό δεν επηρεάζει την εγκυρότητα και εκτελεστότητα των λοιπών διατάξεων όσο σοβαρή και αν είναι καταρρίπτει όλα τα κυβερνητικά επιχειρήματα.
10. Το άρθρο 15 της συμφωνίας των μετόχων που αφορά το ανθρώπινο δυναμικό και τις εργασιακές σχέσεις όπου και εκεί μετά από τις όποιες διαδικασίες η τελική απόφαση ανήκει στο διευθύνοντα σύμβουλο. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις «ενδεικτικές» περιπτώσεις που πιάνει το άρθρο αυτό αναγράφονται οι περιπτώσεις εθελούσιας αποχώρησης και οι απολύσεις.
11. Το άρθρο 16 της συμφωνίας των μετόχων όπου και εκεί επιδιώκεται ο έλεγχος των θυγατρικών των ΟΤΕ από τη Deutsche Telecom.
12. Το άρθρο 18 παρ. 1 της συμφωνίας των μετόχων το οποίο ορίζει ότι οι βασικές ρυθμίσεις της συμφωνίας ισχύουν όχι από την ημέρα ψήφισης από την Ελληνική Βουλή αλλά από την ημέρα υπογραφής της συμφωνίας. Το άρθρο αυτό είναι που κατοχυρώνει τη Deutsche Telecom ακόμη και στις περιπτώσεις που η συμφωνία δεν κυρωθεί από τη Βουλή. Υπάρχει σαφής αναφορά ότι όλες οι βασικές διατάξεις ισχύουν κατά την υπογραφή της συμφωνίας και όχι όταν αυτή κυρωθεί από τη Βουλή συμπεριλαμβανομένων όλων των υπερεξουσιών του διευθύνοντος συμβούλου και της εκτελεστικής επιτροπής όπως επίσης και το κατωτέρω αναγραφόμενο άρθρο 27 που προβλέπει διεθνή διαιτησία στις περιπτώσεις διαφωνίας. Με απλά λόγια η κυβέρνηση θα μπορούσε και να πέσει αλλά η συμφωνία θα συνέχιζε να ισχύει.
13. Το άρθρο 27 της συμφωνίας των μετόχων το οποίο επαναλαμβάνει το αναφερόμενο στο άρθρο 18 της συμφωνίας πώλησης μετοχών ότι σε περιπτώσεις διαφωνίας αυτή θα λύνεται σύμφωνα με τους κανόνες της Διαιτησίας του διεθνούς εμπορικού επιμελητηρίου και όχι από τα Ελληνικά δικαστήρια.

Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να ξεσηκωθούν και οι πέτρες σ’ αυτή τη χώρα και να υπάρξει ένας συντονισμένος αγώνας των εργατικών συνδικάτων και των κοινωνικών κινημάτων για να ακυρωθεί το ξεπούλημα του ΟΤΕ στη Deutsche Telecom. Και θα πρέπει να επανακτηθεί ολοκληρωτικά ο έλεγχος του δημοσίου στον ΟΤΕ, ώστε με ένα νέο αναπτυξιακό και κοινωνικό πρόγραμμα και με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο να απαλλαγεί από τις πελατειακές σχέσεις και από τις εξαρτήσεις στα ιδιωτικά συμφέροντα και να προσφέρει φτηνές και ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες.

Σήμερα με τη νομική θωράκιση της συμφωνίας της κυβέρνησης με την Deutsche Telecom και με τους υπάρχοντες πολιτικούς συσχετισμούς το παραπάνω φαίνεται πολύ δύσκολο.
Εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ λέμε, ότι εάν αλλάξουν οι συσχετισμοί υπέρ της Αριστεράς, εάν υπάρξει η πολιτική βούληση και εάν γίνει κατανοητό το πόσο χρήσιμο εργαλείο για την ανάπτυξη και για την κοινωνία είναι ο ΟΤΕ μπορεί και πρέπει να βρεθούν ο τρόπος και τα χρήματα για την επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα του ΟΤΕ.
Τα 3 δις ευρώ που χρειάζονται για να επανακτηθεί ο δημόσιος έλεγχος στον ΟΤΕ και μας ρωτάει ο Αλογοσκούφης που θα τα βρούμε, εμείς απαντάμε ότι θα τα βρούμε όπως βρήκε η COSMOTE τα 1,6 δις ευρώ για να εξαγοράσει τα 500 καταστήματα της ΓΕΡΜΑΝΟΣ, όπως βρήκε ο ΟΤΕ τα 2 δις ευρώ για να αποκτήσει τον ολοκληρωτικό έλεγχο και να συγχωνεύσει εν συνεχεία την COSMOTE και όπως βρήκε η Deutsche Telecom τα χρήματα που χρειάστηκε για να αγοράσει τον ΟΤΕ. Όπως βρήκε τα χρήματα το 1975 ο Καραμανλής για να κάνει εθνικοποιήσεις και η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας πριν 15 ημέρες για να επανεθνικοποιήσει τους σιδηροδρόμους και της ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες αυτής της χώρας. Δηλαδή με δανεισμό που ιδιαίτερα στην περίπτωση του ΟΤΕ θα μπορεί άνετα να αποπληρωθεί από μέρος των πολύ μεγάλων ετήσιων κερδών του, που ας σημειωθεί ότι το 2007 ήταν μεγαλύτερα κι από αυτά της Deutsche Telecom (665 εκατομμύρια ευρώ έναντι 555) στην οποία σήμερα ξεπουλιέται από την κυβέρνηση. Ή και με άλλους τρόπους, όπως στις μέρες μας ο Τσάβες και ο Μοράλες στη Λατινική Αμερική.