Αξιολόγιο - Όχι ευχαριστώ!

Αναδημοσίευση απο το 26ο φύλλο του "Δελτίου της Αγωνιστικής Συνεργασίας " που κυκλοφόρησε


Επικαλούμενη την αξιοκρατία αλλά και το διευθυντικό δικαίωμα που της χάρισε η κυβέρνηση της ΝΔ με την ψήφιση της γνωστής «ν»τροπολογίας, η διοίκηση επέβαλε στο προσωπικό το περίφημο «αξιολόγιο». Τι ωραία λέξη! Και πόσο κενή περιεχομένου θα λέγαμε εμείς. Είχε δε και τη μεγαλοθυμία ο πολύς Κος Βουρλούμης να ζητήσει πριν την εφαρμογή του και τη «συναίνεση» του συνδικάτου! Το οποίο φευ, απεμπολώντας τα δικαιώματά του αντί να απαντήσει ως όφειλε, πέταξε το μπαλάκι στους συναδέλφους.
Βεβαίως κανένας με στοιχειώδη νοημοσύνη δεν πιστεύει τις διακηρύξεις περί αξιοκρατίας της διοίκησης. Γνωρίζουμε ότι τα τεράστια προβλήματα που συσσώρευσε η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και το προσανατολισμένο στην «αγορά» management του ΟΤΕ, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Τα προβλήματα της επιχείρησης που ταλανίζουν πολίτες και εργαζόμενους οξύνονται καθημερινά και η πρεμούρα της διοίκησης για άμεση εφαρμογή του αξιολόγιου μόνο με την «εμπέδωση της αξιοκρατίας» δεν έχει να κάνει.

Εξάλλου για το πώς εννοεί την αξιοκρατία η διοίκηση, έχει δώσει πάμπολλα δείγματα γραφής:

• Συνεχίζει απτόητη τις ρουσφετολογικές προσλήψεις είτε μέσω ΟΤΕ είτε μέσω των γνωστών δουλεμπορικών θυγατρικών, αξιοποιώντας την τεράστια εμπειρία επί του θέματος που κληρονόμησε από τους προηγούμενους «πράσινους» διαχειριστές του Οργανισμού. Οι συνδικαλιστές δε που πρόσκεινται στη νέα κυβέρνηση, είναι ante portas και απαιτούν πάγωμα των προσλήψεων μέχρι να «αναλάβουν».
• Εξακολουθεί να επιλέγει και να τοποθετεί δεκάδες ακριβοπληρωμένους μαθητευόμενους μάγους από την αγορά σε θέσεις ευθύνης Διευθυντών & Γενικών Διευθυντών, με βασικό κριτήριο την προσήλωση τους στο ευαγγέλιο της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας.
• Εξακολουθεί να επιλέγει και να τοποθετεί σε θέσεις ευθύνης της κατώτερης ιεραρχίας, στελέχη της εκάστοτε κομματικής καμαρίλας με κύριο κριτήριο την ικανότητά τους στο ρουσφέτι και τη συναλλαγή.

Αλλά το ερώτημα που αιωρείται παραμένει. Ποιος χρειάζεται ένα τέτοιο εργαλείο και γιατί. Την απάντηση τη δίνει κατά τη γνώμη μας το ίδιο το αξιολόγιο αλλά κυρίως η απάντηση έρχεται από την προσεκτική ανάγνωση της συμφωνίας δημοσίου - Deutsche Τelekom. Το αξιολόγιο που φέτος θα κληθούμε για τρίτη φορά να υπογράψουμε ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για απολύσεις αντίθετα με τις διαβεβαιώσεις της διοίκησης. Με βάση τις «κακές» αξιολογήσεις έγιναν φέτος δεκάδες απολύσεις τόσο στην Cosmote όσο και στις Wind & Vodaphone. Είναι ακόμα προφανές ότι εκείνο που θέλει στην πραγματικότητα η διοίκηση, αφού διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις μέσω της κατάπτυστης ΣΣΕ του Μαΐου του 2005 και την ψήφιση του Ν.3522/06 - είναι να βάλει τώρα χέρι και στο σύστημα αμοιβών. Αφού κατήργησε πραξικοπηματικά το ΓΚΠ και σαλαμοποίησε το προσωπικό σε τέσσερεις - πέντε κατηγορίες, αισθάνεται τώρα αρκετά δυνατή ώστε να αμφισβητήσει έμμεσα και το μισθολόγιο, αφού όπως προκύπτει από το νέο αξιολόγιο, από το βαθμό που θα πάρει κάθε συνάδελφος, θα προκύπτει αν θα μετέχει ή όχι στο Σύστημα Επιβράβευσης (Bonus). Αποτελεί λοιπόν το νέο αξιολόγιο την πρώτη προσπάθεια της διοίκησης να πάει σε καθεστώς ατομικών συμβάσεων για το σύνολο πλέον του προσωπικού.
Αυτό στην πράξη σημαίνει βεβαίως κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον των εργασιακών μας σχέσεων.

Πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει στον ΟΤΕ ένα Αξιολόγιο με κοινωνικά χαρακτηριστικά που θα προκύψει μέσα από συλλογικές διαπραγματεύσεις και θα αποτελέσει συλλογική σύμβαση. Βασική προϋπόθεση ότι αυτό θα υπηρετεί την ενότητα των εργαζομένων και δεν θα τους διχάζει, θα ενθαρρύνει την προσφορά μας στο κοινωνικό σύνολο και δεν θα αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης για τα ψίχουλα του πριμ. Θα ενθαρρύνει τη συνδικαλιστική δράση, την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα και όχι τον ατομισμό, τον αριβισμό και τη θεσιθηρία. Μπορεί να υπάρξει ένα αξιολόγιο που θα προβλέπει τη συμμετοχή των συνδικάτων σε όλα τα επίπεδα της αξιολόγησης, παράγοντας που θα αποτελέσει εγγύηση αποτροπής διώξεων για προσωπικούς, πολιτικούς, συνδικαλιστικούς κ.α. λόγους.
Ένα τέτοιο αξιολόγιο δεν μπορεί να είναι διευθυντικό δικαίωμα της διοίκησης και κάθε προσπάθειά της να το επιβάλει μονομερώς θα έπρεπε να απαντηθεί από τους εργαζόμενους με αποφασιστικότητα. Δυστυχώς η ΟΜΕ-ΟΤΕ πέραν της ολιγωρίας και της αδράνειας που επέδειξε, στην πρώτη προσπάθεια επιβολής του το 2008 κάλεσε τους συναδέλφους «να οδηγήσουν το νέο Σύστημα Αξιολόγησης σε απαξίωση, βαθμολογώντας τους εαυτούς τους με άριστα», ενώ φέτος τους κάλεσε «να οδηγήσουν με κάθε τρόπο και μέσο το Σύστημα Αξιολόγησης σε απαξίωση ακόμα και με τη μη προσέλευσή τους». Αντί δηλαδή να μπει μπροστά έριξε το γάντι στους συναδέλφους αποποιούμενη κάθε ευθύνης .

Η Αγωνιστική Συνεργασία ΟΤΕ πρότεινε στην ΟΜΕ – ΟΤΕπλήρη απόρριψη του αξιολόγιου. Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να αντιδράσουν στην προσπάθεια της Διοίκησης να επιβάλει εργασιακές σχέσεις γαλέρας, ωράρια λάστιχο και πειθήνιους υποταγμένους υπαλλήλους, μέσω ενός αξιολόγιου που περιέχει κρυμμένη την καμπύλη Gauss και προωθεί αντί της συναδελφικότητας την αλληλοεξόντωση, αντί της αλληλεγγύης τον χωρίς αρχές ανταγωνισμό για το πριμ.