Ο υπηρέτης τριών αφεντάδων (Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ Deutsche Telecom) και το φάρμακο των απολύσεων

του Γιάννη Δούκα
μέλους της Ε.Ε. της ΟΜΕ - ΟΤΕ

Μέσα στην τρομοκρατία των ημερών για πάγωμα μισθών και συντάξεων, για νέα φοροεπιδρομή και για νέα επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα χτύπησε και η διοίκηση του ΟΤΕ με τρεις διαδοχικές κινήσεις. Την απόφαση για παροχή κινήτρων αποχώρησης, την απαίτηση για αλλαγή του κανονισμού εργασίας και του συστήματος πειθαρχικού ελέγχου και τέλος με το πρόσφατο άρθρο που βάλει κατά της μονιμότητας του προσωπικού.
Για πολλά χρόνια η κοινή γνώμη βομβαρδίστηκε με τις θεωρίες των ρετιρέ και των προνομιούχων οι οποίοι «ευθύνονται» για τα προβλήματα των δημόσιων επιχειρήσεων.
Ταυτόχρονα αποσιωπήθηκε το γεγονός ότι για τα όποια προβλήματα παρουσίασαν οι δημόσιες επιχειρήσεις βασικοί υπεύθυνοι ήταν οι πολιτικές όλων των κυβερνήσεων. Η κακοδιοίκηση, η κακοδιαχείριση, οι σκανδαλώδεις προμήθειες, η αναξιοκρατία και ρουσφετοκρατία σε θέματα πρόσληψης και εξέλιξης, οι πελατειακές σχέσεις, η απουσία οργάνωσης και σχεδιασμού, η αδιαφάνεια και τα στεγανά σε σημαντικές αποφάσεις, η ανελέητη επίθεση που δέχθηκαν οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι και τα προβλήματα που δημιούργησαν αυτές καθ’ αυτές οι κυβερνητικές κατευθύνσεις και πολιτικές είναι οι βασικές αιτίες για τα όποια προβλήματα παρουσίασαν οι δημόσιες επιχειρήσεις.
Η αποσιώπηση των αιτιών αυτών οδηγεί στην εύκολη ενοχοποίηση των εργαζόμενων και της σταθερότητας της εργασίας σε αντίθεση με την επιστημονικά τεκμηριωμένη αρχή σύμφωνα με την οποία η ασφάλεια στην απασχόληση και οι ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας και αμοιβών συνιστούν βασικούς συντελεστές παραγωγικότητας ενώ η ανασφάλεια φέρνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα (Γιάννης Κουζής ΙΝ.Ε. Γ.Σ.Ε.Ε. ΑΔΕΔΥ).

Κινούμενος στην ίδια λογική ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ και προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Deutsche Telecom ζητάει την αλλαγή του κώδικα πειθαρχικού ελέγχου – και προφανώς θέλει να ισχυροποιήσει και εκεί το διευθυντικό δικαίωμα – ζητάει αλλαγές στον εσωτερικό κανονισμό προσωπικού – εσωτερικό κανονισμό που ο ίδιος απαίτησε και επέβαλλε – και μπροστά στην επιδίωξή του να του λυθούν τα χέρια στο ζήτημα των απολύσεων δεν διστάζει να αποκαλέσει στο άρθρο του άσχετους ακόμη και τους 1600 εργαζόμενους οι οποίοι έγιναν αορίστου χρόνου με δικές του αποφάσεις.
Ταυτόχρονα αποσιωπά το ότι ο ΟΤΕ όχι μόνο δεν έχει οικονομικά προβλήματα αλλά στους πρώτους εννέα μήνες είχε κέρδη 600 εκατομμυρίων €, ότι αναμένεται το κλείσιμο του έτους με κέρδη 900 εκατομμυρίων € και ότι είναι η βασική ατμομηχανή της κερδοφορίας της Deutsche Telecom. Και αυτό συμβαίνει σε καθεστώς πλήρους τηλεπικοινωνιακής απελευθέρωσης και παρά την εχθρική στάση που έχει κρατήσει η ρυθμιστική αρχή (ΕΕΤΤ).
Αποσιωπά το ότι η σταθερότητα της εργασίας στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα δεν εμπόδισε τον ΟΤΕ να αναπτυχθεί, να φτάσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, να διευρύνει και να αυτοματοποιήσει την επικοινωνία με όλες τις Ηπείρους και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.
Αποσιωπά το ότι η μονιμότητα για τους νέους έχει αρθεί με τη συλλογική σύμβαση που – δυστυχώς – συνυπέγραψε μαζί του η πλειοψηφία της ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) το 2005.
Αποσιωπά το ότι με τον ισχύοντα κανονισμό εργασίας που ο ίδιος απαίτησε έχει ισχυροποιηθεί το διευθυντικό δικαίωμα σε όλα τα ζητήματα της πολιτικής ανθρώπινου δυναμικού.
Αποσιωπά το ότι η πρόσφατη απόφαση για παροχή κινήτρων εξόδου δεν πήρε υπ’ όψη της ούτε τα συμφέροντα της ίδιας της επιχείρησης αφού με πρόσφατο έγγραφό της η ίδια η διοίκηση αποδεχόταν την έλλειψη προσωπικού και επιχείρησε να καλύψει τις ανάγκες των εμπορικών καταστημάτων με το σύστημα rotation.
Αποσιωπά το ότι με δικές του αποφάσεις έχουν προσληφθεί στον ΟΤΕ εκατοντάδες «στελέχη της αγοράς» με τεράστιες αποδοχές.
Τέλος οι αναφορές στο ότι η εθελούσια δεν δημιούργησε προβλήματα στην επιχείρηση και δεν επιβάρυνε τα ταμεία αυτές δεν είναι αληθείς. Αυτές είναι οι αλήθειες της διοίκησης. Είναι γνωστό ότι εκχωρείται συνεχώς και με υψηλό κόστος υπηρεσιακό έργο σε εργολάβους και ότι η διοίκηση εκμεταλλευόμενη το ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν πραγματοποίησε καμία μελέτη σχετικά με το κόστος της εθελούσιας κάποια στιγμή είπε ότι έδωσα έδωσα και δεν χρωστάω άλλα.

Για μας αυτό που χρειάζεται σε ότι αφορά τα ζητήματα πολιτικής ανθρώπινου δυναμικού είναι η κατάργηση των αρνητικών διακρίσεων σε βάρος των νέων, η κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας που έχουν σαρώσει όλο τον όμιλο, η κατάργηση των δουλεμπορικών εταιρειών ενοικίασης HELLASCOM και OTEPLUS, μία σχέση σταθερής και πλήρους εργασίας, μία σύμβαση για όλο τον όμιλο και τέλος η πρόσληψη του απαιτούμενου προσωπικού την ανάγκη του οποίου παραδέχεται και η ίδια η διοίκηση.