Παρέμβαση του Κώστα Ανέστου πρώην μέλους της ΕΕ της ΟΜΕ-ΟΤΕ στην ημερίδα με θέμα «Η νεοφιλελεύθερη επίθεση στο δημόσιο τομέα, τη δημόσια περιουσία και τους εργαζόμενους»
Οι επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων στις τηλεπικοινωνίες - Η περίπτωση του ΟΤΕ
Οι επενδύσεις που γίνονται τα επόμενα χρόνια είναι τεράστιες.
Το τηλέφωνο πηγαίνει παντού σε όλη την Ελλάδα. Δίκτυα – κέντρα, νησιά, αυτοματοποιείται όλη η Ελλάδα.
Συνδέεται με όλο τον κόσμο. Δορυφορικό κέντρο Θερμοπυλών. Ποντίζονται καλώδια σε όλα τα νησιά. Κανείς ιδιώτης δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει αυτές τις τεράστιες υποδομές.
30 χρόνια υπάρχει διαρκής ανάπτυξη και έργα.
Οι καθυστερήσεις και οι στρεβλώσεις, αρχίζουν τέλος δεκαετίας ’70, αρχές ’80 με κακό προγραμματισμό, αθρόες προσλήψεις κ.λ.π. Την αρχή, την κάνει η χούντα με προσλήψεις, στα τυφλά συνεχίζει η Ν.Δ. με υπουργό τον Μούτσιο και το τελειωτικό κτύπημα γίνεται με το ΠΑΣΟΚ το ’80, που βάζει τον κόσμο από τα παράθυρα.
Την ίδια περίοδο ο ΟΤΕ αδυνατεί να ανταποκριθεί στη ζήτηση. Το τηλέφωνο μπαίνει με μέσο πολιτικό και ο αριθμός ανικανοποίητων αιτήσεων είναι χιλιάδες. Είναι η εποχή που η υπόλοιπη Ευρώπη περνάει στη ψηφιακοποίηση των κέντρων και του Δικτύου.
Εμείς στη χώρα μας έχουμε κάνει τον ΟΤΕ το πρώτο «ρουσφετομάγαζο».
Η τεχνολογική επανάσταση έχει ήδη ξεκινήσει.
Οι εξελίξεις στη ψηφιακή τεχνολογία και τα ψηφιακά Δίκτυα έχουν απογειωθεί.
Αυτές οι εξελίξεις επιτρέπουν σε όλα τα είδη και τις εκφράσεις της πληροφόρησης, στους χώρους της φωνής, των δεδομένων, των κειμένων και των εικόνων, να μετατρέπονται στο Δυαδικό Κώδικα.
Η επεξεργασία όλων αυτών των ειδών πληροφόρησης και η μετάδοσή τους με τις εξελίξεις στις οπτικές ίνες και τις δορυφορικές/καλωδιακές διασυνδέσεις πραγματοποιούνται μαζικά και σε ασύγκριτα καλύτερες συνθήκες ποιότητας και ελαχιστοποίησης των τριβών, άρα και του κόστους, του χρόνου και του γεωγραφικού χώρου.
Γίνεται η πλήρης σύνδεση τηλε/νιών-πληροφορικής.
Η στρατηγική σημασία των εξελίξεων διαμορφώνει
ένα τεράστιο πλαίσιο «συγκριτικών πλεονεκτημάτων» με τεράστια κέρδη.
Ο κλάδος των τηλε/νιών γίνεται η σύγχρονη «βαριά βιομηχανία» με οικονομική διάχυση και διεισδυτικότητα σε ολόκληρο το παραγωγικό σύστημα. Το κεφάλαιο και οι αγορές παρακολουθούν τις εξελίξεις βήμα-βήμα.
Περιμένουν να γίνουν πάλι όλες οι επενδύσεις από τους κρατικούς οργανισμούς τηλ/νιών.
Ψηφιακοποίηση των Κέντρων και του Δικτύου
Στην ΕΟΚ εμφανίζεται το 1984 το πλαίσιο ενιαίας κοινοτικής πολιτικής στις τηλεπικοινωνίες με την υπογραφή πολλών αποφάσεων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.
1) Η απελευθέρωση.
2) Η απορρύθμιση και
3) Η ιδιωτικοποίηση μπαίνουν στην Ημερήσια Διάταξη.
Η πράσινη βίβλος για τις τηλ/νίες βγαίνει το 1987.
Εδώ πρέπει να πούμε με έμφαση ότι απελευθέρωση δεν είναι ισοδύναμη της ιδιωτικοποίησης αφενός και αφετέρου η ιδιωτικοποίηση δεν συνεπάγεται αυτομάτως μεγαλύτερο ανταγωνισμό.
Στην κοινοτική προσέγγιση της τηλεπικοινωνιακής πολιτικής η επιλογή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του τηλεπικοινωνιακού οργανισμού επαφίεται στις εθνικές αρχές.
Ειδικότερα η πράσινη βίβλος για τις τηλ/νίες αναφέρει ότι «το άρθρο 222 της Συνθήκης της Κοινότητας ορίζει ότι η Κοινότητα με κανέναν τρόπο δεν προκαταλαμβάνει το σύστημα ιδιοκτησίας στις χώρες μέλη».
Επομένως, ο προσδιορισμός του κατάλληλου ιδιοκτησιακού καθεστώτος των τηλ/νιακών οργανισμών και ιδιαίτερα αν θα ανήκουν στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα είναι αρμοδιότητα του κράτους – μέλους.
Ας δούμε τι έκανε το ελληνικό κράτος την ίδια περίοδο που αναφέρουμε:
Το 1977 η Ν.Δ. κάτω από την πίεση των συνδικάτων των τεχνολογικών εξελίξεων και της Αριστεράς ίδρυση την ελληνική βιομηχανία ηλεκτρονικών (ΕΛΒΗΛ) ως θυγατρική του ΟΤΕ, με στόχο την εισαγωγή και παραγωγή της ψηφιακής τεχνολογίας στην Ελλάδα.
Τον Απρίλη του ΄81 γίνεται ανοιχτός διεθνής διαγωνισμός. Συμμετέχουν οι 10 μεγαλύτερες στον κόσμο βιομηχανίες τηλεπικοινωνιακού υλικού. Η αξιολόγηση, όμως, του διαγωνισμού παγώνει λόγω προεκλογικής περιόδου.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παγώνει για άλλα 5 πολυτιμότατα χρόνια τον διαγωνισμό της ΕΛΒΗΛ και η εγκληματική αυτή καθυστέρηση στοιχίζει στον ΟΤΕ απώλεια τεράστιων εσόδων πολλών εκατομμυρίων.
Τον μαύρο Σεπτέμβρη του 1986 δίνεται το τελειωτικό κτύπημα στην ΕΛΒΗΛ με απόφαση του «ΚΥΣΥΜ» και εισηγήτρια την Βάσω Παπανδρέου ως υπουργό Βιομηχανίας.
Το ΠΑΣΟΚ βάζει ταφόπλακα στην ΕΛΒΗΛ, στην οικονομία της χώρας και στην ανάπτυξη. Παραδίδει τα κλειδιά της ανάπτυξης της ψηφιακοποίησης και όλες τις νέες τεχνολογίες – ψηφιακά – κινητή –τηλεφωνία, νέες υπηρεσίες στην ΕΡΙΚΣΟΝ-ΙΝΤΡΑΚΟΜ και SIEMENS. Το πάρτι της μίζας και της διαπλοκής ήδη έχει αρχίσει. Υπογράφονται απανωτά συμβόλαια και λεόντειες συμβάσεις με ισχυρότατες νομικές δεσμεύσεις. Αγοράζουν τα ψηφιακά κέντρα σε υψηλότερες τιμές από τις διεθνείς αγορές. Οι 2 εταιρείες λειτουργούν ως καρτέλ και μοιράζονται μέχρι και σήμερα όλες τις δουλειές. Η κυβερνητική παρένθεση της Ν.Δ. από το 1990-93 συνεχίζει στην ίδια λογική και χειρότερα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να πουλήσει τον ΟΤΕ με τη μία. Η ίδια αυτή νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που κοβόταν για τον ανταγωνισμό και την αγορά δίνει τις 2 άδειες της κινητής τηλεφωνίας σε 2 ιδιώτες STET και PANAFON αποκλείοντας τον ΟΤΕ και στερώντας του το δικαίωμα να μπει στον ανταγωνισμό της κινητής. Αν αυτό δεν είναι καραμπινάτη διαπλοκή, υποκρισία και εμπαιγμός του ελληνικού λαού, τί είναι;
Κάτω από την πίεση του τότε κινήματος και τις εσωτερικές αντιθέσεις του κεφαλαίου στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέφτει, έρχεται πάλι το ΠΑΣΟΚ με καινούργια ψέματα. Προεκλογικά έλεγε ούτε μία μετοχή σε ιδιώτες. Μόλις γίνεται κυβέρνηση αρχίζει τη σαλαμοποίηση του ΟΤΕ που κράτησε μέχρι το 2004.
Στο ίδιο διάστημα της κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ με χρήματα του ελληνικού λαού, ο ΟΤΕ αγοράζει τηλ/κούς οργανισμούς στη Σερβία, στη Ρουμανία, Αρμενία, Βουλγαρία, FYROM κ.λ.π. πουλώντας σε όλους αυτούς το ίδιο υλικό SIEMENS-ERICSON-INTRACOM, διαλαλώντας και κομπάζοντας τότε για τον γίγαντα ΟΤΕ που χτίζει.
Σήμερα αυτές όλες οι επενδύσεις δόθηκαν για μια χούφτα δολάρια στην D.T.
Σ΄ότι αφορά την εργατική συμμετοχή, που το ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε το ίδιο αργότερα, κατάργησε την ΑΣΚΕ, περιόρισε και συρρίκνωσε το Κεντρικό Εργασιακό Συμβούλιο. Μείωσε σε α’ φάση από 3 σε 2 τους εργατικούς εκπροσώπους στο Δ.Σ. και σε λίγο ήρθε και κατήργησε πλήρως την εργατική εκπροσώπηση.
Σήμερα περιορίζει το ρόλο των συνδικάτων στα εσωτερικά συμβούλια της επιχείρησης (εργασιακά, πειθαρχικά, προαγωγές, μεταθέσεις).
Η νέα κυβέρνηση που προήρθε από τις εκλογές του 2005 (ΝΔ.) μέχρι και το 2009 εκχωρεί τα πακέτα μετοχών και το management στην D.T. Επίσης, επί Ν.Δ. γίνεται η εξαγορά της «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» με το τεράστιο τίμημα που τόση φασαρία έγινε. Ενοποιούνται μετοχικά COSMOTE-OTE προετοιμάζοντας το έδαφος για το στρατηγικό επενδυτή.
Η ίδια η D.T., όμως μετοχοποιήθηκε χωρίς όμως το Γερμανικό κράτος (30,92) να χάσει τον έλεγχο της επιχείρησης (KFW κρατική τράπεζα 12,13) και μεγάλο ποσοστό στα ασφαλιστικά ταμεία.
Έτσι η D.T. και το γερμανικό κράτος έχει και τα πρωτεία όσον αφορά τις επενδύσεις, τις νέες τεχνολογίες, καθώς και σε δαπάνες σε έρευνα και ανάπτυξη καταρρίπτοντας το επιχείρημα περί αναποτελεσματικού δημοσίου. Επίσης, η κυβέρνηση Καραμανλή με το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου 6000 εργαζομένων από τον ΟΤΕ, ξαλαφρώνει τον ΟΤΕ για να γίνει πιο ελκυστικός στον στρατηγικό επενδυτή φορτώνοντας τα βάρη στο ΙΚΑ. Στραγγαλίζει και ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις, δημιουργώντας προσωπικό πολλών ταχυτήτων.
Στις θυγατρικές υπάρχει άλλο καθεστώς με διαφορετικά μισθολόγια και δεν ισχύουν οι ΣΣΕ του ΟΤΕ.
Φτάσαμε στις ημέρες μας που η κυβέρνηση του ΔΝΤ και της τρόικας έλεγε όταν ήταν αντιπολίτευση ότι θα αγοράσει τον ΟΤΕ (πάλι ψέματα). Συνεχίζει και σήμερα την πλήρη παράδοση στην D.T. προσπαθώντας να ανατρέψει ότι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει ενστερνιστεί ένα είδος προπαγάνδας τον νεοφιλελεύθερο λαϊκισμό. Χρησιμοποιεί τη μέθοδο των ακροτήτων, όπου οποιαδήποτε ακραία περίπτωση στο δημόσιο γενικεύεται αυθαίρετα με γενικό τρόπο, αποθεώνεται το γενικό για όλες τις κακοδαιμονίες φταίει ο δημόσιος τομέας, ενώ ο ιδιωτικός εξωραΐζεται (ούτε καρτέλ υπάρχουν σ΄αυτήν τη χώρα, ούτε κρατικοδίαιτες εταιρίες, ούτε χρηματοδότηση για επενδύσεις που έγινε αέρας) και απαξιώνει την οποιαδήποτε δημόσια σφαίρα και παρέμβαση.
Συμπέρασμα Α: Οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ ασέλγησαν άγρια πάνω στον τομέα των τηλ/νιών, τον κατακρεούργησαν, τον απορύθμισαν, τον διέλυσαν και τον ξεπούλησαν υποθηκεύοντας όλη τη σύγχρονη ανάπτυξη της χώρας.
Αντιλαμβάνεστε να μην είχε καταργηθεί η ΕΛΒΗΛ και μια σειρά άλλες σημαντικές επενδύσεις και να είχαν περάσει μέσω αυτής όλες οι επενδύσεις σε Ελλάδα και Βαλκάνια. Θα είχε χρεοκοπήσει η χώρα σήμερα; Φυσικά όχι.
Β. Όταν πρέπει να γίνουν κολοσσιαίες επενδύσεις μπαίνει μπροστά το κράτος και όταν φτιαχτούν οι υποδομές και υπάρχουν τα εύκολα κέρδη έρχεται η αγορά και ο ιδιώτης.
Οι τηλεπ/νίες ήταν και θα είναι κοινωνικό αγαθό με τεράστιες επιπτώσεις στις σύγχρονες οικονομίες.
Σήμερα το 50% των δραστηριοτήτων σε όλους τους παραγωγικούς τομείς συνδέεται με τις τηλ/νίες – πληροφορική.
Τα καρτέλ που δημιουργούνται σε λίγο θα τρίξουν τα δόντια τους στους καταναλωτές της Ευρώπης. Ήδη η D.T. έχει διεισδύσει σε (40) χώρες.
Καθήκον όλων όσων πιστεύουν ότι οι τηλ/νίες δεν πρέπει να είναι ιδιωτικές είναι να συνεχίσουμε την πάλη μας και μέσα σ΄αυτές τις δύσκολες συνθήκες για την ανατροπή αυτών των πολιτικών.
Ο κλάδος των τηλε/νιών γίνεται η σύγχρονη «βαριά βιομηχανία» με οικονομική διάχυση και διεισδυτικότητα σε ολόκληρο το παραγωγικό σύστημα. Το κεφάλαιο και οι αγορές παρακολουθούν τις εξελίξεις βήμα-βήμα.
Περιμένουν να γίνουν πάλι όλες οι επενδύσεις από τους κρατικούς οργανισμούς τηλ/νιών.
Ψηφιακοποίηση των Κέντρων και του Δικτύου
Στην ΕΟΚ εμφανίζεται το 1984 το πλαίσιο ενιαίας κοινοτικής πολιτικής στις τηλεπικοινωνίες με την υπογραφή πολλών αποφάσεων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.
1) Η απελευθέρωση.
2) Η απορρύθμιση και
3) Η ιδιωτικοποίηση μπαίνουν στην Ημερήσια Διάταξη.
Η πράσινη βίβλος για τις τηλ/νίες βγαίνει το 1987.
Εδώ πρέπει να πούμε με έμφαση ότι απελευθέρωση δεν είναι ισοδύναμη της ιδιωτικοποίησης αφενός και αφετέρου η ιδιωτικοποίηση δεν συνεπάγεται αυτομάτως μεγαλύτερο ανταγωνισμό.
Στην κοινοτική προσέγγιση της τηλεπικοινωνιακής πολιτικής η επιλογή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του τηλεπικοινωνιακού οργανισμού επαφίεται στις εθνικές αρχές.
Ειδικότερα η πράσινη βίβλος για τις τηλ/νίες αναφέρει ότι «το άρθρο 222 της Συνθήκης της Κοινότητας ορίζει ότι η Κοινότητα με κανέναν τρόπο δεν προκαταλαμβάνει το σύστημα ιδιοκτησίας στις χώρες μέλη».
Επομένως, ο προσδιορισμός του κατάλληλου ιδιοκτησιακού καθεστώτος των τηλ/νιακών οργανισμών και ιδιαίτερα αν θα ανήκουν στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα είναι αρμοδιότητα του κράτους – μέλους.
Ας δούμε τι έκανε το ελληνικό κράτος την ίδια περίοδο που αναφέρουμε:
Το 1977 η Ν.Δ. κάτω από την πίεση των συνδικάτων των τεχνολογικών εξελίξεων και της Αριστεράς ίδρυση την ελληνική βιομηχανία ηλεκτρονικών (ΕΛΒΗΛ) ως θυγατρική του ΟΤΕ, με στόχο την εισαγωγή και παραγωγή της ψηφιακής τεχνολογίας στην Ελλάδα.
Τον Απρίλη του ΄81 γίνεται ανοιχτός διεθνής διαγωνισμός. Συμμετέχουν οι 10 μεγαλύτερες στον κόσμο βιομηχανίες τηλεπικοινωνιακού υλικού. Η αξιολόγηση, όμως, του διαγωνισμού παγώνει λόγω προεκλογικής περιόδου.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παγώνει για άλλα 5 πολυτιμότατα χρόνια τον διαγωνισμό της ΕΛΒΗΛ και η εγκληματική αυτή καθυστέρηση στοιχίζει στον ΟΤΕ απώλεια τεράστιων εσόδων πολλών εκατομμυρίων.
Τον μαύρο Σεπτέμβρη του 1986 δίνεται το τελειωτικό κτύπημα στην ΕΛΒΗΛ με απόφαση του «ΚΥΣΥΜ» και εισηγήτρια την Βάσω Παπανδρέου ως υπουργό Βιομηχανίας.
Το ΠΑΣΟΚ βάζει ταφόπλακα στην ΕΛΒΗΛ, στην οικονομία της χώρας και στην ανάπτυξη. Παραδίδει τα κλειδιά της ανάπτυξης της ψηφιακοποίησης και όλες τις νέες τεχνολογίες – ψηφιακά – κινητή –τηλεφωνία, νέες υπηρεσίες στην ΕΡΙΚΣΟΝ-ΙΝΤΡΑΚΟΜ και SIEMENS. Το πάρτι της μίζας και της διαπλοκής ήδη έχει αρχίσει. Υπογράφονται απανωτά συμβόλαια και λεόντειες συμβάσεις με ισχυρότατες νομικές δεσμεύσεις. Αγοράζουν τα ψηφιακά κέντρα σε υψηλότερες τιμές από τις διεθνείς αγορές. Οι 2 εταιρείες λειτουργούν ως καρτέλ και μοιράζονται μέχρι και σήμερα όλες τις δουλειές. Η κυβερνητική παρένθεση της Ν.Δ. από το 1990-93 συνεχίζει στην ίδια λογική και χειρότερα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να πουλήσει τον ΟΤΕ με τη μία. Η ίδια αυτή νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που κοβόταν για τον ανταγωνισμό και την αγορά δίνει τις 2 άδειες της κινητής τηλεφωνίας σε 2 ιδιώτες STET και PANAFON αποκλείοντας τον ΟΤΕ και στερώντας του το δικαίωμα να μπει στον ανταγωνισμό της κινητής. Αν αυτό δεν είναι καραμπινάτη διαπλοκή, υποκρισία και εμπαιγμός του ελληνικού λαού, τί είναι;
Κάτω από την πίεση του τότε κινήματος και τις εσωτερικές αντιθέσεις του κεφαλαίου στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέφτει, έρχεται πάλι το ΠΑΣΟΚ με καινούργια ψέματα. Προεκλογικά έλεγε ούτε μία μετοχή σε ιδιώτες. Μόλις γίνεται κυβέρνηση αρχίζει τη σαλαμοποίηση του ΟΤΕ που κράτησε μέχρι το 2004.
Στο ίδιο διάστημα της κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ με χρήματα του ελληνικού λαού, ο ΟΤΕ αγοράζει τηλ/κούς οργανισμούς στη Σερβία, στη Ρουμανία, Αρμενία, Βουλγαρία, FYROM κ.λ.π. πουλώντας σε όλους αυτούς το ίδιο υλικό SIEMENS-ERICSON-INTRACOM, διαλαλώντας και κομπάζοντας τότε για τον γίγαντα ΟΤΕ που χτίζει.
Σήμερα αυτές όλες οι επενδύσεις δόθηκαν για μια χούφτα δολάρια στην D.T.
Σ΄ότι αφορά την εργατική συμμετοχή, που το ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε το ίδιο αργότερα, κατάργησε την ΑΣΚΕ, περιόρισε και συρρίκνωσε το Κεντρικό Εργασιακό Συμβούλιο. Μείωσε σε α’ φάση από 3 σε 2 τους εργατικούς εκπροσώπους στο Δ.Σ. και σε λίγο ήρθε και κατήργησε πλήρως την εργατική εκπροσώπηση.
Σήμερα περιορίζει το ρόλο των συνδικάτων στα εσωτερικά συμβούλια της επιχείρησης (εργασιακά, πειθαρχικά, προαγωγές, μεταθέσεις).
Η νέα κυβέρνηση που προήρθε από τις εκλογές του 2005 (ΝΔ.) μέχρι και το 2009 εκχωρεί τα πακέτα μετοχών και το management στην D.T. Επίσης, επί Ν.Δ. γίνεται η εξαγορά της «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» με το τεράστιο τίμημα που τόση φασαρία έγινε. Ενοποιούνται μετοχικά COSMOTE-OTE προετοιμάζοντας το έδαφος για το στρατηγικό επενδυτή.
Η ίδια η D.T., όμως μετοχοποιήθηκε χωρίς όμως το Γερμανικό κράτος (30,92) να χάσει τον έλεγχο της επιχείρησης (KFW κρατική τράπεζα 12,13) και μεγάλο ποσοστό στα ασφαλιστικά ταμεία.
Έτσι η D.T. και το γερμανικό κράτος έχει και τα πρωτεία όσον αφορά τις επενδύσεις, τις νέες τεχνολογίες, καθώς και σε δαπάνες σε έρευνα και ανάπτυξη καταρρίπτοντας το επιχείρημα περί αναποτελεσματικού δημοσίου. Επίσης, η κυβέρνηση Καραμανλή με το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου 6000 εργαζομένων από τον ΟΤΕ, ξαλαφρώνει τον ΟΤΕ για να γίνει πιο ελκυστικός στον στρατηγικό επενδυτή φορτώνοντας τα βάρη στο ΙΚΑ. Στραγγαλίζει και ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις, δημιουργώντας προσωπικό πολλών ταχυτήτων.
Στις θυγατρικές υπάρχει άλλο καθεστώς με διαφορετικά μισθολόγια και δεν ισχύουν οι ΣΣΕ του ΟΤΕ.
Φτάσαμε στις ημέρες μας που η κυβέρνηση του ΔΝΤ και της τρόικας έλεγε όταν ήταν αντιπολίτευση ότι θα αγοράσει τον ΟΤΕ (πάλι ψέματα). Συνεχίζει και σήμερα την πλήρη παράδοση στην D.T. προσπαθώντας να ανατρέψει ότι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει ενστερνιστεί ένα είδος προπαγάνδας τον νεοφιλελεύθερο λαϊκισμό. Χρησιμοποιεί τη μέθοδο των ακροτήτων, όπου οποιαδήποτε ακραία περίπτωση στο δημόσιο γενικεύεται αυθαίρετα με γενικό τρόπο, αποθεώνεται το γενικό για όλες τις κακοδαιμονίες φταίει ο δημόσιος τομέας, ενώ ο ιδιωτικός εξωραΐζεται (ούτε καρτέλ υπάρχουν σ΄αυτήν τη χώρα, ούτε κρατικοδίαιτες εταιρίες, ούτε χρηματοδότηση για επενδύσεις που έγινε αέρας) και απαξιώνει την οποιαδήποτε δημόσια σφαίρα και παρέμβαση.
Συμπέρασμα Α: Οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ ασέλγησαν άγρια πάνω στον τομέα των τηλ/νιών, τον κατακρεούργησαν, τον απορύθμισαν, τον διέλυσαν και τον ξεπούλησαν υποθηκεύοντας όλη τη σύγχρονη ανάπτυξη της χώρας.
Αντιλαμβάνεστε να μην είχε καταργηθεί η ΕΛΒΗΛ και μια σειρά άλλες σημαντικές επενδύσεις και να είχαν περάσει μέσω αυτής όλες οι επενδύσεις σε Ελλάδα και Βαλκάνια. Θα είχε χρεοκοπήσει η χώρα σήμερα; Φυσικά όχι.
Β. Όταν πρέπει να γίνουν κολοσσιαίες επενδύσεις μπαίνει μπροστά το κράτος και όταν φτιαχτούν οι υποδομές και υπάρχουν τα εύκολα κέρδη έρχεται η αγορά και ο ιδιώτης.
Οι τηλεπ/νίες ήταν και θα είναι κοινωνικό αγαθό με τεράστιες επιπτώσεις στις σύγχρονες οικονομίες.
Σήμερα το 50% των δραστηριοτήτων σε όλους τους παραγωγικούς τομείς συνδέεται με τις τηλ/νίες – πληροφορική.
Τα καρτέλ που δημιουργούνται σε λίγο θα τρίξουν τα δόντια τους στους καταναλωτές της Ευρώπης. Ήδη η D.T. έχει διεισδύσει σε (40) χώρες.
Καθήκον όλων όσων πιστεύουν ότι οι τηλ/νίες δεν πρέπει να είναι ιδιωτικές είναι να συνεχίσουμε την πάλη μας και μέσα σ΄αυτές τις δύσκολες συνθήκες για την ανατροπή αυτών των πολιτικών.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου