Οι επιπτώσεις της συμφωνίας των Βρυξελλών και του κατατεθέντος νομοσχεδίου στο συνταξιοδοτικό σύστημα

Οι επιπτώσεις της συμφωνίας των Βρυξελλών και του κατατεθέντος νομοσχεδίου στο συνταξιοδοτικό σύστημα

του Γιάννη Δούκα

πρώην μέλους της Ε.Ε.  της ΟΜΕ – ΟΤΕ

Με προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στις επιπτώσεις που θα έφερνε η υιοθέτηση και υλοποίηση της πρότασης συμφωνίας η οποία ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή.

Με το άρθρο αυτό σήμερα επιχειρούμε να συμβάλλουμε στο τι σημαίνουν για το συνταξιοδοτικό σύστημα οι αναφορές που υπάρχουν στη συμφωνία των Βρυξελλών της  12/7/15 και στις διατάξεις του νομοσχεδίου που έχει κατατεθεί στη Βουλή.

            Στις 12/7/15 οι ηγέτες των χωρών μελών της Ευρωζώνης κατέληξαν σε ένα κοινό ανακοινωθέν με το οποίο επιχειρείται να ταπεινωθεί η χώρα μας και ο Λαός της, επιχειρούν να τιμωρήσουν  τη χώρα και το Λαό της για την Αριστερή κυβέρνηση που επέλεξε και για το μεγαλειώδες ΟΧΙ της 5/7/15.

            Η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε και φέρνει για ψήφιση τη συμφωνία αυτή στη Βουλή λέγοντας περίπου ότι αυτό τελικά εδώ που έχουμε φτάσει είναι μονόδρομος. Στην άποψη αυτή έχουμε απαντήσει στο προηγούμενο άρθρο μας.

            Σε ότι αφορά τη συμφωνία που επιχειρείται να ψηφιστεί μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι:

·         Μέχρι τις 15/7/2015 και αφού προηγουμένως συμφωνηθεί το κείμενο με τους θεσμούς θα πρέπει η ελληνική Βουλή να νομοθετήσει «εμπροσθοβαρή μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος ως μέρος ενός προγράμματος συνολικής αναμόρφωσης του συνταξιοδοτικού συστήματος».

·         Η Ελληνική κυβέρνηση σε συμφωνία με τους θεσμούς δεσμεύεται να πραγματοποιήσει φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα και να καθορίσει πολιτικές προκειμένου να αντισταθμίσει πλήρως τη δημοσιονομική επίπτωση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για την συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2012 και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ή αμοιβαία συμφωνηθέντων εναλλακτικών μέτρων μέχρι τον Οκτώβριο του 2015.

·         Οι ανωτέρω καταγεγραμμένες υποχρεώσεις είναι ένα  μέρος από τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων.

            Η βασική μας παρατήρηση είναι ότι η υιοθέτηση των ανωτέρω σημαίνει ότι τίποτε σε ότι αφορά τους παραπάνω τομείς δεν μπορεί να περάσει αν εκ των προτέρων δεν τύχει της σύμφωνης  γνώμης των θεσμών. Αυτό από μόνο του σημαίνει εκχώρηση της δυνατότητας νομοθέτησης και μάλιστα θεωρείται προαπαιτούμενο προκειμένου να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση. Από κει και μετά και εφ’ όσον το κείμενο αυτό ψηφιστεί και γίνει νόμος του κράτους δεσμευόμαστε για τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, καθώς και στο ότι θα αντισταθμίσουμε τα όποια θετικά οικονομικά αποτελέσματα είχαν για τους συνταξιούχους οι αποφάσεις δικαστηρίων που είχαν σχέση με τη μεταρρύθμιση του 2012. Δεσμευόμαστε δηλαδή ότι για το όποιο οικονομικό αποτέλεσμα είχαν οι αποφάσεις αυτές θα λάβουμε κάποια άλλα συμφωνηθέντα εναλλακτικά μέτρα.

Το τρίτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου αναφέρεται σε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν το ασφαλιστικό σύστημα. Πριν αναφέρουμε τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις θα πρέπει να πούμε ότι η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι τέτοια που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο συντάκτης δεν είναι σχετικός με την κοινωνική ασφάλιση:

·         Στους συνταξιούχους όλων των ταμείων που θα συνταξιοδοτηθούν μετά τις 30/6/15 θα χορηγηθεί σύνταξη που αναλογεί στις καταβαλλόμενες εισφορές και μετά τη συμπλήρωση των 67 ετών θα χορηγείται το πλήρες ποσό της κατώτατης εγγυημένης σύνταξης (κατώτατο όριο). Πρόκειται για ρύθμιση η οποία θίγει τη συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων η οποία σήμερα παίρνει τα κατώτερα όρια των 486 €. (το άρθρο δεν διαχωρίζει συνταξιούχους γήρατος ή θανάτου ή αναπηρίας άρα όλοι).

·         Από 1/1/2015 εντάσσονται στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) όλα τα ταμεία και οι τομείς ταμείων επικουρικής ασφάλισης. Από την ίδια ημερομηνία θεωρείται ότι πόροι όλων των εντασσόμενων στο ΕΤΕΑ είναι μόνο αυτοί που αναφέρονται στο άρθρο 38 του νόμου 4052/12. Αυτό δημιουργεί δύο τουλάχιστον προβλήματα. Το κυριότερο ότι πίσω από αυτό είναι κρυμμένη η λεγόμενη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος με την έννοια ότι αν δεν υπάρχουν άλλοι πόροι πέραν των συγκεκριμένων εισφορών εξυπακούεται ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν ελλείμματα και μάλιστα αναδρομικά από 1/1/2015. Η δεύτερη έχει να κάνει με το ότι αφού μιλάει για ένταξη όλων στο ΕΤΕΑ εννοεί και τα αντίστοιχα των αυτοαπασχολούμενων στα οποία συμμετέχουν μόνοι τους.

·         Από 1/1/2016 έως το 2021 η κρατική επιχορήγηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία καθηλώνεται στο ποσό που είναι προϋπολογισμένο για το 2015.

·         Από 1/7/2015 αυξάνεται η εισφορά των συνταξιούχων για την υγεία από 4% σε 6% επί της κύριας σύνταξης και καθιερώνεται για πρώτη φορά εισφορά για την υγεία 6% επί της επικουρικής σύνταξης. Εκτός της μεγάλης μείωσης που υφίστανται οι συντάξεις θα πρέπει να πούμε ότι είναι έξω από κάθε λογική η καθιέρωση εισφοράς για την υγεία στην επικουρική σύνταξη.

·         Τέλος ένα ολόκληρο νομοσχέδιο παραπέμπεται στη λήψη Υπουργικών αποφάσεων. Οι αποφάσεις αυτές θα έχουν σχέση με θέματα εφαρμογής των προηγούμενων άρθρων, τους όρους ένταξης ταμείων ή τομέων στο ΕΤΕΑ κλπ.

Άποψή μας είναι ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν πρέπει να ψηφιστεί. Από κει και μετά θα πρέπει να πούμε ότι η εφαρμογή των συμφωνιών και ότι εμπεριέχεται σ’ αυτές δεν σημαίνει ότι είναι και νόμοι του κράτους. Θα πρέπει να συνοδεύονται με εφαρμοστικούς νόμους που θα τις εξειδικεύουν. Ένας τέτοιος νόμος θα είναι κι’ αυτός εφ’ όσον ψηφιστεί.

            Στο χέρι και στην αντίδραση του κινήματος και της Αριστεράς είναι το αν αυτός ή οποιοσδήποτε άλλος τέτοιος ψηφιστεί καθώς και η κατάργησή τους στην πράξη.