Rebranding ΟΤΕ / Cosmote - Ένα πετυχημένο εμπορικό σήμα στον βωμό της αυτοεπιβεβαίωσης του management της Cosmote

PDF

Rebranding ΟΤΕ / Cosmote

Ένα πετυχημένο εμπορικό σήμα στον βωμό της αυτοεπιβεβαίωσης του management της Cosmote

Η Διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ επέλεξε τις παραμονές της 28^ης Οκτωβρίου 2015 προκειμένου να καταργήσει το ιστορικό λογότυπο και την ονομασία της σταθερής τηλεφωνίας στην Ελλάδα. Η συγκεκριμένη κατάργηση ονομάστηκε “rebranding” με τις οδηγίες - κατευθύνσεις του Ομίλου DT, της εταιρίας δηλαδή που έχει ως κύριο μέτοχο το γερμανικό δημόσιο και στην

οποία ανήκει εδώ και επτά περίπου χρόνια ο ΟΤΕ.

Θα περίμενε κανείς η ελληνική «ηγεσία» του Ομίλου ΟΤΕ να έχει την ευαισθησία να ενημερώσει τη γερμανική «ηγεσία» για το τι σηματοδοτεί η εταιρική μετονομασία για το εθνικό μας υποσυνείδητο, ώστε να αποτρέψει την μετονομασία του Ομίλου, τουλάχιστον στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που επιλέχθηκε. Ας αναλογιστούμε, όμως, τι έχει «επιτύχει» τα τελευταία πέντε (5) χρόνια η σημερινή «ηγεσία» του Ομίλου ΟΤΕ:

§  Μείωσε μισθούς, επιδόματα, παροχές και κατήργησε κλιμάκια και ωριμάνσεις. Συνεχίζει, δε, να κάνει παράνομες κρατήσεις στα επιδόματα των εργαζομένων αντί να τις επιβαρύνεται ως εργοδότης όπως ο νόμος ορίζει.

§  Με το προϋπάρχον αξιολόγιο στοχοποίησε μέσα σε μια χρονιά σχεδόν το ήμισυ των εργαζομένων, με τα ίδια κριτήρια αξιολόγησης.

§  Δημιούργησε τη Διεύθυνση Πλανόδιων Πωλητών Πόρτα-Πόρτα Δορυφορικής Τηλεόρασης, στην οποία μετακίνησε αλλάζοντας μονομερώς την εργασιακή σχέση (και δίχως να τους ερωτήσει, όπως όφειλε) εκατοντάδες εργαζομένους.

§  Στοχοποίησε υπάρχουσες εργασιακές ομάδες, όπως φύλακες και καθαρίστριες, προκειμένου να κάνει “outsourcing”, δηλαδή εργολαβίες εργαζομένων χαμηλού κόστους, δίχως δεσμό με την εταιρία.

§  Περιθωριοποίησε αρχικά τις γραμματείς στο πλαίσιο της συγχώνευσης ΟΤΕ-Cosmote και κατόπιν τους εργαζομένους στις Οικονομικές Υπηρεσίες και στις Υπηρεσίες Ανθρώπινου δυναμικού, στο πλαίσιο της συγχώνευσης με τον όμιλο DT.

§  Αγνόησε με την καθιέρωση του σπαστού ωραρίου, την ανάγκη των εργαζομένων για προσωπική και οικογενειακή ζωή και απαίτησε να στέκονται όρθιοι (ή στη στάση του πελαργού επί των σκαμπό), να εκπαιδεύονται ή να αρχειοθετούν ή να καταμετρούν ή να ενημερώνονται στον ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο τους και στις απλήρωτες υπερωρίες τους, σε καταστήματα που συχνά δεν έχουν ούτε τους στοιχειώδεις χώρους ανάπαυσης και διαλείμματος.

§  Δημιούργησε εθελούσιες εξόδους προκειμένου να «απαλλαγεί» από την αχρείαστη εργασιακή εμπειρία χιλιάδων έμπειρων στελεχών.

§  Προσέλαβε χιλιάδες νέους εργαζόμενους με τον ελάχιστο κατώτατο μισθό και τη δυνατότητα απόλυσής τους οποιαδήποτε στιγμή εκείνοι δυσανασχετήσουν ή μειώσουν την απόδοσή τους, φερόμενοι αχάριστα προς τις ειδυλλιακές συνθήκες εργασίας, τα ιδανικά εργασιακά δικαιώματα και τις υπέρογκες αμοιβές τους.

§  Αύξησε τις αμοιβές των στελεχών της ανώτατης και ανώτερης διοίκησης (και φυσικά τις ανισότητες). Να σημειώσω ότι σε πρόσφατη αναζήτησή μου στο google, διαπίστωσα ότι, εν ενεργεία Γενικός Διευθυντής του Ομίλου ΟΤΕ αμείφθηκε μόνο από stock options (δηλαδή επιπλέον από τις τακτικές αποδοχές του από τον ΟΤΕ και την Cosmote, τα bonus, τα επιδόματα, τις επιτροπές κλπ.) με 466.357 € για το έτος 2014, δηλαδή όσα χρήματα αναμένει να πάρει ένας νεοπροσληφθείς εργαζόμενος σε περίπου εβδομήντα (70) χρόνια εργασιακού βίου.

§  Έκανε πληθώρα απαξιωτικών δηλώσεων για το σύνολο των εργαζομένων του ΟΤΕ τους οποίους αντιμετώπισε τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη ως κόστος κι όχι ως επένδυση για τον Όμιλο. Με τον ίδιο τρόπο βέβαια, αντιμετώπισε το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων του Ομίλου ΟΤΕ, πλην πολύ λίγων περιπτώσεων που βοηθούν «αξιοκρατικά» στις δημόσιες σχέσεις της ανώτατης διοίκησης.

Σε όλα τα παραπάνω τα συνδικαλιστικά όργανα του ΟΤΕ, έλαμψαν με τη διακριτική παρουσία/απουσία τους και μάλιστα σε οικονομικές χρήσεις όπου η καθαρή κερδοφορία του Ομίλου αυξήθηκε. Περιχαρακώθηκαν στην προστασία των στενών συνδικαλιστικών τους «δικαιωμάτων», στις δημόσιες σχέσεις με την ανώτατη διοίκηση και στην προπαγάνδα προς τους εργαζομένους πως, εάν δεν υπήρχε ο συνδικαλισμός, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Για να είμαι δίκαιος, αυτό εμπεριέχει την αλήθεια ότι εάν δεν υπήρχε ο θεσμός του συνδικαλισμού, η «ηγεσία» του ΟΤΕ/Cosmote και της DT δεν θα σταματούσαν πουθενά. Εμπεριέχει, όμως και την ανακρίβεια, ότι τα συγκεκριμένα συνδικαλιστικά στελέχη αποτέλεσαν ανάχωμα στις πολιτικές της διοίκησης που προανέφερα. Να σημειωθεί ότι και η γενικότερη «στήριξη» των εργασιακών δικαιωμάτων από την ηγεσία της ΓΣΣΕ βρίσκεται στο ελάχιστο ιστορικό επίπεδο, με χαρακτηριστικότερες τις δηλώσεις του Πρόεδρου της ΓΣΣΕ ότι δεν μπορεί να διαφυλαχθεί ο κατώτερος μισθός, γιατί η αγορά δεν έχει τη δυνατότητα να τον προσφέρει και την απροκάλυπτη στήριξη στο «Ναι» του δημοψηφίσματος για το Μνημόνιο που προτάθηκε τον Ιούλιο του 2015 στον ελληνικό λαό.

Επίσης και οι εργαζόμενοι, κατά τη γνώμη μου, έχουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Οφείλουν να διαφυλάττουν το χώρο εργασίας τους, ως χώρο δημιουργίας κι όχι ως χώρο παράλογης πίεσης και φόβου. Η συμμετοχή στα συνδικάτα και στις απεργίες αποτελεί δικαίωμα και δυνατότητα έκφρασης τους κι όχι ενέργεια εναντίωσης προς τη διοίκηση. Οι εργαζόμενοι πρέπει να εκφράζονται, να προτείνουν και κάποιες φορές να αντιδρούν απέναντι σε πολιτικές, που είναι μακροχρόνια ασύμφορες για την Εταιρία. Οι εργαζόμενοι επιθυμούν σε μεγαλύτερο βαθμό από την εκάστοτε διοίκηση, την μακροχρόνια επιβίωση της Εταιρίας και τη διατήρηση της θέσης εργασίας τους, με την οποία εξασφαλίζουν τις καθημερινές προσωπικές και οικογενειακές τους ανάγκες. Συνεπώς, η συμμετοχή τους στα συνδικάτα, η στήριξη και ανάδειξη των πιο ικανών κάθε φορά νέων εκπροσώπων τους και η στήριξη των αναγκαίων απεργιών αποτελεί δικαίωμα και συνάμα υποχρέωσή τους, προκειμένου να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη εργασιακά τους δικαιώματα, που πλήττονται ακόμα περισσότερο όσο μειώνεται η συμμετοχικότητά τους.

Είναι, λοιπόν, τόσο σημαντικό να εναντιωθούμε και να πούμε «Όχι» σε μία – για πολλούς – επιχειρηματική απόφαση; Τη στιγμή μάλιστα που η μετονομασία σε “Cosmote” αφήνει πίσω τα στερεότυπα του ελληνικού δημοσίου (που καμιά σχέση δεν έχουν με τα στερεότυπα του γερμανικού δημοσίου); Γιατί να είναι τόσο σημαντική η ονομασία «ΟΤΕ»; Προκειμένου να απαντηθούν τα προηγούμενα ερωτήματα, θα ήθελα να υποθέσω με κάθε προσχηματική θετική διάθεση προς την «ηγετική» ομάδα της Cosmote, που διοικεί τα τελευταία πέντε χρόνια τον Όμιλο ΟΤΕ, ότι ήταν πιο ικανή από την αντίστοιχη (ανώτερη και ανώτατη) «ηγετική» ομάδα του ΟΤΕ, αν και η στελέχωσή της προήλθε από τον ΟΤΕ και ακολούθησε τους ίδιους «κανόνες» εξέλιξης. Επίσης, να δεχτώ για χάρη «εξευμενισμού» τους, ότι οι εργαζόμενοι στην Cosmote ήταν ικανότεροι από τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ, αν και οι τελευταίοι (τουλάχιστον οι εναπομείναντες) προήλθαν σε μεγάλο βαθμό από διαγωνισμούς ΑΣΕΠ. Ήταν, λοιπόν, αλήθεια πιο ικανοί - η «ηγετική» ομάδα και οι εργαζόμενοι της Cosmote - και από τους αντίστοιχους των πολυεθνικών Vodafone και Wind (αρχικά Panafon και Telestet) που είχαν μοιράσει και είχαν κυριαρχήσει εξ’ αρχής στην αγορά της κινητής τηλεφωνίας; Μήπως τελικά έπαιξε καταλυτικό ρόλο το πρόθεμα ΟΤΕ, η τεχνογνωσία των στελεχών που χρησιμοποίησε η Cosmote με τη δημιουργία της, οι υποδομές και η επιχειρησιακή πρόνοια αυξημένης χωρητικότητάς τους; Μήπως η ανοδική πορεία της Cosmote πραγματοποιήθηκε επειδή οι Έλληνες έχουν ταυτίσει τις τηλεπικοινωνίες με τον ΟΤΕ; Και μήπως, όταν είσαι εργαζόμενος ή «ηγετικό» στέλεχος στην Cosmote και στον ΟΤΕ έχεις a priori αυξημένη πιθανότητα «επιτυχίας»;

Είναι αλήθεια, ότι η μεγάλη πλειονότητα των επιχειρήσεων στην ελληνική επικράτεια αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα κερδοφορίας ή και επιβίωσης. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για επιχειρήσεις που αυξάνουν την κερδοφορία τους και που απολαμβάνουν εξαιρετικών μονοπωλιακών και ολιγοπωλιακών προνομίων από το ελληνικό κράτος, να καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα, να μην τηρούν την ελληνική εργατική νομοθεσία, να εκφοβίζουν και να στοχοποιούν τους εργαζόμενους, να μην υπολήπτονται το συνδικαλιστικό κίνημα και να θυσιάζουν με χαρά την εργασιακή αξιοπρέπεια στο βωμό του πρόσκαιρου κέρδους και της μεγιστοποίησης της τρέχουσας μετοχικής αξίας.

Προφανώς, το «ΟΧΙ» στο λογότυπο που επισυνάπτω, αποτελεί προσωπική άποψη. Θεωρώ, όμως, ότι εκφράζει κι ένα μέρος των εργαζομένων και ειδικά όσων είχαν την υπομονή να διαβάσουν ένα τόσο μακροσκελές κείμενο. Όσο λοιπόν με αφορά, θεωρώ υποχρέωσή μου να αγωνιστώ μαζί με όσους πιστεύουν, ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι αξίζουν να εργάζονται με αξιοπρέπεια και να αντιμετωπίζονται ως «επένδυση» κι «ΟΧΙ» ως «κόστος», από κάθε επιχείρηση που δραστηριοποιείται στην ελληνική επικράτεια κι επιθυμεί να συνεχίζει να αναπτύσσεται σε αυτή.

Ευθύμης Κοντογεώργος

Δρ Οικονομολόγος - Μέλος της Συνέλευσης των Αντιπροσώπων του ΟΕΕ

Μέλος του Δ.Σ. ΠΑΣΕ ΟΤΕ με την «Αγωνιστική Συνεργασία»