Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Όχι στην ηλεκτρονική παρακολούθηση και καταγραφή - Αντιστεκόμαστε στους εκβιασμούς απ’ όπου κι’ αν προέρχονται





Όχι στην ηλεκτρονική παρακολούθηση και καταγραφή
Αντιστεκόμαστε στους εκβιασμούς απ’ όπου κι’ αν προέρχονται

Αθήνα 29/11/2013

Η διοίκηση θέλει να επιβάλλει ένα σύστημα στο οποίο ο κάθε συνάδελφος που θα βγαίνει από την πτέρυγα του διοικητικού μεγάρου που εργάζεται για να πάει οπουδήποτε (σε άλλη πτέρυγα ή όροφο για δουλειά, στο κυλικείο, στην τουαλέτα κλπ) να χτυπάει την κάρτα του στην πόρτα της εισόδου της πτέρυγας. Το μέτρο όπως μας είπαν έχει να κάνει με τον έλεγχο των επισκεπτών και την ασφάλεια του μεγάρου και του προσωπικού.
Από τη δική μας πλευρά έχουμε να πούμε ότι ο απαιτούμενος έλεγχος των επισκεπτών και η απαιτούμενη ασφάλεια δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται προκειμένου όλο το προσωπικό να έχει πάνω από το κεφάλι του την ηλεκτρονική καταγραφή όλη την ημέρα και σε όλες τις κινήσεις του.
Είναι ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο οι κινήσεις των συναδέλφων μέσα στο διοικητικό μέγαρο να συνοδεύονται από το χτύπημα κάρτας. Οι όποιες διαβεβαιώσεις δίνονται ότι αυτό αφορά μόνο την ασφάλεια δεν πείθουν κανένα.

Με την ευκαιρία της ανακοίνωσης αυτής θέλουμε να ευχαριστήσουμε τη ΔΑΚΕ που ασχολείται μαζί μας. Οι παλιοί αγωνιστές έλεγαν ότι όταν η άλλη πλευρά σου επιτίθεται σημαίνει ότι είσαι στο σωστό δρόμο. Κατ’ αναλογία η επίθεση μιας εργοδοτικής παράταξης σε βάρος μας δείχνει ότι πάμε καλά. Γιατί σαν γνήσια εργοδοτική παράταξη λέει ναι σε ότι ζητήσει η διοίκηση προκειμένου να διεκπεραιώνει τα ρουσφέτια της. Γιατί σα γνήσια εργοδοτική παράταξη που είναι υπερθεματίζει την ηλεκτρονική καταγραφή που επιχειρείται στο διοικητικό μέγαρο. Η ΔΑΚΕ είναι αυτή που ξεπερνάει ακόμη και τις θέσεις αυτής της ίδιας της διοίκησης. Η διοίκηση λέει ότι οι ηλεκτρονικές κάρτες το μόνο που θα κάνουν είναι να ανοίγουν τις πόρτες. Η ΔΑΚΕ είναι αυτή που λέει ότι θα πρέπει να καταγράφεται και το πότε χτυπήθηκε η κάρτα. Για να μετράνε το χρόνο του φαγητού ή το πόσες φορές πήγε κάποιος στην τουαλέτα.

Από την άλλη μεριά καλό είναι να μη διαστρεβλώνουν τις θέσεις μας. Αυτά που είπαμε πέρυσι για τα κίνητρα, αυτά που είπαμε φέτος, αυτά που είπαμε για την τροπολογία και ότι είπαμε για το τι αναμένεται στο ασφαλιστικό είναι ανηρτημένα στο blog της Αγωνιστικής Συνεργασίας και μπορούν να τα δουν όλοι. Προτρέπουμε και τη ΔΑΚΕ να τα ξαναδιαβάσει.
Εμείς αντιστεκόμαστε στον εκβιασμό που λέει φύγετε τώρα γιατί διαφορετικά θα σας αυξήσουμε τα όρια ηλικίας
Εμείς δε συναινούμε στο να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά έσοδα των ταμείων για να μειωθεί η κρατική χρηματοδότηση όπως απαιτεί η τρόικα
Εμείς δε συναινούμε στο να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά έσοδα των ταμείων για να βουλώσουν άλλες τρύπες
Εμείς υπερασπιζόμαστε τα ταμεία και χθες και σήμερα και τα θέλουμε και αύριο.

Εμείς υπερασπιζόμαστε όχι μόνο αυτούς που φεύγουν
αλλά και αυτούς που θα μείνουν πίσω σε ένα άλλο ΟΤΕ
και με ένα άλλο ασφαλιστικό και εργασιακό τοπίο

Διαβάστε περισσότερα...

Αυτόνομη Παρέμβαση:Το συνδικαλιστικό κίνημα επιτέλους να σηκώσει το γάντι με όσους θέλουν και μπορούν

 Το συνδικαλιστικό κίνημα επιτέλους να σηκώσει το γάντι με όλους όσοι θέλουν και μπορούν

Το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ επιβεβαίωσε ότι, αυτή η ηγεσία ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκπροσωπήσει τους εργαζόμενους.
Όταν έξω από την αίθουσα του Γενικού Συμβουλίου, γίνεται ένας απίστευτος πόλεμος σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας, όταν η ανεργία ξεπερνάει τα 2 εκατομμύρια, η κοινωνική ασφάλιση, η δημόσια υγεία και παιδεία εξολοθρεύονται, αυτή η ηγεσία κατάφερε το ακατόρθωτο, ούτε συζήτησε, ούτε αποφάσισε τίποτα, για όλα αυτά προβλήματα.
Βολεύεται στα ήρεμα νερά της αδράνειας, συμβάλλει στην απαξίωση των συνδικάτων, έχει ενσωματωθεί στο μνημονιακό καθεστώς, αποτελεί μέρος του προβλήματος, ζει και αναπνέει μόνο για την αναπαραγωγή της.
Το κοινωνικό ολοκαύτωμα συνεχίζεται
Μια αντικειμενική αποτίμηση της μνημονιακής περιόδου, μπορεί αβίαστα να μιλήσει για μηδενισμό του κοινωνικού κοντέρ.
Η ανεργία, η φτώχεια, η απώλεια της αξιοπρέπειας, η καθίζηση της ποιότητας ζωής, η συρρίκνωση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, χαρακτηρίζουν με τίτλους ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα που έχει συντελεστεί στη χώρα και όχι μόνο.
Ο κατάλογος των διαπιστώσεων θα μπορούσε να συνεχιστεί και να καταγραφεί σε εκατοντάδες σελίδες, χωρίς ωστόσο να μπορεί ακόμα κανείς να αποτυπώσει με ακρίβεια την έκταση της κοινωνικής και ανθρωπιστικής καταστροφής.
Οι δυνάμεις του κεφαλαίου με αρωγό και διαμεσολαβητή τις μνημονιακές κυβερνήσεις αναζητούν έξοδο από την κρίση, υλοποιώντας τις πιο βίαιες ανατροπές και εφαρμόζοντας κατά γράμμα το δόγμα του σοκ και δέος όσο πιο ακραία, όσο πιο γρήγορα κι όσο πιο βίαια
Οι παραπάνω μονομερείς επιθέσεις θα ήταν προφανώς πιο αδύναμες εάν συναντούσαν ως αντίπαλο πόλο μια οργανωμένη εργατική τάξη, ένα αποφασισμένο εργατικό κίνημα.
Για την αδυναμία αυτή και την έλλειψη ενός οργανωμένου σχεδίου αποτελεσματικής αντίστασης, –τρία χρόνια μετά – είναι προφανείς πλέον και αυταπόδεικτες οι ευθύνες της πλειοψηφικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
Η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας, ούτε από την αρχή του Μνημονίου αλλά ούτε και κατά την τελευταία περίοδο, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί για δήθεν αιφνιδιασμό ή για λάθος πρόβλεψη σχετικά με την έκταση της κρίσης και των επιπτώσεών της. Απλώς απέδειξε ότι ούτε ήθελε, ούτε θέλει, να οργανώσει και να συντονίσει την αντίσταση των εργαζομένων.
Να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων τα συνδικάτα και να συγκροτήσουν ένα άμεσο σχέδιο αντιπαράθεσης
Στις σημερινές συνθήκες ο χρόνος δεν είναι πλέον απεριόριστος. Αντίθετα απαιτούνται άμεσες, επείγουσες ενέργειες ανασύνταξης και επανασχεδιασμού της δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο. Η απόσταση των εργαζομένων από την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος γίνεται όλο και πιο μεγαλύτερη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εάν αφεθούν ως έχουν τα πράγματα, το σ.κ. θα γκρεμιστεί κάτω από το βάρος της αναποτελεσματικότητας και της αναξιοπιστίας του. Οι ηγεσίες που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών, θα μεταφέρουν και τη δική τους απαξίωση στον ίδιο το θεσμό των συνδικάτων, στην ίδια την ιδέα για την αναγκαιότητα της συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης.
Αντίθετα οι αγώνες που αναπτύχθηκαν σε πολλούς κλάδους εργαζομένων δείχνουν τις ανεκμετάλλευτες δυνατότητες του κινήματός μας. Αποτελούν δυνατά και ελπιδοφόρα παραδείγματα αξιοπιστίας, αξιοπρέπειας και αντίστασης με δυνατό πολιτικό και κοινωνικό συμβολισμό.
Οι αγώνες των εργαζομένων στην ΕΡΤ, των εργαζομένων στα Πανεπιστήμια, των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στην Υγεία, στη Χαλυβουργία, στην Εύβοια, σε πολλούς νομούς, κλάδους, εργοστάσια, οι αντιστάσεις και τα κινήματα στις πόλεις και στις γειτονιές, μας δείχνουν το δρόμο και τις απεριόριστες δυνατότητες του εργατικού και κοινωνικού κινήματος.
Στους αγώνες αυτούς η κυβερνητική αφήγηση και προπαγάνδα τα βρήκε σκούρα. Η κυβέρνηση έφαγε και τρώει τα μούτρα της.
Τα παραδείγματα αυτά αναδεικνύουν στα μάτια των εργαζομένων την αξία και τη δύναμη της συλλογικής δράσης και των συνδικάτων. Το κυριότερο: εμφανίζονται ως παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι το σ.κ. δεν έχει τελειώσει πολιτικά. Αντίθετα αποτυπώνουν την ευκαιρία και τη δυνατότητα μετάβασης σε μια νέα περίοδο ανασυγκρότησης και επιστροφής του σ.κ. στις ριζοσπαστικές του καταβολές.
Η συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ οργανώθηκε και αυτή την φορά χωρίς καμία στοιχειώδη προετοιμασία, χωρίς να συνεδριάσουν τα θεσμικά όργανα, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση για την ατζέντα των θεμάτων, χωρίς τελικά να αποφασίσει για τίποτα.
Ωστόσο και ανεξάρτητα από τους κυβερνητικούς τακτικισμούς, βρισκόμαστε μπροστά σε νέα καταιγίδα μέτρων. Το σ.κ. δεν μπορεί να επιλέξει ως αντίδραση μια στάση αναμονής, περιμένοντας τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, για να περιοριστεί μετά σε μια κλασσικού τύπου αντίσταση.
Αντίθετα, απαιτείται ένα συνεκτικό σχέδιο πρωτοβουλιών και δράσεων, που θα καθορίζει τα δικά μας προτάγματα αυτής της περιόδου, θα διατυπώνει τη δική μας ατζέντα και θα καθορίζει τα δικά μας οράματα.
Να υπερασπιστούμε στη πράξη τα συμφέροντα των εργαζομένων και των ανέργων
Θέτουμε προς διεκδίκηση τα δικά μας αιτήματα και συμμετέχουμε σε μια διαδικασία ανοιχτής διαβούλευσης με άλλες κοινωνικές ομάδες: τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες, τους νέους επιστήμονες, τους ελευθέρους επαγγελματίες, για να συμπληρώσουμε το ψηφιδωτό της δικής μας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση και από θέσεις ταξικής αναφοράς, θέτουμε έτσι σε ευθεία αμφισβήτηση τις μνημονιακές πολιτικές ως δήθεν αναγκαστικές και αναπόφευκτες.
Η ακύρωση των μνημονίων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, η αναδιανομή του εισοδήματος, η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, η ενίσχυση των κοινωνικών δομών και του κράτους πρόνοιας, η επαναφορά του κατώτατου μισθού και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, μπορούν να αποτελέσουν τα δικά μας προτάγματα.
Μπορούμε να κτίσουμε τα δικά μας αναχώματα απέναντι στην πιο άγρια επίθεση του νεοφιλελευθερισμού που έχουμε μέχρι τώρα γνωρίσει..
Η εξουσία εξάλλου γνωρίζει ότι, όταν τα κοινωνικά αιτήματα μορφοποιούνται σε συνολικό διεκδικητικό αίτημα ανατροπής των εφαρμοζόμενων πολιτικών, τότε τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, τότε η δική τους αφήγηση μπορεί να ηττηθεί, τότε ο φόβος και η οργή μπορούν να γίνουν μαζική αγωνιστική δράση
Η περίοδος που έχουμε μπροστά μας ορίζει νέα καθήκοντα
Προστασία της λαϊκής κατοικίας
Από την 1η Γενάρη του 2014 αίρεται η προστασία από πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολιτική δήμευσης της κατοικίας των εργαζομένων και των ανέργων, που χωρίς τη δική τους υπαιτιότητα μετατράπηκε ένα όνειρο ζωής σε εφιάλτη τους.
Το σ.κ. πρέπει να εγγυηθεί ότι κανένας εργαζόμενος και άνεργος δε πρόκειται να χάσει το σπίτι του. Η επίθεση ενάντια στην κατοικία εξαιτίας των πλειστηριασμών ή του φόρου ακίνητης περιουσίας, πρέπει να αποτελέσει κεντρικό ζήτημα για το σ.κ.
Με άμεσα μέτρα, ξεκινάμε από αύριο καμπάνια ενημέρωσης όλων των εργαζομένων για το τι ισχύει σήμερα και τι θα αλλάξει από 1η Γενάρη, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες που βρίσκονται στη δίνη των πλειστηριασμών και ποια είναι τα εργαλεία αντίδρασης και κυρίως αυτά του κινηματικού χαρακτήρα για να αναχαιτίσουμε αυτή την επίθεση.
Τα εργατικά κέντρα, οι ομοσπονδίες και τα σωματεία, δημιουργούμε πρωτοβουλίες ευρύτερων συσπειρώσεων. Συντονίζουμε τη δράση μας και συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός ευρύτερου κινήματος για το δικαίωμα όλων στη στέγη.
Κίνημα κατά της ανεργίας - προστασία των ανέργων
Δύο εκατ. άνεργοι με μηδενικό εισόδημα, με πρόβλημα στέγασης, σίτισης, χωρίς πρόσβαση στα μέσα μεταφοράς, στην υγειονομική περίθαλψη, δεν μπορούν να παραμένουν εκτός των τειχών και της δράσης και των ενδιαφερόντων των συνδικάτων.
Με την πρωτοβουλία των συνδικάτων στα νοσοκομεία τις συγκοινωνίες, τον ΟΑΕΔ, συγκροτούμε τις πρώτες συσπειρώσεις για διεκδίκηση των αιτημάτων για τους ανέργους.
Οι πρωτοβουλίες αυτές να διευρυνθούν και να απαιτήσουν μέτρα επέκτασης και αύξησης του επιδόματος ανεργίας, την καθολική πρόσβαση όλων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ως ελάχιστα μέτρα ανακούφισης.
Οργανώνουμε τους ανέργους σε επίπεδο εργατικών κέντρων – ομοσπονδιών. Δημιουργούμε δομή πανελλαδικής δικτύωσης που θα διεκδικεί μέτρα στήριξης και ανακούφισης των ανέργων.
Υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών
Βάζουμε φρένο στον μονόλογο κυβέρνησης και οικονομικών συμφερόντων, για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και της διάλυσης του κράτους πρόνοιας.
Συγκροτούμε ενιαίο πολιτικό, ιδεολογικό και κινηματικό κέντρο υπεράσπισης των δημοσίων επιχειρήσεων και αγαθών, με δικτύωση σε όλη την περιφέρεια για την υπεράσπιση του δικαιώματος της καθολικής πρόσβασης στα δημόσια αγαθά.
Κοινωνικοποιούμε τους αγώνες μας και βάζουμε φρένο στην αύξηση των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και των τιμολογίων στις ΔΕΚΟ, που ήδη είναι προ των πυλών.
Υπερασπιζόμαστε την δημοκρατία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες
Βασικός πυλώνας των μνημονιακών πολιτικών είναι ο αυταρχισμός. Η κυβέρνηση βλέπει τη δημοκρατία, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, το δικαίωμα της απεργίας ως σκουριά που πρέπει να αποτινάξει από τις πλάτες του πολιτικού συστήματος. Προκρίνει την τρομοκράτηση, ενοχοποιεί και στοχοποιεί τους εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή με το συνδικάτο τους, για την άσκηση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων τους.
Το σ.κ. οφείλει να δεσμευτεί -πέρα από παραταξιακές συγγένειες που μπορεί να υπάρχουν στους κάθε φορά διωκόμενους- ότι η απόλυση ή δίωξη εργαζόμενου για συνδικαλιστική δράση, συνιστά συνολική σύγκρουση με το συνδικαλιστικό κίνημα.
Προϋπολογισμός
Αν και πρόκειται για έναν προσχηματικό προϋπολογισμό (μειωμένο κατά 1,8 στην κοινωνική ασφάλιση ή με τους φόρους που συνεχίζεται το ξεζούμισμα των εργαζομένων) αφήνει όμως τα αποτυπώματά του. Επιταχύνει την παραπέρα διάλυση του εναπομείναντος κράτους πρόνοιας, της δημόσιας υγείας και παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων, μας κλειδώνει στους σκληρούς κανόνες του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής για απεριόριστο χρόνο.
Απαιτείται μια μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης που θα αποκαλύπτει σε όλους τους εργαζόμενους το περιεχόμενο και τη στρατηγική επιδίωξη μέσω του προϋπολογισμού των εφαρμοζόμενων πολιτικών και να διεκδικεί την διεύρυνση των αντιστάσεων και των διεκδικήσεών μας απέναντι σε αυτή την άγρια και νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
Τα συνδικάτα να σημάνουν συναγερμό και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να θέσουν κεντρικό στόχο πάλης την Διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους.
Να δεσμευτούμε σήμερα ότι, θα προχωρήσουμε με τολμηρά και αποφασιστικά βήματα, ώστε οι αντίστοιχες ομοσπονδίες να συνεννοηθούν και να συμπορευτούν για ενοποιημένες ΣΣΕ ανά κλάδο.
Η διεκδίκηση αυτή θα συνενώσει τις δυνάμεις των εργαζομένων, θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση της διεκδίκησης, θα δημιουργήσει ισχυρό και αποφασισμένο αντίπαλο απέναντι στην εργοδοσία που παίζει σε γήπεδο χωρίς αντίπαλη ομάδα, σε γήπεδο με τα συνδικάτα θεατές και τους εργαζόμενους να σκύβουν το κεφάλι, αντιμέτωπος ο καθένας με τον βραχνά της ατομικής τρομοκρατίας.
Ενοποίηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ανά κλάδο
Συντονισμός – Συνεργασία- Ενοποίηση των συνδικάτων ανά κλάδο
Για να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι Σ.Σ.Ε – Κανένας εργαζόμενος με ατομική σύμβαση εργασίας- Συλλογική προστασία όλων των εργαζομένων
Ανασυγκρότηση της δομής του συνδικαλιστικού κινήματος
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να αντιστοιχίσει την δομή του στην σημερινή πραγματικότητα του εργασιακού τοπίου, να ανακτήσει την διαπραγματευτική και πολιτική του ικανότητα.
Απαιτείται χωρίς άλλη καθυστέρηση και δικαιολογία να προχωρήσουμε σε ένα 6μηνο σε καταστατικό συνέδριο που θα αναζητήσει τον επαναπροσδιορισμό της οργανωτικής του μορφής:
1) Ενοποίηση ΓΣΣΕ – ΑΔΕΔΥ
2) Ενοποίηση Ομοσπονδιών και συνδικάτων
3) Την εκπροσώπηση όλων των εκτός των τειχών εργαζομένων.

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Η τροπολογία της συνταξιοδοτικής «διασφάλισης» κατατέθηκε - Τα εκβιαστικά διλήμματα χτύπησαν κόκκινο



Η  τροπολογία της συνταξιοδοτικής «διασφάλισης» κατατέθηκε
τα εκβιαστικά διλήμματα χτύπησαν κόκκινο

Αθήνα 24/11/2013

Την Παρασκευή 22/11/2013 και σε ώρα που οι εφημερίδες είχαν κλείσει τα φύλλα και του Σαββάτου και της Κυριακής (αυτά κλείνουν νωρίτερα) η κυβέρνηση κατέθεσε σε άσχετο νομοσχέδιο την τροπολογία με την οποία διασφαλίζεται το δικαίωμα συνταξιοδότησης όσων κάνουν χρήση προγραμμάτων εθελούσιας εξόδου με βάση το τι ισχύει την ημέρα που κάνουν αίτηση αυτασφάλισης. Είναι αυτό που λέμε ότι γίνεται νύχτα για να κοροϊδέψουμε τους κουτόφραγκους της τρόικας. Το νομοσχέδιο στο οποίο έχει κατατεθεί είναι η κύρωση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τον κώδικα είσπραξης δημοσίων εσόδων και είναι προγραμματισμένο να συζητηθεί και να ψηφιστεί την Πέμπτη 28/11/2013.
Οι θέσεις και οι απόψεις μας για τη νέα εθελούσια έχουν καταγραφεί στην ανακοίνωσή μας με τίτλο νέα κίνητρα αποχώρησης – νέα εκβιαστικά διλήμματα και είναι ανηρτημένη στο blog της Αγωνιστικής Συνεργασίας.
Στο blog επίσης είναι  ανηρτημένη και η ανακοίνωση που αναφέρεται στα κίνητρα αποχώρησης και στις αναμενόμενες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό.
Σε ένα από τα θέματα των αναμενόμενων παρεμβάσεων – γιατί οι αναμενόμενες παρεμβάσεις είναι πολλές – έρχεται να «απαντήσει» αυτή η τροπολογία.
Σύμφωνα λοιπόν με την τροπολογία και εφ’ όσον τελικά ψηφιστεί:
1.      Όσοι συμμετάσχουν από τούδε και στο εξής σε προγράμματα εθελούσιας εξόδου που προβλέπουν την κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών το δικαίωμα θεμελίωσης συνταξιοδότησης κρίνεται με βάση το τι ισχύει την ημέρα υποβολής της αίτησης για αυτασφάλιση. Οι εισφορές δίνονται προκαταβολικά στα ταμεία κατευθείαν από τον εργοδότη εντός δύο μηνών.
2.      Όσοι έχουν κάνει ήδη αυτασφάλιση έχουν τη δυνατότητα να προκαταβάλλουν όλο το ποσό που απαιτείται μέχρι τη συνταξιοδότησή τους προκειμένου να θεμελιώσουν κι’ αυτοί δικαίωμα συνταξιοδότησης με βάση το τι ίσχυε όταν έκαναν την αίτηση για αυτασφάλιση. Τα απαιτούμενα ποσά πρέπει να τα καταβάλλουν μέχρι τις 31/1/2014.
3.      Το συνταξιοδοτικό δικαίωμα μπορεί να ασκηθεί μετά την παρέλευση του διαστήματος που αντιστοιχεί στην αυτασφάλιση.
4.      Πολλά θέματα και μέσα σ’ αυτά η διαδικασία έκδοσης αποφάσεων αυτασφάλισης και απόδοσης των ασφαλιστικών εισφορών θα ρυθμιστούν στο μέλλον με Υπουργική απόφαση.
Με βάση τα παραπάνω έχουμε να σημειώσουμε ότι στο χορό των εκβιαστικών διλημμάτων εμπλέκεται πλέον ευθέως η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση με την τροπολογία αυτή διευκολύνει τον ΟΤΕ, τις τράπεζες και ενδεχομένως και άλλους να μειώσουν το προσωπικό τους λέγοντας ότι όσοι ενταχθούν σε προγράμματα εθελούσιας θα κατοχυρώσουν τα σημερινά ισχύοντα μεγαλώνοντας την αβεβαιότητα και το δίλημμα όσων θέλουν να παραμείνουν. Ταυτόχρονα υπάρχουν και νομικές ακροβασίες αφού η τροπολογία παραβιάζει την αρχή  της ισότητας. Η παραβίαση έγκειται στο ότι δεν αφορά όλους τους ασφαλισμένους, δεν αφορά όλους όσους θέλουν να κάνουν αυτασφάλιση αλλά μόνο όσους συμμετέχουν σε προγράμματα εθελούσιας. Ακόμη από όσους έχουν υπαχθεί στο παρελθόν σε καθεστώς αυτασφάλισης αντιμετωπίζει διαφορετικά αυτόν που έχει σήμερα τη δυνατότητα να προκαταβάλλει για όλα τα υπολειπόμενα χρόνια τις εισφορές από αυτόν που δεν μπορεί να πληρώσει προκαταβολικά για όλα τα χρόνια αλλά πληρώνει κάθε μήνα. Πέρα από τα κεντρικά παραπάνω ζητήματα υπάρχουν και επιμέρους προβλήματα και το καθένα έχει τη δική του σημασία. Μετά την πρώτη ανάγνωση θα παραθέσουμε μερικά απ’ αυτά και ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε.
1.      Η παραπομπή πολλών θεμάτων για ρύθμιση στο μέλλον με Υπουργική απόφαση κρύβει κινδύνους που δεν είναι δυνατό να προσδιοριστούν αφού δεν είναι όλα τα δεδομένα πάνω στο τραπέζι.
2.      Η αναφορά γα άσκηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος μετά την παρέλευση του διαστήματος που αντιστοιχεί στην αυτασφάλιση χρειάζεται περαιτέρω διευκρινίσεις. Τι θα γίνει για παράδειγμα αν για κάποιο λόγο έχουν πληρωθεί εισφορές αυτασφάλισης για  μεγαλύτερο διάστημα από όσο τελικά χρειάζεται; Ή τι θα γίνει αν για κάποιο λόγο έχουν πληρωθεί λιγότερες; Ποιος και τι συνέπειες θα υποστεί σε περίπτωση λάθους;
3.      Το πρόβλημα για όσους ενδεχομένως κριθούν ανάπηροι παραμένει. Θυμίζουμε ότι όσοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα κινήτρων του ΟΤΕ πέρυσι και κρίθηκαν ανάπηροι δεν έχουν δικαίωμα αυτασφάλισης. Η ρύθμιση που έφερε το Υπουργείο στη διαβούλευση για δυνατότητα όσων κριθούν ανάπηροι να πάρουν σύνταξη αναπηρίας αφ’ ενός είναι μισή και αφ’ ετέρου ακόμη κι’ αυτή η μισή αφαιρέθηκε από το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Οι απόψεις μας για το θέμα είναι ανηρτημένες στο blog σε σχετική ανακοίνωση με τίτλο στο πυρ το εξώτερο όσοι έφυγαν από τον ΟΤΕ και είναι ανάπηροι.
4.      Στο χορό των εκβιασμών εμπλέκει όλους όσους έχουν υπαχθεί σε καθεστώς αυτασφάλισης και τους υποχρεώνει να τρέξουν μέχρι τις 31/1/2014 να προκαταβάλλουν τις εισφορές για όλο το υπολειπόμενο διάστημα. Η όποια περίπτωση λάθους που αναφέραμε παραπάνω ισχύει και γι’ αυτούς.
5.      Στα προβλήματα θα πρέπει να προστεθεί και η γραφειοκρατική λειτουργία του ΙΚΑ. Το πώς και το πότε θα ξεκαθαριστούν όλα τα θέματα και τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν σε μια διαδικασία εντελώς νέα και χωρίς κανένα προηγούμενο είναι άγνωστο.

Η κυβέρνηση τελικά ξεκαθαρίζει ότι θέλει να εισπράξει τα εκατομμύρια της βιτρίνας. Να εισπράξει ζεστό χρήμα προκειμένου να καλύψει άλλες τρύπες. Η προείσπραξη των απαιτούμενων ποσών της αυτασφάλισης, για όσα χρόνια αυτή απαιτείται, στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πάει για να καλύψει ένα μέρος από τα χρηματοδοτικά κενά που αφήνει η πρόβλεψη του κρατικού προϋπολογισμού για τα ταμεία για το 2014 (η κρατική χρηματοδότηση για το 2014 προβλέπεται κατά πολύ μειωμένη σε σχέση με το 2013). Τα υπόλοιπα χρηματοδοτικά κενά θα καλυφθούν με μειώσεις των συντάξεων παρά το ότι λέγεται περί του αντιθέτου. Παράλληλα η είσπραξη και χρησιμοποίηση σήμερα μελλοντικών οικονομικών υποχρεώσεων θα επιτείνει τα προβλήματα στο μέλλον.
Η κυβέρνηση τέλος προκειμένου να εξυπηρετήσει τις επιχειρήσεις που θέλουν να μειώσουν το προσωπικό τους δεν διστάζει να ακροβατεί ακόμη και με Συνταγματικά δικαιώματα όπως αυτό της ισότητας.

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Τοποθέτηση Αυτόνομης Παρέμβασης στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ 22/11/13


ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ 22/11/13
 
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Σήμερα γίνεται το γενικό συμβούλιο, ένα κορυφαίο όργανο, με τη φυσική παρουσία των εκπροσώπων από όλα τα δευτεροβάθμια όργανα της χώρας μας.
Σήμερα λοιπόν το γενικό συμβούλιο γίνεται σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο για την οικονομία, τη κοινωνία και την εργατική τάξη. Ένα τοπίο πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Ένα τοπίο κυριολεκτικά ερήμωσης, όπου οι εργαζόμενοι βιώνουν με τραγικό τρόπο τη βαρβαρότητα του μνημονίου. Βρίσκονται κυριολεκτικά μέσα στην καρδιά της κοινωνικής καταστροφής, όπου η φτώχεια και η ανεργία επεκτείνονται καθημερινά και προκαλούν απόγνωση και απελπισία.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι το μέλλον  διαγράφεται οδυνηρό, πάρα τα δήθεν success story που ξετυλίγει κάθε τόσο η κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που προσπαθεί να φυτέψει στη σκέψη μας όλα αυτά τα υποτιθέμενα σενάρια που δήθεν οδηγούν στη διέξοδο από την κρίση.
Μια κυβέρνηση που προσπαθεί να εξασφαλίσει μια ακόμα περίοδο χάριτος ενώ ταυτόχρονα, καθημερινά, ανελέητα και αλύπητα ολοκληρώνει το καταστροφικό της έργο.
Είναι απίστευτοι, με διάφορα αφηγηματικά σενάρια και τεχνάσματα επιδιώκουν να εγκλωβίσουν το λαό και τους εργαζόμενους σε λογικές αναμονής, φαντασίωσης και προσμονής των καλύτερων ημερών που έρχονται.
Εμφανίζουν ανύπαρκτα σημάδια δήθεν ανάκαμψης και πλάθουν πλαστές εικόνες, με βάση τις οποίες επιτέλους τελειώνουν τα βάσανά μας και έρχεται το τέλος των μνημονίων.
Στόχος τους ένας και μοναδικός. Να επιμηκύνουν το διάστημα της ακινησίας και της μη αντίδρασης. Επενδύουν στην αναβολή των εργατικών και λαϊκών αντιδράσεων, προκειμένου να αποσυμπιέσουν την εργατική και λαϊκή πίεση και αντίδραση.
Η ανεργία, η φτώχια, η απώλεια της αξιοπρέπειας, η καθίζηση της ποιότητας ζωής, η συρρίκνωση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών χαρακτηρίζουν με τίτλους ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα που έχει συντελεστεί στη χώρα μας και όχι μόνο.
Ο κατάλογος αυτών των διαπιστώσεων θα μπορούσε να συνεχιστεί και να καταγραφεί σε εκατοντάδες σελίδες χωρίς ωστόσο να μπορεί κάποιος να αποτυπώσει με ακρίβεια την έκταση της κοινωνικής και ανθρωπιστικής καταστροφής. Ό,τι υπήρχε διαλύθηκε.
Δυο εκατομμύρια άνεργοι και συνεχίζεται ο κατάλογος να αυξάνει καθημερινά.
Πεντακόσιες χιλιάδες περίπου εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν από τρεις έως δέκα πέντε μήνες.
Μικρές επιχειρήσεις που φυτοζωούν και βρίσκονται στο κόκκινο.
35% των εργαζομένων, δήθεν μερικώς απασχολούμενοι, με αμοιβή 250-350 ευρώ το μήνα και στην πράξη με δεκάωρα και δωδεκάωρα εργασίας, για 6 ημέρες την εβδομάδα.
Ουσιαστικά πλήρης κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Από τις 287 ΣΣΕ έχουν μείνει μόνο 53 και από αυτές οι 30 λήγουν στο τέλος του χρόνου.
Από τις 48 εθνικές κλαδικές που ήταν η ραχοκοκαλιά των συμβάσεων, έχουν μείνει μόνο 7.
Απόλυτο χάος και καταστροφή.
Πλέον η αμοιβή καθορίζεται όχι με συμβάσεις εργοδοτών-εργαζομένων, αλλά με διατάγματα του ΒΡΟΥΤΣΗ. Ο απόλυτος εκφασισμός, εκφυλισμός και η καταρράκωση της δημοκρατίας.
Πρόσφατα κατατέθηκε επιχειρησιακή ΣΣΕ στα σεκιούριτι όπου η αμοιβή θα καταβάλλεται όχι στο τέλος του μήνα αλλά μετά από 3 μήνες.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα συνάδελφοι, δεν είναι μια προσπάθεια μείωσης των αμοιβών μας, δεν είναι μια προσπάθεια μείωσης των συντάξεών μας, δεν είναι μια προσπάθεια περιορισμού των εργατικών μας δικαιωμάτων.
Αυτό που συμβαίνει είναι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η κατάργηση των συντάξεων, η κατάργηση των εργατικών μας δικαιωμάτων, η κατάργηση κάθε κοινωνικού δικαιώματος.
Δεν είναι μια επίθεση σαν όλες τις άλλες που θα χάσεις κάτι, θα το παλέψεις και θα επανέλθεις.
Αυτό που συμβαίνει είναι ένας ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ, είναι η πλήρης κατάργηση των πάντων, είναι η ριζική ανατροπή και το ξεπάτωμα κάθε δικαιώματος και κάθε κανόνα ρύθμισης. Είναι το οριστικό τέλος.
Πέστε μου συνάδελφοι, απέναντι σ’ αυτό το μνημονικό μπλοκ που παίρνει όλα αυτά τα μέτρα για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, απέναντι σ’ αυτόν τον ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ ποιος είναι ο σχεδιασμός της πλειοψηφίας του συνδικαλιστικού κινήματος;
Ποια είναι τα μέτρα που εντάσσονται σε ένα σχεδιασμό τέτοιο που θα στηρίζει και θα εξοπλίζει ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά την εργατική τάξη, που θα την προετοιμάζει και θα την καθοδηγεί να αντισταθεί στη σκληρή ταξική πάλη που γίνεται;
Ποια ήταν τα μέτρα που πάρθηκαν και παίρνονται όλα αυτά τα χρόνια που συντελείται αυτή η κοινωνική και οικονομική καταστροφή σε βάρος των εργαζομένων ώστε να μπορέσει να συγκροτηθεί ένας εργατικός πόλος αντίστασης; Ποια;
Πέστε μου συνάδελφοι, είναι ψέματα ότι όταν άρχισε να εξελίσσεται αυτός ο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ, όταν εμφανίστηκαν τα μνημόνια και όταν διαμορφωνόταν και εξελισσόταν αυτή η καταστροφική πολιτική, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ την αντιμετώπισε σαν μια συνηθισμένη επίθεση;
Είναι ψέμα συνάδελφοι ότι αυτή η πολιτική αντιμετωπίστηκε όχι σαν μια οριστική ρήξη και καταγγελία απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις που επιχειρούσαν τη καταστροφή μας, αλλά με μια προσπάθεια για επί μέρους ρυθμίσεις και περνώντας την αντίληψη στους εργαζόμενους ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί με διορθώσεις και φτιασιδώματα που θα είχαν αποτέλεσμα;
Ο εχθρός ερχόταν να πάρει τα πάντα και αυτοί προσπαθούσαν να τον αντιμετωπίσουν με επί μέρους συμβιβασμούς.
Δεν καλλιέργησαν την οριστική ρήξη και τη συνολικά οργανωμένη αντίδραση.
Έδειξαν πολιτική ανεπάρκεια με αποτέλεσμα να ενταχθούμε σταδιακά σε όλο το μνημονικό σχεδιασμό.
Αντί να αντιταχθούν, ουσιαστικά υπηρέτησαν αυτή την πολιτική, βοηθώντας στην επιβολή της. Καλλιέργησαν την αναποτελεσματικότητα των αγώνων.
Στριμωγμένοι στη γωνία τους και εγκλωβισμένοι σε αυτήν τους την αντίληψη αρνήθηκαν να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε η μάχη να δοθεί με όλα εκείνα τα τμήματα του πληθυσμού που πλήττονται, δημιουργώντας ένα δυνατό μέτωπο που θα μπορούσε να ανατρέψει αυτή τη πολιτική. Μικρομεσαίους, εμπόρους, ΕΒΕδες, επιστημονικούς φορείς και οργανώσεις, νεολαία.
Η αντίδρασή τους αυτή δεν ήταν καθημερινή, δεν ήταν οργανωμένη με σχέδιο και στρατηγική. Λες Πρόεδρε ότι έχουμε κάνει 35 γενικές απεργίες και πίσω από αυτό το επιχείρημα προσπαθείς να φτιάξεις ένα πολιτικό αμορτισέρ για να μας εξηγήσεις ότι τάχα έκανες το καθήκον σου.
Απεργίες χωρίς σχεδιασμό, χωρίς προετοιμασία, που διαδέχονταν η μία την άλλη μετά από ένα μεγάλο κενό, απεργίες που δεν σχεδιάστηκαν ώστε να γίνουν υπόθεση όλων των εργαζομένων και των συνδικάτων τους.
Όταν το βασικό σχέδιο προετοιμασίας της πλειοψηφίας του σ.κ. ήταν και είναι να μην συγκροτηθεί ενιαίος, δυνατός κοινωνικός πόλος αντιπαράθεσης, ικανός να συγκρουστεί και να νικήσει.
Όταν ζητάγαμε επίμονα και επιτακτικά αυτό το σχεδιασμό και όταν ζητούσαμε να γίνουν αγώνες με αυτά τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά μας απαντούσατε ότι αυτοί οι αγώνες που ζητούνταν ήταν κομματικά υποκινούμενοι και αυτό γιατί ούτε θέλατε, ούτε θέλετε και ούτε μπορείτε να οργανώσετε και να συντονίσετε την αντίδραση των εργαζομένων.

Συνάδελφοι,
Στις σημερινές συνθήκες ο χρόνος πλέον είναι περιορισμένος. Απαιτούνται άμεσες και επείγουσες ενέργειες ανασύνταξης και επανασχεδιασμού της δράσης του σ.κ.
Νομίζω ότι όλοι σ’ αυτήν την αίθουσα αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Η απόσταση των εργαζομένων από την ηγεσία του σ.κ. γίνεται όλο και πιο μεγάλη. Καθημερινά συντελείται μια απαξίωση στα πρόσωπα που ηγούνται στο σ.κ. και αυτό θα έχει σαν φυσική συνέπεια αυτή η απαξίωση να μεταφερθεί στον ίδιο το θεσμό των συνδικάτων. Στην ίδια την ιδέα για την αναγκαιότητα ύπαρξης του συνδικαλιστικού κινήματος και αυτό συνάδελφοι, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.
Θα πρέπει ακόμα συνάδελφοι, να πούμε ότι αυτή την περίοδο αναπτύχθηκαν αγώνες. Αγώνες που αποτέλεσαν δυνατά και ελπιδοφόρα παραδείγματα αξιοπιστίας, αξιοπρέπειας και αντίστασης, με δυνατό πολιτικό και κοινωνικό συμβολισμό.
Αγώνες που πάνω τους τσακίστηκε και τα βρήκε σκούρα η κυβερνητική προπαγάνδα όπου έφαγε κυριολεκτικά τα μούτρα της.
Οι αγώνες των εργαζομένων στην ΕΡΤ, απ’ όπου η ΓΣΕΕ ήταν ουσιαστικά απούσα.
Οι αγώνες από τις μεγάλες απεργίες ενάντια στις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις, απ’ όπου και εκεί ήταν απούσα.
Οι αγώνες των εργαζομένων στην Υγεία, στη Χαλυβουργία, στη Εύβοια και σε πολλούς ακόμα κλάδους του ιδιωτικού τομέα μέσα στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς.
Όσο η ΓΣΕΕ αποφεύγει να μπει σε μια λογική πολιτικής ρήξης και συνεχούς αγώνα για τη συνολική ανατροπή των κυβερνητικών πολιτικών, όσο σφυρίζει αδιάφορα για τους επιμέρους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται καθημερινά χωρίς να τους στηρίζει και χωρίς να τους εντάσσει σε ένα συνολικότερο αγωνιστικό σχέδιο.
Όσο δεν αντιστέκεται στις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και της εκχώρησης όλων των δημόσιων αγαθών στους ιδιώτες,
Όσο δεν αντιδρά στη διάλυση της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας,
Όσο αφήνει την κυβέρνηση να έχει πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων, τόσο, αντικειμενικά στηρίζει το μνημονικό πόλο και την κυβέρνηση.
Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από την κυβέρνηση στηρίζεται από ένα ισχυρότατο μνημονιακό μπλοκ στο οποίο έχουν ενταχθεί απροκάλυπτα οι εργοδότες. Γι αυτό και εμείς μιλάμε συνεχώς για την ανάγκη συγκρότησης ενός αντίπαλου κοινωνικοπολιτικού πόλου που θα συσπειρώνει τις κοινωνικές δυνάμεις που πλήττονται από τις μνημονιακές πολιτικές και που θα έχει συνεκτικό σχέδιο αντιπαράθεσης σε μια μάχη μακράς πνοής που πρέπει να δοθεί. Και αυτό δεν έγινε και ούτε γίνεται σήμερα συνάδελφοι.
Γιατί οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής ηγετικής πλειοψηφίας έστησαν και συνεχίζουν να στήνουν ισχυρά αναχώματα σε όλη την περίοδο των αγώνων.
Τα ίδια δυστυχώς αναχώματα αλλά από άλλη αφετηρία βάζει και το ΠΑΜΕ, το οποίο σε συνεννόηση πολλές φορές με την πλειοψηφία της ΓΣΣΕ, αντί να συμβάλει σε μια κοινή ενωτική αγωνιστική πορεία ανατροπής κινείται με αποκλειστικό γνώμονα τη λανθασμένη κομματική του γραμμή και έχει αναγορεύσει σε κυρίαρχο εχθρό του τις δυνάμεις της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, λειτουργώντας με μια καταστροφική, αντιενωτική πολιτική τακτική, αρνούμενο να ξεπεράσει το σεχταρισμό του και να δει τα πραγματικά επίδικα και διακυβεύματα ώστε να συμβάλει στην ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Η ΓΣΕΕ δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι φρένο.
Δεν πρέπει και δεν μπορεί να συνεχίσει να μην  έχει καμία δυνατότητα κινητοποίησης.
Δεν πρέπει και δεν μπορεί η ηγεσία της να μην έχει καμία υπόληψη και αξιοπιστία στους εργαζόμενους.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ υποστηρίζει και παλεύει για την αγωνιστική προετοιμασία της εργατικής τάξης. Από την πρώτη στιγμή μιλήσαμε για την ανάγκη συγκρότησης ενός αγωνιστικού σχεδίου με ποικιλόμορφες, κλιμακούμενες και συντονισμένες κινητοποιήσεις και για την ανάγκη ενίσχυσης των κοινωνικών συμμαχιών.
Κάθε φορά προτείναμε σχέδιο και μέτρα προετοιμασίας που θα προετοιμάζουν και θα οργανώνουν την εργατική τάξη και τους αγώνες της. Τα μέτρα προετοιμασίας πρέπει να είναι μόνιμα, διαρκή και επίμονα. Μέτρα ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά που θα αφομοιώνουν τις διαφορετικές ταχύτητες και δυναμικές. Μέτρα που θα συνενώνονται σε μεγάλα και μαζικά αγωνιστικά ποτάμια που θα δημιουργούν το ενιαίο αγωνιστικό εργατικό ρεύμα και που θα διεκδικούν την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Συνάδελφοι, η συνεδρίαση του σημερινού Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ οργανώθηκε και αυτή τη φορά χωρίς καμία στοιχειώδη προετοιμασία.
Χωρίς να συνεδριάσουν τα θεσμικά όργανα και δεν είναι αλήθεια ότι έτσι γινόταν πάντα.
Σήμερα συνάδελφοι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα καταιγίδα μέτρων και θα πρέπει ανεξάρτητα από τους όποιους τακτικισμούς να κάνουμε κάτι.
Να επιλέξουμε σαν αντίδραση μία στάση αναμονής, περιμένοντας τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και να περιοριστούμε σε μια κλασσικού τύπου αντίδραση ή να επιδιώξουμε μια ευρύτερη συσπείρωση με στόχο την ακύρωση των μνημονίων και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους;
Θα επιδιώξουμε το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την ενίσχυση των κοινωνικών δομών του κράτους πρόνοιας;
Θα διεκδικήσουμε την επαναφορά του νομικού πλαισίου και την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας;
Συνάδελφοι,
Μπροστά μας έχουμε μια περίοδο η οποία οριοθετείται και μας ορίζει νέα καθήκοντα. Και ποια είναι αυτά:
1. Από την 1η Γενάρη αίρεται η προστασία από τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Βρισκόμαστε δηλαδή ουσιαστικά μπροστά σε μια πολιτική δήμευσης της κατοικίας των εργαζομένων και των ανέργων που χωρίς δική τους υπαιτιότητα μετέτρεψαν ένα όνειρο ζωής σε εφιάλτη. Η επίθεση ενάντια στην κατοικία εξαιτίας των πλειστηριασμών ή του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας πρέπει να αποτελέσει για τη ΓΣΕΕ και το σ.κ. κεντρικό ζήτημα διεκδίκησης. Θα πρέπει από αύριο κιόλας να οργανωθούν καμπάνιες ενημέρωσης των εργαζομένων στην κατεύθυνση του κινηματικού χαρακτήρα για την αναχαίτιση αυτής της επίθεσης. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε πρωτοβουλίες ευρύτερων συσπειρώσεων και να συντονίσουμε τη δράση μας με τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός ευρύτερου κινήματος για την προστασία της στέγης.

2. Έχουμε συνάδελφοι 2 εκατομμύρια ανέργους, ανθρώπους με μηδενικό εισόδημα με πρόβλημα στέγασης, σίτισης, υγειονομικής περίθαλψης και χωρίς πρόσβαση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Θα πρέπει να οργανώσουμε τους ανέργους σε επίπεδο Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, δημιουργώντας μια δομή πανελλαδικής δικτύωσης και απαιτώντας άμεσα μέτρα στήριξης και ανακούφισης. Οι άνεργοι θα πρέπει να έχουν δωρεάν πρόσβαση στα νοσοκομεία, στις συγκοινωνίες, στον ΟΑΕΔ, με άμεσα μέτρα επέκτασης και αύξησης του επιδόματος ανεργίας. Θα πρέπει να δράσουμε με συγκεκριμένο πρόγραμμα που να αποτυπώνεται σε συγχρονισμένες, διαδοχικές ημέρες δράσεων και πρωτοβουλιών με όρους επιθετικής διεκδίκησης.

3. Θα πρέπει να συγκροτήσουμε ένα ενιαίο πολιτικό, ιδεολογικό και κινηματικό κέντρο που θα πρέπει να υπερασπίσει τις δημόσιες επιχειρήσεις, με δικτύωση σε όλη την περιφέρεια, για να υπερασπίσει το δικαίωμα της καθολικής πρόσβασης στα δημόσια αγαθά.

4. Η δημοκρατία βάλλεται και εξαφανίζεται. Οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα της απεργίας θεωρούνται από την κυβέρνηση ως τεράστιο «έγκλημα». Λειτουργεί με όρους τρομοκρατίας, ενοχοποιεί και στοχοποιεί τους εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή με το συνδικάτο τους για την άσκηση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων τους.

Ό,τι κινείται συνδικαλιστικά στοχοποιείται. ΄Ο,τι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και τσακιστεί δεν διστάζουν, χρησιμοποιώντας τη δικαιοσύνη, να ντύσουν ολόκληρους κλάδους στο χακί, επιστρατεύοντας τους εργαζόμενους.
Θα πρέπει τα ζητήματα της Δημοκρατίας και της συνδικαλιστικής ελευθερίας να αποτελέσουν κυρίαρχο θέμα για το συνδικαλιστικό κίνημα και να αντιμετωπιστούν με συγκεκριμένες δράσεις, αποκαλύπτοντας τη φασίζουσα αντίληψη περί δημοκρατίας της κυβέρνησης.

Διαβάστε περισσότερα...
 

blogger templates | Make Money Online