Συλλογικές συμβάσεις εργασίας - Τριμερής συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας

 

Συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Τριμερής συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας

Αθήνα 15/4/2015

Κατά τη σημερινή τριμερή συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε μεταξύ των οργανώσεων εργοδοτών, εργαζομένων και του Υπουργού Εργασίας Π. Σκουρλέτη, αναπτύχθηκαν αναλυτικά οι σχεδιασμοί της Κυβέρνησης, τόσο για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ-μνημονίου επίπεδα όσο και για την πλήρη  αποκατάσταση  του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών συμβάσεων.

Για τα θέματα αυτά έγινε ουσιαστική συζήτηση, παρά την κακόγουστη  θεατρική παράσταση που επιχείρησε να δώσει το ΠΑΜΕ κάνοντας επίδειξη μια δήθεν ταξικής αγωνιστικότητας, προφανώς για υπαρξιακούς λόγους και λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.

Ουσιαστικά όμως και μετά από τα 5 χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας, στη διάρκεια των οποίων πετσοκόφτηκαν οι μισθοί, καταργήθηκαν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και μηδενίστηκαν τα εργασιακά δικαιώματα, το γεγονός και μόνο ότι δρομολογείται –σύμφωνα με τις υπουργικές δεσμεύσεις - η επαναφορά των κατώτατων μισθών ταυτόχρονα με την επανεκκίνηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε όλα τα επίπεδα και μάλιστα με ενισχυμένο το θεσμικό πλαίσιο υπέρ των εργαζομένων, συνιστά ένα θετικό βήμα για την επανάκτηση του ρόλου των συνδικάτων στη διαμόρφωση των εργασιακών σχέσεων.

Θυμίζουμε για μια ακόμα φορά ότι, η άμεση επαναφορά των μισθών και των  συλλογικών συμβάσεων δεν έχει καμία απολύτως δημοσιονομική επίπτωση, δεν μειώνει δήθεν την «ανταγωνιστικότητα», ενώ αποκαθιστά ένα στοιχειώδες νομικό κεκτημένο που υπάρχει σε όλη την Ε.Ε. και κατά συνέπεια οι εργοδοτικές ενστάσεις ή διαφωνίες εξυπηρετούν μόνο το στόχο να συνεχιστεί η φθηνή εργασία και η ανεξέλεγκτη  εργασιακή  ευελιξία για να διατηρηθεί και να αυξηθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων.      

Για το συνδικαλιστικό κίνημα, η  αποκατάσταση των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων με δεσμευτικό και καθολικό χαρακτήρα, αποτέλεσαν εμβληματικά  αιτήματα  διεκδίκησης και πάλης καθ’ όλη τη μνημονιακή περίοδο και η ικανοποίηση τους δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως μια πρώτη νίκη των εργαζομένων και των επίμονων αγώνων τους.

Το σ.κ. εξακολουθεί να αγωνίζεται για την επανάκτηση του θεσμικού και ισότιμου ρόλου του στη διαμόρφωση των μισθών και των εργασιακών σχέσεων, ταυτόχρονα όμως επωμίζεται πλέον, μέσα στις νέες  συνθήκες,  αυξημένες ευθύνες και αγωνιστικά καθήκοντα για να κατοχυρώσει στην πράξη και μέσα στους χώρους δουλειάς αξιοπρεπείς μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, απέναντι σε μια εργοδοσία που χρησιμοποίησε τα μνημόνια για να ισοπεδώσει δικαιώματα, να επιβάλλει την απόλυτη ευελιξία και να καθιερώσει τον εργασιακό μεσαίωνα.

Τα συνδικάτα, με αφετηρία την Εργατική Πρωτομαγιά,  οφείλουν άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις να διαμορφώσουν μέσα στο νέο περιβάλλον ένα συνεκτικό αγωνιστικό πλαίσιο δράσης για την  επανάκτηση  μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων, επιταχύνοντας τις εξελίξεις σε όφελος των εργαζομένων.