Συνάντηση της ομοσπονδίας με τη διοίκηση 21/7/2011
Την Τετάρτη 20 και την Πέμπτη 21/7/2011 έγιναν δύο συναντήσεις της ομοσπονδίας με τη διοίκηση. Η πρώτη για τα ζητήματα της αναδιοργάνωσης και η δεύτερη για το «πακέτο αιτημάτων» που έχει θέσει η διοίκηση (βρε πως αλλάζουν οι καιροί) στην ομοσπονδία.
Σε ότι αφορά την πρώτη δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτε παραπάνω από ότι αναφέραμε στο ενημερωτικό μας σημείωμα στις 11/7/2011. Η διοίκηση σε όποια ένσταση μπαίνει απαντά με το στερεότυπο βλέποντας και κάνοντας και ότι η επόμενη φάση θα έρθει σε τρεις με τέσσερεις μήνες όταν αυτοί που θα τοποθετηθούν σήμερα στις υψηλά ιστάμενες θέσεις μαζί με τους συνεργάτες τους θα αποκρυσταλλώσουν άποψη και θα φέρουν τις σχετικές εισηγήσεις για παρακάτω.
Σε ότι αφορά τη συνάντηση για τα «αιτήματα» της διοίκησης: Στη συνάντηση διευκρινίστηκε το τι ακριβώς εννοεί η διοίκηση σε κάθε ένα από τα «αιτήματά» της. Τα «αιτήματα» αυτά μπορείτε να τα δείτε στο ενημερωτικό μας σημείωμα στις 7/7/2011. Νομίζουμε ότι δεν θέλει κανένα απ’ αυτά ιδιαίτερες αναλύσεις. Το μόνο ίσως που πρέπει να αναφέρουμε είναι ότι ξεκαθαρίστηκε το τι εννοεί η διοίκηση όταν μιλάει για εθελούσια. Εθελούσια λοιπόν η εννοεί την πραγματική έννοια της λέξης και όχι αυτό που έχει επικρατήσει να θεωρείται στον ΟΤΕ. Εθελούσια εννοεί την παροχή κινήτρων σε μέρος του προσωπικού προκειμένου αυτό να φύγει από τον ΟΤΕ άσχετα από το αν δικαιούται ή όχι σύνταξη. Τη διοίκηση αυτό που την ενδιαφέρει είναι η μείωση του προσωπικού. Θέλει δηλαδή να δώσει ένα επιπλέον ποσό σε συναδέλφους τους οποίους θεωρεί ότι δεν χρειάζονται προκειμένου αυτοί να αποχωρήσουν από τον ΟΤΕ οικειοθελώς. Το αν και πότε θα πάρουν σύνταξη δεν την ενδιαφέρει και επαναλαμβάνει ότι δεν είναι δικό της θέμα.
Συνάδελφοι όλα είναι ζήτημα συσχετισμών δύναμης. Παλαιότερα όταν πηγαίναμε για διαπραγματεύσεις βάζαμε εμείς τα αιτήματά μας. Τώρα οι καιροί άλλαξαν και τα αιτήματα τα βάζει η εργοδοσία (τι άλλο θα δούμε ακόμα;). Από τα αιτήματα λοιπόν αυτά η πλειοψηφία της ομοσπονδίας δέχεται κάτω από προϋποθέσεις να διαπραγματευτεί ορισμένα. Αυτά που δεν δέχεται κανείς να μπουν στο τραπέζι είναι η άρση της μονιμότητας, η κατάργηση του χρονοεπιδόματος, η κατάργηση του μισθολογίου και των μισθολογικών κλιμακίων και η εισαγωγή στον ΟΤΕ ευέλικτων μορφών εργασίας (μειωμένος χρόνος εργασίας με ανάλογη μείωση αποδοχών, εκ περιτροπής εργασία, μερική απασχόληση κ.α.). Τα υπόλοιπα δηλώθηκε ότι είναι υπό διαπραγμάτευση με βασική προϋπόθεση τη συμφωνία για διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Η πρόταση αυτή δεν έγινε συγκεκριμένη δηλαδή τι ακριβώς και μέχρι που πηγαίνει το διαπραγματευόμαστε. Από την άλλη πλευρά ούτε από πλευράς διοίκησης απαντήθηκε. Η συζήτηση θα συνεχιστεί την επόμενη Τρίτη 26/7/2011.
Η δική μας άποψη όπως την έχουμε κάνει γνωστή από μέρες σε ότι αφορά τα ζητήματα που έβαλε η διοίκηση είναι ότι βλέπουμε το ζήτημα της μείωσης των συνδικαλιστικών αδειών και το συνδέουμε και με την πολυσυζητημένη ενοποίηση των σωματείων. Για όλα τα άλλα αφού είναι ίδια με αυτά που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή με το μεσοπρόθεσμο για το δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα απαιτείται ένας ευρύτερος συντονισμός με όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο, στις ΔΕΚΟ και στις τράπεζες (και οι τραπεζοϋπάλληλοι αντιμετωπίζουν ανάλογες καταστάσεις) ώστε να τα αντιμετωπίσουμε συντονισμένα και αποφασιστικά όλοι μαζί. Ταυτόχρονα είπαμε και επαναλαμβάνουμε ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει να επιδιώξουμε επαφές με την κυβέρνηση προκειμένου να ζητήσουμε να αποσαφηνίσει τη στάση της. Τα πράγματα μετά τη μεταβίβαση του 10% στους γερμανούς είναι πολύ πιο δύσκολα. Η κυβέρνηση θα πρέπει να αποσαφηνίσει τη στάση της τόσο ως μέτοχος όσο και ως κυβέρνηση. Κι’ αυτό γιατί ο γραμματέας του Υπουργείου κ. Πλασκοβίτης στη συνάντηση που είχαμε μαζί του πριν από ενάμιση περίπου μήνα μας είπε ότι αν δεν τα βρούμε με τη διοίκηση η κυβέρνηση μπορεί και να νομοθετήσει. Καμία διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει κάτω από την απειλή και τον εκβιασμό βρείτε τα γιατί αλλιώς η κυβέρνηση θα νομοθετήσει.
Συνάδελφοι η εργοδοσία στην επίθεση που ασκεί έχει συμμάχους την κυβερνητική πολιτική και τους μεγαλύτερους παγκόσμιους νεοφιλελεύθερους μηχανισμούς. Αντίπαλος δηλαδή δεν είναι μόνο η εργοδοσία αλλά και η κυβέρνηση και η τρόικα και τέτοιοι αντίπαλοι δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από μία ομοσπονδία μόνο από μία κοινωνική ομάδα. Εκτός από ότι αναφέραμε παραπάνω δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε ότι απαιτείται ένας ευρύτερος συντονισμός πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που στόχος τους θα είναι η έξοδος της χώρας από το μηχανισμό της τρόικας, η διαγραφή του χρέους ή του μεγαλύτερου μέρους του, η μείωση των επιτοκίων και η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής σε ότι απομείνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις και ταυτόχρονα η προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της να έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους.
Αναρτήσεις
