Ενημερωτικό Σημείωμα 4 Ιουλίου 2011

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 4/7/2011 συνάντηση της ομοσπονδίας με τη διοίκηση. Στη συνάντηση αυτή συμφωνήθηκε ότι το επόμενο διάστημα οι δύο πλευρές θα ξεκινήσουν ένα διάλογο για όλα τα θέματα που είναι ανοιχτά. Στα πλαίσια της συζήτησης αυτής η συνεδρίαση της διαχειριστικής επιτροπής του λογαριασμού νεότητας δεν έγινε χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η διοίκηση παραιτείται από τις θέσεις που έχει εκφράσει. Ο διάλογος αυτός θα ξεκινήσει την Πέμπτη 7/7 και ο χρονικός ορίζοντας που μπαίνει για την όποια κατάληξη συμφωνία μερική, συμφωνία ολική ή πλήρης ασυμφωνία είναι το τέλος Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη. Ενημέρωση για τη θεματολογία που θα θέσει η διοίκηση δεν υπάρχει ακόμη. Είναι όμως βέβαιο ότι οι όποιες θέσεις προβληθούν θα έχουν να κάνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τη μείωση του μισθολογικού κόστους. Η διοίκηση δεν έχει σταματήσει να το επαναλαμβάνει και σήμερα μεταξύ των άλλων μας είπε ότι θα πρέπει τα επόμενα χρόνια να υπάρξει μείωση του κόστους της τάξης των τριακοσίων εκατομμυρίων €. Σε προηγούμενο σημείωμά μας στις 2/6/2011 (μπορείτε να το δείτε πατώντας εδώ) είχαμε αναφέρει ότι ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου κ. Πλασκοβίτης μας προέτρεψε τότε να τα βρούμε με τη διοίκηση στη λογική της μείωσης των μισθών μας και της αλλαγής του άρθρου του κανονισμού για τις απολύσεις γιατί αλλιώς η κυβέρνηση μπορεί να πάρει μέτρα. Σήμερα προερχόμαστε από την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου με το οποίο συνεχίζεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η κατεδάφιση εργασιακών δικαιωμάτων που μέχρι τώρα τους έχουν ξεφύγει και προδιαγράφεται ένα καλοκαίρι και πολύ περισσότερο ένα Φθινόπωρο μαύρο και δυσοίωνο. Τα πιο επικίνδυνα σημεία του μεσοπρόθεσμου και του λεγόμενου εφαρμοστικού νόμου έχουν να κάνουν με τη θέσπιση της μισθωτής εφεδρείας στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο – ο εργαζόμενος για ένα χρόνο θα παίρνει το 60% του μισθού του και είναι αβέβαιο το τι θα γίνει μετά το χρόνο – το πάγωμα των ωριμάνσεων και η συγχώνευση δεκάδων επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα με συνακόλουθη τη μείωση των θέσεων εργασίας. Είναι σίγουρο ότι η διοίκηση θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει στο έπακρο το αρνητικό εξωτερικό περιβάλλον. Το ίδιο βέβαιο είναι το ότι η Γερμανική πλευρά θα εντείνει τις πιέσεις της για νομοθετικές ρυθμίσεις. Σε μας επαφίεται το να καθορίσουμε τις δικές μας θέσεις και να οργανώσουμε την αντίδραση και την αντίστασή μας. Είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση, η Deutsche Telekom και η διοίκηση του ΟΤΕ θέλουν να μας τα πάρουν όλα. Θέλουν τα δάνεια, τους τοκογλύφους, το χρέος, την κρίση, την ύφεση, τη μείωση των κερδών να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι με το μισθό τους, με τη σύνταξή τους, με τα δικαιώματά τους, με τη δουλειά τους.

Δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε ότι αυτό που απαιτείται πάνω απ’ όλα είναι η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης όσο το δυνατό μεγαλύτερου και πλατύτερου. Που θα αμφισβητεί ότι το χρέος είναι χρέος του ελληνικού Λαού, θα απαιτεί την ολική ή μερική διαγραφή του και θα προβάλλει μια εναλλακτική πρόταση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους. Χρειάζεται η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συσπείρωση και ο συντονισμός δράσης όλου του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για όλα τα γενικότερα ζητήματα και κατ’ αναλογία η αντίστοιχη στο χώρο του δημόσιου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα αλλά και εργαζόμενων σε επιχειρήσεις τύπου ΟΤΕ που το δημόσιο έχει μειοψηφική συμμετοχή. Τέλος για τα ιδιαίτερα δικά μας, κινδυνεύοντας να γίνουμε μονότονοι θα επαναλάβουμε ότι η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με τις παλιές συνταγές, ότι οι αντιπαραθέσεις της πλάκας όχι μόνο δεν βοηθάνε αλλά κάνουν και ζημιά, ότι απαιτείται αγώνας και μάλιστα αγώνας διαρκείας. Τις μορφές δράσεις μπορούμε να τις βρούμε. Η όποια μορφή όμως για να είναι πετυχημένη απαιτεί την ενεργό συμμετοχή όλων μας. Οι όποιες καταλήψεις θα πρέπει να γίνονται με την ενεργό συμμετοχή όλων όσων εργάζονται στο κτίριο που τελεί υπό κατάληψη. Η όποια απεργία θα πρέπει να έχει καθολική συμμετοχή. Η όποια συγκέντρωση θα πρέπει να έχει μαζική συμμετοχή. Μόνο έτσι μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι θα αντιμετωπίσουμε την αντεργατική θύελλα που συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση. Γιατί αν δεν την αντιμετωπίσουμε θα περάσει από πάνω μας και θα τα γκρεμίσει όλα.