ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΕΤΕ-ΟΤΕ
Αθήνα Ιούλιος 2011
Αγώνες Διαρκείας για
τη δουλειά μας, τους μισθούς μας,
τα δικαιώματά μας,
τη ζωή μας
Δεν νομίζουμε ότι υπήρξε άλλοτε στην εξηντάχρονη ιστορία του ΟΤΕ τέτοια περίοδος παρατεταμένης αντιπαλότητας και ανοιχτής επίθεσης στο μεγαλύτερό του κεφάλαιο. Τους εργαζόμενους. Ούτε στα χρόνια της χούντας όταν λειτουργούσε σαν στρατιωτική υπηρεσία, ούτε την εποχή του αλήστου μνήμης Τόμπρα, που υποδεχόταν τους συνδικαλιστές με το κουμπούρι. Ποτέ άλλοτε διοίκηση του οργανισμού δεν αξιοποίησε τις σχέσεις της με τα ΜΜΕ προκειμένου να υπονομεύσει και να φαλκιδεύσει όλο το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις ΟΤΕ – εργαζομένων. Ο ίδιος ο μισθός μας - που βέβαια υπολείπεται κατά πολύ του μέσου όρου των μισθών των Ευρωπαίων συναδέλφων μας – είναι κατά την διοίκηση Τσαμάζ προς διαπραγμάτευση. Το μισθολόγιό μας που έχει συμφωνηθεί με συλλογική σύμβαση, το χρονοεπίδομα, κάθε επίδομα που έχει θεσμοθετηθεί ως όρος ΣΣΕ, αποτελεί για την διοίκηση Τσαμάζ «πολυτέλεια» και προκειμένου να διαφυλαχθεί η κερδοφορία των μετόχων της Deutsche Telekom «απαιτεί» την κατάργησή τους. Έτσι από το αίτημα για διετές πάγωμα των ωριμάνσεων, φθάσαμε στην απαίτηση για πλήρη κατάργησή τους. Δεν σταματούν όμως εδώ. Η αναλγησία τους δεν έχει όρια. Στοχοποιούν ακόμα και τις αναρρωτικές άδειες και θέλουν να τις πετσοκόψουν. Ζητούν κατάργηση της μονιμότητας για όποιους ισχύει ακόμα. Κατάργηση της πρόσθετης αποζημίωσης λόγω απόλυσης που επίσης έχει συμφωνηθεί με ΣΣΕ. Κατάργηση των ειδικών αδειών. Γενικευμένη εφαρμογή ελαστικών μορφών απασχόλησης. Ελαστικό ωράριο. Νέο πειθαρχικό Fast Track ! Ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε! Μείωση συνδικαλιστικών αδειών. Επίσης ξαναζεσταίνουν την transfer company, βάζουν χέρι στον λογαριασμό νεότητας και αμφισβητούν το καθεστώς του ΟΠΑΚΕ. Και το κερασάκι – νέα «εθελούσια». Που θα φορτώσει νέα βάρη στα ήδη χρεοκοπημένα ασφαλιστικά ταμεία μας. Και άλλες χαμένες θέσεις εργασίας! Και άλλη εντατικοποίηση. Και άλλες δουλειές για τους εργολάβους. Και νέα υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες.
Σε εμάς τουλάχιστον εγείρονται τρία πελώρια ερωτηματικά:
- Από πού αντλούν Deutsche Telekom και διοίκηση Τσαμάζ τόσο θράσος και ζητούν την κατάργηση όλων των συλλογικών συμβάσεων της τελευταίας εικοσαετίας; Ποιος τους ενθαρρύνει να συμπεριφέρονται σαν Ρωμαίοι λεγεωνάριοι στην πιο ασήμαντη Ρωμαϊκή αποικία; Την απάντηση δυστυχώς την ξέρουμε όλοι . Η κυβέρνηση των εντολοδόχων της τρόικας. Μετά το επαίσχυντο μνημόνιο και την πρόσφατη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου τερατουργήματος άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος. Η κατάργηση της σταθερότητας της απασχόλησης, του θεσμοθετημένου ωραρίου, η απελευθέρωση των απολύσεων και η μείωση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης, η κατάργηση στην πράξη του ρόλου του ΟΜΕΔ, η κατάργηση του κατώτερου μισθού για τους νέους, το «πετσόκομμα» των επιδομάτων και των ΒΑΕ και το χειρότερο, η ρύθμιση που λέει ότι τυχόν πλεονάζον προσωπικό των ΔΕΚΟ θα παίρνει για ένα χρόνο το 60% του μισθού του και μετά την επαναξιολόγησή του από το ΑΣΕΠ, μένει ανοιχτό το ενδεχόμενο της απόλυσής του. Αυτά είναι τα δώρα της εθελόδουλης κυβέρνησης στο πιο άγρια κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Κάθε νέο νομοθέτημα που ψηφίζει μια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία με διαδικασίες πρωτοφανούς εκβιασμού στους ίδιους της τους βουλευτές, γίνεται αφετηρία νέων διεκδικήσεων από την πλευρά της εργοδοσίας και νέων μειώσεων στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
- Από πού αντλούν Deutsche Telekom και διοίκηση Τσαμάζ την βεβαιότητα ότι μπορούν να «πάρουν» όλο αυτό το «διεκδικητικό πλαίσιο» παρόλο που σκοντάφτει πάνω σε όρους συλλογικών συμβάσεων, αλλά και νόμων (π.χ. 3522); Και εδώ δυστυχώς είναι εύκολη η απάντηση. Η κυβέρνηση δια στόματος κ. Η. Πλασκοβίτη γ.γ. Υπουργείου Οικονομικών στην συνάντησή του με αντιπροσωπία της ΟΜΕ-ΟΤΕ, δήλωσε με τον πιο ωμό τρόπο: για την μείωση του εργασιακού κόστους βρείτε τα (με την εργοδοσία) γιατί αλλιώς η κυβέρνηση θα «νομοθετήσει». Δεν μας εξήγησε όμως το γιατί. Αυτό βοηθάει στην μείωση του εθνικού χρέους ή στην μεγέθυνση της κερδοφορίας μιας ξένης πολυεθνικής; Η μείωση του εισοδήματός μας συμβάλει στην μείωση του ελλείμματος και με ποιο τρόπο; Όσο και αν ακούγεται τραγικό αυτό που θυσιάζεται μαζί με τους μισθούς μας, είναι η όποια επίφαση δημοκρατικής νομιμοποίησης σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο. Είναι η οδυνηρή διαπίστωση ότι αυτή η κυβέρνηση λειτουργεί πλέον κατ’ εντολήν των ξένων δανειστών, τραπεζιτών και τοκογλύφων. Εξαγοράζει την εύνοια των Μέρκελ, Γιούνκερ, Τρισέ, Μπαρόζο, Σόιμπλε, Όλι Ρέν κλπ , ξεπουλώντας την δημόσια περιουσία, οδηγώντας την χώρα στην καταστροφή και τον λαό μας στην συμφορά.
- Και τρίτο ερώτημα: Θα μπορούσαν κυβέρνηση – τρόικα να περάσουν τόσα ολέθρια και καταστροφικά μέτρα κατά των εργαζομένων, των νέων, των ανέργων και των συνταξιούχων, αν είχαν απέναντί τους ένα μαχητικό, αγωνιστικό, ενωμένο και ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα; Η στρατηγικού χαρακτήρα ήττα του κινήματος έχει κατά την γνώμη μας να κάνει με την ανεπάρκεια και την αδυναμία ενός συμβιβασμένου και γραφειοκρατικοποιημένου σ.κ. να αποτρέψει ή έστω να αντιπαλέψει στοιχειωδώς αυτή την αντιλαϊκή καταιγίδα. Δυστυχώς δεν πρόκειται για αδυναμίες η λανθασμένες επιλογές. Πρόκειται - τουλάχιστον για την ηγεσία της ΓΣΕΕ – για σαφή στήριξη των επιλογών κυβέρνησης – τρόικας. Μιλάμε για την πιο απεχθή μορφή κυβερνητικού συνδικαλισμού. Κάτω από το βάρος των επιλογών του ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δεν τολμά καν να εμφανισθεί δημόσια. Στην δική μας ομοσπονδία δεν είναι καλύτερα τα πράγματα. Η χειρότερη ΠΑΣΚΕ όλων των εποχών εξαντλείται σε «ακτιβισμούς» της πλάκας π.χ. κατάληψη του 13Γ κλπ. αρκεί να αφήνουν στο απυρόβλητο την κυβέρνηση. Αρνείται να συμβάλει στην λήψη αποφάσεων που κινητοποιούν όλους τους εργαζόμενους. Οι ενδοπαραταξιακές της διαιρέσεις επιτείνουν την νοσηρή κατάσταση. Πρόσφατα διαπιστώσαμε ότι έχουν και μια «ιδιαίτερη» αντίληψη για την δημοκρατία αφού όταν μειοψήφησε η πρότασή τους, αποχώρησαν από το ΔΣ και δεν υλοποίησαν τις αποφάσεις του οργάνου. Από την άλλη η ΔΑΚΕ δεν κρύβει τις ιδιαίτερες σχέσεις της με την διοίκηση και είναι εμφανές πόσο «οι ρεαλιστικές της προτάσεις» συγκλίνουν με τις επιδιώξεις της εργοδοσίας. Τελευταίο θλιβερό φαινόμενο του συνδικαλιστικού δικομματισμού είναι οι «συνταξιούχοι». Τρία μέλη του ΔΣ της ΟΜΕ-ΟΤΕ ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί αρνούνται να παραιτηθούν από τα όργανα στα οποία εκλέχτηκαν. Το συνδικαλιστικό κίνημα του ΟΤΕ οφείλει αν θέλει να αποστασιοποιηθεί από τέτοια φαινόμενα σήψης και παρακμής, να τα καταδικάσει απερίφραστα και να επιβάλει την δημοκρατική νομιμότητα. Ο ακραίος παραγοντισμός και η ιδιοτέλεια δεν έχουν θέση στις γραμμές μας, πολύ περισσότερο τώρα που οι συνθήκες απαιτούν την αγωνιστική αλλά και ηθική ανάταση του κινήματος.
Δεν είναι όλα μαύρα συνάδελφοι! Ο λαός είναι στις πλατείες και τους δρόμους. Το κίνημα των «αγανακτισμένων» που τόσο λοιδορήθηκε έδωσε και πήρε μαθήματα. Μπολιάστηκε με τις καλύτερες παραδόσεις των συνδικάτων και δίδαξε με τον αυθορμητισμό του, την ευρηματικότητα του και τις αμεσοδημοκρατικές του διαδικασίες.
Συνάδελφοι είναι σαφές ότι το πολιτικό σκηνικό, η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, οι εκβιασμοί τρόικας και κυβέρνησης και το παζάρι της κυβέρνησης με τη Deutsche Telekom με την τελευταία να βάζει όρους προκειμένου να αγοράσει επιπλέον μετοχές δίνουν αέρα στα πανιά της διοίκησης. Και αυτή αποθρασυμένη τα ζητάει ΟΛΑ! Την δουλειά, το μισθό, τα δικαιώματα. Θέλει να γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω, στην εποχή των ΤΤΤ και της CABLES & WIRELESS. Εδώ που φτάσαμε απαιτείται αγώνας διαρκείας για τη δουλειά μας, τους μισθούς μας, τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας. Για να φύγει η κυβέρνηση της οικονομικής κατοχής, να φύγει η τρόικα από την Ελλάδα, να φύγει η Deutsche Telekom από τον ΟΤΕ.
Αναρτήσεις
