Συνάντηση της ομοσπονδίας με τη διοίκηση 27/7/2011
Την Τετάρτη 27/7/2011 αντί της Τρίτης που είχε ανακοινωθεί πραγματοποιήθηκε νέα συνάντηση της ομοσπονδίας με τη διοίκηση του οργανισμού.
Πριν αναφερθούμε
στο θέμα της συνάντησης θέλουμε να πούμε ότι η συμπεριφορά της διοίκησης
απέναντι στην ομοσπονδία σε ότι αφορά τα ζητήματα της αναδιοργάνωσης
είναι α π α ρ ά δ ε κ τ η. Ο λόγος είναι γιατί ενώ μόλις την προηγούμενη
Τετάρτη 20/7 έλεγε ότι δεν είναι έτοιμη για άλλες αλλαγές πλην αυτών
που αφορούν την κορυφή της διοικητικής πυραμίδας προχθές ανακοίνωσε στο
προσωπικό το σύνολο της νέας οργανωτικής δομής μέχρι και τη στάθμη
τμήματος. Αυτού του είδους η συμπεριφορά και πρακτική δεν είναι ούτε
διάλογος ούτε διαβούλευση. Ένα άλλο συμπέρασμα που μπορεί να βγει είναι
ότι συμπεριφέρονται έτσι γιατί δεν δίνουν σημασία στην ομοσπονδία πράγμα
το οποίο θα πρέπει να μας προβληματίσει και να καθορίσουμε ανάλογα τη
στάση μας.
Σε
ότι αφορά τα θέματα της συνάντησης ήταν δύο. Το πρώτο είχε να κάνει με
τις απαιτήσεις της διοίκησης για μείωση των παροχών του λογαριασμού
νεότητας. Στο θέμα αυτό δεν υπήρξε καμία προσέγγιση και οι δύο πλευρές
έμειναν στις απόψεις τους με τη διοίκηση να εμμένει στην πρότασή της την
οποία έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα σημειώματά μας. Το
δεύτερο είχε να κάνει με τη συζήτηση για την υπογραφή συλλογικής
σύμβασης πάνω στα «αιτήματα» που έχει βάλει η διοίκηση. Δυστυχώς εκεί
έχουμε φτάσει και οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο. Τα αιτήματα δεν τα
βάζουμε πλέον εμείς αλλά η εργοδοσία. Να θυμίσουμε ότι στην προηγούμενη συνάντηση
ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ είπαν ότι δέχονται να διαπραγματευτούν ορισμένα από τα
εννέα σημεία που έχει βάλει η διοίκηση με προϋπόθεση τη διασφάλιση των
θέσεων εργασίας. Φαντάζει σωστή σαν σκέψη, ενδεχομένως να την
ενστερνίζονται και να την υποστηρίζουν και πολλοί συνάδελφοι όμως είναι
λάθος και επιζήμια και αυτό αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος. Η διοίκηση
παίρνοντας τη μπάλα που της έδωσαν μας είπε ότι προκειμένου να εξετάσει
το ζήτημα της διασφάλισης των θέσεων εργασίας θα πρέπει η ομοσπονδία να
δεχθεί το πάγωμα των ωριμάνσεων για τρία με τέσσερα χρόνια και τη
μείωση του χρόνου εργασίας με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών του
προσωπικού κατά 10%. Δεχθείτε δηλαδή λέει το πάγωμα των ωριμάνσεων,
δεχθείτε επίσης να μειώσετε τους μισθούς σας κατά 10% και θα εξετάσω αν
δεν κάνω και απολύσεις. Δηλαδή δεν δεσμεύεται ούτε αν της δοθούν αυτά
που ζητάει αλλά θα τα εξετάσει.
Συνάδελφοι
η συζήτηση δεν συνεχίστηκε όμως γίνεται καθαρό ότι η πρακτική την οποία
ακολούθησαν η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ ως πλειοψηφία της ομοσπονδίας δηλαδή το
ας δώσουμε και κάτι ρε αδερφέ (ο ένας λιγότερα και ο άλλος περισσότερα)
προκειμένου να γλυτώσουμε τα χειρότερα, αποθρασύνει την εργοδοσία η
οποία κάθε μέρα θα ζητάει όλο και περισσότερα. Αυτό άλλωστε δεν γίνεται
εδώ και μήνες; Ξεκίνησε να ζητάει μείωση επιδομάτων και υπερωριών,
αργότερα ζήτησε την ωρίμανση, και τώρα ζητάει ωριμάνσεις, μείωση μισθών
και όλα τ’ άλλα που εμπεριέχονται στην επιστολή που μας έχει στείλει.
Για τις εξελίξεις αυτές παίζει οπωσδήποτε ρόλο το ευρύτερο περιβάλλον, η
κυβερνητική πολιτική, η τρόικα και τα μνημόνια παίζει όμως ρόλο και η
στάση της ομοσπονδίας η οποία αντί στις συναντήσεις αυτές να βάλει το
δικό της πλαίσιο αιτημάτων έχει περιοριστεί στο να συζητάει πάντα στο
πλαίσιο που βάζει η διοίκηση και τα αποτελέσματα είναι αυτά που
αναφέραμε.
Συνάδελφοι
η δική μας άποψη είναι ότι η κατάσταση αυτή πρέπει ν’ αλλάξει. Η ΠΑΣΚΕ
και η ΔΑΚΕ πρέπει να σταματήσουν αυτού του είδους τη διολίσθηση η οποία
αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα επιζήμια, να συμβάλλουν στον
επανακαθορισμό του δικού μας πλαισίου και των δικών μας αιτημάτων και σε
κάθε περίπτωση όπως έχουμε ξαναγράψει να απαιτήσουν από την κυβέρνηση
να ξεκαθαρίσει τη στάση της. Γιατί διαπραγμάτευση κάτω από την υπάρχουσα
κυβερνητική απειλή που λέει βρείτε τα γιατί αλλιώς θα νομοθετήσω δεν
μπορεί να γίνει. Γιατί επιβάλλεται το θέμα του δικού μας πλαισίου και
των δικών μας αιτημάτων να το προβάλλει θεσμικά η ομοσπονδία στο σύνολό
της. Γιατί η διοίκηση αισθάνεται ότι έχει το πάνω χέρι κάτω από τις
συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες. Γιατί επιβάλλεται να
βρεθεί κοινός τόπος και να υπάρξει συντονισμός με τις όμορες ομοσπονδίες
που έχουν ανάλογα προβλήματα που προέρχονται από εργοδοτικές πρακτικές
όπως στις τράπεζες ή από κυβερνητικές πρωτοβουλίες όπως στις ΔΕΚΟ. Όλοι
μαζί μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα.
Συνάδελφοι
το τελευταίο διάστημα επαναλαμβάνεται ένα θέατρο που έχει παιχτεί
πολλές φορές στο παρελθόν. Η αντιπαράθεση και η ανταλλαγή ανακοινώσεων
των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ όχι για τα ζητήματα που μας
απασχολούν αλλά για ζητήματα της πλάκας. Ο καθένας βέβαια μπορεί να
γράφει και να λέει ότι θέλει. Οφείλει όμως να αντιλαμβάνεται το τι
συμβαίνει γύρω του και ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα που
απασχολούν τους συναδέλφους που όλοι λέμε ότι εκπροσωπούμε. Οι σημερινές
συνθήκες δεν έχουν καμία σχέση με ότι άλλο έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα.
Συνάδελφοι της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ σταματήστε επιτέλους τις
αντιπαραθέσεις της πλάκας, τις «ατάκες» και τους εξυπνακισμούς. Όχι μόνο
δεν πουλάνε αλλά είναι και επιζήμιες. Ο εχθρός είναι εκτός των τειχών.
Είναι η κυβέρνηση, η τρόικα και η εργοδοσία.