Ποια είναι η πραγματικότητα για τη διεκδίκηση των μισθολογικών κλιμακίων

PDF

Ποια είναι η πραγματικότητα για τη διεκδίκηση των μισθολογικών κλιμακίων

Τον Απρίλιο του 2013 μας έγινε γνωστό ότι η Διοίκηση του ΟΤΕ, ερμηνεύοντας κατά το δοκούν την Πράξη 6 του Υπουργικού Συμβούλιου του 2012 (δεύτερο μνημόνιο), πάγωσε εκτός των χρονοεπιδομάτων και τα μισθολογικά μας κλιμάκια. Τότε ξεκίνησαν οι πρώτες συζητήσεις για αγώνες ενάντια στην παράλογη πρακτική της Διοίκησης να θεωρήσει ότι η προαγωγή στην επόμενη μισθολογική βαθμίδα έχει ως μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας. Από τότε η Αγωνιστική Συνεργασία πίεζε διαρκώς την ηττοπαθή και συμβιβασμένη ηγεσία του συνδικάτου μας να πάρει επιτέλους πρωτοβουλίες για την διεκδίκηση των κλιμακίων. Στην τριμερή συνάντηση ΟΜΕ-ΟΤΕ, Διοίκησης ΟΤΕ και Υπουργείου Εργασίας αποδείξαμε το δίκαιο του αιτήματός μας. Αργότερα η Διεύθυνση Αμοιβής Εργασίας του Υπουργείου, στην πρώτη της γνωμοδότηση στις 29 Απριλίου 2013, απάντησε ότι κακώς πάγωσαν τα μισθολογικά κλιμάκια, διότι η μισθολογική μας προαγωγή, δεν συνδέεται μόνο με την πάροδο του χρόνου, αλλά και με την αξιολόγηση του προσωπικού, τις πειθαρχικές ποινές, την πιθανότητα να τελεί κάποιος σε κατάσταση αργίας κλπ. Με την δική μας μεσολάβηση, προκλήθηκε τον Ιούλιο του 2013 συζήτηση στην Βουλή όπου και απαντήθηκε ότι ακόμα και η δεύτερη επιστολή του γνωματεύοντος – που προκλήθηκε από την πολιτική πίεση που ασκήθηκε – δεν αποτελεί ανάκληση της πρώτης θετικής γνωμάτευσης. Και από τότε μεσολάβησαν τέσσερα χρόνια ένοχης σιωπής της ΟΜΕ-ΟΤΕ. Στο όνομα της εργασιακής ειρήνης, οι φωστήρες που κάθε τρία χρόνια πανηγυρίζουν τις συλλογικές συμβάσεις ήττας, μιζέριας και διαίρεσης που υπογράφουν, δεν βρήκαν χρόνο να κάνουν ούτε ένα συλλαλητήριο στο Υπουργείο Εργασίας, ούτε μια παράσταση διαμαρτυρίας στην παρανομούσα διοίκηση του ΟΤΕ. Και με καθυστέρηση τεσσάρων ετών επιλέγουν να διεκδικήσουν μόνο με ένδικα μέσα, με εμφανή αμηχανία, δειλία και αρκετές αμφιταλαντεύσεις, όσα απεμπόλησαν ως συνδικαλιστές, εκχωρώντας την δουλειά τους στους δικηγόρους. Έστω κι έτσι και με όλες μας τις ενστάσεις, υποστηρίζουμε την τρέχουσα νομική διεκδίκηση, χωρίς όμως ποτέ να απεμπολούμε την διεκδίκηση των οφειλόμενων με όρους κινήματος.     

Η διεκδίκηση των κλιμακίων για την τελευταία πενταετία και παραπέρα, αποτελεί μια έσχατη προσπάθεια για την υπεράσπιση των εντόνως μειούμενων εργασιακών μας εισοδημάτων. Είναι η βάση για την όποια προσπάθεια αύξησης των μισθών στα υπόλοιπα χρόνια του εργασιακού μας βίου και προσμετράται για  ενδεχόμενη αποζημίωση από εθελούσια έξοδο, για τον υπολογισμό των συντάξεών μας κλπ.

Το γεγονός ότι πολλά δικηγορικά γραφεία αναλαμβάνουν τη συγκεκριμένη διεκδίκηση, αποτελεί πρόσθετη απόδειξη ότι η συγκεκριμένη υπόθεση έχει καλές πιθανότητες να καρποφορήσει. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εάν η ΟΜΕ – βλέποντας την αδιαλλαξία της Διοίκησης Cosmote & DT – είχε προσφύγει εξ’ αρχής από το 2013 στην ελληνική δικαιοσύνη, θα ήταν πολύ μεγαλύτερες οι πιθανότητες επίτευξης θετικού αποτελέσματος και σε σαφώς συντομότερο χρονικό διάστημα από ότι τώρα.

Οι Διοικήσεις της Cosmote & της DT, όμως, προτίμησαν να κόψουν τα κλιμάκια και να μεταβιβάσουν εισοδήματα από τους απλούς εργαζόμενους προς τα υψηλά στελέχη (Golden Boys & Golden Girls), όπου το κόστος τριπλασιάστηκε κατά την ίδια περίοδο. Είναι πια αναμφισβήτητο ότι η σημερινή Διοίκηση Cosmote & DT ακολουθεί αταλάντευτα τη φιλοσοφία Βουρλούμη (που πρόσφατα – κι όχι τυχαία – δημοσιεύτηκε επίσημα), δηλαδή προτιμά να παρανομήσει γιατί τα δικαστήρια αργούν να αποφασίσουν, δεν προσφεύγουν όλοι οι εργαζόμενοι και μέχρι τότε ο εκφοβισμός και τα οικονομικά αποτελέσματα θα έχουν επιτευχθεί. 

Στην πρόσφατη ανακοίνωσή της, η ΟΜΕ αναφέρει ότι τα σχετικά έντυπα πρέπει να συμπληρωθούν έως 31/3/2017. Διευκρινίζουμε ότι υπάρχει περιθώριο τουλάχιστον μέχρι 31/12/2017. Είχαμε όλη την καλή διάθεση να επιβραβεύσουμε την ΟΜΕ, για την – έστω – διστακτική της αντίδραση, για τον απλό λόγο ότι πρώτη φορά στάθηκε απέναντι στην αδηφάγα Διοίκηση Cosmote & DT. Ωστόσο, είναι απαράδεκτη η στάση της προς τους εργαζομένους – μέλη της, σε μια περίοδο που η ΟΜΕ έχει οικονομικά πλεονάσματα, να απαξιώνει την πρόταση που κατέθεσε ο εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Συνεργασίας στην ΟΜΕ. Δηλαδή να επιδοτηθεί το κόστος των 75 ευρώ ανά εργαζόμενο κατά το ήμισυ από την ΟΜΕ-ΟΤΕ. Ενώ και το υπόλοιπο ποσό μπορεί να επιδοτηθεί, εάν υπάρχει η δυνατότητα από τον πρωτοβάθμιο σύλλογο που ανήκει ο εργαζόμενος. Είναι απαράδεκτο να ζητάς ως Ομοσπονδία οι εργαζόμενοι που θα αποτελέσουν τον πολιορκητικό κριό προς τη Διοίκηση, να έχουν εξαρχής οικονομική επιβάρυνση. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, θα υπάρξει κυρίως ηθική αλλά και κάποια οικονομική ανταπόδοση των εργαζομένων – μελών στα εργατικά συνδικάτα.

Κλείνοντας θέλουμε να δηλώσουμε για άλλη μια φορά, ότι ενόψει της διαπραγμάτευσης για την νέα ΣΣΕ, η επιλογή της υπόλογης και συμβιβασμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΟΜΕ-ΟΤΕ των Δ(ΑΚΕ-Π)ΑΣΚΕ, να αναθέτει σε «ειδικούς» και τεχνοκράτες την συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων, είναι επιλογή ήττας, ξεπεσμού & υποταγής. Αποτελεί, δε, ομολογία της ανικανότητάς τους να επιτελέσουν το έργο τους, δηλαδή να υπερασπίσουν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Καλούμε τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους, να απομονώσουν τα φερέφωνα της εργοδοσίας (όποια προβιά κι αν φορούν), που προσπαθούν να τους αποτρέψουν από το να καταθέσουν αγωγές. Τους ζητούμε να μην φοβηθούν & να μην δειλιάσουν. Να μπουν μπροστά και να απαιτήσουν από την ΟΜΕ-ΟΤΕ & τα σωματεία, να μετατρέψουν αυτή την δικαστική διαμάχη ως απαρχή για συνδικαλιστικές διεκδικήσεις.