Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 2/5/2011 συνάντηση της ομοσπονδίας με τη διοίκηση του ΟΤΕ. Στη συνάντηση αυτή από πλευράς ομοσπονδίας τέθηκαν τα θέματα των μονομερών αποφάσεων της διοίκησης (ωράριο, μισάωρο οδηγών, επιδόματα, πούλμαν), η συλλογική σύμβαση εργασίας, η κυοφορούμενη αναδιοργάνωση και οι εκβιασμοί που υφίστανται οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου τρίωρης απασχόλησης για αλλαγή της ατομικής σύμβασης εργασίας τους.
1. Σε ότι αφορά τις μονομερείς αποφάσεις της διοίκησης η απάντηση ήταν κάθετη και απόλυτη ότι δεν πρόκειται να πάρουν τίποτε πίσω. Σε ότι δε αφορά τις ενδεχόμενες αγωγές που θα γίνουν η κυνική απάντηση ήταν πηγαίνετε στα δικαστήρια και αν χάσουμε κάτι που θα το πληρώναμε σήμερα θα πληρωθεί μετά από μερικά χρόνια όταν βγουν οι δικαστικές αποφάσεις. Σε ότι αφορά την ώρα προσέλευσης η διοίκηση άνοιξε θέμα ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων λέγοντας ότι δεν υπάρχει λόγος να ανοίγουν πριν τις εννέα το πρωί.
2. Για το θέμα της συλλογικής σύμβασης εργασίας για άλλη μια φορά έβαλαν το θέμα των ωριμάνσεων. Ωστόσο φάνηκε η διάθεση να συζητήσουν και να διερευνήσουν τη δυνατότητα συμφωνίας σε ορισμένα μικρά θέματα όπως η τακτοποίηση των 157 συναδέλφων που έχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, η μετατροπή των συμβάσεων μειωμένης απασχόλησης των καθαριστριών και η παροχή ενός εκπτωτικού τηλεπικοινωνιακού πακέτου στο προσωπικό. Για τα ζητήματα αυτά θα γίνει τις επόμενες μέρες νέα συνάντηση.
3. Για την αναδιοργάνωση για άλλη μια φορά μας είπαν ότι η διοίκηση πριν τις οριστικές αποφάσεις θα μας καλέσει για διαβούλευση.
4. Σε ότι αφορά τους εκβιασμούς που υφίστανται οι εργαζόμενοι με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου τρίωρης απασχόλησης μας είπαν ότι αυτό θα σταματήσει, ότι η αλλαγή της ατομικής τους σύμβασης δεν χρειαζόταν, ότι θα σταματήσουν να ζητάνε αλλαγή της σύμβασης από όσους δεν υπέγραψαν θεωρώντας όμως ταυτόχρονα ότι έχουν και γι’ αυτούς το δικαίωμα να αλλάξουν μονομερώς το ωράριο από 3 ώρες και 36 λεπτά που ήταν μέχρι χθες σε 4 ώρες την ημέρα.
Συνάδελφοι αυτό που βγαίνει από την όλη συζήτηση είναι ότι για όλα τα θέματα των μονομερών αποφάσεων χρειάζεται – όπως έχουμε ξαναπεί – ένας διαρκής και μακροχρόνιος αγώνας με διάφορες δράσεις και κινηματικές και νομικές. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τη συλλογική σύμβαση εργασίας. Τα όποια ανοίγματα έγιναν για τα μικρά θέματα σαφώς και θα πρέπει να αξιοποιηθούν δεν θα πρέπει όμως σε καμία των περιπτώσεων να αποπροσανατολίσουν. Σε ότι αφορά τους συναδέλφους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τρίωρης απασχόλησης έχουμε τη γνώμη ότι και σ’ αυτούς – όπως και σε μας – η διοίκηση δεν έχει το δικαίωμα να αυξήσει το ωράριο εργασίας χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους ή χωρίς να τους αυξήσει το μισθό που παίρνουν. Η αύξηση των ωρών εργασίας χωρίς τη συγκατάθεσή τους είναι βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας τους και μπορεί να προσβληθεί στην επιθεώρηση εργασίας και στα δικαστήρια.
Τέλος πέρα και έξω από ότι συζητήθηκε δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η κυβέρνηση με το «νέο οδικό χάρτη» και τις εξαγγελίες της τα έχει ανοίξει όλα. Ιδιωτικοποιήσεις (μέσα σ’ αυτό είναι και ότι απέμεινε στο δημόσιο από τον ΟΤΕ) εργασιακές σχέσεις, απαιτήσεις των γερμανών μετόχων για άρση μονιμότητας, μειώσεις μισθών στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, επικουρικές συντάξεις, αύξηση της φορολογίας και ότι άλλο θυμηθούν. Έτσι ψηλά στην ατζέντα όλων μας πρέπει να μπει η επιτυχία της απεργιακής κινητοποίησης της 11 Μάη αλλά και η πίεση προς την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ που με την πλειοψηφία που έχουν κάνουν κουμάντο στη ΓΣΕΕ, την ΟΜΕ – ΟΤΕ και σε όλες τις ομοσπονδίες που εκπροσωπούν συναδέλφους που πλήττονται από τα μέτρα για τον απαιτούμενο συντονισμό όλων όσων πλήττονται και την απαιτούμενη κλιμάκωση για όλα τα μεγάλα θέματα που είναι ανοιχτά και που δεν είναι και λίγα.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου