Τι κρύβεται πίσω από την αδιαλλαξία της Deutsche Telekom ?
Δεν χρειάστηκε και πολύ χρόνο η «νέα» διοίκηση Τσαμάζ για να δώσει δείγματα γραφής. Κανένας εχέφρων άνθρωπος βέβαια δεν πίστευε και δεν περίμενε ότι η αλλαγή στο τιμόνι του ΟΤΕ, όποια και αν ήταν αυτή, μπορούσε να σηματοδοτήσει αλλαγή πλεύσης της Deutsche Telekom στα ζητήματα που είχαν ανοίξει. Κάποιοι αφελείς μάλιστα που είχαν επενδύσει στην αντικατάσταση Βουρλούμη και στον ορισμό από πλευράς δημοσίου των εκπροσώπων του στο δ.σ. του ΟΤΕ, πρέπει να δοκίμασαν μεγάλη απογοήτευση από τις πρώτες κιόλας μέρες του νέου διευθύνοντα. Έγινε από πολύ νωρίς κατανοητό ότι η Deutsche Telekom δια του Τσαμάζ επιθυμούσε μεγάλες περικοπές στο εργασιακό κόστος. Άρχισε σταδιακά την εφαρμογή ενός προγράμματος πλήρους ανατροπής εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων. Ασκεί με τον πιο καταχρηστικό και παράνομο τρόπο το διευθυντικό δικαίωμα ενώ κατήργησε κεκτημένα δικαιώματα και επιδόματα που χορηγούνται από δεκαετίες σε εφαρμογή όρων συλλογικών συμβάσεων. Ταυτόχρονα κατά την προσφιλή μέθοδο και του προκατόχου του, διακινεί μέσω φιλικών του ΜΜΕ σενάρια περί μεγάλων μειώσεων του αριθμού του προσωπικού, σπέρνοντας τον τρόμο και την ανασφάλεια στους συναδέλφους. (βλ. Cosmote). Κάπου εδώ νομίζουμε ότι θα πρέπει να απαντηθεί και το ερώτημα του τίτλου: Τι κρύβεται πίσω από την αδιαλλαξία της Deutsche Telekom και της διοίκησης Τσαμάζ ; Η απάντηση είναι προφανής για μας. Η κυβέρνηση που έχει βάλει την χώρα κάτω από τις επιταγές της τρόικας και του μνημονίου. Τι άλλο μήνυμα θα μπορούσε άραγε να πάρει από την επιστολή του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Παπακωσταντίνου στις διοικήσεις και των εισηγμένων ΔΕΚΟ στις οποίες το δημόσιο έχει, όπως αναφέρει, σημαντικό ποσοστό και ζητά να πάρουν μέτρα ανάλογα με αυτά που εφαρμόζει η κυβέρνηση στις άλλες δημόσιες επιχειρήσεις; Τι άλλο θα μπορούσε να θεωρήσει η Deutsche Telekom και η διοίκηση ότι σημαίνει η αύξηση του ορίου απολύσεων και η μείωση των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης; Τι νόημα έχει λοιπόν η υποκριτική έκφραση αγανάκτησης για τους απολυμένους της Cosmote από τον υφυπουργό κ. Κεγκέρογλου; Σταματήστε επιτέλους τα κροκοδείλια δάκρυα κύριοι της κυβέρνησης. Η Deutsche Telekom και ο Τσαμάζ απλώς υλοποιούν το κυβερνητικό σας πρόγραμμα !
Απολύσεις Cosmote: Πρόβα τζενεράλε !
Κασσάνδρες, Καταστροφολόγοι, Κινδυνολόγοι… Μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που μας αποδίδονται κατά καιρούς, συνήθως από την πλευρά της Ενωτικής σ.κ. Θα θέλαμε πραγματικά να δούμε τις προβλέψεις μας να διαψεύδονται ειδικά όταν αυτές αφορούν απολύσεις! Δυστυχώς το είδαμε και αυτό! Και αυτή την φορά όχι στην γειτονιά μας αλλά στο σπίτι μας! Γιατί η Cosmote είναι σπίτι μας. Φτιάχτηκε από τον δικό μας αγώνα για να σπάσει το Cartel Stet – Panafon και να αποκτήσει ο ΟΤΕ την δική του εταιρία κινητής τηλεφωνίας. Από το δικό μας τρέξιμο να γράψουμε τους πρώτους πελάτες. Οι συνάδελφοί μας ήταν αυτοί που αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα εργαζομένων της. Η Cosmote είναι απολύτως κερδοφόρα εταιρία . Το εργασιακό κόστος είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη. Οι εργαζόμενοί της είναι νέοι στην πλειοψηφία τους καλά καταρτισμένοι και με σαφώς χαμηλότερο μισθολογικό κόστος από το αντίστοιχο δικό μας. Γιατί λοιπόν απολύσεις; Μα γιατί οι Γερμανοί θέλουν περισσότερα κέρδη αδιαφορώντας για το αν αυτό στέλνει στον καιάδα της ανεργίας 310 συναδέλφους με τις οικογένειές τους εν μέσω της πιο μεγάλης κρίσης. Για να πάρουν το μήνυμα οι εναπομείναντες συνάδελφοί τους για το πόσο επισφαλής είναι η θέση τους. Για να εμπεδωθεί ένα καθεστώς τρόμου, ανασφάλειας, παραίτησης από διεκδικήσεις και συλλογική δράση. Για να εκτεθεί το συνδικαλιστικό κίνημα και να ενσωματωθεί στους σχεδιασμούς της διοίκησης. Για να στείλουν τέλος ένα μήνυμα στους εργαζόμενους στον ΟΤΕ. Το μήνυμα ότι τελειώνουν οι βεβαιότητες του παρελθόντος. Οι απολύσεις είναι πλέον ante portas. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι οι παραλήπτες του μηνύματος έβγαλαν τα σωστά συμπεράσματα. Η διαχείριση της κρίσης από την μεριά του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος αυτό δείχνει. Πρώτα κήρυξαν μια 48ωρη (24ωρη στον ΟΤΕ) και ενώ η διοίκηση της Cosmote ενέτεινε της απειλές στους στοχοποιημένους συναδέλφους να υπογράψουν την «εθελούσια» απόλυσή τους , κήρυξαν την επόμενη απεργιακή κινητοποίηση μετά δεκαπέντε ημέρες όταν όλα είχαν τελειώσει. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε πάντως η βιασύνη κάποιων συνδικαλιστών να βαφτίσουν εκ των υστέρων τις απολύσεις σε «εθελούσια αποχώρηση». Μάλιστα από την ανακοίνωση του σωματείου Cosmote, απουσιάζει εντελώς η λέξη απόλυση. Κάποιοι άλλοι τόλμησαν να κατηγορήσουν τους συναδέλφους που με το όπλο στον κρόταφο υπέκυψαν στις αφόρητες πιέσεις και υπέγραψαν τις «παραιτήσεις τους». Τώρα το ζητούμενο για το συνδικαλιστικό κίνημα είναι να υπερασπιστεί μέχρι τέλους όσους δεν υπέκυψαν στις απειλές και τους εκβιασμούς και δεν υπέγραψαν.
Μνημονιακός Συνδικαλισμός: Η χρυσή εφεδρεία κυβέρνησης – τρόικας
Θα περίμενε κανείς «όταν χαλάει ο κόσμος» , όταν η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, οι άνεργοι, η κοινωνία ολόκληρη, από την κυβέρνηση της τρόικας και το μνημόνιο συνεχώς εντείνεται, να υπάρξει αντίστοιχη απάντηση από το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Δυστυχώς ο συνδικαλιστικός δικομματισμός των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ με την απουσία του, την αδράνειά του, την κωλυσιεργία του, αλλά και πολλές φορές με την ανοιχτή του στήριξη στις επιλογές κυβέρνησης – τρόικας – ΣΕΒ, αποτελεί το καλύτερο σωσίβιο για την πολιτική του μνημονίου. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ με τις παλινωδίες του, τις κρυφές συναντήσεις του με την ηγεσία του ΣΕΒ, τις προκλητικές του δηλώσεις στήριξης του μνημονίου, δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Στον χώρο μας έχουμε άπειρα τέτοια παραδείγματα. Αφ ενός η ΠΑΣΚΕ εξακολουθεί να επιτίθεται στο «σύστημα Βουρλούμη» λες και ο εκάστοτε διευθύνων λειτουργεί αφ εαυτού, χωρίς την επιδοκιμασία της Deutsche Telekom και την πολιτική ανοχή της κυβέρνησης. Μπορούν να βγουν στα κεραμίδια για χίλιους λόγους αρκεί να μένει στο απυρόβλητο η κυβερνητική πολιτική. Πρόκειται για την πιο ακραία και προκλητική περίπτωση κυβερνητικού συνδικαλισμού. Με εκτονωτικές 24ωρες απεργίες χωρίς συνέχεια, αμορτισάρουν τις αντιδράσεις του κόσμου και κρατούν «καθισμένο» το κίνημα. Η προοπτική του συντονισμού με όμορους εργασιακούς χώρους που πλήττονται από τις πολιτικές του μνημονίου δεν τους συγκινεί καθόλου. Στον αντίποδα η ΔΑΚΕ πορεύεται στην πλευρά του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Οι μόνες κινητοποιήσεις στις οποίες συναινούν είναι οι δράσεις κατά της ΕΕΤΤ. Ο Τσαμάζ πρέπει να τους χρωστά μεγάλη χάρη !! Δεν λένε τίποτα όμως για τον ρόλο της ρυθμιστικής αρχής, το πλαίσιο λειτουργίας της, τον διορισμό του προέδρου της από την εκάστοτε κυβέρνηση και τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον περιβόητο «ανταγωνισμό» και την απελευθέρωση των Τηλεπικοινωνιών. Από εκεί ξεκίνησαν όλα! Το χειρότερο όμως είναι ότι η ΔΑΚΕ με όχημα την ΠΕΤ-ΟΤΕ φαίνεται να δρομολογεί σοβαρές εξελίξεις στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος στον ΟΤΕ. Με πρόσχημα την σημερινή αδιέξοδη κατάσταση στο σ.κ. (για την οποία είναι συνυπεύθυνη) απεργάζεται αλλαγές στην σημερινή δομή του σ.κ. με στόχο την δική της ενδυνάμωση. Η αλλαγή συσχετισμών μέσα στα συνδικάτα είναι πράγματι απαραίτητη. Αυτή όμως δεν μπορεί να γίνει με «εξαγορές και μεταγραφές» μελών. Εκείνο που απαιτείται είναι η υλοποίηση των συνεδριακών αποφάσεων για την οργανωτική ανασυγκρότηση του σ.κ. Εκείνο που απαιτείται η δημιουργία ενός μεγάλου μετώπου αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό. Ενός μετώπου εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων και όλων όσων πλήττονται από την πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Στη δημιουργία ενός τέτοιου μετώπου μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει το σ.κ.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου