Η κορύφωση του θεάτρου «του παραλόγου και του φόβου»

Η κορύφωση του θεάτρου «του παραλόγου και του φόβου»

Την παρούσα χρονική περίοδο (ξανα)ζούμε στον ΟΤΕ την κορύφωση του παράλογου εργασιακού κλίματος το οποίο βιώνουμε αδιάκοπα τα τελευταία χρόνια. Οι εργαζόμενοι προσπαθούμε να επιτύχουμε τους διαρκώς αυξανόμενους στόχους της Διοίκησης. Στόχοι που είναι τελείως ασύμβατοι με το γενικό οικονομικό περιβάλλον, τη μείωση των εργαζομένων με τις επαναλαμβανόμενες εθελούσιες και την ονομαστική «μείωση» του χρόνου εργασίας (ώστε να δικαιολογηθεί η μείωση των μισθών). Η προσπάθειά μας αυτή, όμως, αντί να αναγνωριστεί και να επικροτηθεί αποτελεί αντικείμενο άδικης και τιμωριτικής «αξιολόγησης».

Το παρόν σύστημα αξιολόγησης κάθε χρόνο γίνεται στην πράξη πιο αυστηρό και πιο ακατανόητο. Βασίζεται σε μία αυταρχική διάθεση, γιατί έχει καταργήσει από τους εργαζόμενους το δικαίωμα ένστασης και διατύπωσης διαφωνίας τους σε ενδεχόμενη αδικία. Έτσι, το σύστημα αξιολόγησης (που ποτέ δεν έγινε αποδεκτό από τα όργανα που εκπροσωπούν τους εργαζομένους), έχει ουσιαστικά απαξιωθεί και στη συνείδηση του συνόλου των εργαζομένων, γιατί πολύ απλά και αυτοί που (επι)κρίνουν, κρίνονται.

Γνωρίζουμε την πίεση που δέχονται οι αξιολογητές από τα ανώτατα κλιμάκια της διοίκησης προκειμένου οι βαθμολογίες να είναι ιδιαίτερα χαμηλές και αναντίστοιχες με την προσπάθεια, την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα των εργαζομένων στον Όμιλο ΟΤΕ. Τους επισημαίνουμε, όμως, ότι θα δεχθούν κι εκείνοι την ίδια συμπεριφορά στο μέλλον μια και η επιβολή του φόβου & της αδικίας είναι προς το σύνολο των εργαζομένων. Συνεπώς, θα πρέπει να επιδείξουν την ίδια συναδερφική δικαιοσύνη που θα επιζητήσουν κι εκείνοι στο μέλλον. Η καταρράκωση της προσπάθειας και της προσωπικότητας των εργαζομένων θα έχει αντίκτυπο στο εργασιακό τους αποτέλεσμα στο άμεσο μέλλον, άρα και στο αποτέλεσμα που θα παρουσιάσουν και οι ίδιοι οι αξιολογητές.

Από την άλλη μεριά, οι εργαζόμενοι σε περίπτωση που θεωρούν την αξιολόγηση άδικη θα πρέπει να καταγράφουν τις όποιες διαφωνίες και ενστάσεις έχουν και να επιφυλάσσονται για κάθε νόμιμο δικαίωμά τους, σε περίπτωση που το συγκεκριμένο άδικο και αναξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης χρησιμοποιηθεί με οποιοδήποτε τρόπο και σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή εναντίον τους.

Διαβάσαμε τις πολύ εντυπωσιακές ανακοινώσεις της Ομοσπονδίας και του ΠΑΣΕ-ΟΤΕ. Εντούτοις, θεωρούμε ότι τα εκλεγμένα όργανα δεν θα πρέπει να κάνουν μόνο ανακοινώσεις αλλά και πράξεις. Τον Οκτώβριο του 2015 η ΟΜΕ-ΟΤΕ δημιούργησε μία «Επιτροπή» Αξιολογίου, η οποία όμως ουδέποτε λειτούργησε και στην επόμενη συνάντηση που ορίστηκε ο μόνος παρόντας ήταν ο εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Συνεργασίας.

Η Αγωνιστική Συνεργασία ζήτησε από την «Επιτροπή» Αξιολογίου της ΟΜΕ-ΟΤΕ να υπάρξουν συγκεκριμένες προτάσεις προς τη Διοίκηση έως το τέλος Δεκεμβρίου 2015 και να ζητηθούν από τη σχετική υπηρεσία του Ανθρώπινου Δυναμικού στατιστικά στοιχεία (μεσοσταθμικά κι όχι προσωπικά) για την πορεία των αξιολογήσεων τα τελευταία 10 χρόνια. Έτσι, η Διοίκηση θα όφειλε να τεκμηριώσει  για ποιο λόγο (με βάση τα οικονομικά αποτελέσματα ή άλλα στοιχεία) από το 2010 προς το 2011 ο μέσος εργαζόμενος στον ΟΤΕ αξιολογήθηκε με παταγώδη μείωση στις ίδιες ιδιότητες και κριτήρια απόδοσης. Επίσης, η Αγωνιστική Συνεργασία τόνισε ότι εάν το Αξιολόγιο δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα ένστασης στον εργαζόμενο, τότε είναι δεν αναπτυξιακό και χρήσιμο για την Εταιρεία. Για την έμπρακτη υποστήριξη του δικαιώματος αυτού θα πρέπει να δημιουργηθεί σχετική Επιτροπή από τη Γενική Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, στην οποία θα συμμετάσχει και εκπρόσωπος των εργαζομένων, και θα εξετάζει τις τεκμηριωμένες ενστάσεις.

Συνεπώς οι ανακοινώσεις είναι μεν χρήσιμες, αλλά η δουλειά είναι ακόμα χρησιμότερη. Αν δεν υπάρξει μία οργανωμένη συλλογική προσπάθεια αντίδρασης, η διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ θα συνεχίσει (όπως κάνει σταθερά τα τελευταία χρόνια) να εντατικοποιεί την εργασία και πέραν του σημερινού παραλόγου, να αυξάνει χωρίς τεκμηρίωση τους στόχους και το εργασιακό στρες, να μειώνει τις αποδοχές και τελικά να απαξιώνει τους  εργαζομένους στοχοποιώντας τους με «εθελούσιες» εξόδους.

Η εκλεγμένη συνδικαλιστική ηγεσία οφείλει να σταματήσει τη μονοδιάστατη πολιτική των «παραδοσιακών» ανακοινώσεων κατά την περίοδο της Αξιολόγησης του Προσωπικού και να διαμορφώσει, να τεκμηριώσει και να υποβάλλει άμεσα τις δικές της προτάσεις για το Αξιολόγιο, ώστε να σταματήσει να αποτελεί άλλοθι για τη Διοίκηση. Στη συγκεκριμένη προσπάθεια η Αγωνιστική Συνεργασία δεσμεύεται ότι θα συμμετάσχει με ολοκληρωμένες προτάσεις και με πνεύμα συνεννόησης προς όφελος των εργαζομένων.

Ταχτσίδου Βούλα
Αγωνιστική Συνεργασία ΠΑΣΕ-ΟΤΕ Θεσσαλονίκης