«Συμφωνία» για το 5-3 στις Βάρδιες στο NMC - Να γιατί λείπει η υπογραφή μας !

Αθήνα 13-1-2017

«Συμφωνία» για το 5-3 στις Βάρδιες στο NMC

Να γιατί λείπει η υπογραφή μας !

Υπογράφτηκε στις 20 Δεκ. η «συμφωνία» μεταξύ ΟΜΕ-ΟΤΕ και διοίκησης ΟΤΕ για το επίδομα βαρδιών στο Τμήμα Διαχείρισης Δικτύου Σταθερής της Δ/νσης Διαχείρισης Δικτύου & Βλαβοδιαχείρισης Σταθερής & Κινητής (NMC). Από το πρακτικό συμφωνίας λείπει η υπογραφή του εκπροσώπου της Αγωνιστικής Συνεργασίας και γιαυτό θεωρούμε ότι οφείλουμε έναντι των συναδέλφων μας να αιτιολογήσουμε την στάση μας.

Αυτό που συμφωνήθηκε πρακτικά είναι ένα πρόγραμμα βαρδιών, στο πρότυπο της Cosmote, βασισμένο στην επανάληψη ενός μοτίβου που διέπεται από την αρχή 5 – 3. (5 ημέρες πρωί - 3 Repos / 5 ημέρες απόγευμα - 3 Repos / 5 ημέρες νύχτα - 3 Repos). Μέχρι τον Ιούλιο του 2014 – αποφράδα ημέρα κατά την οποία αποφασίστηκε το 5-3 στον ΟΤΕ – οι εργαζόμενοι  διεκπεραίωναν το έργο με ένα ελεύθερο πρόγραμμα που επιδέχονταν αλλαγές και βασιζόταν στην παραδοχή ότι οι εργαζόμενοι σε 24^ωρη βάρδια δικαιούνται να περνούν τουλάχιστον δύο σαββατοκύριακα τον μήνα με την οικογένειά τους και να μην κάνουν πάνω από 4-5 νυχτερινές βάρδιες τον μήνα. Δυστυχώς στον σημερινό ΟΤΕ της υπερεντατικοποίησης αυτά φαντάζουν υπερβολικά προνόμια και με μεγάλη συνευθύνη των γνωστών πλειοψηφιών, η ΟΜΕ-ΟΤΕ μπήκε στην λογική να διαπραγματεύεται κάποια «ψίχουλα» έναντι της ολικής ανατροπής της ζωής ενός μεγάλου αριθμού συναδέλφων. Η δική μας θέση τότε αποτυπώθηκε συμπυκνωμένα στην θέση: «Ναι σε πρόγραμμα βασισμένο σε pattern, προκειμένου να αποτρέπονται αλλαγές στο πρόγραμμα από ύποπτες συναλλαγές και πελατειακές πρακτικές. ΟΧΙ διαχωρισμούς μεταξύ παλιών και νέων. Ναι σε Pattern ανά ομάδα, αντί του συνολικού που ήθελε η Διοίκηση και για τις τρεις ομάδες (voice, data/ip, transport ). Eνίσχυση της κάθε μιας από τις παραπάνω τρεις ομάδες με επιπλέον άτομα για τις βάρδιες».

Δυστυχώς η πλειοψηφία ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ, αγνοώντας ότι ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των συναδέλφων του NMC με υπογραφή τους, διαφωνούσε σε αυτή τη μεθόδευση, προχώρησαν σε συμφωνία την οποία από τότε η διοίκηση εφαρμόζει. Βασικό χαρακτηριστικό της συμφωνίας εκείνης ήταν ότι όλοι οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα έμπαιναν στο 5-3, ενώ  για τους παλιότερους συναδέλφους θα μπορούσε να υπάρχει «πιο ανθρώπινο» πρόγραμμα. Υπονοώντας με σαφήνεια ότι οι νέοι προφανώς θα βολευτούν με κάτι «λιγότερο ανθρώπινο».

Δυόμιση χρόνια μετά έρχονται να χρυσώσουν το χάπι υπογράφοντας «συμφωνία» αντί μιας ειδικής συλλογικής σύμβασης, στην οποία προβλέπεται ότι αντί της νόμιμης προβλεπόμενης αποζημίωσης για υπερωρίες, εξαιρέσιμα και νυχτερινά θα προβλέπεται επίδομα βαρδιών 24%. Το ποσό αυτό φαντάζει ελκυστικό για όσους δεν γνωρίζουν τις συνθήκες εργασίας των συναδέλφων μας στο NMC. Σύμφωνα μάλιστα με υποστηρικτές της συμφωνίας, «όσοι εντάσσονται στο 5-3 και θελήσουν να απουσιάσουν εορτές, αργίες ή Κυριακή,  θα πρέπει να αιτηθούν Κανονική Άδεια για τις συγκεκριμένες ημέρες» και «Το 5-3, παρέχει 1 καθαρό Σαββατοκύριακο, ανά 1μισο μήνα». Αν μάλιστα υπολογιστεί ότι η νόμιμη αποζημίωση των εξαιρέσιμων και των νυκτερινών φθάνει περίπου στο 14 έως 18% του μισθού, το αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι το +24% για τους περισσότερους νέους συναδέλφους, δεν είναι παρά 40€ έως 80€ πάνω από όσα έπαιρναν πριν από την συμφωνία. Ενώ ό ίδιος ο εργοδότης κερδίζει πολύ περισσότερα αφού μειώνει δραστικά το διαχειριστικό κόστος της αποτύπωσης του νόμιμου τρόπου πληρωμής των επιπρόσθετων αποδοχών.

Χωρίς να μηδενίζουμε το γεγονός ότι η συμφωνία περιλαμβάνει μια οριακή έστω αύξηση στις αποδοχές όσων εντάσσονται στο 5-3, δεν την υπογράψαμε γιατί:

·      Παραβιάζει το βιολογικό ρολόι και διαλύει την οικογενειακή ζωή των εργαζομένων

·      Στις διατυπώσεις της συμφωνίας ορίζεται ότι πρόκειται για «παροχή» πράγμα που υποκρύπτει διευθυντικό δικαίωμα, ενώ είναι σαφές ότι ανά πάσα στιγμή η διοίκηση μπορεί να υπαναχωρήσει χωρίς συνέπειες.

·      Πρόκειται για «συμφωνία» δηλαδή ένα χαρτί χωρίς νομική ισχύ σε αντίθεση με μια συλλογική σύμβαση που έχει ισχύ νόμου.

·      Κυρίως όμως διαιωνίζει και βαθαίνει με βάναυσο τρόπο τους διαχωρισμούς μεταξύ παλιών και νέων εργαζομένων.