Συνελεύσεις ΠΕΤ-ΟΤΕ Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2017
2017: 7ος χρόνος
μνημονίων – 7ος χρόνος με τους εργαζόμενους στον γύψο της λιτότητας. Παρ
όλα αυτά η συνταγή περαιτέρω φτωχοποίησης και συντριβής μισθών και συντάξεων παραμένει
επίκαιρη. Είναι πλέον φανερό ότι οι δανειστές και οι τοκογλύφοι αξιοποιούν το
μνημόνιο για να επεκτείνουν και να ολοκληρώσουν ένα σχέδιο ολοκληρωτικής
υποδούλωσης του λαού μας, υφαρπαγής του δημόσιου πλούτου που οι προηγούμενες
μνημονιακές κυβερνήσεις δεν είχαν προλάβει να εκποιήσουν και μετατροπής της
χώρας σε προτεκτοράτο και ειδική οικονομική ζώνη, στην οποία θα υπάρχουν μισθοί
Βουλγαρίας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και δεν θα υπάρχει καμιά προστασία για
τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Η δε μνημονιακή αντιπολίτευση πιέζει
για ταχύτερες αποκρατικοποιήσεις και ασκεί κριτική γιατί οι «καθυστερήσεις στην
διαπραγμάτευση εξοργίζουν τους δανειστές».
Εργασιακά: Το
μεγάλο στοίχημα του εργατικού κινήματος. Εν όψη του
κλεισίματος της αξιολόγησης οι δανειστές πιέζουν την κυβέρνηση να προχωρήσει σε
«διαρθρωτικές μεταρυθμίσεις». Έτσι εννοούν το ξεθεμελίωμα κάθε προστασίας του
κόσμου της εργασίας από την βουλιμία των εργοδοτών. Επικεντρώνονται στα
εργασιακά κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκονται: α)
Οι ομαδικές απολύσεις β) Ο κατώτατος μισθός γ) το πλαίσιο των συλλογικών
διαπραγματεύσεων δ) το Lock Out των εργοδοτών ε) Το δικαίωμα προσφυγής στην μεσολάβηση –
διαιτησία στ) Ο συνδικαλιστικός νόμος και το δικαίωμα στην απεργία κλπ Από αυτή
την διαπραγμάτευση εκείνος που απουσιάζει και μάλιστα εκκωφαντικά είναι το
εργατικό συνδικαλιστικό Κίνημα.
Η υπόλογη μνημονιακή ηγεσία του σ.κ. Δεν είχαμε ποτέ
αυταπάτες για τον προσανατολισμό της ηγετικής ομάδας του σκ. Από την ΓΣΕΕ,
μέχρι τις μεγάλες ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα αλλά και Εκατοντάδες
πρωτοβάθμια σωματεία, βρέθηκαν στην κρίσιμη μάχη του εργατικού κινήματος
παροπλισμένα. Οι δυνάμεις (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) που συνδιοικούν επί δεκαετίες στα
συνδικάτα στην καλύτερη περίπτωση έκαναν μια άσφαιρη και δειλή κινητοποίηση
χωρίς κλιμάκωση την ώρα που χάνονταν δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες
δεκαετιών, ενώ στην χειρότερη ταυτίζονταν απολύτως με τις μνημονιακές πολιτικές
δυνάμεις, τον ΣΕΒ , αλλά και την ίδια την τρόικα (βλέπε την κατάπτυστη στάση
τους στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015). Κατ’ εικόνα και
ομοίωση με την ηγεσία της ΓΣΕΕ, οι ηγεσίες της ΟΜΕ-ΟΤΕ (ΑΚΕ – ΣΥΝ1) και της
ΠΕΤ-ΟΤΕ (ΔΑΚΕ-Συν. Αλληλεγγύη). Μείωσαν τους μισθούς μας πριν καν το κάνει το
μνημόνιο. Βάθυναν με τις ΣΣΕ που ψήφισαν τους απαράδεκτους διαχωρισμούς μεταξύ
παλιών και νέων εργαζομένων, παραχώρησαν κεκτημένα κυρίως όμως απονεύρωσαν
κινηματικά ένα άλλοτε πανίσχυρο συνδικάτο με μεγάλους αγώνες και κατακτήσεις.
Διεκδικητικό
Πλαίσιο ΟΜΕ-ΟΤΕ. Με αυτά τα δεδομένα η ΟΜΕ-ΟΤΕ συνθέτει
τα επιμέρους αιτήματα των πρωτοβάθμιων σωματείων προκειμένου να καταλήξει σε
πλαίσιο διεκδίκησης ενόψει της διαπραγμάτευσης για την νέα ΣΣΕ. Συνήθως αυτό
είναι μια διαδικασία υιοθέτησης όλων των επιμέρους αιτημάτων (ακόμα και
συντεχνιακού ή επιδοματικού τύπου). Το θέμα όμως είναι οι λεγόμενες «κόκκινες
γραμμές» . Πολλά από τα αιτήματα αυτά θα εγκαταλειφθούν στην πορεία, στο όνομα
του ρεαλισμού, της πολιτικής συγκυρίας και του «εφικτού». Όμως το αίτημα της
επαναφοράς στα προβλεπόμενα από την προηγούμενη ΣΣΕ (όρος 2) και κυρίως η άρση
κάθε απαράδεκτου διαχωρισμού μεταξύ παλιών και νέων σε μισθολογικά κλιμάκια,
ωράριο, άδειες και κάθε άλλο θεσμικό ή κανονιστικό όρο προισχυσάντων ΣΣΕ,
πρέπει να είναι κατά την γνώμη μας η κόκκινη γραμμή μιας αξιοπρεπούς
διαπραγμάτευσης.
Να αξιοποιηθεί
στην διαπραγμάτευση η υπερκερδοφορία του ΟΤΕ. Τα
οικονομικά αποτελέσματα δείχνουν ότι η κερδοφορία του ομίλου ΟΤΕ εξακολουθεί
και η εταιρεία έμεινε σχετικά αλώβητη στην επταετή μνημονιακή περίοδο. Δεν γίνεται
λοιπόν να μην είναι πάνω στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης τα τελευταία οικονομικά
αποτελέσματα. Η αύξηση του τζίρου στο τρίτο τρίμηνο του 2016 και η αύξηση της
κερδοφορίας κατά 7,2%, καθιστούν αυτό το τρίμηνο το καλύτερο των τελευταίων
ετών κατά δήλωση του διευθύνοντα συμβούλου. Επίσης η μείωση του μισθοδοτικού
κόστους κατά 7,2% λέει καθαρά από που προήλθε αυτή η υπερκερδοφορία σε μια
εποχή που ο κλάδος πιέζεται και οι ανταγωνιστές έχουν σοβαρά προβλήματα. Από το
αίμα και τον ιδρώτα μας. Από την υπερεντατικοποίηση, τις παραβιάσεις της
εργατικής νομοθεσίας, τα εργατικά ατυχήματα, τα μονοπρόσωπα συνεργεία και την
παραβίαση του συμβατικού ωραρίου.
Δικαστική
διεκδίκηση των παρανόμως παγωμένων μισθολογικών κλιμακίων. Υλοποιείται
έστω και εν μέρει η ομόφωνη συνεδριακή απόφαση της ΟΜΕ-ΟΤΕ για την διεκδίκηση των κλιμακίων. Δυστυχώς η ηγεσία
της ΟΜΕ-ΟΤΕ, παρά τις διακηρύξεις της, υλοποιεί την απόφαση μόνο στο νομικό
επίπεδο, δείχνοντας έτσι πόσο λίγο υπολήπτεται τον εαυτό της και τι πιστεύει
για τις δυνατότητες πολιτικής και συνδικαλιστικής διεκδίκησης με όρους
κινήματος. Έστω και έτσι, μάλλον με βαριά καρδιά, προχωρά η ΟΜΕ-ΟΤΕ με
καταθέσεις αγωγών για τις οποίες σύντομα θα υπάρξει ενημέρωση. Καλούμε τους
συναδέρφους να συνεχίζουν να πιέζουν την συνδικαλιστική γραφειοκρατία για πολιτική
και συνδικαλιστική διεκδίκηση του δίκαιου αιτήματος και να μην φοβηθούν να
συμμετάσχουν και στις δικαστικές αγωγές.
Η διοίκηση στο
μεταξύ συνεχίζει το Transformation! Μόνο που
δεν πρόκειται για μετασχηματισμό ενός υπερτροφικού και αναποτελεσματικού management
team
με μαθητευόμενους μάγους που συνεχώς επιρρίπτουν τις ευθύνες τους στους από
κάτω και πιέζουν έως τελικής εξοντώσεως το προσωπικό, αλλά για μετασχηματισμό
μιας εταιρείας που είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την εξυπηρέτηση του πελάτη σε
μια εταιρεία στην οποία θα αναζητείται μόνο το συμφέρον του κυρίου μετόχου
δηλαδή της DT.
Εδώ λοιπόν χρειάζονται σοβαρή τεχνοκρατική στήριξη - και έχουν κάνει σοβαρά
βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση – προκειμένου να εμπεδωθεί στους εργαζόμενους ως
ιδεολογία πλέον (!) η εταιρική κουλτούρα. Η προσπάθεια ιδεολογικής ενσωμάτωσης
περιλαμβάνει απ’ όλα: Έρευνες στιγμής στις οποίες αποθεώνονται οι επιδιώξεις
της διοίκησης. Κανονιστικές συμμορφώσεις και δηλώσεις σύγκρουσης συμφερόντων,
Σεμινάρια BC2X, Customer
Experience.
Τιμωριτικό Αξιολόγιο και όχι εργαλείο ανάπτυξης, με καμπύλη Gauss και προαποφασισμένα
αποτελέσματα. Πειθαρχικές διαδικασίες fast track που
φθάνουν στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης ή ανισόρροπες αποφάσεις που
εξισώνουν θύτες και θύματα. Με την εκδίωξη από το πάρκινγκ του διοικητικού
μεγάρου στο Μαρούσι του «λοιπού προσωπικού». Και το κερασάκι στην τούρτα: Απολύσεις!
Με το άρθρο 13 του ΕΚΠ που το έχουν κάνει λάστιχο απαξιώνοντας οι ίδιοι τις
πειθαρχικές διαδικασίες αλλά και την ΣΣΕ που έχουν υπογράψει με την ΟΜΕ-ΟΤΕ. Δηλαδή
την προστασία (;) των θέσεων εργασίας από απολύσεις για οικονομοτεχνικούς
λόγους.
Προσλήψεις VS
Consolidation. Δεν τήρησαν ούτε όσα υποσχέθηκαν για
τις προσλήψεις. Μετά από κάθε εθελούσια, το βάρος που πέφτει στους ώμους όσων
παραμένουν γίνεται όλο και πιο ασήκωτο. Ενώ έλεγαν ότι θα αντικαταστήσουν όλες
της θέσεις εργασίας τουλάχιστον στην πρώτη γραμμή (πεδίο, καταστήματα, Call
Centers)
εξακολουθεί η υποστελέχωση σε πολλά τμήματα, πράγμα που κάνει αβίωτη την
εργασιακή καθημερινότητα. Σεμινάρια εκτός ωραρίου, διαιώνιση του δουλεμπόριου
μέσω Mellon,
Man Power,
Project Solution etc.
Έμμεση στοχοθεσία για πωλήσεις στους τεχνικούς. Μη αξιοκρατικές διαδικασίες
στις προσλήψεις και στην ανάθεση θέσεων ευθύνης, συμπληρώνουν το παζλ. Και σαν
να μην έφταναν όλα αυτά, το τελειωτικό χτύπημα στις θέσεις εργασίας δίνεται με
το λεγόμενο Consolidation, που δεν είναι παρά η εκχώρηση του υπηρεσιακού έργου
στους εργολάβους.
Έβαλαν χέρι ακόμα
και στον τρόπο καταβολής της μισθοδοσίας. Είναι
στοιχειώδης κανόνας του δικαίου. Λέγεται επιχειρησιακή συνήθεια και επιβάλει
όταν μια εργοδοτική παροχή – εν προκειμένω η προκαταβολή της μισθοδοσίας –
γίνεται επί μακρόν, να παύει να θεωρείται οικειοθελής παροχή και η μονομερής
κατάργησή της πρέπει να θεωρηθεί μονομερής βλαπτική μεταβολή. Παρόλα αυτά το
έπραξαν. Και πλέον με τους απίθανους σχεδιασμούς τους είμαστε υποχρεωμένοι να
ζήσουμε όλο το 2017 με λιγότερα χρήματα. Η ζημία είναι για κάθε εργαζόμενο από
20€ έως και 45€ κάθε δεκαπενθήμερο. Και η απίθανη συνδικαλιστική μας ηγεσία δεν
είδε τίποτα μεμπτό σε αυτήν την ιστορία. Έγραψαν μάλιστα το αμίμητο, ότι τον
Γενάρη του 2017 θα πάρουμε τρία (3) δεκαπενθήμερα!
Να μη μείνουμε
στις διαπιστώσεις. Συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Αυτή η
κατάσταση πρέπει να αλλάξει. Το συνδικάτο πρέπει επιτέλους να σηκωθεί στα πόδια
του. Η μακρά περίοδος εκφυλισμού, ανυποληψίας και πελατειακών πρακτικών πρέπει
να πάρει τέλος. Προκειμένου όμως να ανασυνταχθούν τα συνδικάτα και να
απαντήσουν στον Αρμαγεδδώνα που έρχεται δεν φτάνουν οι διαπιστώσεις και τα
ευχολόγια. Το συνδικάτο είναι σοβαρή υπόθεση για να το αφήσουμε στα χέρια μιας
εκφυλισμένης, ηττημένης και συνθηκολογημένης γραφειοκρατίας, αλλά και καμιάς
αυτόκλητης δήθεν πρωτοπορίας. Χρειαζόμαστε άμεσα ένα επιχειρησιακό σωματείο
στον όμιλο ΟΤΕ και την μετατροπή της ΟΜΕ σε κλαδική ομοσπονδία τηλεπικοινωνιών.
Απαιτείται όμως ταυτόχρονα και αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα.
Προκειμένου να βγουν μπροστά συνεπείς ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, χωρίς
εξαρτήσεις από εργοδοσία, κυβέρνηση και κόμματα. Για να κάνουμε επιτέλους την
ΠΕΤ-ΟΤΕ αξιόπιστο συνδικάτο, σύγχρονο, δημοκρατικό, μαχητικό και ταξικά
προσανατολισμένο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου