Αποδοχές, συμβάσεις, προστασία απ’ τις απολύσεις, ωράριο, κουπόνια, άδειες... Να σπάσουμε τις διακρίσεις !

Από το NewsLetter e-νημέρωση της Αγωνιστικής Συνεργασίας ΕΕΤΕ-ΟΤΕ  

Αποδοχές, συμβάσεις, προστασία απ’ τις απολύσεις, ωράριο, κουπόνια, άδειες... Να σπάσουμε τις διακρίσεις !

Οι πολλές ταχύτητες εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και στον όμιλο ΟΤΕ είναι ένα σταθερό εργαλείο της εργοδοσίας για να εφαρμόζει την εντατικοποίηση της εργασίας, τη διάσπαση των εργαζομένων και το χαμηλό εργατικό κόστος.

Στον όμιλο ΟΤΕ η επιλογή αυτή υλοποιήθηκε κυρίως μέσω των θυγατρικών και της ενοικίασης εργαζομένων αλλά και των εργολαβιών οι οποίες ολοένα και επεκτείνονται. Με εργαζόμενους οι οποίοι έχουν λιγότερα δικαιώματα, διαρκή ανασφάλεια και αρκετά χαμηλότερες αποδοχές, αυξάνεται αισθητά η κερδοφορία, τρέχουν και δεν φτάνουν για να κατοχυρώσουν τη θέση τους οι επισφαλείς και γίνονται πιο διαχειρίσιμοι με την εφήμερη «σιγουριά» τους  οι παλιότεροι.

Με την τελευταία Συλλογική Σύμβαση οι διαφορετικές αυτές ταχύτητες πέρασαν, με την υπογραφή του Συνδικάτου, το κατώφλι της μητρικής εταιρίας και αποκτήσαμε έτσι, εντός ΟΤΕ, πολύ μεγάλες διαφορές στους μισθούς, άλλα ωράρια, διαφορετικά θεσμικά δικαιώματα και διαφορετική σιγουριά για τις θέσεις εργασίας.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, οι διεργασίες συγχωνεύσεων, η δημιουργία νέων θυγατρικών, οι εργολαβίες και η πανσπερμία εργασιακών σχέσεων, διαμορφώνουν στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών μια νέα διαστρωμάτωση εργαζομένων και ένα βαθύτερο διαχωρισμό:

·         Τους τεχνικούς οι οποίοι μπορούν να εργάζονται είτε στον ίδιο τον πάροχο, είτε σε θυγατρική παρόχου ή σε κάποια άλλη εταιρία η οποία κατασκευάζει – διαχειρίζεται ή συντηρεί, ταυτόχρονα, υποδομές δικτύου διαφορετικών παρόχων.

·         Τους εμπορικούς οι οποίοι εργάζονται είτε στον ίδιο τον πάροχο, είτε σε θυγατρική ή κάποιον τρίτο ο οποίος δια του franchise δραστηριοποιείται τοπικά.

·         Τους επιτελικούς των βασικών παρόχων: Μια «ελίτ» από μηχανικούς, τεχνικούς, οικονομικούς, πληροφορικάριους, ειδικούς του marketing, της επικοινωνίας ή του management, και άλλων.

Ομογενοποίηση προς τα πάνω ή προς τα κάτω;

Οι δυσκολίες διαχείρισης της νέας αυτής πραγματικότητας από το συνδικαλιστικό κίνημα, είναι προφανής και οφείλεται στον ίδιο το διαχωρισμό των εργαζομένων ως επιλογή της εργοδοσίας, στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία η οποία έβαλε πλάτη στη θεσμοθέτηση αυτού του διαχωρισμού και στη χαμηλή συμμετοχή των νέων εργαζομένων στους συλλόγους. Η ομογενοποίηση των εργαζομένων και η προοδευτική κατάργηση των διακρίσεων πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τους συλλόγους γιατί η διαιώνιση τους αποτελεί κίνδυνο για όλους. Ας έχουμε όμως υπ’ όψιν πως η ομογενοποίηση δεν είναι ουδέτερος όρος και μπορεί να γίνει προς τα πάνω, μπορεί και προς τα κάτω…

Η εργοδοσία δεν κρύβει τις προθέσεις της επικαλούμενη τον ανταγωνισμό και τα όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κλάδο. Απομένει στα συνδικάτα να σχεδιάσουν τους δικούς τους στόχους και τις διεκδικήσεις τους κι απ’ τους νέους κυρίως εργαζόμενους να επιλέξουν τη συμμετοχή και τη συλλογική δράση.

Μην περιμένουμε τη νέα συλλογική διαπραγμάτευση, το τέλος του ‘17, όταν η διοίκηση θα θέλει να επιβάλλει “νέο μισθολόγιο” - καταπέλτη για όλους. Να προτείνουμε και να διεκδικήσουμε ΤΩΡΑ:

•        Ίση αμοιβή για ίδια δουλειά, με αυξήσεις στους νέους εργαζόμενους οι οποίες θα λαμβάνουν υπ’ όψιν τα τυπικά προσόντα και την προϋπηρεσία.
•        8ωρο για όλους με επαναφορά των μειώσεων
•        Ίδια θεσμικά δικαιώματα (άδειες, εκτός έδρας, κ.α.)
•        Κουπόνια, έναντι του επιδόματος μετακίνησης, για όλους
•        Διασφάλιση των θέσεων εργασίας για όλους