Περισσότερο από ποτέ η ανάγκη ενός συλλόγου στον ΟΤΕ και ομοσπονδίας τηλεπικοινωνιών. Οι τηλεπικοινωνίες, ο όμιλος ΟΤΕ και η συνδικαλιστική εκπροσώπηση

Από το NewsLetter e-νημέρωση της Αγωνιστικής Συνεργασίας ΕΕΤΕ-ΟΤΕ 

Περισσότερο από ποτέ η ανάγκη ενός συλλόγου στον ΟΤΕ και ομοσπονδίας τηλεπικοινωνιών.

Οι τηλεπικοινωνίες, ο όμιλος ΟΤΕ και η συνδικαλιστική εκπροσώπηση

Με την επικράτηση του ανταγωνισμού και της πλήρους απελευθέρωσης στην τηλεπικοινωνιακή αγορά, παρακολουθούμε ως συνδικαλιστικό κίνημα αμήχανα τις συνεχείς αναδιαρθρώσεις στον κλάδο. Βλέπουμε τις εξελίξεις στους τρεις μεγάλους παίκτες του κλάδου τη WIND, τη VODAFON και τον OTE, οι οποίοι τείνουν να γίνουν δυο. Μαθαίνουμε όσα συμβαίνουν στις γύρω απ’ αυτούς, μικρότερες εταιρίες, όπως τη Forthnet, τη HOL, κ.α. με τις συνεχείς αναδιαρθρώσεις ή τις απορροφήσεις. Πληροφορούμαστε επίσης ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στις εταιρίες τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού όπως την Alcatel, την Ericson, τη, Nokia, Hawaii, κ.α.

Η τάση πλήρους διαχωρισμού της εμπορίας προϊόντων από τις τηλεπικοινωνιακές υποδομές, δημιουργεί νέα δεδομένα συγχωνεύσεων, συμπράξεων και νέων κοινών εργολαβιών, ακόμη και μεταξύ των μεγάλων ανταγωνιστών. Οι μεγάλοι πάροχοι τείνουν να περιορίσουν στις δραστηριότητες τους μόνο στο εμπορικό κομμάτι, τις επενδύσεις και το σχεδιασμό, κρατώντας την υψηλή επιτελική εποπτεία για τα υπόλοιπα, και παραχωρούν τις υποδομές τους (έργα, συντήρηση και διαχείριση) σε τρίτους. H εταιρία Victus είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, δημιούργημα της WIND και της VODAFON, η οποία πλέον διαχειρίζεται και συντηρεί το δίκτυο τους της σταθερής αρχικά και αυτό της κινητής στη συνέχεια.

Ο ΟΤΕ βρίσκεται εδώ και χρόνια σε παρόμοια μεταβατική διαδικασία προσαρμογής στην αγορά, αλλά και στο ομιλικό περιβάλλον της D.T., διαδικασία η οποία συνεχώς επιταχύνεται αλλά θα διαρκέσει καιρό. Η σχέση του με το ελληνικό δημόσιο, η ύπαρξη συνδικάτου και τα χαρακτηριστικά που ακόμη κρατά από τον παλιό δημόσιο χαρακτήρα του, επηρεάζουν την ταχύτητα και το βάθος των επιδιωκόμενων αλλαγών. Αντίθετα, οι αλλαγές στη WIND ή τη VODAFON και τις άλλες γύρω απ’ αυτές εταιρίες ή τις εταιρίες τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, είναι ραγδαίες.

Οι αναφερόμενες εξελίξεις δημιουργούν ένα νέο εργασιακό περιβάλλον, πιο ομογενοποιημένο στις βασικές εταιρίες των κύριων παρόχων, αλλά ταυτόχρονα και νέες ταχύτητες εργαζομένων, κυρίως στο πεδίο και το εμπορικό κομμάτι, με πανσπερμία μορφών απασχόλησης. Η επισφάλεια αυξήθηκε περεταίρω, με ελαστικές σχέσεις εργασίας διαφόρων ειδών (μπλοκάκια, υπενοικίαση εργαζομένων, εκ περιτροπής εργασία, σπαστό ωράριο, κοινωφελή προγράμματα και ΚΕΚ-Vouchers.

Με επιδεινούμενο το γενικότερο εργασιακό περιβάλλον και το μνημονιακό εξοστρακισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι δυνατότητες υπογραφής συλλογικών συμβάσεων περιορίσθηκαν σημαντικά και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, ιδίως στους ανταγωνιστές, δέχονται απανωτά πλήγματα.

Το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον και οι αρνητικοί οικονομικοί δείκτες στον κλάδο, εκ των πραγμάτων θα φέρουν τους εργαζόμενους στις εταιρίες τηλεπικοινωνιών αντιμέτωπους με νέες πιέσεις στις αποδοχές, τις θέσεις εργασίας, την εντατικοποίηση, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Κι ενώ συμβαίνουν όλες αυτές οι αλλαγές στον κλάδο και η διοίκηση του ομίλου ΟΤΕ, επικαλούμενη τον ανταγωνισμό και το χαμηλότερο εργατικό κόστος στις εταιρίες των ανταγωνιστών, πιέζει διαρκώς για χαμηλότερες αποδοχές και λιγότερα δικαιώματα, η επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων του κλάδου είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Οι αναδιαρθρώσεις στη HOL τη FORTHNET, τη WIND και τη VODAFON και η εκβιαστική μεταφορά εν μια νυκτί εργαζομένων σε άλλη εταιρία, πέρασαν σχεδόν αμαχητί, χωρίς αξιόλογες αντιδράσεις από τους φορείς εργαζομένων άλλων εταιριών, όπως η ΟΜΕ-ΟΤΕ. Υπήρξε μόνο η σχετική ανακοίνωση της ΕΕΤΕ-ΟΤΕ και οι επισκέψεις μας σε Πικέρμι, Κεραμικό τις μέρες των απεργιών με συμβολική οικονομική ενίσχυση στους αντίστοιχους συλλόγους.

Οι εξελίξεις αυτές και ο διαφαινόμενος κίνδυνος, λόγω ανταγωνισμού, να υπάρξει ομογενοποίηση του κλάδου προς τα κάτω, κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας ομοσπονδίας τηλεπικοινωνιών. Όσο οι συνάδελφοι του κλάδου δεν μπορούν να υπογράφουν συμβάσεις ή γίνονται θύματα μαύρης, ανασφάλιστης και κακοπληρωμένης εργασίας. Όσο επεκτείνονται οι ατομικές συμβάσεις και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, τόσο θα αδυνατίζει η διαπραγματευτική μας δύναμη και στο όνομα του ανταγωνισμού η διοίκηση του Ομίλου θα περικόπτει μισθούς και δικαιώματα.

Οι έξι σύλλογοι στον όμιλο ΟΤΕ με ταυτόχρονη λειτουργία δευτεροβάθμιας οργάνωσης, εκτός από ανώφελη "πολυτέλεια", δρά και αποτρεπτικά στην προοπτική μιας ομοσπονδίας Τηλεπικοινωνιών. Η διοίκηση του Ομίλου δείχνει να απεύχεται μια διαδικασία ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος στον Όμιλο. Το κάνει με πολλούς και ποικίλους τρόπους και τελευταία με την αύξηση των συνδικαλιστικών απαλλαγών.

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν μπορεί ες αεί να επικαλείται "τις ευθύνες των άλλων" για τη μη ενοποίηση των συλλόγων. Απομένει να πάρουν θέση, έμπρακτα, και οι εργαζόμενοι - μέλη των συλλόγων.