Τηλεφωνικά κέντρα: εργασιακές συνθήκες και προοπτικές ανάλογες των φτωχότερων περιοχών της Ασίας

Τηλεφωνικά κέντρα: εργασιακές συνθήκες και προοπτικές ανάλογες των φτωχότερων περιοχών της Ασίας

Από το 4σέλιδο της Αγωνιστικής Συνεργασίας ΠΑΣΕ-ΟΤΕ που κυκλοφορεί

Οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι στα τηλεφωνικά κέντρα ενώ παράγουν σημαντικό παραγωγικό αποτέλεσμα και συμβάλλουν με αποφασιστικό τρόπο στην αναβάθμιση της εικόνας του Ομίλου ΟΤΕ προς τους πελάτες, ωστόσο δεν έχουν την ανάλογη επιβράβευση, όχι μόνο σε οικονομικές απολαβές αλλά - κυρίως - σε συμπεριφορά και εργασιακά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης και της δυνατότητας/προοπτικής  καριέρας.

Από τις πιο σημαντικές αδυναμίες του Ομίλου ΟΤΕ/DT, είναι η δυνατότητα να δώσει φωνή και βήμα στους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα και να αφουγκραστεί τις απόψεις τους, προς αμοιβαίο όφελος. Την ίδια αποτυχία έχει και το συνδικαλιστικό κίνημα στον Όμιλο ΟΤΕ γιατί δεν δημιουργεί τις ανάλογες συνθήκες ώστε οι συναδέλφισσες και οι συνάδερφοι στα τηλεφωνικά κέντρα να αισθανθούν ως «σπίτι» τους συλλόγους  των εργαζομένων, ώστε να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον  στην εταιρεία και να νιώσουν ότι αποτελούν την πρώτη προτεραιότητα του συνδικαλιστικού κινήματος προκειμένου να αναβαθμιστούν συνολικά οι εργασιακές σχέσεις.

Αν προτεραιοποιούσαμε και συνοψίζαμε τα θέματα & τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα θα αναφέραμε:

● Τις διαφορετικές μισθολογικές κλίμακες αλλά με πάντα χαμηλές ή ιδιαίτερα χαμηλές αμοιβές

● Τις άνισες ευκαιρίες στις εσωτερικές προκηρύξεις του Ομίλου λόγω των διαφορετικών θυγατρικών εταιρειών

● Την ελλιπή επιμόρφωση για προϊόντα και υπηρεσίες, καθώς και την υποστήριξη νέων υπηρεσιών με ανεπαρκή εκπαίδευση

● Την προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών διαφορετικών αρμοδιοτήτων, π.χ. σε τεχνικό τμήμα επίλυσης βλαβών ζητούνται πωλήσεις συνδέσεων και αναβαθμίσεις 

● Τη μη αναγνώριση των πτυχίων τους

● Τις συνθήκες εργασίας, όπου πέρα από τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας υπάρχει περιορισμένος χρόνος εξυπηρέτησης, που προϋποθέτει την άμεση αντίληψη - επίλυση του προβλήματος του πελάτη, πράγμα που δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό σε κάθε περίπτωση.

Οι πελάτες μιλάνε με τους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα κι όχι με τους προϊσταμένους τους. Συνεπώς αυτοί και αυτές είναι που «περνάνε» την όποια ικανοποίηση έχουν ή δεν έχουν στον πελάτη. Αυτοί και αυτές διαχειρίζονται τα παράπονα των πελατών από την κακή οργάνωση της εταιρίας και τις συνεχόμενες προσπάθειες της προκειμένου να μειωθεί το κόστος. Η συσπείρωση των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε άμβλυνση των αμοιβών, σε αναβάθμιση των συμβάσεων και των συνθηκών εργασίας, καθώς και στη βελτίωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης – επιμόρφωσής τους.

Η Διοίκηση της εταιρίας, αν και μοιράζει αφειδώς υποσχέσεις, στην πράξη προσπαθεί μεθοδευμένα να διχάσει τους εργαζομένους με διαφορετικές μισθολογικές κλίμακες & αμοιβές, με διαφορετική αντιμετώπιση και τελικά να διαμορφώσει συνθήκες στρεβλού και αναποτελεσματικού ανταγωνισμού μεταξύ των εργαζομένων, που ως αποτέλεσμα έχει τη μείωση του παραγωγικού αποτελέσματος και την εγκαθίδρυση κλίματος διχόνοιας που βλάπτει τόσο τους εργαζόμενους όσο και την εταιρεία. Από την άλλη μεριά, το συνδικαλιστικό κίνημα έχει επιλέξει κάποιους «εκλεκτούς» που προέρχονται από τους χώρους της Νέας Δημοκρατίας και του (πρώην) ΠΑΣΟΚ, όπου με την ανοχή της Διοίκησης τους μεταφέρει κάποια προνόμια, προκειμένου να αποτελέσουν τους δεκανείς του γαλαζοπράσινου συνδικαλισμού.

Τόσο οι εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα όσο και οι οικογένειές τους, δεν απολαμβάνουν οικονομικά οφέλη αντίστοιχα των προσπαθειών τους, ούτε αντίστοιχα των οικονομικών αποτελεσμάτων & κερδών του Ομίλου ΟΤΕ, στα οποία και οι ίδιοι έχουν συμβάλλει με αποφασιστικό τρόπο. Κυρίως, όμως, δεν νιώθουν το αίσθημα της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ισονομίας. Αντίθετα, αισθάνονται ότι οι αμοιβές εξαρτώνται από τη μισθοδοτική εταιρία, τις δημόσιες σχέσεις και γενικά εξω-εργασιακούς παράγοντες. Το μόνο κοινό των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα με τους υπόλοιπους εργαζομένους στον Όμιλο ΟΤΕ, είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν αισθάνονται ότι εργάζονται σε μία αξιοκρατική, σύγχρονη, ευρωπαϊκή εταιρία, αλλά σε μια εταιρία που τους πισωγύρισε από την εποχή που το ελληνικό δημόσιο είχε την πλειοψηφία, σε μία εποχή εργασιακού Μεσαίωνα και σε συνθήκες εργασιακών σχέσεων & αμοιβών αντίσοιχων των φτωχότερων περιοχών της Ασίας.