Για τη χαμένη ενότητα των εργαζομένων στον ΟΤΕ
Όσοι παρακολουθούν προσεκτικά την πορεία του ομίλου ΟΤΕ
δηλώνουν έκπληκτοι με το βάθος των αλλαγών που έχουν επέλθει «χωρίς να ανοίξει
μύτη»… Απορούν πώς γίνεται να
επιβάλλονται μειώσεις μισθών με δυο συνεχείς τριετείς συλλογικές συμβάσεις και
να μην έχει προηγηθεί μια έστω 15λεπτη στάση εργασίας…Ρωτούν, πώς γίνεται να θεσπίζονται
με την υπογραφή του συνδικαλιστικού κινήματος, νέα εισαγωγικά μισθολογικά
κλιμάκια για τους νέους εργαζόμενους του ΟΤΕ, μειωμένα κατά 330 € ! κι όλα
σχεδόν -ηγεσίες, συσχετισμοί και πρακτικές - να βρίσκονται στη θέση τους!
Αμείλικτα τα ερωτήματα: Πώς, διάολε, γίνονται όλα αυτά
κατορθωτά; Τόσο καπάτσοι είναι ο Τσαμάζ και η Παπαδοπούλου και τόσο κορόιδα ο Λάμπρου
με το Φούκα που τους τύλιξαν; Κι εμείς
οι άλλοι, γιατί δεν τ’ αποτρέψαμε; κι οι απλοί εργαζόμενοι, γιατί δεν
«μαύρισαν» τους Λάμπρου και Φούκα, τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ, στις εκλογές των
συλλόγων και της ΟΜΕ που έγιναν μετά την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης;
Υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να απαντήσουμε, χαρακτηρίζοντας
«πουλημένους» τους συνδικαλιστές και θα εξηγούνταν έτσι τα πάντα. Θα κάναμε
ίσως τα πράγματα απλά και η λύση θα φάνταζε απλή επίσης. Δεν είναι όμως έτσι, όχι
γιατί η ηγεσία της ΟΜΕ-ΟΤΕ δεν έχει βεβαρημένο παρελθόν μνημονιακού,
εργοδοτικού, κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού, αλλά γιατί πρώτα απ’
όλα είναι εκλεγμένη από εμάς και μας εκπροσωπεί. Δεύτερον, γιατί με τις απλουστεύεις αυτές περί
«πουλημένων», απεμπολούμε και υπονομεύουμε το ίδιο το συνδικαλιστικό δικαίωμα
και κλείνουμε κάθε περιθώριο ανασύνταξης κι αντίστασης· κυρίως όμως, γιατί έτσι
βγάζουμε λάδι την εργοδοσία και τις πολιτικές του μνημονίου που «της έλυσαν τα
χέρια» για κάθε περικοπή και μέτρο.
Αξίζει να σκεφτούμε λίγο καλλίτερα τα πράγματα και να
διερωτηθούμε, μήπως ως εργαζόμενοι, ιδίως ως παλιότεροι εργαζόμενοι, δείχνουμε ανοχή
στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και την εργοδοσία, όταν μας κλείνουν το μάτι
και στέλνουν το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού της ασφάλισης, της επισφάλειας
και των αμοιβών στους νεότερους. Όταν με τη δημιουργία δυο ταχυτήτων στην εντατικοποίηση, στα επιδόματα, το ωράριο,
τις άδειες ή συντηρώντας την ελπίδα μιας αξιοπρεπούς εθελούσιας, διοίκηση και η
συνδικαλιστική γραφειοκρατία φέρονται όντως πιο προσεκτικά στους παλιότερους
εργαζόμενους. Όταν αφήνουν εκτός Συλλογικής Σύμβασης τους εργαζόμενους των
θυγατρικών ή εξαιρούν από προβλέψεις τους νεότερους, ενώ καλύπτουν κυρίως αυτούς
που αποτελούν και την πλειοψηφία των συνδικαλισμένων, εμάς δηλαδή οι οποίοι συντηρούμε
τις πλειοψηφίες των συλλόγων και της ΟΜΕ…
Αξίζει να σκεφτούν καλλίτερα κι οι νέοι εργαζόμενοι, αν με
την αποχή τους από τους συλλόγους και τη συνδικαλιστική υπόθεση, επικαλούμενοι
τα χίλια μύρια στραβά κι ανάποδα, βοηθούν όντως ή δυσκολεύουν τη θέση τους και
το μέλλον τους στον Όμιλο…
Το πρότυπο του εργαζόμενου στον όμιλο ΟΤΕ θεσπίσθηκε με τη
Συλλογική Σύμβαση του 2015 και είναι ο συνάδελφος της πρώην OTEplus με το χαμηλό μισθό και τα
περιορισμένα δικαιώματα. Το πρότυπο του εργαζόμενου στις τηλεπικοινωνίες τείνει
να γίνει ο επισφαλής συνάδελφος της εργολαβίας με ποιο χαμηλό μισθό και
ανύπαρκτα δικαιώματα…
Παλιοί και νέοι εργαζόμενοι στον Όμιλο, ασφαλείς και
επισφαλείς του κλάδου των τηλεπικοινωνιών, θα πηγαίνουμε χώρια και θα αφήσουμε όλο
το γήπεδο ελεύθερο στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και την εργοδοσία;
Ανδρέας Κυτέας
Γ. Γραμματέας ΕΕΤΕ-ΟΤΕ
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου