Δεκέμβρης 2017
Οι «τεχνικές» της διαπραγμάτευσης και οι κόκκινες γραμμές
Από την «Οθόνη»
της ΕΕΤΕ-ΟΤΕ που κυκλοφορεί
Στην αρχή του χρόνου πρωτοκλασάτα
συνδικαλιστικά στελέχη δήλωναν «υπογράφω ακόμα και λευκό χαρτί για συλλογική
σύμβαση!» υπονοώντας ότι το συνδικαλιστικό τοπίο είναι τόσο δύσκολο που η
οποιαδήποτε συμφωνία είναι θεμιτή, μπροστά στο καταστροφικό ενδεχόμενο να μην
υπογράψουμε καθόλου. Την ίδια περίοδο τα παπαγαλάκια του εργοδοτικού
συνδικαλισμού ξεσάλωναν στους διαδρόμους του Δ.Μεγάρου: Είναι πολύ δύσκολα τα
πράγματα…να υπογράψουμε μια σύμβαση όποια να ναι… ακόμα και την ίδια…ΣΣΕ με
θετικό πρόσημο.. και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε! Πολύ σύντομα διαπίστωσαν, ότι
οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν «τσιμπάνε», αρνούνται να βολευτούν με καθρεφτάκια
και χάντρες και απαιτούσαν τα αυτονόητα. Έτσι ανέκρουσαν πρύμναν και μετά μια
περίοδο ταλάντευσης άρχισαν δειλά – δειλά να προβάλουν το διεκδικητικό πλαίσιο
της ΟΜΕ, που μέχρι τότε υπονόμευαν. Κάτω από την πίεση των ίδιων των
εργαζόμενων, αλλά και την δική μας αποφασιστική στάση, φτάσαμε στην 48ωρη
απεργία στις 30 & 31 Οκτωβρίου, σημαντική και ελπιδοφόρα στιγμή για το
κίνημα στον ΟΤΕ. Τώρα τίποτα δεν είναι ίδιο. Οι απεργοί απαιτούν να
κεφαλαιοποιήσουν τον αγώνα τους. Και ενώ οι εργαζόμενοι ζητούσαν εδώ και τώρα
κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, η «τεχνική ηγεσία» το ‘ριξε στο κατενάτσιο! Όλος ο Νοέμβριος χάθηκε χωρίς να γίνει καμιά
προσπάθεια να συντηρηθεί το αγωνιστικό κλίμα που σηκώθηκε την προηγούμενη
περίοδο. Ταυτόχρονα οι κυρίαρχες δυνάμεις στο εσωτερικό της ΟΜΕ-ΟΤΕ, (Δ)ΑΚΕ –
ΣΥΝ1 (ΠΑΣΚΕ), αρνούνταν πεισματικά να συγκαλέσουν τα όργανα της ΟΜΕ. Κάτω από
την πίεση των εργαζομένων, αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν την απεργία της ΓΣΕΕ και
να την κάνουν 48ωρη, και τώρα πρέπει να γίνει αγώνας δρόμου για την επιτυχία
της απεργίας 13 & 14 Δεκέμβρη. Καθώς οι μέρες περνούν και πλησιάζει το
τέλος της τρέχουσας ΣΣΕ, η διοίκηση αξιοποιεί την ανασφάλεια στους εργαζόμενους
προκειμένου να προβάλει το δικό της διεκδικητικό πλαίσιο και να συκοφαντήσει
τους αγώνες και το ίδιο το συνδικάτο. Ο κος Τσαμάζ λοιπόν κάλεσε τους
δημοσιογράφους για να τους επικοινωνήσει ότι οι προνομιούχοι υπάλληλοι του ΟΤΕ,
παίρνουν ένα σωρό παρωχημένα επιδόματα και ζητούν παράλογες αυξήσεις και
μονιμότητα! Οποία ύβρις! Οι κρωγμοί περί επιδομάτων φωτοτυπικού, οδήγησης,
βιβλιοθήκης κλπ προφανώς στοχεύουν στην δημιουργία κοινωνικού αυτοματισμού. Και
αποδέκτες δεν είναι γενικά η κοινωνία, αλλά στοχευμένα οι εργαζόμενοι και κύρια
οι νέοι. Τι προσπαθεί να τους πει και να τους πείσει λοιπόν ο CEO; «Ότι οι
παλιοί υπάλληλοι δεν έχουν τα ίδια με εσάς δικαιώματα, υπερασπίζονται παράλογα
αιτήματα που εσάς δεν σας αφορούν! Μόνο οι παλιοί έχουν αναρρωτικές άδειες που
σωρεύονται, μόνο οι παλιοί είχαν διασφάλιση θέσεων εργασίας, έναντι απολύσεων
για οικονομοτεχνικούς λόγους, μόνο οι παλιοί δικαιούνται τους 9 μισθούς της
αποζημίωσης απόλυσης!» Αυτό που καταδεικνύεται με δραματικό τρόπο από τα
παραπάνω ερωτήματα είναι ότι τώρα βρίσκουμε μπροστά μας τα αποτελέσματα των
συλλογικών συμβάσεων που υπέγραψαν οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΟΜΕ-ΟΤΕ το
2005 και το 2014! Το 2005 διαχώρισαν για πρώτη φορά τους εργαζόμενους,
υπονομεύοντας τα δικαιώματα των νέων, και το 2014 βάθυναν τους διαχωρισμούς φθάνοντας
ως την εισαγωγή νέου παράλληλου μισθολόγιου για τους νέους. Αν θέλουμε να
είμαστε στοιχειωδώς έντιμοι, αλλά και πειστικοί, με τους νέους και να διεκδικήσουμε να τους
έχουμε δίπλα μας στους αγώνες για την συλλογική σύμβαση, οφείλουμε να
απαντήσουμε στα διλήμματα και τους εκβιασμούς που τίθενται και να τοποθετηθούμε
ως εξής: Στο δίλημμα τι προηγείται ως αίτημα για την υπογραφή ΣΣΕ; Η διασφάλιση
των θέσεων εργασίας ή η αύξηση; Απαντάμε: Αυξήσεις
για όλους, Διασφάλιση θέσεων εργασίας για όλους, πάνω από όλα όμως θέλουμε άρση
κάθε διαχωρισμού μεταξύ εργαζομένων σε μισθό, ωράριο, άδειες, επιδόματα.
Δείτε εδώ την έντυπη μορφή
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου