Ο Λόγος στους υποψήφιους της Αγωνιστικής Συνεργασίας: Να αγωνιστούμε ακόμα και πριν την εθελουσία

 Να αγωνιστούμε ακόμα και πριν την εθελουσία 

Γράφει ο Γιάννης Καμπουράκης 

 

Είμαι ένας από τους εκατοντάδες, θεωρώ, εργαζόμενους στον Όμιλο ΟΤΕ που έχουν αποφασίσει οριστικά και αμετάκλητα ότι η εθελούσια έξοδος είναι ο μοναδικός δρόμος προκειμένου να ξανακερδίσουν τη ζωή τους. Προκειμένου να σταματήσουν να μεταφέρουν στην προσωπική τους ζωή τη μιζέρια, τον ανεξήγητο φόβο, τις αδιάκοπες προσβολές της αξιοπρέπειας τους. Ναι, έχω αποφασίσει να τους χαρίσω τις λίγες εκατοντάδες ευρώ που με έχουν "ενοχοποιήσει" στα μάτια της Διοίκησης, ώστε να τα προσθέσουν ανερυθρίαστα στις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ των δικών τους αμοιβών.
Καλώς ή κακώς, οι εργαζόμενοι βάζουμε σε πρώτη προτεραιότητα την υγεία μας, την ποιότητα του καθημερινού μας χρόνου και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Όλα αυτά που δυστυχώς έχουμε απεμπολίσει στο  Όμιλο ΟΤΕ στα χρόνια της διοίκησης DT. Αν επιλέξουμε λοιπόν ότι η ζωή μας uber alles, τότε στη δική μου εμπειρία ή εθελουσία είναι η μοναδική διέξοδος.
Πριν αποχωρήσω, όμως, ήθελα να στηρίξω μία παράταξη που στη συνείδησή μου ξεχώρισε. Δεν έλαβε συμμετοχή  στα ολοκληρωτικά ποσοστά του 85% στην ΟΜΕ, δεν κατέβασε στρατιές υποψηφίων σε XXL σεντόνια και δεν πρωταγωνίστησε σε ρουσφέτια. Όμως, ποτέ δεν υποτίμησε την εργασιακή μας αξιοπρέπεια, δεν έπαιξε παιχνίδια με τη Διοίκηση στις πλάτες μας, δεν μας εκφόβισε ότι αν δεν τη στηρίξουμε θα μας στερηθεί η εργασιακή μας εξέλιξη και ούτε μας πούλησε εκδούλευση σε βασικά μας εργασιακά δικαιώματα.
Ελπίζω όσες και όσοι σκέφτεστε ελεύθερα, ακόμα κι αν έχετε αποφασίσει να αποχωρήσει άμεσα από τον Όμιλο (όπως κι εγώ), να μην απέχετε από την αξιολόγηση του συνδικάτου. Ας κάνουμε αισθητή την παρουσία μας ώστε να μας θυμούνται οι φίλοι κι ας αλλάξουμε λίγο αυτά που μας πόνεσαν.