Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

Έφυγε πρόωρα από τη ζωή ο Άρης Ζαρκινός





Σε ηλικία μόλις 49 ετών πέθανε τα ξημερώματα της Πέμπτης 28 Μαΐου 2020 ο Καβαλιώτης ντράμερ Άρης Ζαρκινός ο οποίος για δεκαετίες ήταν γνωστός για τη συμμετοχή του σε πολλά μουσικά σχήματα και τις εμφανίσεις του σε μουσικές σκηνές της Καβάλας και της ευρύτερης περιοχής. Τα  τελευταία χρόνια εργάζονταν στον ΟΤΕ και δραστηριοποιήθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα ως μέλος της ΠΕΤ-ΟΤΕ μέσα από τις γραμμές της Αγωνιστικής Συνεργασίας ΟΤΕ. Ο Άρης έφυγε από κοντά μας τελείως αδόκητα, σκορπώντας θλίψη στην οικογένειά του, στους φίλους του, στους συνάδελφους και τους συντρόφους του. 
 
Όλα τα μέλη της Αγωνιστικής Συνεργασίας συντετριμμένοι από την αναπάντεχη απώλεια του δικού μας ανθρώπου, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 23 Μαΐου 2020

Μπορεί η τηλεργασία να αφανίσει την έννοια του εργαζομένου;




Μπορεί η τηλεργασία να αφανίσει την έννοια του εργαζομένου;

Η εφαρμογή της τηλεργασίας στον Όμιλο ΟΤΕ έτυχε θετικής αποδοχής από τους εργαζόμενους, λόγω του έντονου εκφοβισμού για τις επιπτώσεις του κορωνοϊού από τα συστημικά μέσα μαζικής «ενημέρωσης», αλλά και του ιδιαίτερα αρνητικού εργασιακού κλίματος που έχει επιβάλλει συστηματικά τα τελευταία χρόνια η παρούσα διοίκηση, με τις ευλογίες της DT

Πράγματι, η διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ είναι απολύτως υπέρμαχη της ευρείας εφαρμογής της τηλεργασίας, γιατί πολύ απλά διαβλέπει ότι έτσι θα ισοπεδώσει τους μισθούς, θα προχωρήσει ευκολότερα σε θυγατρικές/«εθελούσιες»/απολύσεις και θα μειώσει σημαντικά το κόστος του real estate, το ενεργειακό (κλιματισμός, θέρμανση κλπ.), το οργανωτικό, την καθαριότητα, τη συντήρηση κλπ. Το προηγούμενο κόστος σκοπεύει να το μετακινήσει αυτούσιο στους τηλεργαζόμενους (π.χ. αυξημένο λειτουργικό κόστος νοικοκυριού). Δεν αναφέρουμε το μεταφορικό κόστος γιατί πια ισομοιράζεται σχεδόν μεταξύ εταιρείας και εργαζομένων.

Με την τηλεργασία οι εργαζόμενοι μετατρέπονται από συλλογικότητα σε επιμέρους μονάδες, οπότε η επιχείρηση καταφέρνει να αποδυναμώσει τη διαπραγματευτική ισχύ των εργαζόμενων σε μια σειρά από σημαντικούς τομείς, όπως ποια είναι η «εύλογη» ποσότητα παραγωγής και ποια η αντίστοιχη αμοιβή, ποια η διαθεσιμότητα του εργαζομένου κ.α. Αυτή η κατάσταση τείνει να μεταβάλλει τον εργαζόμενο σε απασχολούμενο και δη σε αυτοαπασχολούμενο σε μόνιμη κατάσταση «ετοιμότητας»! Εξάλλου, η τηλεργασία μπορεί να αποτελέσει παράγοντα φθοράς και αποσταθεροποίησης του οικογενειακού περιβάλλοντος, να δημιουργήσει ψυχολογικά αδιέξοδα και απογοητεύσεις, να πολλαπλασιάσει τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την εργασία (π.χ. μυοσκελετικές παθήσεις).  Ο τηλεργαζόμενος δεν είναι πλέον "ορατός", γεγονός που συνήθως έχει αρνητικές συνέπειες (π.χ. μειωμένες προοπτικές καριέρας, αυξημένες πιθανότητες απόλυσης)

Λόγω των προαναφερθέντων, είναι απαραίτητο τα συνδικαλιστικά όργανα να απαιτήσουν την απαρέγκλιτη τήρηση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου καθώς και την κατάργηση όλων των έκτακτων δυσμενών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (όπως η πρόσφατη Α' 55/11.03.20 για την τηλεργασία), με σκοπό την ελάχιστη διασφάλιση των εργαζομένων στο ζοφερό μέλλον που τους προετοιμάζει η διοίκηση. Συγκεκριμένα απαιτείται:

1.   Η συμμετοχή του εργαζομένου να είναι πραγματικά εθελούσια κι όχι σαν τις «εθελούσιες» εξόδους με τα εκβιαστικά διλήμματα, που έχουν διενεργηθεί την τελευταία δεκαετία.
2.   Να υπάρχει το δικαίωμα της ανάκλησης, δηλαδή να μπορεί ο εργαζόμενος να άρει την τηλεργασία σε περίπτωση που διαπιστώσει οιαδήποτε στιγμή, ότι τούτη η επιλογή έγινε σε βάρος της προσωπικής του ισορροπίας, της εργασιακής ή μισθολογικής του εξέλιξης, της υγείας ή της ασφάλειάς του.
3.   Να δίδεται η νόμιμη αποζημίωση, για την κάλυψη του επιπρόσθετου κόστους που επιβαρύνεται ο εργαζόμενος από την τηλεργασία (real estate, ενέργεια κλπ.).
4.   Να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης/ελέγχου σε software και hardware από τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς (π.χ. ΣΕΠΕ, ΕΦΚΑ), προκειμένου να μπορούν να διαπιστώνουν ότι τηρούνται από τους εργοδότες οι όροι εργασίας, το ωράριο, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας.
5.   Ο τηλεργαζόμενος κάποιες ημέρες το μήνα να εργάζεται υποχρεωτικά σε κτήρια της εταιρίας, όπου θα επικοινωνεί με τους συναδέλφους του και θα διατυπώνει τα όποια αιτήματα στους εκπροσώπους του.
Δυστυχώς, το συνδικαλιστικό κίνημα στον ΟΤΕ ακολουθεί τη γνωστή σηπτική πορεία της τελευταίας δεκαετίας: ακολουθεί τη βούληση της διοίκησης και για την ακρίβεια προτρέχει ώστε να προετοιμάσει τους εργαζόμενους για την επερχόμενη κατάσταση. Χαρακτηριστικός πρόσφατος τραγέλαφος είναι η ανακοίνωση συνδικαλιστικού οργάνου, όπου παρουσιάζονται οι εκ του νόμου υποχρεώσεις της εταιρείας ως «προτάσεις που πρέπει να υιοθετήσει η εταιρεία σε συμφωνία με τους εκπροσώπους των εργαζομένων». Πρόκειται για ευθεία αναγνώριση ότι ο νόμος μπορεί να «διεκδικήσει» περισσότερα από ότι το συνδικαλιστικό κίνημα στον ΟΤΕ! Η ΟΜΕ, άλλωστε, αποφάσισε για την αντιμετώπιση του προβλήματος της τηλεργασίας να συστήσει …επιτροπή! Θυμίζουμε ότι για το σύστημα αξιολόγησης, την τελευταία δεκαετία έχει ήδη συστήσει τρεις (3) επιτροπές με τα γνωστά ανύπαρκτα αποτελέσματα.

Τέλος είναι σημαντικό να επισημάνουμε, ότι εάν δεν περιέχεται συμφωνία για «τηλε-ετοιμότητα» στη σύμβαση του εργαζομένου, εκείνος νομιμοποιείται είτε να μην επιλέξει να εργαστεί από απόσταση, είτε να το κάνει προσωρινά και για όσο χρονικό διάστημα υπάρχουν έκτακτες συνθήκες (π.χ. πανδημία). Σε κάθε περίπτωση, ο εργαζόμενος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικός στην αποδοχή οποιαδήποτε εγγράφου (ιδιωτικού συμφωνητικού, email, ερωτηματολογίου κλπ.) από τη μεριά της εργοδοσίας και να επικοινωνήσει με την Αγωνιστική Συνεργασία (agonistiki.synergasia@otenet.gr) σε οποιαδήποτε περίπτωση, έστω και έμμεσης πίεσης.

Διαβάστε περισσότερα...

Οι κίνδυνοι για τους Έλληνες εργαζόμενους από την ευρεία εφαρμογή της τηλεργασίας

Ευθύμης Κοντογεώργος: Οι κίνδυνοι για τους Έλληνες εργαζόμενους από την ευρεία εφαρμογή της τηλεργασίας

 
όπως δημοσιεύτηκε στο site ieidiseis.gr
 
Ευθύμης Κοντογεώργος: Οι κίνδυνοι για τους Έλληνες εργαζόμενους από την ευρεία εφαρμογή της τηλεργασίας

Η εργασιακή πραγματικότητα της τηλεργασίας, οι κίνδυνοι και οι παγίδες.
 
Η τηλεργασία στη νέα εργασιακή πραγματικότητα έχει προβάλλει  ως μία ιδιότυπη πανάκεια. Την περίοδο της καραντίνας τα  συστημικά μέσα μαζικής «ενημέρωσης» διαφήμισαν τα θετικά της  τηλεργασίας για τον εργαζόμενο, όπως η μείωση του  χρόνου/κόστους μετακίνησης, η ασφάλειά του, η προστασία του  περιβάλλοντος, η αύξηση του χρόνου με την οικογένεια, η μείωση  της κούρασης κλπ.

Ωστόσο, η τηλεργασία δεν μπορεί να εφαρμοστεί ούτε στο σύνολο  των εργαζομένων ούτε στο σύνολο των εργασιών και πάντως όχι  χωρίς συγκεκριμένους κανόνες και αρχές. Το νομικό πλαίσιο για  την τηλεργασία στην Ελλάδα ψηφίστηκε το 2010, λίγο πριν τα  μνημόνια. Για την τήρηση των νομίμων δικαιωμάτων των  τηλεργαζομένων ιδιαίτερα καθοριστική αναμένεται να είναι η  στάση της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, των κλαδικών και άλλων  ομοσπονδιών, αλλά και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Ωστόσο,  τα συγκεκριμένα συνδικαλιστικά όργανα με την έως τώρα στάση  τους δείχνουν να έχουν αιφνιδιαστεί απολύτως.

Στο επίπεδο της επιχείρησης, η τηλεργασία παρέχει μια σειρά  σημαντικά οικονομικά οφέλη, όπως μείωση του κόστους  μίσθωσης,  ανακαίνισης και διαμόρφωσης χώρων, μείωση του  συνολικού κόστους λειτουργίας (ενέργεια, καθαριότητα,   απολυμάνσεις, αναλώσιμα υλικά, συντήρηση κ.α.), αλλά και  μείωση των δαπανών διοίκησης. Το προηγούμενο κόστος  μετακινείται στους τηλεργαζόμενους (π.χ. αυξημένο λειτουργικό  κόστος νοικοκυριού). Η εταιρία αυτονόητα οφείλει να καταβάλει  επιπρόσθετη αποζημίωση (πέραν του κανονικού μισθού) στον  εργαζόμενο για αυτή την μετακύλιση του κόστους και φυσικά  υποχρεούται να του παράσχει και να του συντηρεί τον  υλικοτεχνικό  εξοπλισμό, τα αναλώσιμα υλικά κλπ.

Με την τηλεργασία η επιχείρηση καταφέρνει να αποδυναμώσει τη  διαπραγματευτική ισχύ των εργαζόμενων σε μια σειρά από  σημαντικούς τομείς, επειδή ακριβώς οι εργαζόμενοι μετατρέπονται  από συλλογικότητα σε επιμέρους μονάδες. Τέτοιοι τομείς είναι, για  παράδειγμα, το ποια είναι η «εύλογη» ποσότητα παραγωγής  και ποια η αντίστοιχη αμοιβή για την εργασία/υπερωρία  /υπερεργασία, ποιο το πραγματικό εργασιακό ωράριο και ποια η  διαθεσιμότητα του εργαζομένου, κατά πόσο ο χρόνος  αποκατάστασης τεχνικών βλαβών προσμετράται στον εργασιακό  χρόνο ή όχι, κατά πόσο μπορεί να εργαστεί ένας εργαζόμενος όταν  είναι «λίγο» ασθενής κ.α. Αυτή η κατάσταση τείνει να μεταβάλλει  τον εργαζόμενο σε απασχολούμενο και δη σε αυτοαπασχολούμενο,  καθεστώς που επιθυμούν και επιδιώκουν μετά μανίας οι  εκφραστές  των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών. 

Εξάλλου, η εργασιακή ένταση που συχνά απαιτείται δεν είναι  πάντα εφικτό να επιτευχθεί στο χώρο της οικιακής γαλήνης.  Ακόμα  όμως και εάν επιτευχθεί, είναι πολύ πιθανόν να αποδειχθεί  παράγοντας φθοράς και αποσταθεροποίησης του οικογενειακού  περιβάλλοντος. Η έλλειψη διακριτών διαχωρισμών στο χώρο και  στο χρόνο οδηγούν συχνά τον τηλεργαζόμενο σε ανεπιθύμητη  εμπλοκή του εργασιακού με τον ιδιωτικό του χρόνο, γεγονός που  μπορεί να του δημιουργήσει ψυχολογικά αδιέξοδα και   απογοητεύσεις. Επιπρόσθετα, η εργονομία του χώρου εργασίας  στο  σπίτι δεν μπορεί να έχει την αρτιότητα των γραφειακών  χώρων που έχουν επιμεληθεί ειδικοί, με αποτέλεσμα τον  πολλαπλασιασμό και την επιδείνωση των προβλημάτων υγείας  που  σχετίζονται με την εργασία (π.χ. μυοσκελετικές παθήσεις). Το  γεγονός ότι ο τηλεργαζόμενος δεν είναι πλέον "ορατός" για την  επιχείρηση και τους συναδέλφους του, έχει ως αποτέλεσμα να μην   προωθείται η καριέρα του, να περιορίζονται οι επαγγελματικές του  ευκαιρίες και να διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστεί  αρνητικές συνέπειες (π.χ. απόλυση). 

Με βάση όσα προανάφερα, προκύπτει ότι είναι απαραίτητο η  όποια  συμμετοχή του εργαζόμενου στην τηλεργασία να είναι  πραγματικά εθελούσια, δίχως καμία μορφή πίεσης από τη μεριά  του εργοδότη και να συνοδεύεται αδιάρρηκτα με το δικαίωμα της  ανάκλησης, σε περίπτωση που οιαδήποτε στιγμή ο εργαζόμενος  διαπιστώσει ότι τούτη η επιλογή έγινε σε βάρος της προσωπικής  του ισορροπίας, της εργασιακής ή μισθολογικής του εξέλιξης, της  υγείας ή της ασφάλειάς του.
Τα συνδικάτα οφείλουν να απαιτήσουν ο τηλεργαζόμενος κάποιες  ημέρες το μήνα να εργάζεται υποχρεωτικά σε κτήρια της εταιρίας,  όπου θα του διασφαλίζεται η δυνατότητα επαφής, επικοινωνίας  και  ανάδρασης με τους συναδέλφους του, καθώς και να του  δίνεται η ευχέρεια να διατυπώνει τα όποια αιτήματα/προβλήματα  στους εκπροσώπους του.

Τέλος, να σημειωθεί ότι αν στη σύμβαση εργασίας του  εργαζόμενου δεν περιέχεται συμφωνία για «τηλε-ετοιμότητα»,  εκείνος νομιμοποιείται είτε να μην επιλέξει να εργαστεί από  απόσταση, είτε να το κάνει προσωρινά και για όσο χρονικό  διάστημα υπάρχουν έκτακτες συνθήκες (π.χ. πανδημία). Σε κάθε  περίπτωση, ο εργαζόμενος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα  επιφυλακτικός στην αποδοχή οποιαδήποτε εγγράφου (email,  ερωτηματολογίου κλπ.) από τη μεριά του εργοδότη και αν  διακρίνει ότι χρειάζεται, να ζητήσει βοήθεια από τα  συνδικαλιστικά  του όργανα ή και από εργατολόγους.


Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

Μπίζνες ας γίουσουαλ


Μπίζνες ας γίουσουαλ
Η πανδημία του κορονοϊού έχει επιφέρει αναμφισβήτητες αλλαγές στις υγειονομικές, κοινωνικές, εργασιακές αλλά και στις πολιτιστικές συνήθειες ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η υγειονομική κρίση, μάλιστα, επειδή όπως διαφαίνεται θα έχει ιδιαίτερα επώδυνες οικονομικές συνέπειες, είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει και σε ανθρωπιστική κρίση.

Η διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ, πρωτοπόρα όπως βαυκαλίζεται, έφερε την ανθρωπιστική κρίση πιο νωρίς. Συγκεκριμένα, συνεχίζει με απαράμιλλή σφοδρότητα την πίεση με στοχευμένη «εθελούσια» αποχώρηση από την εταιρεία, σε όλο το φάσμα των «ακριβών» ή και «μη αποδοτικών» ή και «χωρίς μέλλον» (λόγω ψηφιοποίησης) συναδέλφων. Αυτή η στοχευμένη «εθελούσια» απευθύνεται  ακόμα και στους εργαζόμενους στις προς εργολαβοποίησης υπηρεσίες, που συχνά είναι απότοκες της διαρκούς  υποστελέχωσης. 
Το μεσαιωνικό αυτό καθεστώς βαπτίζεται «επιχειρησιακός μετασχηματισμός του Ομίλου ΟΤΕ» (sic) και διαφημίζεται από τα «γνωστά και μη εξαιρετέα» τηλεοπτικά και δικτυακά μέσα «ενημέρωσης», που είναι και τα μοναδικά που ταΐζονται πλούσια με διαφημίσεις σε περίοδο είτε οικονομικής «κρίσης» είτε πανδημίας. Τα φιλικά αυτά μέσα αποκαλύπτουν πως, με τις πρακτικές που ακολουθούν παίρνουν κάτω από τη βάση στην εξυπηρέτηση οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών. 

Η  διοίκηση, απ’ ότι έχει δείξει μέχρι σήμερα, δεν πρόκειται να  επανεξετάσει  την στάση της. Θα συνεχίσει και ίσως να επισπεύσει τα σχέδιά της για θυγατρικές, που θα είναι μάλιστα απαλλαγμένες πια από τα «βαρίδια» των εργαζόμενων με στοιχειώδη δικαιώματα και ελαχίστως αξιοπρεπείς αποδοχές. Ας έχουν όμως στο μυαλό τους οι κρατούντες (κυβέρνηση, ΣΕΒ, διοίκηση ΟΤΕ) πως οι εργαζόμενοι μπορεί και να μη μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Πρόσφατες «υπερβατικές» κινητοποιήσεις έδειξαν ότι και μπορούν και την δύναμη έχουν να το κάνουν. 

Η απειλή της επόμενης μέρας είναι πιο ορατή από ποτέ με σύμμαχο μια κυβέρνηση που υιοθετεί στον υπέρτατο βαθμό τη νεοφιλελεύθερη λογική που επικρατεί στην ΕΕ, στα εργασιακά και όχι μόνο. Με την ύφεση να χτυπά πιο δυνατά τη χώρα μας από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη μια και το «λίπος» στην οικονομία μας έχει πια αφανιστεί, φαίνεται ότι το κουτί της Πανδώρας για τους εργαζόμενους έχει πια ανοίξει για τα καλά. Επειδή στον πάτο είναι πάντα η ελπίδα καλό θα ήταν να μην την περιμένουμε να βγει από μόνη της, αλλά να την κάνουμε πράξη όλοι μαζί. Να ατσαλωθούμε με πείσμα και αποφασιστικότητα, να ενεργοποιηθούμε, να αλλάξουμε το δουλικό συνδικαλισμό που έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα τα τελευταία χρόνια, και να μην αφήσουμε να γίνουν όλα αυτά για μας, χωρίς εμάς!

Διαβάστε περισσότερα...
 

blogger templates | Make Money Online