Μεγάλη επιτυχία της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης στο ΕΚΑ

Μεγάλη επιτυχία της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης (στηρίζεται από ΜΕΤΑ και ΕΜΕΙΣ) στο 29^ο εκλογικό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Η ΕΑΚ πήρε την δεύτερη θέση καταγράφοντας μεγάλη αύξηση σε ψήφους, έδρες και ποσοστά.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα:

ΔΑΣ (ΠΑΜΕ)	315	ψήφοι	9	έδρες
ΕΑΚ (ΜΕΤΑ & ΕΜΕΙΣ)	269	ψήφοι	7	έδρες
ΠΑΣΚΕ	198	ψήφοι	5	έδρες
ΔΑΚΕ	124	ψήφοι	3	έδρες
Νέα Πορεία (ΔΑΚΕ2)	92	ψήφοι	3	έδρες
ΕΜΕΙΣ (Σαλουφάκου)	68	ψήφοι	2	έδρες
ΑΤΕ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ)	52	ψήφοι	2	έδρες
Ρεσάλτο στη Γαλέρα	17	ψήφοι	0	έδρες
ΑΡΠΕ (Τραχανατζής)	12	ψήφοι	0	έδρες

Διαβάστε περισσότερα...

Υπάρχει μια εταιρεία - κολοσσός στις ΗΠΑ που γίνεται απεργία εδώ και δύο μήνες

του Γιάννη Σαλάπα*

Η Verizon είναι η μεγαλύτερη εταιρεία Τηλεπικοινωνιών στις ΗΠΑ από το 2014 και μετά, με τζίρο το 2015 μόνο 131,62 δις δολάρια. Απασχολεί  177.900 εργαζόμενους στους διάφορους κλάδους της, στην σταθερή τηλεφωνία, στην συνδρομητική τηλεόραση, στην κινητή τηλεφωνία ακόμα και στις υπηρεσίες δικτύου και στην τεχνική υποστήριξη του Πρωτοκόλλου Ιντερνετ. Ναι, αυτού του Πρωτόκολλου που χρησιμοποιεί κάθε υπολογιστής, κινητό, Ρούτερ κ.ο.κ για να μπει στο Facebook στο Youtube και φυσικά στο site μας.

Όλη αυτή η εισαγωγή έγινε για να καταλάβουμε τι μεγαθήριο είναι αυτή η εταιρεία και κατά συνέπεια πόσο τεράστιος ο αγώνας και το κουράγιο των 40.000 εργαζόμενων της στην σταθερή τηλεφωνία που συνεχίζουν για δεύτερο μήνα την απεργία για την διατήρηση των θέσεων εργασίας τους, των μισθών και της ασφάλισης τους.

Η απεργία ξεκίνησε στις 13 Απριλίου όταν oι διαπραγματεύσεις  των σωματείων CWA και ΙBEW (Εργάτες Τηλεπικοινωνιών Αμερικής και Διεθνή Αδελφότητα  Ηλεκτρολόγων Εργατών αντίστοιχα) με την εταιρεία για νέα συλλογική σύμβαση, καθώς η προηγούμενη έχει ήδη λήξει από τον Αύγουστο του 2015 αποδείχθηκαν άκαρπες μετά από 9 μήνες.

Τα σωματεία αντιστέκονται στις μειώσεις προσωπικού και στο ψαλίδισμα του ‘’προνομίου’’ της  ιατροφαρμακευτικής ασφάλισης. 40.000 εργαζόμενοι, το σύνολο σχεδόν των εργαζόμενων στο τμήμα, ξεσηκώθηκαν για να διασφαλίσουν τους αξιοπρεπείς όρους εργασίας σε μια σχετικά ‘καλή’ δουλειά, όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται και στις πικέτες τους: Strike for good jobs- Απέργησε για καλές δουλειές!

 Στάθηκαν όμως και ενάντια στις απαιτήσεις των αφεντικών να γίνει ακόμα πιο εύκολη η διαδικασία της υπενοικίασης εργαζομένων και της μεταφοράς μεγάλου μεριδίου της δουλειάς σε χώρες με πιο φθηνά εργατικά χέρια. Αυτό θα θυμίζει κάτι και σε όλους όσους δουλεύουν στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής στην Ελλάδα. Το συντριπτικό ποσοστό των εργαζόμενων στην Cosmote, Vodafone, Wind, Forthnet, Cyta δουλεύει με εργολαβίες, αν όχι με υπεργολαβίες. Με μισθούς πείνας, εντατικά ωράρια και ανύπαρκτα δικαιώματα. Αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας καθώς και το μορφωμένο εργατικό δυναμικό είναι που κάνει και την Ελλάδα μια ελκυστική χώρα για επενδύσεις στον κλάδο. Δεν είναι τυχαίο ότι Apple,Nokia ,Microsoft, Kaspersky και δεκάδες άλλοι κολοσσοί κάνουν την εμφάνιση τους με τμήματα ανάπτυξης ή υποστήριξης τα τελευταία χρόνια. Και η Verizon με την σειρά της θα μπορούσε να κοιτάει προς τα μας όταν λιγουρεύεται φθηνούς (πάμφθηνους για την ακρίβεια) εργάτες.

Η εταιρεία σε αυτό το διάστημα έχει βρει διάφορους τρόπους να τρομοκρατήσει τους απεργούς από την μια, να τους συσπειρώσει από την άλλη, θα έλεγε κανείς. Αναφέραμε προηγουμένως ως προνόμιο σε εισαγωγικά την ιατροφαρμακευτική ασφάλιση  αφού αυτή δεν είναι υποχρεωτική στην Αμερική. Έτσι όταν τον Μάιο η εταιρεία έκοψε εξολοκλήρου την ασφάλιση στους απεργούς δεν άνοιξε ρουθούνι για την αμερικάνικη δικαιοσύνη. Οι απεργοί όμως δεν μάσησαν. Δημιούργησαν έκτακτο ταμείο υγείας για αυτούς και τις οικογένειες τους σε περίπτωση ανάγκης.

Απόπειρα δεύτερη: Προσπάθησε με recruiters να παρέμβει στις διαμαρτυρίες και στις συγκεντρώσεις τους και να πείσει ατομικά κάποιους από αυτούς να γυρίσουν πίσω στην δουλειά. Η εταιρεία έχει ανακοινώσει ότι κατάφερε να βρει χίλιους απεργοσπάστες-μέλη σωματείων. Ακόμα και αυτό το μικρό ποσοστό (3% των εργαζόμενων) αμφισβητείται όμως.

Απόπειρα τρίτη και πλέον σιχαμένη: Έχουν γεμίσει οι εφημερίδες ολοσέλιδες διαφημίσεις- αγγελίες όπου αναζητά απεργοσπάστες σαν προσωρινό προσωπικό. Ούτε εδώ τα καταφέρνει τόσο καλά η Verizon αν και περηφανεύεται ότι έχει βρει ‘χιλιάδες’ , εκτίμηση που ακόμα και το Fortune βρίσκει υπερβολική και τοποθετεί εντός εισαγωγικών επίσης. Και με τον εργασιακό νόμο της Αμερικής από το 39’ και μετά οι απεργοί δεν χάνουν απλά μεροκάματα και την ασφάλιση τους αλλά είναι πιθανό να χάσουν και τις δουλειές τους και να αντικατασταθούν από τους απεργοσπάστες. Και ναι, όλα αυτά είναι νομιμότατα.

H απεργία στην Verizon είναι ένας αγώνας δρόμου αντοχής με τέρμα την νίκη των απεργών ή της εταιρείας. Πλέον δεν υπάρχει πισωγύρισμα. Η εταιρεία έχει προετοιμάσει προϋπολογισμό για το πρώτο τρίμηνο μετά την απεργία αλλά αν συνεχιστεί παραπέρα είναι πολύ κοντά στο να βγει εκτός προϋπολογισμού για ολόκληρο το οικονομικό έτος, όπως αναφέρει και το Reuters. Από την άλλη οι απεργοί δεν κάνουν προϋπολογισμούς για τρίμηνα, τετράμηνα και οικονομικά έτη αλλά μέρα με την μέρα, παλεύουν να επιβιώσουν ο ένας με την βοήθεια του άλλου, αυτοί και οι οικογένειες τους, με το ταμείο απεργίας και το ταμείο αλληλεγγύης.

 Όποια και αν είναι η κατάληξη θα στιγματίσει τον κόσμο της εργασίας στην Αμερική. Την εργατική τάξη στην Μητρόπολη του καπιταλισμού, που ξυπνάει, οργανώνεται και διεκδικεί. Είναι η εργατική τάξη που ζει την κατάρρευση του αμερικάνικου ονείρου, είναι οι απόφοιτοι κολλεγίων που πρώτη φορά μετά από χρόνια μένουν άνεργοι. Είναι αυτοί που δεν θέλουν να ζουν για πάντα με επιδόματα της πρόνοιας και food stamps. Αυτοί οι νέοι που δεν θέλουν η μόνη τους διέξοδος να είναι ο στρατός. Είναι οι εργάτες που απαιτούν 15$ την ώρα βασικό μισθό στα McDonalds, οι καθηγητές και οι γονείς που απαιτούν δημόσια σχολεία των κόντρα στις ιδιωτικοποιήσεις που προωθούνται με γοργούς ρυθμούς σε όλες τις πολιτείες, είναι η μαύρη μάνα που κραυγάζει όταν οι μπάτσοι σκοτώνουν τα παιδιά της.

Η δύναμη της μεγαλώνει με την οργάνωση της και φτάνει και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Εν μέσω προεκλογικής περιόδου έχει γίνει κύριο θέμα της συζήτησης από τον Μπερνι και την Χίλαρυ μέχρι και τον Τραμπ. Άλλοι τους τάζουν, άλλοι τους συμμερίζονται και άλλοι τους διαχωρίζουν σε ντόπιους και ξένους. Αποκορύφωμα της πολιτικής δράσης των σωματείων και της οργανωμένης τάξης ήταν η διαδήλωση έξω από το χώρο που προγραμματιζόταν η προεκλογική ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ στο Σικαγο, από το πιο προωθημένο τμήμα του κινήματος των 15$.

Δεν είναι η Αμερική κάποιο φωτεινό παράδειγμα. Είναι όμως ένα σημάδι των καιρών μας. Όπως είναι  και η εξέγερση των νέων στην Γαλλία μαζί με τις απεργίες των διυλιστηρίων και των εργοστασίων παραγωγής ενέργειας, που παραλύουν την παραγωγή εν γένει. Τα κέντρα του άλλοτε κραταιού καπιταλισμού καταρρέουν(;) και δείχνουν τα νύχια τους, πιο άγρια, πιο ολοκληρωτικά από ποτέ. Και είναι ο καιρός για αυτούς που δεν έχουν άλλο μέσο για να ζήσουν πέρα από τη δουλειά τους να βγάλουν τις ανάγκες τους μπροστά. Αυτοί που παρήγαγαν το πρωτόκολλο ίντερνετ και το λαπτοπ σου και διαβάζεις αυτό το κείμενο και ας καρπώνονται την δημιουργία η Verizon, η Toshiba, η Apple και μια χούφτα ακόμη εταιρείες. Η πάλη τους-και πάλη μας- μπορεί να ορίσει το πώς θέλουμε να δουλεύουμε, το πώς θέλουμε να ζούμε!

---

*μέλος του σχήματος στο χώρο της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών Radical I.T. και της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια.

Αναδημοσίευση από το www.attack.org.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η Αγωνιστική Συνεργασία ΟΤΕ στηρίζει την Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση στο 29ο εκλογικό συνέδριο του ΕΚΑ

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΕΙΣ

29°ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ε.Κ.Α. 22-23 ΜΑΗ 2016 · ΣΤΑΔΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ & ΦΙΛΙΑΣ

ΟΙ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!

✓              Για την Ανατροπή των Μνημονίων

✓              Για την υπεράσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων

✓              Για ένα άλλο ΕΚΑ, δίπλα στον εργαζόμενο που θα υπε­ρασπίζεται την αξιοπρέπεια της μισθωτής εργασίας

✓              Για συνδικάτα ανοιχτά, δημοκρατικά, αγωνιστικά, ταξικά

29° ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ε.Κ.Α. (2016)

Η Ευρώπη σε βαθιά κρίση - Η Ελλάδα και οι Εργαζόμενοι σε περικύκλωση

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Το 29ο συνέδριο του ΕΚΑ πραγματοποιείται στην πιο κρίσιμη στιγμή για τους εργαζόμενους και την κοινωνία μας, μετά από τη μνημονιακή λαίλαπα των τελευταίων 7 ετών και έχουν δει την εργασία τους και τη ζωή τους να μπαίνει στον κρεβάτι του νεοφιλελευθέρου Προ­κρούστη που κόβει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα ενός αιώνα, που υπερφορολογεί τη μισθωτή εργασία αφήνοντας άθικτο το Κεφάλαιο, που διαλύει την Υγεία, την Παιδεία, και την Κοινωνική Πρόνοια, που παραδίνει στους δανειστές την πε­ριουσία του ελληνικού λαού, που δημιουργεί γενικευμένη φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση και κοινωνική περιθωριοποίηση.

Αυτό είναι το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο μέσα στο οποίο το Συνέδριο του ΕΚΑ πρέπει να δώσει απαντήσεις στους εργαζόμενους, να δημιουργήσει όρους και προϋποθέσεις αντίστασης των εργαζομένων και ανατροπής των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολι­τικών, οι οποίες επί 7 χρόνια εφαρμόζονται απαρέγκλιτα από όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις και ανεξάρτητα από το ιδεολογικό τους πρόσημο.

Η σημερινή Κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) έχει τεράστιες ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους, ακόμα περισσό­τερες από τους νεοφιλελεύθερους προκατόχους της.

Μέσα σε λίγο διάστημα, η σημερινή κυβέρνηση μεταλλάχθηκε και η ίδια σε ένα νεοφιλελεύθερο μόρφωμα που εξυπηρετεί τους δανει­στές, υπογράφει τα ίδια και χειρότερα μνημόνια, καταστρέφει την οι­κονομία, συντηρεί τη διάλυση των εργασιακών μας σχέσεων και των μισθών μας, διαλύει το ασφαλιστικό μας σύστημα και τις συντάξεις μας, καταργεί κάθε δικαίωμα που έχουμε κατακτήσει ως εργαζόμε­νοι τα τελευταία 100 χρόνια.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ και επιβάλλεται σταθερά στις ευρωπαϊκές χώρες. Αποτελεί το όχημα του κεφαλαίου για την επίτευξη των στόχων του και την ανα­διάρθρωση του συστήματος σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας.

Η ίδια πολιτική δημιούργησε και το κατάλληλο λίπασμα για την έξαρ­ση των εθνικιστικών αντιλήψεων και την ανησυχητική άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, οι οποίες αποτελούν το μακρύ βρώμικο χέρι στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, όπως αντί­στοιχα, το μακρύ χέρι των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων αποτέλεσαν και αποτελούν οι ακροδεξιές δυνάμεις και τα απολυταρχικά καθεστώτα στη Μ. Ανατολή.

Η χώρα μας βρίσκεται σε έναν ασφυκτικό κλοιό περικύκλωσης και εξάρτησης. Από τη μία, τα Μνημόνια που υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με την Τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) οδηγούν τις δομές του κράτους σε πλήρη κατάρρευση, την παραγωγική δραστηριότητα σε διαρκώς και μεγαλύτερη συρρίκνωση, την κοινωνία σε φτωχοποίηση και την μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους. Από την άλλη ένα εκρηκτικό πολεμικό μείγμα στην «αυλή μας» με την όξυνση του μόνι­μα ανεπίλυτου προβλήματος στη Μέση Ανατολή συνιστά δεύτερο πα­ράγοντα περικύκλωσης, ενώ ταυτόχρονα, η πολιτική εγκλωβισμού των προσφύγων στη χώρα μας, που επιβάλλει η ΕΕ, το κλείσιμο των συνόρων και η απαράδεκτη από την κυβέρνηση ενέργεια κλήσης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, αποτελούν τον τρίτο παράγοντα περικύκλωσης.

Αντιστεκόμαστε και Διεκδικούμε

Αντιστεκόμαστε στη διάλυση των εργασιακών μας δικαιωμάτων

Τα τελευταία 6 χρόνια με το μπαράζ των μνημονιακών μέτρων οι απώλειες για τους εργαζόμενους είναι τεράστιες: πετσόκομμα μι­σθών, κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, συνεχείς επιθέσεις στο ασφαλιστικό, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, εφαρμογή της εργαλειοθήκης του 00ΣΑ, αύξηση των ωρών εργασί­ας και υπερεντατικοποίηση, ακόμη και παρεμβάσεις στην εργατική νομοθεσία και το συνδικαλιστικό νόμο.

Μετά από 6 χρόνια Μνημονίων οι εργαζόμενοι έχουν χάσει περισ­σότερο από Α0% των αποδοχών τους, περισσότερο από το 30% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα υποαπασχολείται, ενώ πάνω από 50& των νέων προσλήψεων αφορά σε ελαστικές μορφές απασχό­λησης. Οι απολύσεις έχουν λάβει μορφή επιδημίας για τη χώρα με τους απολυμένους να λαμβάνουν αποζημιώσεις «ψίχουλα» ή/και καθόλου. Οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,2 εκατομμύρια με τους περισ­σότερους να μην δικαιούνται καν το επίδομα ανεργίας. Το ποσοστό ανεργίας των νέων σταθερά εδώ και χρόνια ξεπερνά το εφιαλτικό 65%, αναγκάζοντας μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με εκπαίδευση και εξειδίκευση να μεταναστεύσει. Η μακροχρόνια ανεργία για ηλικίες άνω των 50 διευρύνεται, ενώ τα 5μηνα προγράμματα απασχόλησης ανακυκλώνουν την ανεργία χωρίς καν να την μειώνουν. Ταυτόχρονα, οργιάζει η μαύρη, η ψευδοαυτοαπασχόληση (μπλοκάκια), η ενοικίαση ή ο δανεισμός εργαζόμενων, τα τετράωρα, τα πεντάμηνα, τα voucher και ότι άλλο συνιστά εκμαυλισμό και αλλοίωση της μισθωτής εργασίας με σταθερούς όρους και πλήρη δικαιώματα.

Διεκδικούμε:

ü  Την επαναφορά κατώτατων μισθών και ημερομισθίων στα προ Μνημονίου επίπεδα και την επανακαθιέρωση της ΕΓΣΣΕ ως μηχανισμού διαμόρφωσης των μισθών με καθολική δεσμευτικότητα για τους εργοδότες (άμεση κατάργηση της ΠΥΣ 6/2012)

ü  Την πλήρη επαναφορά του Ν. 1876/90 για τις Συλλογικές Δια­πραγματεύσεις, όπως ίσχυε πριν τα μνημόνια και την αποκατά­σταση του ΟΜΕΔ και της Διαιτησίας,

ü  Την επαναφορά της υποχρεωτικότητας των Κλαδικών ΣΣΕ, κα­θώς και της υπερίσχυση τους σε περίπτωση συρροής τους με Επιχειρησιακές ΣΣΕ με δυσμενέστερους όρους,

ü  Την κατάργηση κάθε μορφής εργασίας χωρίς πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που αντίκειται στην ΕΓΣΣΕ και τους κλαδικούς μισθούς,

ü  Την πλήρη εξάλειψη των εργολαβικών και ενοικιαζόμενων ερ­γαζομένων και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου για πρόσληψη εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις επιχειρήσεις στο σύνολο της οικονομίας,

ü  Το δραστικό περιορισμό του φαινομένου της μερικής απασχό­λησης, της εκ περιτροπής ή διαλείπουσας εργασίας και άλλων ακραίων ευέλικτων μορφών εργασίας με στόχο την πλήρη κα­τάργησή τους.

ü  Τη ριζική αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της προστασίας των εργαζομένων,

ü  Την υπεράσπιση της Κυριακής αργίας και την αποτροπή της εφαρμογής της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ.

ü  Την ουσιαστική ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και των αρμοδιοτήτων τους με επιτάχυνση της εφαρμογής των αποφά­σεων των ελεγκτικών αρχών (Επιθεωρήσεις Εργασίας - ΕΥ- ΠΕΑ/ΙΚΑ) με πλήρη στελέχωσή τους.

ü  Την εφαρμογή μέτρων για την ενίσχυση και προστασία των ανέργων, τη διεύρυνση του αριθμού δικαιούχων επιδόματος ανεργίας, την αύξηση του επιδόματος ανεργίας και την χρονική του επιμήκυνση. Την εφαρμογή μέτρων επανένταξης στην εργα­σία πέρα κι έξω από τη λογική της προσωρινής, εκ περιτροπής ή ανασφάλιστης απασχόλησης.

Αντιστεκόμαστε στα σχέδια διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης

Η κοινωνική ασφάλιση είναι «τα ιερά και τα όσια» των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Εδώ και 25 χρόνια, όμως, τα προβλήματα συσσωρεύονται, ενώ μια σειρά από πολιτικές που εφαρμόστηκαν, ρήμαξαν τα αποθεματικό των ασφαλιστικών ταμείων υπονομεύοντας τη βιωσιμότητα του συστήματος. Το αποτέλεσμα αυτών των παρεμ­βάσεων ήταν αυξήσεις ορίων συνταξιοδότησης, σαλαμοποίηση των ασφαλισμένων, μείωση της ανταποδοτικότητας και μπαράζ μειώσε­ων των συντάξεων ως και 48%.

Η νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση που ψήφισε η κυβέρνηση στο πλαίσιο των μνημονίων αποτελεί και τη «χαριστική βολή» για τα δι­καιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων ολοκληρώνοντας την ανατροπή του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.

Διεκδικούμε:

ü  Την επαναφορά του δημόσιου, καθολικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

ü  Την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας με στελέχωσή και ενίσχυση των δημο­σίων ελεγκτικών μηχανισμών.

ü  Την επαναφορά των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα προ μνημονίου επίπεδα.

ü  Καμία μείωση στις συντάξεις (κύριες και επικουρικές).

ü  Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης.

Αγωνιζόμαστε για την Ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των μνημονίων

Οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας έχουν δεχθεί τα τελευταία χρόνια ανελέητη επίθεση από τις νεοφιλελεύθε­ρες πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται με τα αλλεπάλληλα Μνη­μόνια.

Η κατάσταση χειροτερεύει δραματικά μετά και το 3ο, και μόνιμο πια, Μνημόνιο που υπέγραψε και υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση.

Κλιμακώνεται η επίθεση στους εργαζόμενους και συνταξιούχους, που υποχρεώνονται πια σε αγώνα επιβίωσης.

Η υπογραφή του 3ου Μνημονίου και η αποδοχή του 4ου «προληπτι­κού» μνημονίου μας εξοντώνουν:

·         Η Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση κατεδαφίζεται οριστικά με τον πρόσφατο νόμο

·         Επιχειρείται νέα φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα με την αύξηση του ΦΠΑ στο 24% και την εξοντωτική επιβάρυνση των ειδών λαϊκής κατανάλωσης

·         Τα «κόκκινα» εκχωρούνται στα «κοράκια» με άμεση απειλή απώλειας της πρώτης κατοικίας μας / Μονιμοποείται η συνεχής «δημοσιονομικής προσαρμογή» με αλλα λόγια θεσμοθετείται μόνιμος «κόφτης» μισθών, συντάξε­ων, κοινωνικών και αναπτυξιακών δαπανών S Η Υγεία, η Παιδεία και το όποιο κοινωνικό κράτος καταρρέει από τις συνεχείς περικοπές δαπανών

·         Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο με συνέπεια την αύξηση της έτσι κι αλλιώς εκρηκτικής ανεργίας

·         Το ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών που αφορούν, ανάμεσα σε άλλες, στις επιχειρήσεις ρεύματος, νερού, συγκοινωνιών και ενέργειας με προφανείς επιπτώσεις στα τιμολόγια τους και υπο­θήκευσή τους για 99 χρόνια!!!

Και έπεται συνέχεια με: απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την εισαγωγή του «δικαιώματος» ανταπεργίας (λοκ άουτ), τον περιο­ρισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών, συγκεντρώσεων και διαδη­λώσεων, την ουσιαστική ακύρωση του Ν. 1264/82.

Είναι ξεκάθαρο ότι για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να υπάρξει λύση στο πλαίσιο των Μνημονίων και όλων των κυβερνητικών πολι­τικών που τα υλοποιούν. Αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο που πρέπει να καθορίσει και να ενοποιήσει τους αγώνες μας σε όλα τα επίπεδα του εργατικού κινήματος.

Παλεύουμε για:

·         Την ακύρωση των Μνημονίων και τον οριστικό τερματισμό όλων των δυσβάσταχτων μέτρων στο πλαίσιο της πολιτικής “εσωτερικής υποτίμησης”.

·         Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους, για το οποίο δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι και το οποίο αξι- οποιείται ως μοχλός συνεχούς εξάρτησης και εξάντλησης της ελληνικής οικονομίας.

·         Την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και του δημόσιου πλού­του της χώρας. Αντιστεκόμαστε στις ιδιωτικοποιήσεις - χάρισμα στους πιστωτές και το κεφάλαιο.

·         Τραπεζικό σύστημα υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγ­χο. Την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών με μερι­κή ή ολική διαγραφή των δανείων τους και όχι στην εκχώρησή τους στα διεθνή αρπακτικά funds. Την πλήρη προστασία του δι­καιώματος της πρώτης κατοικίας.

·         Τη δίκαιη αναδιανομή των φόρων. Την άμεση κατάργηση της Ει­σφοράς Αλληλεγγύης και του ΕΝΦΙΑ, την επαναφορά του αφο­ρολόγητου στα 12.000 ευρώ και την εφαρμογή νέου φορολο­γικού συστήματος με επιβάρυνση του κεφαλαίου, του πλούτου και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

·         Την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας και των κοινω­νικών υποδομών ως βασικό κομμάτι του κοινωνικού μισθού.

Χτίζουμε την ταξική και κοινωνική Αλληλεγγύη

Σε μία εποχή έντασης της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας οι εργαζόμενοι πρέπει να προκρίνουμε την έννοια της ταξικής και κοι­νωνικής αλληλεγγύης, την έννοια της συλλογικότητας έναντι του ατομικισμού.

Αγωνιζόμαστε για:

ü  Την ενίσχυση ενός πλατιού κινήματος ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης με δίκτυα και δράσεις των συνδικάτων για τις ανά­γκες της Υγείας, της Παιδείας, της κατοικίας των ανθρώπων που έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, καταγω­γής. Συνταυτιζόμαστε με τις γενναίες πρωτοβουλίες του απλού λαού που δίνει μαθήματα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης.

ü  Την πτώση του τείχους της ντροπής στον Έβρο που πολλαπλα­σιάζει τους νεκρούς στο Αιγαίο. Απαιτούμε από την κυβέρνηση και την ΕΕ τον σεβασμό και την εφαρμογή των διεθνών συμβά­σεων για την προστασία των προσφύγων, το μη κλείσιμο των συνόρων και την μη μετατροπή της χώρας σε στρατόπεδο συ­γκέντρωσης προσφύγων.

ü  η δημιουργία φιλειρηνικού αντιπολεμικού κινήματος. Καταδικά­ζουμε απερίφραστα τη στρατιωτικοποίηση του προσφυγικού ζη­τήματος και απαιτούμε την άμεση απομάκρυνση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Χρειαζόμαστε ενωτικά, ταξικά και δημοκρατικά συνδικάτα

Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι σε όλα τα επίπεδα είναι εξαιρετικά βίαιη και ολοκληρωτική. Η επίθεση αυτή μπορεί να απο­κρουστεί μόνο από Συνδικάτα εντελώς διαφορετικά σε ότι αφορά τη λειτουργία, τη δράση και τον προσανατολισμό τους. Εντελώς διαφο­ρετικά από αυτά που υπάρχουν σήμερα και τα οποία είναι απολύτως απαξιωμένα στη συνείδηση των εργαζομένων.

Ένα αγωνιστικό, ταξικό, διεκδικητικό σ. κ., που θα εκφράζει τον απλό εργαζόμενο και το χώρο εργασίας του, που θα ανοίξει όλα τα σωμα­τεία μέσα από την αλλαγή των καταστατικών τους, ώστε να συμπεριλάβει στους κόλπους του όλο τον κόσμο της επισφάλειας: των δα­νειζόμενων, των εργολαβικών, των εργαζόμενων με voucher, των εργαζομένων στα προγράμματα της κοινωφελούς, τα μπλοκάκια.

Το πιο σημαντικό καθήκον σήμερα είναι ο συντονισμός όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και ιδιαίτερα των πιο δυ­ναμικών τμημάτων του και η διασύνδεσή τους με τα άτυπα κι­νήματα που δημιουργούνται. Ύψιστης σημασίας προτεραιότητα αναδεικνύεται η ανάγκη δημιουργίας, ενίσχυσης και διεύρυν­σης κοινωνικών συμμαχιών με τους επιστημονικούς, επαγγελ­ματικούς και αγροτικούς συνδικαλιστικούς φορείς.

Όλο το προηγούμενο διάστημα και με τις μνημονιακές πολιτικές να ισοπεδώνουν τα πάντα, οι κυρίαρχες πλειοψηφικές ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στο σ.κ, παρά τον «αγωνιστικό» βερμπαλισμό τους, έβαλαν ουσιαστικά πλάτη στα Μνημόνια. Υπονόμευσαν τους αγώνες, απεργίες και τη δράση των εργαζομένων. Ακολούθησαν τακτική αφωνίας, αδράνειας, ηττοπάθειας και αποδοχής ως τετελεσμένων των μνημονιακών πολιτικών. Δεν θέλησαν να σχεδιάσουν και να συ­ντονίσουν αγώνες με προοπτική και διάρκεια. Στήριξαν τις δικομμα­τικές, τρικομματικές και «τεχνοκρατικές» κυβερνήσεις. Συμμετείχαν σε προσχηματικούς κοινωνικούς διαλόγους και σε προγράμματα του ΕΣΠΑ, πολλά εκ των οποίων προώθησαν την κοινωφελή εργασία και τα voucher. Πάνω απ' όλα στήριξαν το ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα, συντασσόμενες με όλο τον μνημονιακό πόλο, με την Τρόικα, με τους ερ­γοδότες. Δεν απάντησαν στην τρομοκρατία των εργοδοτών που απει­λούσαν με ομαδικές απολύσεις σε περίπτωση επικράτησης του ΟΧΙ. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ από την άλλη εξακολούθησαν και αυτές όλο το προηγούμενο διάστημα να εφαρμόζουν μέσα στα συνδικάτα διαιρετι­κές λογικές. Λογικές διαχωρισμού των εργαζομένων. Τακτικές ξεχω­ριστών «αποστειρωμένων» αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Τακτικές υπονόμευσης των κοινών αγώνων. Πρακτικές ακραίας κομματι­κοποίησης και συνδικαλιστικής πόλωσης. Η ηγεσία του ΠΑΜΕ, στο όνομα της υπεράσπισης μια δήθεν «ταξικής καθαρότητας», στο όνομα της δήθεν μη υποχώρησης, παρέπεμψε και παραπέμπει τη λύση των σημερινών προβλημάτων στο «σοσιαλιστικό αύριο». Έχει τη γραμμή του ότι τα συνδικάτα είναι ο εκτελεστικός βραχίονας του κόμματος, και με βάση αυτό περιχαρακώνει τους εργαζόμενους και μεταλλάσει όσες οργανώσεις ελέγχει σε συνδικαλιστικά νεκροταφεία αναπαραγωγής και απλής εκφώνησης των θέσεών της. Στο ΕΚΑ επέλεξαν να δραπετεύσουν από τις ευθύνες που οι ίδιοι διεκδίκησαν και οι εργαζόμενοι τους εμπιστεύτηκαν αναδεικνύοντας τους πρώτη δύναμη στις προηγούμενες εκλογές. Αμέσως μετά τις εκλογές παρέ­δωσαν επί της ουσίας τα «κλειδιά» του ΕΚΑ στη συμβιβασμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ εντέλει βρέθηκαν να διευκολύνουν αντικειμενικά τον μνημονιακό πόλο των συνδικάτων.

Τα συνδικάτα δεν είναι ούτε αστικός, ούτε κομματικός θεσμός. Δεν είναι ούτε κυβερνητικός, ούτε εργοδοτικός θεσμός. Είναι εργατικός θεσμός που τον κατοχυρώσαμε στην ιστορική του πορεία με αιματη­ρούς αγώνες και οφείλουμε να διαφυλάξουμε τον χαρακτήρα τους. Χρειάζεται όμως άμεσα να υπάρξει ριζικός αναπροσανατολισμός της λειτουργίας και της δράσης τους σε αγωνιστική, ταξική, δημοκρατική κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα.

Χρειαζόμαστε συνδικάτα που θα αναφέρονται και θα παλεύουν για

την τάξη που εκπροσωπούν και μόνο για αυτήν ενάντια σε πρακτικές κυβερνητικού, εργοδοτικού και κομματικού συνδικαλισμού.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ - ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ - ΕΚΑ

ΓΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

✓              Ταξικά και αυτόνομα

✓              Ανοιχτά και δημοκρατικά

✓              Μαζικά και αλληλέγγυα

✓              Οικονομικά αυτοδύναμα

✓              Ανανεωμένα και δυναμικά

✓              Καθαρά και αυθεντικά

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΣΣΕ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Διαβάστε περισσότερα...