Αξιολόγιο - Όχι ευχαριστώ!

Αναδημοσίευση απο το 26ο φύλλο του "Δελτίου της Αγωνιστικής Συνεργασίας " που κυκλοφόρησε


Επικαλούμενη την αξιοκρατία αλλά και το διευθυντικό δικαίωμα που της χάρισε η κυβέρνηση της ΝΔ με την ψήφιση της γνωστής «ν»τροπολογίας, η διοίκηση επέβαλε στο προσωπικό το περίφημο «αξιολόγιο». Τι ωραία λέξη! Και πόσο κενή περιεχομένου θα λέγαμε εμείς. Είχε δε και τη μεγαλοθυμία ο πολύς Κος Βουρλούμης να ζητήσει πριν την εφαρμογή του και τη «συναίνεση» του συνδικάτου! Το οποίο φευ, απεμπολώντας τα δικαιώματά του αντί να απαντήσει ως όφειλε, πέταξε το μπαλάκι στους συναδέλφους.
Βεβαίως κανένας με στοιχειώδη νοημοσύνη δεν πιστεύει τις διακηρύξεις περί αξιοκρατίας της διοίκησης. Γνωρίζουμε ότι τα τεράστια προβλήματα που συσσώρευσε η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και το προσανατολισμένο στην «αγορά» management του ΟΤΕ, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Τα προβλήματα της επιχείρησης που ταλανίζουν πολίτες και εργαζόμενους οξύνονται καθημερινά και η πρεμούρα της διοίκησης για άμεση εφαρμογή του αξιολόγιου μόνο με την «εμπέδωση της αξιοκρατίας» δεν έχει να κάνει.

Εξάλλου για το πώς εννοεί την αξιοκρατία η διοίκηση, έχει δώσει πάμπολλα δείγματα γραφής:

• Συνεχίζει απτόητη τις ρουσφετολογικές προσλήψεις είτε μέσω ΟΤΕ είτε μέσω των γνωστών δουλεμπορικών θυγατρικών, αξιοποιώντας την τεράστια εμπειρία επί του θέματος που κληρονόμησε από τους προηγούμενους «πράσινους» διαχειριστές του Οργανισμού. Οι συνδικαλιστές δε που πρόσκεινται στη νέα κυβέρνηση, είναι ante portas και απαιτούν πάγωμα των προσλήψεων μέχρι να «αναλάβουν».
• Εξακολουθεί να επιλέγει και να τοποθετεί δεκάδες ακριβοπληρωμένους μαθητευόμενους μάγους από την αγορά σε θέσεις ευθύνης Διευθυντών & Γενικών Διευθυντών, με βασικό κριτήριο την προσήλωση τους στο ευαγγέλιο της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας.
• Εξακολουθεί να επιλέγει και να τοποθετεί σε θέσεις ευθύνης της κατώτερης ιεραρχίας, στελέχη της εκάστοτε κομματικής καμαρίλας με κύριο κριτήριο την ικανότητά τους στο ρουσφέτι και τη συναλλαγή.

Αλλά το ερώτημα που αιωρείται παραμένει. Ποιος χρειάζεται ένα τέτοιο εργαλείο και γιατί. Την απάντηση τη δίνει κατά τη γνώμη μας το ίδιο το αξιολόγιο αλλά κυρίως η απάντηση έρχεται από την προσεκτική ανάγνωση της συμφωνίας δημοσίου - Deutsche Τelekom. Το αξιολόγιο που φέτος θα κληθούμε για τρίτη φορά να υπογράψουμε ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για απολύσεις αντίθετα με τις διαβεβαιώσεις της διοίκησης. Με βάση τις «κακές» αξιολογήσεις έγιναν φέτος δεκάδες απολύσεις τόσο στην Cosmote όσο και στις Wind & Vodaphone. Είναι ακόμα προφανές ότι εκείνο που θέλει στην πραγματικότητα η διοίκηση, αφού διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις μέσω της κατάπτυστης ΣΣΕ του Μαΐου του 2005 και την ψήφιση του Ν.3522/06 - είναι να βάλει τώρα χέρι και στο σύστημα αμοιβών. Αφού κατήργησε πραξικοπηματικά το ΓΚΠ και σαλαμοποίησε το προσωπικό σε τέσσερεις - πέντε κατηγορίες, αισθάνεται τώρα αρκετά δυνατή ώστε να αμφισβητήσει έμμεσα και το μισθολόγιο, αφού όπως προκύπτει από το νέο αξιολόγιο, από το βαθμό που θα πάρει κάθε συνάδελφος, θα προκύπτει αν θα μετέχει ή όχι στο Σύστημα Επιβράβευσης (Bonus). Αποτελεί λοιπόν το νέο αξιολόγιο την πρώτη προσπάθεια της διοίκησης να πάει σε καθεστώς ατομικών συμβάσεων για το σύνολο πλέον του προσωπικού.
Αυτό στην πράξη σημαίνει βεβαίως κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον των εργασιακών μας σχέσεων.

Πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει στον ΟΤΕ ένα Αξιολόγιο με κοινωνικά χαρακτηριστικά που θα προκύψει μέσα από συλλογικές διαπραγματεύσεις και θα αποτελέσει συλλογική σύμβαση. Βασική προϋπόθεση ότι αυτό θα υπηρετεί την ενότητα των εργαζομένων και δεν θα τους διχάζει, θα ενθαρρύνει την προσφορά μας στο κοινωνικό σύνολο και δεν θα αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης για τα ψίχουλα του πριμ. Θα ενθαρρύνει τη συνδικαλιστική δράση, την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα και όχι τον ατομισμό, τον αριβισμό και τη θεσιθηρία. Μπορεί να υπάρξει ένα αξιολόγιο που θα προβλέπει τη συμμετοχή των συνδικάτων σε όλα τα επίπεδα της αξιολόγησης, παράγοντας που θα αποτελέσει εγγύηση αποτροπής διώξεων για προσωπικούς, πολιτικούς, συνδικαλιστικούς κ.α. λόγους.
Ένα τέτοιο αξιολόγιο δεν μπορεί να είναι διευθυντικό δικαίωμα της διοίκησης και κάθε προσπάθειά της να το επιβάλει μονομερώς θα έπρεπε να απαντηθεί από τους εργαζόμενους με αποφασιστικότητα. Δυστυχώς η ΟΜΕ-ΟΤΕ πέραν της ολιγωρίας και της αδράνειας που επέδειξε, στην πρώτη προσπάθεια επιβολής του το 2008 κάλεσε τους συναδέλφους «να οδηγήσουν το νέο Σύστημα Αξιολόγησης σε απαξίωση, βαθμολογώντας τους εαυτούς τους με άριστα», ενώ φέτος τους κάλεσε «να οδηγήσουν με κάθε τρόπο και μέσο το Σύστημα Αξιολόγησης σε απαξίωση ακόμα και με τη μη προσέλευσή τους». Αντί δηλαδή να μπει μπροστά έριξε το γάντι στους συναδέλφους αποποιούμενη κάθε ευθύνης .

Η Αγωνιστική Συνεργασία ΟΤΕ πρότεινε στην ΟΜΕ – ΟΤΕπλήρη απόρριψη του αξιολόγιου. Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να αντιδράσουν στην προσπάθεια της Διοίκησης να επιβάλει εργασιακές σχέσεις γαλέρας, ωράρια λάστιχο και πειθήνιους υποταγμένους υπαλλήλους, μέσω ενός αξιολόγιου που περιέχει κρυμμένη την καμπύλη Gauss και προωθεί αντί της συναδελφικότητας την αλληλοεξόντωση, αντί της αλληλεγγύης τον χωρίς αρχές ανταγωνισμό για το πριμ.

Διαβάστε περισσότερα...

FTTH - Ευρυζωνικότητα για τους πολίτες ή νέα αρπαχτή για κερδοσκόπους ?

Αναδημοσίευση απο το 26ο φύλλο του "Δελτίου της Αγωνιστικής Συνεργασίας " που κυκλοφόρησε
Μέσα στο κατακαλόκαιρο η απελθούσα κυβέρνηση επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την αδυναμία της να διαχειριστεί την κρίση και τα Βατοπέδια και προσπαθώντας να πάρει επικοινωνιακές ανάσες, ανακοίνωσε με πολλά ταρατατζούμ το τεράστιο έργο Fiber to the Home (FTTH). Η πρεμούρα της όμως δεν έχει να κάνει με την αγωνία της να συγκλίνει ψηφιακά η χώρα με την Δύση κ.λ.π., κ.λ.π. αλλά με τους στόχους και τις προσδοκίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δημιουργία Πανευρωπαϊκών Τηλεπ. δικτύων ενταγμένων στην λογική των ΣΔΙΤ, των απελευθερωμένων αγορών, της μεγιστοποίησης κερδών για τους παρόχους και της περαιτέρω αποδυνάμωσης των Τηλεπ. Οργανισμών με κρατική συμμετοχή.
Οι κυριότεροι λόγοι που ενισχύουν τις επιφυλάξεις μας:

1. Η υιοθέτηση του έργου που αφορά στην ανάπτυξη δικτύου οπτικών ινών μέχρι την «πρίζα» του πελάτη αφορά σε 2.000.000 τελικούς χρήστες στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, και σε 52 πόλεις πρωτεύουσες νομών. Σε όσους δηλαδή ήδη απολαμβάνουν τις επαρκείς για κάθε χρήση ταχύτητες που προσφέρουν οι τεχνολογίες ADSL & ADSL2+. Οι υπόλοιποι Έλληνες, όσοι δηλαδή διαμένουν σε γεωγραφικές περιοχές με μικρή πυκνότητα κατοίκων (ημιαστικές, χωριά, νησιά κλπ) θα εξακολουθήσουν να στερούνται τις ευρυζωνικές συνδέσεις ακριβώς όπως και σήμερα.

Είναι προφανές ότι από την στιγμή που θα ξεκινήσει το μεγαλεπήβολο αλλά και πανάκριβο έργο FTTH, θα σταματήσει κάθε παράλληλη επένδυση και επέκταση δικτύου στον τομέα των οπτικών, άρα όσοι δεν συμπεριλαμβάνονται στους 2.000.000 «τυχερούς» θα πρέπει να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι δεν θα αποκτήσουν γρήγορο Internet τουλάχιστον μέχρι το 2013. Δεν είναι τυχαίο που πρόσφατα ο ΟΤΕ με επιστολή του ανακοίνωσε την εμπορική διάθεση του προϊόντος Hellas Sat net! HOME που είναι όπως λέει η ανακοίνωση, «Το αμφίδρομο δορυφορικό Internet Hellas Sat net είναι το ιδανικό μέσο διασύνδεσης με το Ιnternet για απομακρυσμένες γεωγραφικές περιοχές και ο μοναδικός τρόπος παροχής ευρυζωνικών υπηρεσιών (broadband) με υψηλές ταχύτητες σε περιοχές όπου δεν υπάρχει επίγεια υποδομή.» Το παραπάνω πακέτο εκτός του ότι είναι πανάκριβο ( 40 έως 50 € τον μήνα + 460 € εξοπλισμός & ενεργοποίηση) απέχει από το να χαρακτηρίζεται γρήγορο αφού φτάνει με το ζόρι και εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες στο 1Mbps.
2. Πιστεύουμε ότι πρέπει να προκριθεί αντί του FTTH το FTTNode, (οπτική ίνα δηλαδή μέχρι το καφάο). Το κόστος αυτής της τεχνολογίας είναι σαφώς μικρότερο και θα δώσει τη δυνατότητα να καλυφτεί όλη η χώρα, αντί των 54 μεγάλων πόλεων. Οι επικλήσεις περί «γεφύρωσης ψηφιακού χάσματος, εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη» κλπ θα είναι σε διαφορετική περίπτωση χωρίς αντίκρισμα, όταν αφήνουν απέξω την μισή Ελλάδα.
3. Η επιλογή του FTTN έχει επίσης το πλεονέκτημα ότι δεν αποκλείει μελλοντικά να μετεξελιχθεί σε FTTH όπου και εάν αυτό κριθεί απαραίτητο. Κάτι που γίνεται ήδη εξάλλου για μεγάλους πελάτες (τράπεζες, νοσοκομεία, υπουργεία κλπ). Ακόμα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μικτών τεχνολογιών (FTTN + WiMax κ.α.).
4. Επιμένουμε ότι το έργο δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει χωρίς την συμμετοχή του ΟΤΕ. Σε αντίθετη περίπτωση ο ΟΤΕ θα παραμείνει θεατής και θα δει το μεγαλύτερο περιουσιακό του στοιχείο – το δίκτυο - να απαξιώνεται. Κι αυτό γιατί δεν θα μπορεί να ξεκινήσει με δικούς του πόρους ένα αντίστοιχο δίκτυο, θα είναι υποχρεωμένος να συντηρεί ένα απαρχαιωμένο δίκτυο χαλκού αφού σαν μοναδικός πάροχος με υποχρέωση καθολικής υπηρεσίας είναι υποχρεωμένος να συντηρεί και να αναπτύσσει υποδομές σε κάθε χωριό (εκεί που το FTTH του ΣΔΙΤ δε θα φθάσει ποτέ), θα αναγκαστεί να γίνει ο ίδιος πελάτης στο ανταγωνιστικό του δίκτυο και τέλος θα χάσει τους εναλλακτικούς από πελάτες χονδρικής αφού το νέο δίκτυο στην πραγματικότητα στήνεται για αυτούς.
5. Η Deutsche Telekom διεκδικεί κομμάτι από την πίτα των 2,4 εκατ. € και διαπραγματεύεται με το Ελληνικό Δημόσιο αυτό που υποψιαζόμαστε όλοι: αλλαγές με νόμο στα εργασιακά και λυμένα χέρια ώστε να μπορέσει μέσα από ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, απολύσεις και outsoursing να μειώσει δραματικά το λειτουργικό κόστος.
Υπερασπιζόμαστε ένα ΟΤΕ με δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα και ως εκ τούτου μας ενδιαφέρει ο ΟΤΕ να εμπλακεί με κάθε τρόπο στο νέο υπό σχεδιασμό δίκτυο. Δεν συμφωνούμε με τα ΣΔΙΤ και επιμένουμε το έργο να γίνει FTTΝ για να μην πεταχτούν δισεκατομμύρια στον βωμό του κέρδους και σε βάρος της χρηματοδότησης άλλων κοινωνικά επωφελών υποδομών. (υγεία, παιδεία κλπ).

Διαβάστε περισσότερα...

Εισήγηση επί του Απολογισμού στην 27η ΓΑΣ ΕΕΤΕ-ΟΤΕ 27&28 Νοέμβρη 2009

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι καλημέρα, χαιρετίζω εκ μέρους της Αγωνιστικής Συνεργασίας την 27η Γενική Αντιπροσωπευτική Συνέλευση της ΕΕΤΕ – ΟΤΕ.
Από τις 4 Οκτωβρίου έχουμε ένα νέο σκηνικό, έχουμε μια νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία προήλθε μετά από συντριβή της ΝΔ. Μιας ΝΔ η οποία κατέγραψε τα χαμηλότερα ποσοστά από την ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, κάτω από το βάρος των μεγάλων σκανδάλων αλλά και της αντιλαϊκής πολικής που εφάρμοσε και την οποία προεκλογικά πρότεινε στον ελληνικό λαό ως συνέχεια για να ξεπεραστεί η κρίση.
Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε την εξουσία μετά από υποσχέσεις για φιλολαϊκές πολιτικές και αλλαγές στην κοινωνία, για ενίσχυση των εισοδημάτων και για επαναφορά των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων στο δημόσιο κυρίως των Λιμανιών, της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ.
Όμως δυστυχώς, μετά τις εκλογές οι υποσχέσεις ξεχνιούνται:
a. Η αναδιανομή του πλούτου, γίνεται εφάπαξ εισφορά για τους «έχοντες και κατέχοντες», η οποία χειροκροτήθηκε από τον ΣΕΒ, αφού τα μέλη του κατάλαβαν ότι με αυτόν τον τρόπο ξεμπερδεύουν με την προσφορά τους στην κρίση. Για τα υπόλοιπα οι … εργαζόμενοι.
b. Η φορολόγηση της μεγάλης εκκλησιαστικής περιουσίας γίνεται εφάπαξ εισφορά και αυτή.

c. Η αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος για αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων, όπως προεκλογικά υποσχέθηκε ο κ. Παπανδρέου, στο περίμενε.
d. Τον τελευταίο καιρό παίζεται ένα παιχνίδι του παραλόγου, μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, για το πλαφόν των 20.000€.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Η κατάργηση του νόμου Πετραλιά, που υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά, γίνεται διάλογος χωρίς προτάσεις από τη μεριά της Κυβέρνησης. Είναι ολοφάνερο ότι για άλλη μια φορά οδηγούμαστε στην αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των αποδοχών, ένα μέτρο που δεν απέδωσε καθόλου στις προηγούμενες αλλαγές. Σύμφωνα με το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ η αύξηση στα όρια ηλικίας για όλους τους Έλληνες κατά 2 χρόνια (35 σε 37 ή 65 σε 67) δίνει 3,5 μήνες επιπλέον ζωής στο υπάρχον σύστημα. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι μία είναι η κατεύθυνση για να λυθεί το ασφαλιστικό και αυτό είναι να σταματήσει η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή. Από το 1992 μέχρι σήμερα τεράστια έχουμε τεράστια εισφοροδιαφυγή από το ίδιο το δημόσιο αφού ποτέ δεν αποδόθηκαν όσα σύμφωνα με τους ασφαλιστικούς νόμους ψηφίζονταν. Να σταματήσουν η ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, οι χαριστικές ρυθμίσεων και οι διάφορες εισφοροαπαλλαγές και κυρίως να ακολουθηθεί μια πολιτική ενίσχυσης της απασχόλησης και κατάργησης των «ευέλικτων» μορφών εργασίας. Τέλος είναι απαραίτητο να αξιοποιηθούν τα αποθεματικά τους.

ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΟΤΕ ΥΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ
Δια στόματος της κ. Λ. Κατσέλη το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά έλεγε: «Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Το ΠΑΣΟΚ όταν γίνει κυβέρνηση θα εξαντλήσει κάθε νομική, οικονομική και πολιτική δυνατότητα, ώστε το ελληνικό δημόσιο να επανακτήσει τον έλεγχο του ΟΤΕ, πάντοτε με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον της εταιρείας και των εργαζομένων της».
ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΑ ο κ. Σηφουνάκης δηλώνει: «Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι σήμερα το ελληνικό δημόσιο εαν θέλει να επανακτήσει τον ΟΤΕ θα πρέπει να δώσει 4 δισ. €. Αντιλαμβάνεστε ότι κάτι τέτοιο, με τη σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας, η Ε.Ε δεν θα το επιτρέψει ποτέ. Ακόμα και να υποβάλλουμε κάποιο σχέδιο, ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα το απορρίψει.»
Η Αγωνιστική Συνεργασία και τα μέλη της θα είμαστε παρόντες και όχι μόνο θα χειροκροτήσουμε οποιαδήποτε θετική απόφαση και προσπάθεια, αλλά θα είμαστε παρόντες για να διεκδικήσουμε θετικές λύσεις στην κατεύθυνση να ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟ MANAGEMENT ΥΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ.

Δεν ξέρουμε όμως σε ποια κατεύθυνση θα στραφούν οι άλλες παρατάξεις και κυρίως η ΕΝΩΤΙΚΗ στην ΕΕΤΕ και η ΠΑΣΚΕ στην ΟΜΕ, θα πιέσουν ή θα επαναπαυτούν στο ανέφικτο της επαναφοράς, όπως φαίνεται στον ορίζοντα.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Ένα άλλο ζήτημα που έπαιξε προεκλογικά ήταν η συζήτηση για τις εργασιακές σχέσεις και κυρίως το θέμα των STAGE. Μετά τις εκλογές η κυβέρνηση άνοιξε το θέμα των STAGE και πήρε αποφάσεις για να σταματήσουν αυτά στο Δημόσιο, με την απόλυση όλων, για μείωση του προσωπικού και μείωση του κόστους, λες και πολλοί από αυτούς δεν κάλυπταν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες για πολλά χρόνια και δεν είχαν το δικαίωμα για να μονιμοποιηθούν. Ενώ στον ιδιωτικό τομέα θα συνεχιστούν ρουσφέτι σε ημέτερους επιχειρηματίες οι οποίοι θα παίρνουν στη δούλεψή τους τσάμπα εργαζόμενους και χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα.
Στον ΟΤΕ υπάρχουν εδώ και χρόνια υπάρχουν όλες οι σχέσεις εργασίας (αορίστου χρόνου πριν το 2005, αορίστου μετά το 2005, ορισμένου χρόνου, μειωμένου ωραρίου, έκτακτοι μέσω εργολάβου, ενοικιαζόμενοι από θυγατρικές του ΟΤΕ OTEPLUS, HELLAS COM, εργαζόμενοι με μπλοκάκι κ.λ.π), με αποτέλεσμα το διαίρει και βασίλευε.
Μήπως πρέπει να καταργηθούν όλα αυτά;
Μήπως πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν ίδιες εργασιακές σχέσεις, αυτές που έχει το προσωπικό που προσλήφθηκε στον ΟΤΕ πριν από την περιβόητη ΣΣΕ του 2005;
Είναι καιρός να σταματήσουν να υπάρχουν όλες αυτές οι κατηγορίες εργαζομένων με την κατάργηση όλων των νόμων που τις βοηθούν να υπάρχουν, και το κλείσιμο των θυγατρικών OTE PLUS και HELASCOM, μέσω των οποίων υπάρχει το ενοικιαζόμενο προσωπικό. Το προσωπικό που καλύπτει μόνιμες και διαρκείς ανάγκες να ενσωματωθεί στον ΟΤΕ.

ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΤΟ Σ.Κ ΝΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

Στο σημείο αυτό πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, όταν ξεκινούσαν οι διαδικασίες για να προσληφθούν εργαζόμενοι μέσω της ΟΤΕ PLUS, με απόφαση του ΔΣ της ΕΕΤΕ – ΟΤΕ, κατά πλειοψηφία (καταψήφισε η ΔΑΚΕ), ζητήσαμε να σταματήσουν με παρέμβαση της ΟΜΕ η οποία όμως με ευθύνη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ έκανε πως δεν άκουσε.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Μετά και την αποχώρηση και των 600 συναδέλφων, που είναι και οι τελευταίοι από την εθελούσια, έχουν αυξηθεί πάρα πολύ οι ανάγκες για προσωπικό σε όλον τον ΟΤΕ. Αυτό φαίνεται καθαρά και από τις συζητήσεις που έγιναν στις τοπικές Γενικές Συνελεύσεις.
Η Προκήρυξη για 87 θέσεις που έκανε η Διοίκηση του ΟΤΕ είναι σταγόνα στον Ωκεανό και δεν καλύπτουν βασικές ανάγκες.
Ταυτόχρονα από τη Διοίκηση του ΟΤΕ βγαίνουν φήμες ότι περισσεύουν άλλοι 2000. Πιστεύει κανείς ότι αυτό ισχύει; Μάλλον σκέπτονται να δώσουν και άλλα σε εργολάβους, όπως τα Call Centers, να κλείσουν και άλλα καταστήματα κ.λ.π.
Σαν σ.κ πρέπει να ζητήσουμε να καταγραφούν όλες οι ανάγκες και να διεκδικήσουμε να προκηρυχθεί διαγωνισμός με αξιοκρατία, χωρίς φυσικά συνέντευξη η οποία ξέρουμε που οδηγεί.
Ταυτόχρονα είναι καιρός να προκηρυχθούν όλες οι θέσεις ευθύνης και να καλυφθούν με αξιοκρατικά κριτήρια. Είναι καιρός να θεσμοθετηθεί ένα τέτοιο σύστημα.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ
Κάποτε περιουσιακό στοιχείο του ΟΤΕ θεωρούνταν εκτός από τα κτίρια και τα μηχανήματα και η νώση του προσωπικού. Αυτό συνέβαινε διότι η εκπαίδευση του προσωπικού ήταν συνεχής και ουσιαστική. Τα τελευταία όμως χρόνια αυτό έχει αλλάξει και δεν συμβαίνει. Η επιμόρφωση του προσωπικού έχει σχεδόν καταργηθεί. Τα προσχήματα που χρησιμοποιούνται είναι ότι:
Το κόστος πληρώνεται από τις κατά τόπους υπηρεσίες, οι οποίες λένε ότι δεν έχουν χρήματα και
Δεν υπάρχει προσωπικό να αντικαταστήσει αυτούς που θα σταλούν για επιμόρφωση και δεν βγαίνουν οι δουλειές
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτά πρέπει να αλλάξει, δεν μπορεί η επιμόρφωση να γίνεται την ώρα της δουλειάς. Είναι απαραίτητο να αρχίσουν και πάλι να στέλνονται όλοι οι συνάδελφοι και το κόστος τους να πληρώνεται από σχετικό κονδύλιο που η υπηρεσία δεν θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει αλλού. Να επιστρέψει η λογική ότι η γνώση αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του ΟΤΕ.

Σ.Σ.Ε
Η ΣΣΕ λήγει στο τέλος του 2009, πρέπει να απαιτήσουμε νέα με όρους κινήματος και όχι γραφειοκρατικούς. Να δημιουργήσουμε δυναμική στο Σ.Κ τέτοια που θα μας δώσει τη δυνατότητα διεκδίκησης μιας αξιόλογης ΣΣΕ. Μια ΣΣΕ η οποία θα επικεντρώνεται σε 5 με 6 σοβαρά τα οποία αν δεν ικανοποιηθούν να μην υπογραφεί.
Η Αγωνιστική Συνεργασία προτείνει μέσα από τη ΣΣΕ να διεκδικηθούν τα παρακάτω:
i. Επαναφορά του παλιού ΓΚΠ, που θα ισχύσει για όλους τους εργαζόμενους στον όμιλο ΟΤΕ
ii. Αξιοπρεπή αύξηση, που επιτέλους πρέπει να οδηγεί σταδιακά στο μέσο όρο των χωρών της Ευρωζώνης και φυσικά να μην υπολείπεται της προηγούμενης.
iii. Αναγνώριση των πτυχίων και μεταπτυχιακών τίτλων
iv. Αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός ΟΤΕ
v. Υλοποίηση όλων των θεσμικών ζητημάτων που έχουν υπογραφεί σε παλαιότερες ΣΣΕ

Αναδιοργάνωση σ.κ
Συναδέλφισες και συνάδελφοι για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε όλα τα παραπάνω πρέπει να αλλάξουμε. Να δημιουργήσουμε ένα διαφορετικό Συνδικαλιστικό Κίνημα. Είναι καιρός όλοι οι εργαζόμενοι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δημιουργήσουμε ένα Σωματείο στον ΟΤΕ και μια Ομοσπονδία στις Τηλεπικοινωνίες. Οι αποφάσεις που πήραν οι Σύλλογοι και το συνέδριο της ΟΜΕ πρέπει επιτέλους να υλοποιηθούν. Ζητάμε μέχρι τέλους του 2009 να παρθούν αποφάσεις για να ξεκινήσουν οι συζητήσεις και οι διαδικασίες.
Μέχρι σήμερα παίζεται το θέατρο του παράλογου, όλοι το θέλουν στα λόγια αλλά τίποτα δεν γίνεται, σαν να φταίει κάποιο αόρατο χέρι.
Εμείς πιστεύουμε ότι η αναδιοργάνωση πρέπει να προχωρήσει και να βάλουμε φρένο στα συμφέροντα των λίγων που τη σταματάει.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν και ας πάρουμε πρωτοβουλίες κεντρικές ή κατά τόπους για να έχουμε αποτελέσματα.
Κλείνοντας την τοποθέτησή μου ως εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Συνεργασίας θέλω να αναφερθώ και στα πεπραγμένα του ΔΣ την χρονιά που μας πέρασε. Την χρονιά αυτή είχαμε μπροστά μας να αντιπαλέψουμε μεγάλα ζητήματα και κυρίως το ιδιοκτησιακό και την παραχώρηση του MANAGEMENT στην D.T. Η συμμετοχή του σωματείου μας ήταν τουλάχιστον αξιοπρεπής. Για τα υπόλοιπα δρώμενα μέσα στο ΔΣ δεν θα είχαμε ενστάσεις να καταθέσουμε, αν αφαιρούσαμε το κομμάτι της δημοκρατικής λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου. Ενός ΔΣ που λειτουργεί σαν προεδρικό. Λειτουργεί σαν ONE MAN SHOW. Δεν λειτουργούν ποτέ οι επιτροπές, η Εκτελεστική Επιτροπή δεν συνεδριάζει, τα προγράμματα των Τοπικών Γενικών Συνελεύσεων καταρτίζονται, αλλάζουν ή αναβάλλονται από τον ίδιο χωρίς να ενημερώνει κανένα. Ο σημερινός Απολογισμός που κατατέθηκε δεν ήταν ούτε του ΔΣ, ούτε της Εκτελεστικής Επιτροπής αλλά του ίδιου του προέδρου και τα υπόλοιπα μέλη τον είδαν χθες το βράδυ μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ. Η συντακτική επιτροπή της εφημερίδας βλέπει την ύλη όταν τυπώνεται το φύλλο. Για το λόγο αυτό και επειδή θεωρούμε τη δημοκρατική λειτουργία του σωματείου ως το σημαντικότερο σε έναν σύλλογο, δεν μπορούμε να υπερψηφίσουμε σαν παράταξη τον Απολογισμό.
Σας ευχαριστώ.

Για τη συνάντηση της ηγεσίας του Υπουργείου μεταφορών, υποδομών και δικτύων (πρώην μεταφορών – επικοινωνιών) με την ΟΜΕ – ΟΤΕ

Αθήνα 9 / 11 / 2009


Δήλωση
του Γιάννη Δούκα
μέλους της εκτελεστικής επιτροπής της ΟΜΕ – ΟΤΕ

Για τη συνάντηση της ηγεσίας του Υπουργείου μεταφορών, υποδομών και δικτύων (πρώην μεταφορών – επικοινωνιών) με την ΟΜΕ – ΟΤΕ


Η κυβέρνηση με επικοινωνιακά τεχνάσματα προσπαθεί να κρύψει την υπαναχώρησή της από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για την επανάκτηση του ελέγχου του ΟΤΕ από το Δημόσιο. Στη σημερινή συνάντηση έγινε σαφές ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να πάρει καμιά πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση των προεκλογικών της δεσμεύσεων και το όλο θέμα παραπέμπεται μετά τις ελληνικές καλένδες. Το επικοινωνιακό της υπόθεσης φαίνεται από το γεγονός ότι την πρωτοβουλία δεν την πήρε το Υπουργείο Οικονομικών που έχει το χρήμα αλλά το Υπουργείο υποδομών μεταφορών και δικτύων (πρώην μεταφορών επικοινωνιών), από το ότι στον προϋπολογισμό του 2010 δεν υπάρχει καμία σχετική οικονομική πρόβλεψη και από το γεγονός ότι ούτε έγινε ούτε προγραμματίζεται στο άμεσο μέλλον κάποια επαφή με τη Deutsche Telecom για το θέμα ενώ υποτίθεται ότι οι δεσμεύσεις ισχύουν. Απ’ ότι φαίνεται η ιστορία σε ότι αφορά τον ΟΤΕ επαναλαμβάνεται ως φάρσα αν θυμηθούμε τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τον ΟΤΕ το 1993 και τις μετέπειτα εξελίξεις και αν δούμε το τι συμβαίνει σήμερα σε παρόμοιες περιπτώσεις όπως το λιμάνι του Πειραιά και η Ολυμπιακή. Εμείς θεωρούμε ότι απαιτείται μαζική αντίδραση των εργαζόμενων και της κοινωνίας προκειμένου να αντιμετωπιστεί και να ανατραπεί η λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.

Διαβάστε περισσότερα...

Δελτίο τύπου Αγωνιστικής Συνεργασίας για τις δηλώσεις Σηφουνάκη

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ εργαζομένων ΟΤΕ

Αθήνα 5 / 11 / 2009

Δελτίο Τύπου

Έπεσαν οι μάσκες

Λούκα Κατσέλη 11/06/09 Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Για το ΠΑΣΟΚ, στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε δίκτυα και υποδομές, οι οποίες έχουν σημαντικό αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο, οφείλουν να παραμείνουν υπό τον έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου. Το ΠΑΣΟΚ όταν γίνει κυβέρνηση θα εξαντλήσει κάθε νομική, οικονομική και πολιτική δυνατότητα, ώστε το Ελληνικό Δημόσιο να επανακτήσει τον έλεγχο του ΟΤΕ, πάντοτε με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον της εταιρείας και των εργαζομένων της.

Νίκος Σηφουνάκης 4/11/09 “Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι σήμερα το ελληνικό δημόσιο εάν θέλει να επανακτήσει τον ΟΤΕ θα πρέπει να δώσει 4 δισ. ευρώ, Αντιλαμβάνεστε ότι κάτι τέτοιο, με τη σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα το επιτρέψει ποτέ. Ακόμα και να υποβάλουμε κάποιο σχέδιο, ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα το απορρίψει” .

.

Δεν χρειάστηκαν παρά είκοσι μέρες για να ξεδιπλώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το πραγματικό της πρόγραμμα και να αφήσει άφωνους με την επίδειξη ασυνέπειας και πολιτικού αμοραλισμού ακόμα και τους πιο ένθερμους «εκσυγχρονιστές» οπαδούς της. Οι πολίτες που την εμπιστεύθηκαν αλλά και οι εργαζόμενοι, διαπιστώνουν με αγανάκτηση ότι μετά την υπαναχώρηση από τις πρόσφατες προεκλογικές εξαγγελίες της για την δήθεν επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας με την COSCO για το λιμάνι και την MIG για την Ολυμπιακή, η κυβέρνηση εγκαταλείπει με μεγάλη ευκολία και τον ΟΤΕ στα χέρια του πιο επιθετικού κερδοσκοπικού κεφαλαίου.

.

Η Deutsche Telekom θα χρειαστεί να περιμένει μέχρι να δοκιμάσει την «σκληρή διαπραγματευτική δεινότητα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ». Η επανάκτηση του δημόσιου ελέγχου αναβάλλεται για τις Ελληνικές καλένδες . Ή για μετά την εξυγίανση της οικονομίας και την μείωση του ελλείμματος, δηλαδή μετά και τις Ελληνικές καλένδες.

.

Μέχρι τότε όμως οι εργαζόμενοι δεν δικαιούνται να εφησυχάζουν. Οι λιμενεργάτες δείχνουν με την συνεπή και αταλάντευτη στάση τους τον δρόμο του αγώνα. Μόνο με την ανάπτυξη μαζικών αγώνων και τον συντονισμό της δράσης των εργαζόμενων στις πρώην ΔΕΚΟ είναι δυνατή η επαναφορά του ΟΤΕ και των άλλων οργανισμών στρατηγικού χαρακτήρα στον έλεγχο του δημοσίου.

.

Η Γραμματεία της Αγωνιστικής Συνεργασίας – Πρωτοβουλίας ΟΤΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Εισήγηση στη διημερίδα οι επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων

Αναδιαρθρώσεις στην Ελλάδα
- Η περίπτωση του ΟΤΕ

DIVANI ACROPOLIS 21-22/10/2009

Γιάννης Δούκας
Μέλος της Ε.Ε. της ΟΜΕ – ΟΤΕ

Εισαγωγή

Μετά το δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ακολούθησε μία περίοδος στην οποία το κράτος ήταν αυτό που ανέλαβε να αναπτύξει βασικούς και στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Στα πλαίσια αυτά το 1949 με το νόμο 1049/49 ιδρύεται ο ΟΤΕ με τη μορφή της Α.Ε. με μία και μοναδική μη μεταβιβάσιμη μετοχή ιδιοκτησίας του δημοσίου. Στον ΟΤΕ περνούν τότε οι τομείς της τηλεγραφίας και της τηλεφωνίας με το εσωτερικό και το εξωτερικό με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως τις επικοινωνίες του στρατού, των αεροδρομίων και των σιδηροδρομικών σταθμών. Εξαίρεση υπήρξε και στις τηλεγραφικές συνδέσεις του εξωτερικού τις οποίες κράτησε η αγγλική εταιρεία «cables and wireless» μέχρι το 1957 που πέρασαν και αυτές στον ΟΤΕ.
Ο ΟΤΕ την πρώτη δεκαετία της λειτουργίας του ανεβάζει την τηλεφωνική πυκνότητα σε 2,88 τηλέφωνα ανά 100 κατοίκους πράγμα που σημαίνει πρώτη θέση στα Βαλκάνια και δέκατη στην Ευρώπη και λίγο αργότερα, στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας, με την αυτοματοποίηση της αστικής και υπεραστικής τηλεφωνίας καταλαμβάνει την πέμπτη θέση στην Ευρώπη. Έκτοτε, με την ίδια ιδιοκτησιακή κατάσταση και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 80 αναπτύσσεται και ανασυγκροτείται, φτάνει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, διευρύνει και αυτοματοποιεί την επικοινωνία με όλες τις Ηπείρους και βελτιώνει την επικοινωνία με τα πλοία τόσο στη Μεσόγειο όσο και σε όλους τους ωκεανούς. Ταυτόχρονα παρακολουθεί όλες τις τεχνολογικές εξελίξεις στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα και καταφέρνει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.

Η πορεία της ιδιωτικοποίησης

Τη δεκαετία του 80 εμφανίζονται στην Ευρώπη οι τάσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις.
Η πρώτη απόπειρα για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ έγινε την περίοδο 90 – 93. η οποία και απέτυχε.
Μετά τις εκλογές οι μετέπειτα κυβερνήσεις πέρασαν από το 1994 και μέχρι το 2004 στη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ μέχρι και του 66,6% των μετοχών του. Το 2007 η κυβέρνηση εκχωρεί στη DEUTSCHE TELECOM νέο πακέτο μετοχών η οποία μαζί με τις μετοχές που αγόρασε από άλλους μετόχους κατέχει ποσοστό 25% συν μία μετοχή όση ακριβώς είναι και η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου. Μαζί με την πράξη πώλησης η κυβέρνηση υπογράφει ότι εκχωρεί στο διηνεκές το management του οργανισμού όσο η DEUTSCHE TELECOM κατέχει ποσοστό τουλάχιστον 25% συν μία μετοχή. Τέλος φέτος το καλοκαίρι προχώρησε στην πώληση και νέου πακέτου στη DEUTSCHE TELECOM διαμορφώνοντας τη σημερινή κατάσταση όπου η DEUTSCHE TELECOM κατέχει το 30% και το ελληνικό δημόσιο το 20%.
Το βασικό ιδεολόγημα σε όλες τις φάσεις είχε να κάνει με τη μείωση του ρόλου του κράτους στην οικονομία. Προκειμένου να περάσει αυτή η πολιτική συκοφαντήθηκε πολλές φορές ο ευρύτερου δημόσιος τομέας και οι εργαζόμενοι σ’ αυτόν και χρησιμοποιήθηκε ως επιχείρημα η εξεύρεση πόρων για επενδύσεις ενώ όλα τα έσοδα πήγαν για την κάλυψη ελλειμμάτων του δημοσίου.
Μία άλλη μορφή αναδιάρθρωσης εκτός από αυτή της κατευθείαν ιδιωτικοποίησης ήταν και η οργανωτική αναδιάρθρωση με την ίδρυση και λειτουργία θυγατρικών εταιρειών. Οι βασικότερες από αυτές ήταν η OTENET, COSMOTE, OTEplus, HELLASCOM, OTE ESTATE, OTESAT – MARITEL και η INFOTE, η οποία ανέλαβε το έργο του παλαιού Χρυσού Οδηγού και πουλήθηκε ολόκληρη σε ιδιώτες. Βασική παράμετρος για την οργανωτική αναδιάρθρωση εκτός από αυτή της ιδιωτικοποίησης ολόκληρου τομέα σε ιδιώτες ήταν και η επίθεση στα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα των νεοπροσλαμβανόμενων.

Οι επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης

Οι επιπτώσεις από την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ μπορούμε να πούμε ότι ανέρχονται σε τρία επίπεδα.
1. Στις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Η απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, ο ανταγωνισμός και ο προσανατολισμός όλων των τηλεπικοινωνιακών παρόχων συμπεριλαμβανομένου και του ΟΤΕ στο κέρδος είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν δύο ταχύτητες παρεχόμενων υπηρεσιών. Οι υπηρεσίες στα μεγάλα αστικά κέντρα και οι σαφώς υποδεέστερες στη λοιπή ύπαιθρο χώρα. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα έρχονται από την κινητή τηλεφωνία και από τα δίκτυα ευρείας ζώνης. Οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας για τηλεπικοινωνιακή κάλυψη δεν είχαν να κάνουν με γεωγραφική κάλυψη αλλά είχαν να κάνουν με ποσοστό επί του πληθυσμού. Στα δίκτυα ευρείας ζώνης η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη αν αναλογιστούμε ότι το έργο οπτική ίνα στο σπίτι ”fiber to the home” το οποίο χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών εφάμιλλο με τον εξηλεκτρισμό της χώρας αφορά μόνο τις 52 πρωτεύουσες των νομών και δύο ή τρεις το πολύ πόλεις ακόμη. Έτσι αυτές οι πόλεις θα φτάσουν να έχουν ταχύτητες μέχρι 100 Mbps ενώ όλη η υπόλοιπη Ελλάδα θα εξαρτάται από το πόσο κοντά είναι σε κόμβο DSLM. Όσοι δηλαδή βρίσκονται έως 2,5 το πολύ 3 χιλιόμετρα από τον κοντινότερο DSLM κόμβο θα έχουν ADSL από 1 Μbps έως και 24 Μbps (θεωρητικά), ανάλογα με την απόσταση και την ποιότητα της γραμμής. Οι υπόλοιποι δεν θα έχουν καθόλου γρήγορο Internet . Σε ότι αφορά την καθολική υπηρεσία η DEUTSCHE TELECOM δεν έχει δώσει ακόμα δείγματα γραφής ωστόσο εκτιμάμε ότι θα αποφύγει επενδύσεις σε δυσπρόσιτα μέρη και στην καλύτερη περίπτωση θα προσπαθήσει να μετακυλίσει το κόστος στο κράτος. Εξ’ άλλου εδώ και μερικά χρόνια υπάρχει εγκατάλειψη κάθε προληπτικής συντήρησης δικτύων και εγκαταστάσεων με αποτέλεσμα συχνές βλάβες. Τέλος με δεδομένη την ιδιωτικοποίηση δυσκολεύει ο ρόλος της Πολιτείας μέσω της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΑΔΑΕ) να ελέγξει την δυνατότητα της DEUTSCHE TELECOM να πραγματοποιεί ή και να διευκολύνει τηλεφωνικές παρακολουθήσεις. Ακόμα και σήμερα υπάρχει θέμα με το απόρρητο αφού γίνεται χρήση του δικτύου, των κτιρίων, των εγκαταστάσεων και εκτυπωμένων πινάκων με απόρρητα στοιχεία από μη εξουσιοδοτημένο προσωπικό (εργολάβοι).
2. Στα τιμολόγια.
Στις πρώτες φάσεις της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ η αύξηση των τιμολογίων των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιακών ήταν ραγδαία καθώς υπήρξε ο σαφής προσανατολισμός για την αύξηση των κερδών προκειμένου η μετοχή του ΟΤΕ να γίνει πιο ελκυστική. Από την άλλη πλευρά και στις σημερινές συνθήκες της απελευθέρωσης και του ανταγωνισμού το κράτος έχασε ένα βασικό εργαλείο παρέμβασης στην τηλεπικοινωνιακή τιμολογιακή πολιτική.
3. Στις θέσεις εργασίας και στις εργασιακές σχέσεις.
Μεγάλες ήταν οι επιπτώσεις τόσο στις θέσεις εργασίας όσο και στις εργασιακές σχέσεις. Το 1986 στον ΟΤΕ εργάζονταν 30.000 και πλέον εργαζόμενοι με μόνιμη και πλήρη εργασία. Το 1996 26.000 και σήμερα συμπεριλαμβανομένων και των θυγατρικών περί τις 14.000. Η μείωση των θέσεων εργασίας έχει σοβαρές επιπτώσεις στο ασφαλιστικό ταμείο των εργαζόμενων στον ΟΤΕ καθώς μειώνεται δραστικά η ασφαλιστική του βάση και χάνει μεγάλο μέρος των εσόδων του. Παράλληλα και σταδιακά έχουμε σημαντικές αλλαγές στην εργατική συμμετοχή στα όργανα του ΟΤΕ και στις εργασιακές σχέσεις.
Σε ότι αφορά την εργατική συμμετοχή:
· Καταργήθηκε η ΑΣΚΕ (Αντιπροσωπευτική συνέλευση Κοινωνικού Ελέγχου), που ασκούσε κοινωνικό έλεγχο στις αποφάσεις της Διοίκησης του ΟΤΕ.
· Μειώθηκε σε πρώτη φάση από τρεις σε δύο και μετά καταργήθηκε οριστικά η εκπροσώπηση των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο της επιχείρησης.
· Υποβαθμίστηκε και συρρικνώθηκε το Κεντρικό Εργασιακό Συμβούλιο.
· Περιορίστηκε ο ρόλος των συνδικάτων στα Εσωτερικά Συμβούλια της επιχείρησης (πειθαρχικά, προαγωγές, μεταθέσεις). Καταργήθηκαν διάφόρα Υπηρεσιακά Συμβούλια, στα οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των συνδικάτων και είχαν σοβαρό ρόλο στην υπηρεσιακή εξέλιξη του προσωπικού.

Σε ότι αφορά αυτές καθ’ εαυτές τις εργασιακές σχέσεις:
· Σήμερα στον ΟΤΕ εκτός των μονίμων υπαλλήλων που έχουν κρατήσει το σκληρό πυρήνα των εργασιακών τους δικαιωμάτων έχουμε εργαζόμενους ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και μειωμένου ωραρίου, εργαζόμενους με σύμβαση έργου, ενοικιαζόμενους και προσωπικό εργολάβων.
· Σε σχέση με τις αμοιβές εκτός από τους μόνιμους έχουμε την πρώτη γενιά εργαζομένων μετά τις αλλαγές της περιόδου 2005-2006 οι οποίοι κρατούν ορισμένα από τα βασικά μισθολογικά δικαιώματα και τη δεύτερη γενιά η οποία μπήκε στον ΟΤΕ και οι αμοιβές τους δεν έχουν καμία σχέση με τις συλλογικές συμβάσεις του προσωπικού του ΟΤΕ.
· Για τα δύο παραπάνω σημεία καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και ορισμένες θυγατρικές του ομίλου ΟΤΕ οι οποίες προσέλαβαν προσωπικό το οποίο και «νοίκιασαν» στον ΟΤΕ.
· Καθοριστικό αρνητικό ρόλο στα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα του προσωπικού του ΟΤΕ έπαιξε η στάση που κράτησε η πλειοψηφία της ηγεσίας της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΤΕ (ΟΜΕ – ΟΤΕ) η οποία έβαλε την υπογραφή της και συμφώνησε για την άρση της μονιμότητας των νεοπροσλαμβανόμενων. Αυτό εκτός από την αρνητική πλευρά της υπόθεσης στο θέμα των εργασιακών σχέσεων έπαιξε καθοριστικό αρνητικό ρόλο στο κύρος και στην αξιοπιστία αυτής της ομοσπονδίας τόσο απέναντι στους νέους εργαζόμενους όσο και στο σύνολο της κοινωνίας καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ οι «γονείς» προσέξανε μόνο μια μερίδα παλαιών εργαζόμενων και υπέγραψαν πολύ χειρότερες συνθήκες για τους νέους.
· Σε όλες τις θυγατρικές εταιρείες του ομίλου ΟΤΕ έχουμε διαφορετικά εργασιακά και μισθολογικά καθεστώτα και δεν ισχύουν εκεί οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας του προσωπικού του ΟΤΕ.
· Περί τα τέλη του 2006 είχαμε την τελευταία και πιο καθοριστική παρέμβαση στα εργασιακά δικαιώματα όχι μόνο των νέων αλλά και των παλαιών εργαζόμενων. Η κυβέρνηση καταστρατηγώντας συλλογικές συμβάσεις εργασίας με μια νομοθετική παρέμβαση άλλαξε σε μία νύχτα όλο τον εσωτερικό κανονισμό εργασίας του προσωπικού. Η παρέμβαση αυτή έγινε με την επίκληση του ότι ο ΟΤΕ για δύο συνεχείς χρονιές 2005 και 2006 ήταν ζημιογόνος πράγμα το οποίο όχι μόνο δεν οφείλεται στους εργαζόμενους και στον κανονισμό εργασίας τους αλλά ήταν και τεχνητά διαμορφωμένο αφού την πρώτη χρονιά χρεώθηκε όλο το κόστος της χορηγίας του ΟΤΕ για την Ολυμπιάδα του 2004 και στην άλλη χρονιά χρεώθηκε όλο το κόστος για την εθελούσια έξοδο 5.000 υπαλλήλων που ήταν πολιτική της διοίκησης και το κόστος της θα έπρεπε να καταλογιστεί σε όλα τα έτη μέχρι και το 2012.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι παρεχόμενες υπηρεσίες, τιμολόγια και εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα υποτάχθηκαν στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης.

Διαβάστε περισσότερα...

Γιατί η εργασία οδηγεί στην αυτοκτονία;

Από την ''Αυγή" Ημερομηνία δημοσίευσης: 15/10/2009

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΖΗ*

Οι πρόσφατες τραγικές εξελίξεις στην France Telecom, στην οποία μάλιστα βασικός μέτοχος μετά την ιδιωτικοποίησή της εξακολουθεί να είναι το γαλλικό κράτος, με τις 23 αυτοκτονίες σε 18 μήνες και τις πολλές αποτυχημένες απόπειρες, στενά συνδεδεμένες με το εργασιακό περιβάλλον, αναδεικνύουν τη ζοφερή πραγματικότητα των σύγχρονων μεθόδων οργάνωσης της εργασίας.

Τι αλήθεια είναι αυτό που τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει 400 εργαζόμενους στην αυτοκτονία στη Γαλλία προσθέτοντας μια νέα οδυνηρή εργασιακή παράμετρο μετά τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες; Τι είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από το τέταρτο κύμα αυτοκτονιών με αφορμή τις συνθήκες εργασίας; Ένα κύμα που ακολουθεί τους απελπισμένους αγρότες της δεκαετίας του ’60 που ωθούνταν στην έξοδο από την αγροτική ζωή και τη γη τους, τους ανειδίκευτους εργάτες της επόμενης δεκαετίας που εισέπρατταν την απαξίωση μπροστά στην ανάπτυξη της ειδικευμένης εργασίας, τη σύγχρονη απελπισία των ανέργων και των κάθε λογής ευέλικτων και κακοπληρωμένων εργαζόμενων που αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες ενοχοποιώντας τον εαυτό τους;

Τα νέα θύματα δεν ανήκουν στην κατηγορία της δεύτερης ή και τρίτης ταχύτητας αμοιβής και δικαιωμάτων του εργατικού δυναμικού. Αντίθετα είναι υπάλληλοι στον χώρο των υπηρεσιών με ικανοποιητικές αποδοχές που δείχνουν αγάπη για τη δουλειά τους και χαρακτηρίζονται επιτυχημένοι. Βιώνουν με δραματικό τρόπο τα αποτελέσματα των σύγχρονων μεθόδων management της πλήρους εξατομίκευσης της εργασιακής σχέσης με ειδικούς στόχους αμοιβής και καριέρας, απόρροια ειδικότερων συμβάσεων με την εταιρεία που προσδίδουν στον εργαζόμενο χαρακτηριστικά ιδιώτη πωλητή.

Η αποδοχή των αυθαίρετων κριτηρίων και όρων αξιολόγησης της διεύθυνσης που περιφρονεί τους συλλογικούς κανόνες, οδηγεί καταρχήν στην εντατικοποίηση της εργασίας, στην απελευθέρωση των ωραρίων και στην ολοκληρωτική αφιέρωση του ελεύθερου χρόνου στον εργοδότη καταλήγοντας στην πλήρη αφομοίωση της προσωπικότητας στη λογική της εταιρείας. O εργαζόμενος υπόκειται καθημερινά σε ηθική παρενόχληση και σε ένα εξουθενωτικό διπλό αυτοέλεγχο: Εκείνο του ελέγχου της ατομικής του επίδοσης από τον ίδιο και την ομάδα στόχου που ελέγχει και επιτιμά, στο πλαίσιο των προσωπικών ανταγωνισμών, τους αδύνατους κρίκους της αλυσίδας. Απομονωμένος και αβοήθητος ο εργαζόμενος από κάθε έννοια συλλογικότητας, στο πλαίσιο μιας αμφιλεγόμενης αυτονομίας της εργασίας, επιδιώκει την επίτευξη των προσωπικών του στόχων οδηγούμενος σταδιακά στη χρήση μεθόδων και πρακτικών που προδίδουν τους κανόνες της επαγγελματικής ηθικής.

Για να επιτύχει τον στόχο του θα εκδιώξει βίαια τον ασθενή από το νοσοκομείο ώστε να μειωθούν τα νοσήλια και οι δαπάνες της ασφαλιστικής εταιρείας. Θα πουλήσει τραπεζικά προϊόντα και συμβόλαια σε υπερχρεωμένους πελάτες οδηγώντας τους στην καταστροφή. Σταδιακά αποκτηνώνεται. Χάνει τον αυτοσεβασμό του. Όταν όμως ο στόχος δεν εκπληρώνεται και ο εργαζόμενος χρεώνεται την αποτυχία, οι παρενέργειες πέφτουν βαριές για το σύστημα αξιών που έχει υιοθετήσει με τον, συχνά δίχως αρχές, αυτοσκοπό του επιτυχημένου επαγγελματικού προφίλ.

Οι συνέπειες είναι βαριές και προσβλητικές για εκείνον που απέτυχε στους στόχους του, αν και θυσίασε τα πάντα για την εκπλήρωσή του. Εισπράττει βαρύτερα την απώλεια της θέσης ευθύνης, την υποχρεωτική μετακίνηση σε άλλη πόλη, την αλλαγή ομάδας ή και αντικειμένου εργασίας. Αυτή η αποκαθήλωση γίνεται δυσβάστακτη. Οδηγεί σε πλήρη αποστροφή του ίδιου του εαυτού. Πέφτει από το παράθυρο της Telecom στο κενό καταστρέφοντας τα μπαμπού του προαυλίου παρά τις επίμονες συστάσεις της διεύθυνσης με ανακοινώσεις στους ορόφους και στα ασανσέρ, για σεβασμό και φροντίδα των φυτών της αυλής! Παρόλα αυτά η εταιρεία δηλώνει την αθωότητά της και επικαλείται τα προσωπικά προβλήματα του εκάστοτε αυτόχειρα. Καμία ευθύνη για τις μεθόδους οργάνωσης της εργασίας και συνεπώς καμία αστική και ποινική ευθύνη…

Οι οδυνηρές αυτές εξελίξεις απαιτούν άμεσες παρεμβάσεις και δραστικές λύσεις. Λύσεις που είναι αστείο να αναζητούνται σε γενικολογίες για τον εξανθρωπισμό της εργασίας και στην καταπολέμηση του εργασιακού στρες σε σεμινάρια και σε αγχολυτικά χάπια. Ο πυρήνας του προβλήματος θα πρέπει να αναζητείται στις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης της εργασίας που καταργούν κάθε έννοια συλλογικότητας, συνεργασίας και αλληλεγγύης μέσα από ακραίες μορφές εξατομίκευσης της εργασίας και απομόνωσης στον βωμό της μεγιστοποίησης του κέρδους. Οι λύσεις βρίσκονται στη θεσμική και ουσιαστική ενίσχυση των συλλογικών παρεμβάσεων και ελέγχων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις Η εργασία, άλλωστε, εκτός από παραγωγός είναι και μέσο κοινωνικοποίησης…

* Ο Γ. Κουζής διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ VODAFONE ΚΑΙ ΣΤΗΝ WIND

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ εργαζομένων ΟΤΕ

http://agonistiki-synergasia.blogspot.com

Αθήνα 13/10/2009

Δελτίο Τύπου

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ VODAFONE ΚΑΙ ΣΤΗΝ WIND

Οι συνάδελφοί μας εργαζόμενοι στις εταιρείες Τηλεπικοινωνιών VODAFONE και WIND απεργούν στις 14 & 15 Οκτώβρη αντίστοιχα διεκδικώντας το αυτονόητο. Δηλαδή το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς αμοιβές, το δικαίωμα να διεκδικούν το δίκιο τους με ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η VODAFONE εκχώρησε το τμήμα ADSL/Broadband στην HOL και μετακινεί βίαια 30 εργαζόμενους στην HOL χωρίς προηγουμένως να έχει διαβουλευτεί με το σωματείο ως όφειλε, χωρίς να εξαντλήσει κάθε περιθώριο αξιοποίησης τους στην εταιρεία και χωρίς τις προβλέψεις του Π.Δ. 178/2002 αφού από τις ενέργειες της διοίκησης δεν πληρούνται στοιχειώδεις όροι αυτού του διατάγματος.
Από τη άλλη μεριά η διοίκηση της WIND μετά τις δεκάδες τρομοκρατικές απολύσεις – υποχρεωτικές «παραιτήσεις», δημιουργεί ένα ζοφερό εργασιακό σκηνικό με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, με εργασιακή ανασφάλεια, ενώ αμφισβητεί το ρόλο του συνδικάτου επιχειρώντας να απολύσει ακόμα και εκλεγμένα συνδικαλιστικά στελέχη. Η επιτυχημένη απεργία της 3ης Σεπτέμβρη του σωματείου της Wind που απέτρεψε την απόλυση της σ. Όλγας Κολιούση δίνει ένα μάθημα στην εργοδοσία και παράλληλα αποτελεί ένα μήνυμα αισιοδοξίας για τους εργαζόμενους, για την αξία της μαζικής πάλης, των συλλογικών αγώνων, της ταξικής αλληλεγγύης.
Η Αγωνιστική Συνεργασία – Πρωτοβουλία εργαζομένων ομίλου ΟΤΕ στηρίζει τις απεργιακές κινητοποιήσεις των συναδέλφων μας σε VODAFONE και WIND και καλεί την ΟΜΕ-ΟΤΕ και τα σωματεία του χώρου να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους απεργούς συναδέλφους μας.

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους
Νίκη στους απεργούς συναδέλφους σε VODAFONE και WIND

Η Γραμματεία της Αγωνιστικής Συνεργασίας – Πρωτοβουλίας ΟΤΕ

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

14-10-09

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις που γίνονται αυτές τις ημέρες στη WIND και στη VODAFONE ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, τις απολύσεις και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, αναδεικνύουν την ανάγκη μιας οργανωμένης απάντησης του Συνδικαλιστικού κινήματος σε αυτές τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας.

Ο αγώνας αυτός γίνεται σε μια περίοδο που με πρόφαση την οικονομική κρίση επιχειρούν να ανατρέψουν τα εργασιακά δικαιώματα προχωρώντας σε απολύσεις και αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις Γίνεται σε μια περίοδο που προσπαθούν να επιβάλουν την τρομοκρατία του φόβου, της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι σε τέτοιους εργασιακούς χώρους, όπως οι τηλεπικοινωνίες, που κυριαρχούσε η εργοδοτική αυθαιρεσία, νεοσύστατα σωματεία ανοίγουν νέους δρόμους υπερασπίζοντας τα εργασιακά δικαιώματα, οργανώνουν τον αγώνα των εργαζομένων και έχουν κατακτήσεις.

Τέτοια ζωντανά παραδείγματα δείχνουν το δρόμο για την ανάγκη της οργανωμένης παρέμβασης, της οργανωμένης αντίστασης και της συλλογικής διεκδίκησης των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική εκμετάλλευση.

Η Αυτόνομη Παρέμβαση εκφράζει την αλληλεγγύη και την συμπόρευσή της στον αγώνα των εργαζομένων στις εταιρίες wind και Vodafone. Καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να στηρίξουν αυτόν τον αγώνα, εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους.

Διαβάστε περισσότερα...

Οι «ωραιοποιημένες» εξαγγελίες του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ

14/9/2009

Οι «ωραιοποιημένες» εξαγγελίες του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ,

προοιωνίζουν τη συνέχιση της ανάλγητης νεοφιλελεύθερης

πολιτικής για τους εργαζόμενους

Μετά την ισοπεδωτική παρέμβαση του κου Καραμανλή, οι θέσεις που διατυπώθηκαν από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα πλαίσια της ΔΕΘ ιδιαίτερα για το εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, οριοθετούν τη συνέχιση των ίδιων νεοφιλελεύθερων και αντεργατικών πολιτικών που ακολουθήθηκαν την τελευταία εικοσαετία τόσο από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ.

Οι θέσεις αυτές απέχουν παρασάγγας από τις θέσεις και τα αιτήματα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Συγκεκριμένα:

• Η εισοδηματική πολιτική που εξήγγειλε (αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού) με δεδομένη την κατακόρυφη μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων και της πλασματικότητας του Δ. Τ. Κ. (0,8) ισοδυναμεί με διατήρηση της λιτότητας και της μισθολογικής υποβάθμισης των εργαζομένων.
• Τη στιγμή που οι αποδοχές των Ελλήνων εργαζομένων βρίσκονται στο 82% του μ. ο. της Ευρώπης και ο κατώτερος μισθός στο 60%, η πολιτική αυτή οδηγεί στη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.
• Οι ρυθμίσεις που ανακοινώθηκαν για τους άνεργους συνεχίζουν την κοροϊδία σε βάρος τους και μάλιστα σε μια περίοδο έξαρσης της ανεργίας και συνολικής υποβάθμισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το επίδομα ανεργίας που σήμερα βρίσκεται στα 55% θα αυξηθεί σταδιακά στο 70% του κατώτερου μισθού. Δεν προβλέπεται όμως ούτε σε πόσα χρόνια θα αυξηθεί, πολύ περισσότερο δεν προβλέπεται η αναπροσαρμογή του στο 80% του κατώτερου μεροκάματου, που διεκδικεί το συνδικαλιστικό κίνημα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δεν προβλέπεται καμιά επέκταση του χρόνου καταβολής του. Οι εργαζόμενοι πρέπει επίσης να θυμηθούν ότι επί ΠΑΣΟΚ ο νόμος προέβλεπε ότι το επίδομα ανεργίας θα ήταν στο 66%, όμως ουδέποτε εφαρμόστηκε,
• Οι ανακοινώσεις που έγιναν για το ασφαλιστικό, όχι μόνο δεν καλύπτουν τα σχετικά αιτήματα του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά θα οδηγήσουν το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα σε διάλυση. Η επαναφορά της «βασικής σύνταξης» των 500 € για όλους και η χορήγηση συμπληρωματικών συντάξεων από τα επαγγελματικά ταμεία (με επιπλέον εισφορές των εργαζομένων) μας επαναφέρουν στο γνωστό καθεστώς της εθνικής σύνταξης, της διάλυσης των ασφαλιστικών ταμείων, της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης και της περικοπής βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Επανέρχεται το γνωστό μοντέλο των τριών πυλώνων για την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης και την ενίσχυση των χρηματιστηρίων που προωθείται από τους οικονομικά ισχυρούς και τη Ε.Ε. σε επίπεδο Ευρώπης.
• Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τις εργασιακές σχέσεις παρά την προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, διατηρούν αναλλοίωτο το καθεστώς της βαρβαρότητας στις εργασιακές σχέσεις, που στα πλαίσια έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, έχει θεσμοθετηθεί από προηγούμενες Κυβερνήσεις τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ (2630/1998, 2874/2000, 3381/2004, 3429/2005, κ. α).
• Η κατάργηση του 8ωρου, τα 4ήμερα, η εκ περιτροπής εργασία, οι εργολάβοι, το ωρομίσθιο, η μερική απασχόληση, οι ενοικιαζόμενοι παραμένουν ως εργατικό πρότυπο και στα πλαίσια του απασχολήσιμου και ασφαλίσιμου και της μαύρης εργασίας, υποβαθμίζονται ακόμη περισσότερο οι εργαζόμενοι.
• Οι ιδιωτικοποιήσεις και μετοχοποιήσεις που έγιναν σε βασικές επιχειρήσεις του Δ. Τ. όπως ΟΤΕ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, ΛΙΜΑΝΙΑ κ. λ. π. δεν αμφισβητούνται και δεν υπάρχει δέσμευση για επαναφορά τους στο Δημόσιο.
• Οι Σ. Δ. Ι .Τ. που αποτέλεσαν και αποτελούν το βασικό όχημα για την ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Υπηρεσιών και την εμπορευματοποίηση των βασικών αγαθών, θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους και θα γιγαντωθούν.

Οι πολιτικές που ανακοινώθηκαν στη Δ.Ε.Θ. μπροστά στις εκλογές του Οκτώβρη από τα δύο μεγάλα κυβερνητικά κόμματα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που παρουσιάστηκαν, σηματοδοτούν τη συνέχιση και την ένταση των ίδιων αντεργατικών πολιτικών και ρίχνουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των ασφαλισμένων. Αποτελούν διαφορετικές μορφές διαχείρισης, αλλά κινούνται εντός του νεοφιλελευθέρου πλαισίου πολιτικών.

Οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους και την πολιτική καταδίκη του δικομματισμού μπορούν να βάλουν φραγμό στα αντιλαϊκά σχέδια και να ανοίξουν το δρόμο για μια άλλη φιλολαϊκή πολιτική.

Διαβάστε περισσότερα...

Έωλο το βέτο του ελληνικού δημοσίου για σημαντικές αποφάσεις στον ΟΤΕ υπό Deutsche Τelekom

Απάντηση του Επιτρόπου ΜακΚρίβι στον ευρωβουλευτή Ν.Χουντή
Έωλες αποδεικνύονται οι διαβεβαιώσεις, που έδινε η κυβέρνηση της ΝΔ κατά την διαδικασία πώλησης του ΟΤΕ, ότι το ελληνικό δημόσιο θα διατηρούσε δικαιώματα βέτο στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Αυτό προκύπτει από την απάντηση του αρμοδίου Επιτρόπου κ.Τσαρλς ΜακΚρίβι σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν.Χουντή.

Ο Έλληνας ευρωβουλευτής στην ερώτησή του αναφερόταν στα δικαιώματα βέτο του νόμου 3676/2008 που κυρώνει την συμφωνία πώλησης μετοχών του ΟΤΕ στην γερμανική εταιρεία Deutsche Telecom και ζητούσε από την Επιτροπή να αξιολογήσει αν τα δικαιώματα αρνησικυρίας του ελληνικού δημοσίου είναι σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία.

Ο Επίτροπος, στην απάντησή του, τονίζει ότι: «για τα δικαιώματα αρνησικυρίας του Ελληνικού Δημοσίου στον OTE, όπως προβλέπονται στον νόμο 3676/2008, δηλαδή η διάλυση, η θέση σε εκκαθάριση και η συγχώνευση του ΟΤΕ καθώς και οποιαδήποτε μεταφορά, μεταβολή ή εκχώρηση στρατηγικής σημασίας στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας …αποτελούν ήδη το αντικείμενο διαδικασίας προσφυγής για παράβαση κοινοτικού δικαίου της Επιτροπής κατά της Ελλάδας».

Στην συνέχεια της απάντησής του ο Επίτροπος, αφού σημειώνει ότι «εξέτασε την απάντηση της Ελλάδας στην αιτιολογημένη γνώμη» καταλήγει ότι: «Λόγω του πολύπλοκου χαρακτήρα του ζητήματος, η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες για τα δικαιώματα αρνησικυρίας όσον αφορά τη νομική φύση τους και το συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο ασκούνται αυτά. Η Επιτροπή έλαβε τη νέα απάντηση των ελληνικών αρχών και επι του παρόντος την εξετάζει.»

Αναφερόμενος στο ζήτημα ο Ν.Χουντής δήλωσε:

«Όπως προκύπτει από την απάντηση, η Κομισιόν αμφισβητεί τα δικαιώματα βέτο, που υποτίθεται ότι διασφάλιζε η κυβέρνηση της ΝΔ, πουλώντας τον ΟΤΕ στην Deutsche Telekom. Είναι σαφές ότι η ΝΔ όταν ψήφιζε την συμφωνία για την πώληση του ΟΤΕ γνώριζε ότι θα υπήρχε πρόβλημα με την κοινοτική νομοθεσία αλλά το απέκρυβε για να χρυσώσει το χάπι του ξεπουλήματος της πιο κερδοφόρας και πιο σύγχρονης ελληνικής δημόσιας επιχείρησης. Το ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε την διαδικασία ξεπουλήματος του ΟΤΕ εξαγγέλλει προεκλογικά ότι ως κυβέρνηση θα επιδιώξει ουσιαστικότερη συμμετοχή του δημοσίου στον ΟΤΕ. Μπορεί να μας εξηγήσει πιο συγκεκριμένα πώς θα το πετύχει;»

To Γραφείο Τύπου

Διαβάστε περισσότερα...

Η ψηφιακή περιπέτεια του ΟΤΕ (Αυγή 23/08/2009 )

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ*

Η υπόθεση των ψηφιακών μετράει πλέον 32 χρόνια για τον ΟΤΕ. Το 1977 η τότε κυβέρνηση της Ν.Δ., κάτω από την πίεση των συνδικάτων και της αριστεράς, ίδρυσε την "Ελληνική Βιομηχalpha;νία Ηλεκτρονικών" (ΕΛΒΗΛ), ως θυγατρική του ΟΤΕ, με στόχο την εισαγωγή και παραγωγή της ψηφιακής τεχνολογίας στην Ελλάδα.

Τον Απρίλιο του 1981 διενεργήθηκε από την ΕΛΒΗΛ διεθνής ανοιχτός διαγωνισμός για την αγορά και εισαγωγή στην Ελλάδα της ψηφιακής τεχνολογίας. Συμμετείχαν οι 10 μεγαλύτερες στον κόσμο βιομηχανίες τηλεi;ικοινωνιακού υλικού. Η αξιολόγηση όμως του διαγωνισμού πάγωσε λόγω προεκλογικής περιόδου.

Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πάγωσε για άλλα 5 χρόνια τον διαγωνισμό της ΕΛΒΗΛ, παρότι η καθυστέρηση αυτή στοίχισε στον ΟΤΕ διαφυγόντα έσοδα πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών και είχε αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών του.

Τον Σεπτέμβρη του 1986, μετά από εισήγηση της Βάσως Παπανδρέου, ως υφυπουργού Βιομηχανίας, το Κυβερνητικό Συμβούλιο (ΚΥΣΥΜ) αποφάσισε την "επιλογή δύο συστημάτων ψηφιακών τηλεφωνικών κέντρων του AXE - 10 της Έρικσον και του EWSD της Siemens". Με την απόφαση αυτή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαλε οριστικά ταφόπλακα στην ΕΛΒΗΛ ως δημόσια παραγωγική μονάδα σύγχρονου τηλεπικοινωνιακού υλικού και, ουσιαστικά, τη μετέτρεψε σε μεσάζοντα, που θα μοίραζε τις δουλειές του ΟΤΕ σε εγχώριες και πολυεθνικές ιδιωτικές εταιρείες οδηγώντας τον σε πλήρη τεχνολογική εξάρτηση απ' αυτές.

Στις 4 Μάρτη 1988, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ, στο οποίο προΐσταται ο περιβόητος για τον αυταρχισμό του και τη στενή σχέση του με τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου Θεοφάνης Τόμπρας, υλοποιώντας την κυβερνητική απόφαση, αποφάσισε να αναθέσει στη Siemens - Τηλεβιομηχανική και στην Ιντρακόμ την προμήθεια 84.000 ψηφιακών κυκλωμάτων και 20.000 ψηφιακών παροχών, δαπάνης 6,6 δισ. δραχμών. Σε εκτέλεση αυτής της απόφασης υπογράφονται με τις δύο εταιρείες οι «μητρικές» συμβάσεις 7170 και 7160/30.3.1988.

Ταυτόχρονα η Διοίκηση του ΟΤΕ με αυτές τις συμβάσεις ανέλαβε ισχυρές νομικές δεσμεύσεις έναντι των δύο αυτών εταιρειών να προμηθευτεί από αυτές όλα τα ψηφιακά που χρειαζόταν για την πενταετία 1989-1993 (1.190.000 παροχές και 120.000 κυκλώματα), ύψους δαπάνης περίπου 70 δισ. δρχ.

Σε εκτέλεση της παραπάνω συμβατικής δέσμευσης του ΟΤΕ, στις 19 Μάη 1989, ο Θεοφάνης Τόμπρας εισηγήθηκε στο Δ.Σ. του Οργανισμού την ανάθεση στις δύο εταιρείες 470.000 ψηφιακών, αξίας 32,5 δισ. δραχμών. Στην απόφαση διαφώνησαν και μειοψήφησαν οι δύο εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΟΤΕ Δημήτρης Στρατούλης και Χριστόφορος Χριστοφορίδης, οι οποίοι κατήγγειλαν σε κοινή συνέντευξη τύπου ότι η διοίκηση του ΟΤΕ με αυτή την απόφασή της έδεσε ακόμα περισσότερο την επιχείρηση στο άρμα των Siemens και Ιντρακόμ, δέσμευε την κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, οι τιμές που αγόραζε τα ψηφιακά ήταν υψηλότερες από τις ισχύουσες στη διεθνή αγορά και ότι οι δύο εταιρείες λειτούργησαν ως καρτέλ και μοιράστηκαν μεταξύ τους τη δουλειά.

Η ΟΜΕ-ΟΤΕ ξεκίνησε κινητοποιήσεις, ζητώντας να επανεξεταστεί αυτή η απόφαση μετά τις εκλογές. Συνδικαλιστές του ενιαίου τότε Συνασπισμού κατέλαβαν τα γραφεία της Διοίκησης του ΟΤΕ και δεν επέτρεψαν την υπογραφή των δύο νέων συμβάσεων. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, η κυβέρνηση, τρεις μόλις μέρες πριν από τις εκλογές του Ιουνίου 1989, αναγκάστηκε να ζητήσει από τη διοίκηση του ΟΤΕ να αναβάλει για μετά τις εκλογές την υπογραφή αυτών των συμβάσεων.

Επί κυβέρνησης Τζαννετάκη, η νέα διοίκηση του ΟΤΕ, με πρόεδρο τον Τάσο Μήνη και διευθύνοντα σύμβουλο τον Κυριάκο Κιουλάφα, ανέθεσε σε τετραμελή επιτροπή του ΟΤΕ να εξετάσει το ζήτημα. Η επιτροπή κατέληξε σε πόρισμα για τους χειρισμούς της προηγούμενης διοίκησης του ΟΤΕ και το έστειλε αφενός στον εισαγγελέα και αφετέρου στη νέα διοίκηση του ΟΤΕ, για να το αξιοποιήσει είτε για το σπάσιμο είτε για στην επαναδιαπραγμάτευση των δύο συμβάσεων με τις Siemens και Ιντρακόμ.

Ταυτόχρονα οι νομικές υπηρεσίες του ΟΤΕ και 3 καθηγητές νομικών σχολών γνωμοδότησαν ότι, εάν ο ΟΤΕ σπάσει τις νομικές δεσμεύσεις που του είχαν επιβληθεί έναντι των δύο εταιρειών με τις «μητρικές» συμβάσεις 7160 και 7170 της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, θα συρόταν από αυτές στα δικαστήρια και θα τους πλήρωνε αποζημιώσεις πολλών δισ. δρχ.

Κατόπιν αυτών των γεγονότων, η επιτροπή επαναδιαπραγμάτευσης, που εν τω μεταξύ είχε οριστεί, μετά από διαπραγματεύσεις με τις δύο εταιρείες πέτυχε βελτίωση των τιμών των ψηφιακών κατά 6 δισ. δρχ και κατέληξε σε πόρισμα.

Στη βάση αυτού του πορίσματος, η διοίκηση Μήνη - Κιουλάφα, στις 26 Γενάρη 1990, έστειλε ενημερωτικό σημείωμα στους τρεις πολιτικούς αρχηγούς (Μητσοτάκη, Παπανδρέου, Φλωράκη) και τον Ξενοφώντα Ζολώτα, πρωθυπουργό της Οικουμενικής Κυβέρνησης που είχε προκύψει από τις νέες εκλογές, στο οποίο επισημαινόταν ότι επιτεύχθηκε βελτίωση των συμβάσεων του Θ. Τόμπρα κατά 6 δισ. δραχμές (από 32,5 δισ. δρχ. σε 26,5 δισ. δρχ.). Παράλληλα, έθετε υπόψη τους προς απόφαση δύο εναλλακτικά σενάρια: Είτε να υπογραφούν οι βελτιωμένες κατά πολύ στις τιμές τους συμβάσεις, είτε αυτές να ακυρώνονταν και να προκηρυσσόταν ανοιχτός διαγωνισμός, με συνέπεια όμως, αφ' ενός, ατέρμονες δικαστικές διαμάχες με τις δύο εταιρείες και καταβολή μεγάλων αποζημιώσεων σε αυτές και, αφ' ετέρου, αδυναμία του Οργανισμού για δύο χρόνια να ικανοποιήσει το επενδυτικό του πρόγραμμα για την ψηφιακοποίηση του δικτύου του.

Οι πολιτικοί αρχηγοί και ο τότε πρωθυπουργός συμφώνησαν ότι ο ΟΤΕ πρέπει να προχωρήσει στην πρώτη λύση και το Δ.Σ. του Οργανισμού κατακύρωσε τις αναθεωρημένες συμβάσεις των 470.000 ψηφιακών. Ο Χαρίλαος Φλωράκης, όπως τοποθετήθηκε δημόσια ως εκπρόσωπος του τότε ενιαίου Συνασπισμού, έδωσε την έγκρισή του επειδή βελτιώθηκαν δραστικά οι τιμές, για να μην μπλέξει ο ΟΤΕ σε δικαστικές διαμάχες και αποζημιώσεις και για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν χωρίς άλλες καθυστερήσεις οι πάνω από 1.000.000 εκκρεμείς αιτήσεις πολιτών για νέες τηλεφωνικές συνδέσεις.

Ταυτόχρονα ζήτησε αμέσως μετά την υπογραφή των βελτιωμένων συμβάσεων να αρχίσουν οι διαδικασίες, για να βρεθούν τρόποι να σπάσουν οι νομικές δεσμεύσεις του ΟΤΕ έναντι των δύο εταιρειών, ώστε να προκηρύσσονται ανοικτοί διαγωνισμοί για τις μελλοντικές ανάγκες του ΟΤΕ σε ψηφιακά.

Ο τότε υπουργός Γ. Κεφαλογιάννης, που είχε διαφωνήσει, ουδέποτε πραγματοποίησε την απειλή του για παραίτηση αλλά ούτε και επανέφερε το θέμα στο υπουργικό συμβούλιο της Οικουμενικής. Με ανακοίνωσή της η ΟΜΕ-ΟΤΕ εκτίμησε ως θετική την απόφαση αυτή θεωρώντας ότι στις υπάρχουσες συνθήκες ήταν η μόνη δυνατή λύση.

Εν συνεχεία οι διοικήσεις του ΟΤΕ με την έγκριση όλων των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν δεν πραγματοποίησαν διαγωνισμούς αλλά έδιναν συστηματικά με απευθείας αναθέσεις όλες τις προμήθειες του ΟΤΕ σε ψηφιακά -και μετά το 1998 και των θυγατρικών του στα Βαλκάνια- στις δύο εταιρείες (Siemens και Ιντρακόμ) μέχρι και το 2006 που ολοκληρώθηκε η ψηφιακοποίηση του ΟΤΕ.

Η Siemens, όπως αποδείχτηκε πλέον και από τις καταθέσεις στη Γερμανική Δικαιοσύνη ανώτατων στελεχών της μητρικής εταιρείας αλλά και της θυγατρικής της στην Ελλάδα, διέθετε από το 1994 μέχρι το 2005 το 8% των ετησίων εσόδων της από τη χώρα μας για «λάδωμα» στελεχών υπουργείων και ΔΕΚΟ και επιπλέον το 2% για λάδωμα υπουργών και χρηματοδοτήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., για να της ανατίθενται σε διογκωμένες τιμές και σε αμφιλεγόμενη ποιότητα προμήθειες και έργα όχι μόνο του ΟΤΕ αλλά ολόκληρου του δημοσίου τομέα. «Μητέρα των μιζών» θεωρείται από τα στελέχη της Siemens η σύμβαση 8002, που αυτή υπέγραψε με τον ΟΤΕ το 1997 επί κυβέρνησης Σημίτη.

Οι μίζες αυτές, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενσωματώθηκαν στις συμβάσεις της Siemens που πήραν δουλειές στη χώρα μας και τον τελικό λογαριασμό τον πλήρωσαν και τον πληρώνουν οι πολίτες είτε ως φορολογούμενοι είτε ως καταναλωτές και συνδρομητές των ΔΕΚΟ.

Επομένως η δήθεν σκληρή αντιπαράθεση Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ για τη Siemens είναι καθαρά υποκριτική, αφού πλέον έχει πλήρως αποκαλυφθεί ότι το σκάνδαλο είναι δικομματικό, ότι και οι δυο τους «λαδώθηκαν» από αυτή και δεν μπορεί να κρύψει τις βαρύτατες ευθύνες τους, που μετέτρεψαν τη χώρα μας σε φέουδο και διαφθορείο της Siemens.

Ο Συνασπισμός είχε καταγγείλει συστηματικά τις απευθείας αναθέσεις έργων του δημοσίου τομέα στη Siemens και σε άλλες εταιρείες, γιατί δεν γίνονταν ανοικτοί διαγωνισμοί, με αποτέλεσμα οι τιμές να είναι διογκωμένες, αφού δεν είχε προηγηθεί κοστολογικός έλεγχος, και η ποιότητα αμφίβολη, αφού δεν είχε γίνει σύγκριση με τα προϊόντα άλλης εταιρείας. Το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς σε αυτά τα ζητήματα είναι τόσο αυταπόδεικτο ώστε δεν έχουν τολμήσει να της το αμφισβητήσουν ούτε οι πιο σκληροί της πολιτικοί αντίπαλοι.

Με βάση τον νόμο 5227/1931 «περί μεσαζόντων», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα, το δημόσιο μπορεί και πρέπει να ζητήσει να του δοθούν πίσω οι «μίζες» της Siemens από τους παραλήπτες τους και αυτά τα 110 εκατομμύρια ευρώ να τα διαθέσει για τους ανέργους. Με βάση τον ίδιο νόμο μπορεί και πρέπει να ζητηθεί η ακύρωση όλων των συμβάσεων που υπογράφηκαν το 1994-2005 από τον δημόσιο τομέα με τη Siemens και να απαιτηθούν από αυτή τα ποσά που εισέπραξε και αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ να διατεθούν σε κοινωνικές πολιτικές.

Δεν αρκεί όμως να επιστρέψουν στο δημόσιο τις μίζες όσοι τις πήραν ούτε μόνο να εφαρμοστούν οι προτάσεις που πολύ σωστά έχει υποβάλει επανειλημμένα ο ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση στη Βουλή εξεταστικής επιτροπής και για την κατάργηση του μαύρου πολιτικού χρήματος. Χρειάζεται επιπλέον να ηττηθούν οι πολιτικές του δικομματισμού, που αποτελούν το φυτώριο σκανδάλων, και να ανοίξει ο δρόμος για μία άλλη προοδευτική πορεία της χώρας μας, στην οποία να πρωταγωνιστήσουν οι δυνάμεις της αριστεράς.

* Ο Δ. Στρατούλης είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, πρώην εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΟΤΕ.

Διαβάστε περισσότερα...

Για την απεργία της Πέμπτης 2.7.2009

Αναδημοσίευση απο το blog του σωματείου εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ

http://swmateiostonote.blogspot.com/2009/07/272009.html

Για την απεργία της Πέμπτης 2.7.2009
· Όχι στην παραχώρηση του 5% στην Deutsche Telekom
· Κάθε επιπλέον ιδιωτικοποίηση σημαίνει λιγότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους και πιο ανεξέλεγκτη διαμόρφωση των τιμολογίων για το κοινό
· Να ανακτηθεί ο ΟΤΕ υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο

Η κυβέρνηση ξεπουλάει ένα ακόμα μερίδιο του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom, προκειμένου να καλύψει τα έξοδα του προϋπολογισμού.
Αυτό δε σημαίνει γενικώς ότι ο ΟΤΕ πάει σε «ξένα χέρια», αλλά ότι σε καιρούς οικονομικής κρίσης, οι εργαζόμενοι μένουν ακόμα πιο εκτεθειμένοι στις κερδοσκοπικές διαθέσεις ιδιωτών που δεν ελέγχονται πια από κανέναν και η κρίση αντιμετωπίζεται ακριβώς με τα ίδια μέσα που οδήγησαν σε αυτήν.

Είναι τραγικό λάθος να πιστεύει κανείς ότι η ελληνική κοινωνία νοιάζεται μόνο για μια επιχείρηση που «θα κάνει τη δουλειά της» και δε θα είναι διεφθαρμένη –κι ας είναι και ιδιωτική. Είναι λάθος, αφ’ενός γιατί οι πιο διεφθαρμένοι είναι αυτοί που διαχρονικά πρωτοστατούν στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, αφ’ετέρου γιατί η αίσθηση παντοδυναμίας που έχει δοθεί στην Deutsche Telekom, της επιτρέπει να σχεδιάζει –μη τηρώντας καν τα προσχήματα- μείωση προσωπικού, προκειμένου να κρατηθεί σε υψηλά επίπεδα η κερδοφορία της.

Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα (Free Sunday, 28.6.2009), η διοίκηση θα επιδιώξει τη μείωση προσωπικού κατά 2.000 εργαζόμενους, είτε με απολύσεις είτε με παροχή κινήτρων για αποχώρηση («εθελουσία έξοδος», κλπ), ενώ ήδη μελετά τη δυνατότητα επέκτασης των απολύσεων μέσω άρσης της μονιμότητας. Ο λόγος: οι εργαζόμενοι «κοστίζουν» 34% των εσόδων του ΟΤΕ,
ενώ σε άλλες εταιρείες το 20%.

Αυτοί οι τόσο δαπανηροί εργαζόμενοι που απειλούνται στο μέσο της οικονομικής κρίσης, ήταν αυτοί που το 2008 εξασφάλισαν για τον ΟΤΕ καθαρά κέρδη 601,8 εκ. ευρώ...

Γι’αυτούς τους λόγους, αλλά και γιατί η εν μέσω κρίσης ασυδοσία σε βάρος των εργαζόμενων δεν περιορίζεται στον ΟΤΕ (βλ. κλείσιμο Ελεύθερου Τύπου, απολύσεις σε ANT1 και ΔΟΛ), θεωρούμε σημαντική την επιτυχία της απεργίας της Πέμπτης 2.7 ενάντια στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση. Έχει σημασία η απεργία να μην είναι υπόθεση λίγων συνδικαλιστών ή ένα αγωνιστικό διάλειμμα πριν από τις διακοπές του καλοκαιριού. Είναι εκτός τόπου και χρόνου να πιστεύει κανείς «τι 5% περισσότερο, τι 5% λιγότερο» και είναι εγκληματικό λάθος για την πλειοψηφία της ΟΜΕ-ΟΤΕ να μην κλιμακώσει τώρα τις κινητοποιήσεις και να αφήσει έξω από τον αγώνα τους εργαζόμενους με συμβάσεις, «τριαμισάωρους» και ενοικιαζόμενους (OTEPLUS).

σωματείο εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ

Διαβάστε περισσότερα...