Στο πυρ το εξώτερο όσοι έφυγαν από τον ΟΤΕ και είναι ανάπηροι

κατεβάστε το κείμενο σε PDF

 

Στο πυρ το εξώτερο όσοι έφυγαν από τον ΟΤΕ και είναι ανάπηροι

Από τη μια μεριά τιμωρούνται και δεν έχουν δυνατότητα αυτασφάλισης

Από την άλλη ενώ κρίνονται ανάπηροι δεν τους δίνεται αναπηρική σύνταξη

            Το 2012 ο ΟΤΕ εφάρμοσε ένα ακόμη πρόγραμμα κινήτρων αποχώρησης προσωπικού το οποίο έτυχε της αποδοχής  1.600 περίπου συναδέλφων. Μία βασική διαφορά του προγράμματος αυτού από όλα τα προηγούμενα ήταν ότι απευθύνθηκε όχι μόνο σε εργαζόμενους που είχαν τη δυνατότητα άμεσης λήψης σύνταξης, αλλά  και σ’ αυτούς που είχαν δικαίωμα συνταξιοδότησης – κύριας ή μειωμένης – μέσα στα τρία επόμενα χρόνια. Σ’ αυτούς χορηγήθηκε  ένα ποσό που θα το έδιναν στο ΙΚΑ για αυτασφάλιση για το χρόνο που απαιτούνταν μέχρι τη συνταξιοδότησή τους.

            Η επιτροπή στην οποία παραπέμφθηκαν όλοι όσοι θέλησαν να κάνουν αυτασφάλιση έκρινε μερικούς απ’ αυτούς ανάπηρους. Σ’ αυτούς το ΙΚΑ δεν δίνει τη δυνατότητα να κάνουν αυτασφάλιση. Μια λογική συνέχεια θα ήταν να  πάρουν αναπηρική σύνταξη όμως ούτε αυτό συμβαίνει γιατί βρέθηκε μια παλιά διάταξη του καταστατικού του πρώην ΤΑΠ – ΟΤΕ που δημιουργεί προβλήματα.

            Κατά τη γνώμη μας η απαγόρευση σε κάποιον που είναι ανάπηρος να κάνει αυτασφάλιση είναι ρατσιστική. Ένας ανάπηρος δηλαδή δεν φτάνει που έχει το πρόβλημά του αλλά δεν του δίνεται – και μάλιστα όχι για άλλους λόγους αλλά λόγω της αναπηρίας του – η δυνατότητα να κάνει αυτασφάλιση ώστε να μαζέψει τον απαιτούμενο χρόνο για να δικαιωθεί σύνταξη γήρατος. Από την άλλη μεριά αδικείται για δεύτερη φορά αφού το ίδιο το ΙΚΑ πιστοποιεί ότι είναι ανάπηρος χωρίς όμως να του δίνει σύνταξη αναπηρίας.

            Οι περιπτώσεις για τις οποίες μιλάμε είναι περιπτώσεις εργαζόμενων με τριάντα και πλέον χρόνια υπηρεσίας που είναι πολύ περισσότερα από τα δεκαπέντε που απαιτούνται για τη σύνταξη αναπηρίας.

            Εμείς θεωρούμε ότι το Υπουργείο δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα και θα πρέπει επιτέλους να δώσει λύση στο πρόβλημα. Και η λύση είναι το να δοθεί η δυνατότητα της επιλογής, είτε της αυτασφάλισης για όσο χρόνο απαιτείται για τη χορήγηση σύνταξης γήρατος, είτε η δυνατότητα συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας, εφ’ όσον υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος ασφάλισης (4.500 ημέρες εργασίας).

            Καλούμε τους πολιτικούς φορείς καθώς και όλους τους κοινωνικούς φορείς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ασχολούνται με άτομα με αναπηρία να συμβάλλουν με όποιο τρόπο θεωρούν προσφορότερο ώστε να λυθεί το πρόβλημα.