Αυτόνομη Παρέμβαση: Ανεργία και κυβερνητικό πολιτικό θράσος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΡΑΣΟΣ

(13/09/2013)

Ενώ τα ποσοστά ανεργίας σπάνε τα ρεκόρ το ένα μετά το άλλο (27,9% - ΕΛΣΤΑΤ) και ήδη έχουν οδηγήσει επισήμως στη φτώχεια και την περιθωριοποίηση πάνω από 1.400.000 εργαζόμενους, ο Υπουργός Εργασίας αντί να κάνει την αυτοκριτική του, έχει το πολιτικό θράσος να μιλά για «ανάσχεση» της ανεργίας.

Τα πραγματικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιμένουν να διαψεύδουν τον Υπουργό Εργασίας, ο οποίος στην επικοινωνιακή του αγωνία να παρουσιάσει μείωση της ανεργίας και να από-ενοχοποιήσει εαυτόν και Κυβέρνηση, έχει κατασκευάσει ένα αναξιόπιστο «πληροφοριακό σύστημα» (ΕΡΓΑΝΗ) προσπαθώντας να μας πείσει ότι υπάρχει θετικό ισοζύγιο προσλήψεων – απολύσεων.

Πρόκειται για ένα «εργαλείο» με περιορισμένο και άγνωστο δείγμα επιλεγμένων επιχειρήσεων, του οποίου η αντιπροσωπευτικότητά επιστημονικά αμφισβητείται σε σχέση με τις 900.000 επιχειρήσεις, το οποίο δεν προσδιορίζει ποιον θεωρεί εργαζόμενο και το οποίο δεν μετρά την ανεργία, αλλά τις εκροές – εισροές απασχόλησης.

Αν δεν πρόκειται για ασχετοσύνη, πρόκειται για επικοινωνιακές μπαρούφες τύπου «success story», που εκτός άλλων προκαλούν την κοινή λογική και εμπαίζουν τους άνεργους.

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Βρούτσης, την ίδια στιγμή έχει απαγορέψει δια ροπάλου στον ΟΑΕΔ να εκδίδει τα μηνιαία στοιχεία καταγραφής των ανέργων, για να μην χαλάσει το επικοινωνιακό σόου της ΕΡΓΑΝΗΣ.

Οι αλχημείες και τα τρικ δεν μπορούν να κρύψουν με τίποτε την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της μνημονιακής πολιτικής, την οποία η σημερινή δικομματική κοινοπραξία και ο ίδιος ο κ. Βρούτσης εφαρμόζουν με επιμέλεια κατ’ εντολή των δανειστών της χώρας και των εργοδοτών.

Το πετσόκομμα των μισθών, η κατάργηση των ΣΣΕ, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η γενικευμένη επιβολή της ακραίας ευελιξίας, είναι το πραγματικό αποτέλεσμα των πολιτικών τους, που καθημερινά βιώνουν οι εργαζόμενοι.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ας σταματήσει επιτέλους να εκδίδει Δελτία Τύπου και να εκφωνεί άνευρες «διαμαρτυρίες» που ουδόλως ενοχλούν τον μνημονιακό κυβερνητικό πόλο και ας αναλάβει την ιστορική της ευθύνη για πραγματικό συντονισμό αγώνα διαρκείας των εργαζομένων, για την ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας, της φτώχειας, της ανεργίας και του εργασιακού μεσαίωνα.