Μπορεί να σταματήσει η συνδικαλιστική ηγεσία να είναι θεατής στην ταλαιπωρία των εργαζομένων στην Παιανία;

 PDF

 

Μπορεί να σταματήσει η συνδικαλιστική ηγεσία να είναι θεατής στην ταλαιπωρία

των εργαζομένων στην Παιανία;

Η μείωση των δρομολογίων στην Παιανία ξεχειλίζει το ποτήρι της εργασιακής ειρήνης. Η διοίκηση δεν κάνει πια ούτε τον κόπο για μια σοβαρή οικονομοτεχνική, λογική, ηθική ή άλλη τεκμηρίωση. Tο κόστος είναι ασήμαντο, το κτήριο βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Αττικής και οι εργαζόμενοι ταλαιπωρούνται καθημερινά να πάνε στη δουλειά τους παρόλο που βλέπουν τους μισθούς & το διαθέσιμο εισόδημά τους να ψαλιδίζονται διαρκώς, αλλά και την εργοδοτική συμπεριφορά να γίνεται ολοένα και πιο αλαζονική.

Όλες οι εταιρίες που σέβονται το προσωπικό τους, μισθώνουν λεωφορεία για τη μεταφορά των εργαζομένων τους σε απόμακρα σημεία όπως και η νομοθεσία ορίζει. Πως είναι δυνατόν μια εταιρία που μοίρασε καθαρά πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ στην τελευταία οικονομική χρήση, να είναι φειδωλή ακόμα και σε συγκριτικά ελάχιστα ευρώ που αντιστοιχούν ώστε οι εργαζόμενοι να μη φτάνουν χιλιο-ταλαιπωρημένοι στη δουλειά τους ή μήπως αυτός είναι τελικά ο στόχος;

Διαφαίνεται, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι στη διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ το έργο που της έχει ανατεθεί από τη γερμανική ηγεσία είναι η συστηματική υποτίμηση των Ελλήνων εργαζομένων βάση και του σχεδίου για εσωτερική υποτίμηση. Είναι απορίας άξιο πως για μια μικρή διαφορά κόστους επιφέρει άλλη μια βλαπτική μεταβολή σε ακόμα μια μερίδα εργαζόμενων. 

Υπάρχουν λοιπόν και τεράστιες ευθύνες όσων συνδικαλιστικών φορέων αδρανούν και είναι οι περισσότεροι, αλλά και όλων εμάς των μικρότερων παρατάξεων που δεν έχουμε καταφέρει να σας πείσουμε ότι  μπορούν να γίνουν πράγματα χωρίς τις παρατάξεις που έχουν ποδηγετήσει τα συνδικάτα εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, είναι πια απαραίτητο ο καθένας να πιέσει  εκπροσώπους που έχει εκλέξει, ώστε να λάβει επιτέλους τέλος η ανυπαρξία της ΟΜΕ-ΟΤΕ και των πρωτοβάθμιων συνδικάτων  στα προβλήματα που έχουν οι εργαζόμενοι. Από την άλλη υπάρχουν μέσα να υπερκεράσουμε  την αδράνεια και να βάλουμε σε λειτουργία όπλα πίεσης προς την ανάλγητη διοίκηση αλλά και τα αδρανή σωματεία. 

Η ΟΜΕ-ΟΤΕ και τα σωματεία αφού δεν μπορούν να αναγκάσουν την διοίκηση να έχει τα απαραίτητα λεωφορεία για την εξυπηρέτηση των συναδέλφων τότε με τα χρηματικά διαθέσιμα που έχουν ας προασπίσουν τους εργαζόμενους στο συγκρότημα της Παιανίας επαναφέροντας τα λεωφορεία που έχουν κοπεί το μικρό  κόστος των οποίων μπορούν να το επωμιστούν τα ταμεία τους. Έτσι θα είναι ευχαριστημένοι και οι εργαζόμενοι γιατί θα πιάσουν τόπο οι συνδρομές τους.

Αν  δεν αλλάξει είτε η ηγεσία, είτε η πορεία των συνδικάτων στον ΟΤΕ, αυτός μάλλον θα είναι ο ρόλος που θα έχουν στο μέλλον μαζί με τους ρόλους του γραφείου παροχής νομικών συμβουλών και του εξωραϊστικού συλλόγου.