Ενημερωτικό Σημείωμα 4 Ιανουαρίου 2011

Είπαμε μπας και ηρεμήσουμε τις δεκαπέντε μέρες των γιορτών αλλά δεν θέλουνε να μας αφήσουνε. Δεν προλάβαμε να φύγουμε για Χριστούγεννα και ο Guiddo Kerkhoff σε συνέντευξή του έβαλε και πάλι θέμα μείωσης μισθών, αλλαγής των εργασιακών σχέσεων και μείωσης των θέσεων εργασίας. Ο Υπουργός Οικονομικών από την άλλη έστειλε και στον ΟΤΕ την περιβόητη επιστολή με την οποία ζητάει περικοπές και ευθυγράμμιση των περικοπών στους μισθούς κατ’ αναλογία αυτών που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή για τους μισθούς των δημόσιων επιχειρήσεων. Ακούσαμε τον Πάγκαλο να μιλάει για κοπρίτες. Αυτόν που πριν από λίγο καιρό έλεγε ότι τα φάγαμε όλοι μαζί. Κάνοντας ένα συνειρμό ένας φίλος είπε πρόσφατα ότι και τον Οτσαλάν τον φάγαμε όλοι μαζί. Η Βουλή άνοιξε άρον άρον για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά στις 3 Ιανουαρίου, βλέπεις βιάζονται να προλάβουν να νομοθετήσουν αυτά που επιτάσσουν οι οικονομικοί κατακτητές της χώρας. Τέλος η διοίκηση του ΟΤΕ μας κάλεσε σε νέα συνάντηση για τη σύμβαση η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 4/1/2011. Για όποιον δεν έχει παρακολουθήσει όλη τη συνέχεια να επαναλάβουμε ότι στην τελευταία συνάντηση που έγινε λίγο πριν τα Χριστούγεννα υπήρξε ένα πρόπλασμα συμφωνίας (με δική μας διαφωνία) όπου η ομοσπονδία δεχόταν να δώσει ένα μέρος από ότι έχουμε πάρει τα προηγούμενα χρόνια. Το πρώτο που είχε δεχθεί ήταν το κόστος που προκαλεί η μισή ώρα υπερωρίας των οδηγών να κοπεί στη μέση και το μισό απ’ αυτό το κόστος να γίνει επίδομα ώστε η μεν διοίκηση να κερδίσει μειώνοντας το κόστος στο μισό οι δε συνάδελφοι οδηγοί να χάσουν ένα μέρος από τα χρήματα που παίρνουν σήμερα από το μισάωρο της οδήγησης όμως αυτό που θα πάρουν σαν επίδομα να επηρεάσει θετικά και τη σύνταξή τους. Το δεύτερο που είχε δεχθεί η ομοσπονδία ήταν η θεσμοθέτηση και στον ΟΤΕ για το 2011 της υπερεργασίας έως και μία ώρα την ημέρα. Τέλος είχε δεχθεί μηδενικές αυξήσεις για τη διετία 2010 και 2011. Σε αντιστάθμισμα αυτών θα γινόταν η τακτοποίηση των 150 περίπου συναδέλφων που έχουν κερδίσει το διορισμό τους στα δικαστήρια και ένα εκπτωτικό πακέτο τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Η διοίκηση είχε απαντήσει ότι το βλέπει θετικά τις προτάσεις της ομοσπονδίας αλλά επιφυλάχθηκε να απαντήσει. Οι δικές μας απόψεις και για αυτό το πρόπλασμα συμφωνίας και για τις αιτίες που μας οδήγησαν εδώ έχουν καταγραφεί στο ενημερωτικό σημείωμά μας στις 23/12/2011 και μπορείτε να τις δείτε πατώντας εδώ.
Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 4/1/2011 η διοίκηση μας κοινοποίησε ότι αυτά που της δίνονται δεν αρκούν και ότι δεν δίνουν κάποιο σημαντικό όφελος στην κατεύθυνση του εξορθολογισμού του κόστους μισθοδοσίας. Έτσι επανήλθαν ζητώντας τη σταδιακή αλλά πλήρη κατάργηση του μισάωρου της υπερωρίας των οδηγών απορρίπτοντας τη μετατροπή ενός μέρους του κόστους σε επίδομα, τη θεσμοθέτηση της υπερεργασίας μέχρι τις 9 ώρες εργασίας την ημέρα, μηδενικές αυξήσεις μέχρι το 2012 και κατάργηση των ωριμάνσεων (χρονοεπίδομα και μισθολογικά κλιμάκια) μέχρι και το 2012. Αυτά μας είπαν είναι τα απολύτως απαραίτητα μέτρα προκειμένου να μπορέσει η εταιρεία να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες αλλά θα υπάρξουν και άλλα τα οποία σχετίζονται με μέτρα τα οποία μπορούν να πάρουν ασκώντας το διευθυντικό δικαίωμα χωρίς να γίνει κάποια εξειδίκευση του τι ακριβώς σημαίνει αυτό.
Από πλευράς διαπραγματευτικής ομάδας της ομοσπονδίας υπήρξε άρνηση στις απαιτήσεις αυτές, έγινε επαφή και με το διευθύνοντα σύμβουλο όπου διαπιστώθηκε ότι η διαπραγματευτική γραμμή της διοίκησης που περιγράψαμε ήταν δική του εντολή και σ’ αυτήν επέμενε μέχρι τέλους. Κάπου εκεί οι διαπραγματεύσεις διακόπηκαν.
Συνάδελφοι όσο η χώρα θα βρίσκεται κάτω από την οικονομική κατοχή της τρόικας, οι εργαζόμενοι θα δέχονται καθημερινά επιθέσεις από την κυβέρνηση και η εργοδοσία θα μεγαλώνει τις απαιτήσεις της και θα τις επενδύει και με διάφορα ιδεολογήματα. Αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει ότι και αν μπορέσουν να πάρουν. Είναι βέβαιο πως η πίεση που ασκείται και από τους δύο βασικούς μετόχους την κυβέρνηση και τη D. Τ. δεν θα σταματήσει.

Με βάση αυτά το κλείσιμό μας θα είναι και πάλι ίδιο. Στις δύσκολες μέρες που περνάμε πρέπει να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού τη συνοχή μας ώστε να μη γίνει και σε μας αυτό που γίνεται ήδη σε μια σειρά από χώρους όπου τα βάζουν οι μεν με τους δε αντί να τα βάλουν όλοι μαζί με την τρόικα, την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Αυτό που απαιτείται πρώτο απ’ όλα είναι η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό και στην προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους.