Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 14 Ιανουαρίου το ΔΣ της ΟΜΕ-ΟΤΕ με θέμα την υπογραφή ΣΣΕ. Στην συζήτηση η τοποθέτηση της Αγωνιστικής Συνεργασίας επικεντρώθηκε στα εξής σημεία:
· Οι διαπραγματεύσεις για την ΣΣΕ καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την τρέχουσα πολιτική συγκυρία. Ότι συμβαίνει δηλαδή στην κοινωνία δεν άφησε και δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο τον δικό μας αγώνα. Η κυβέρνηση όχι μόνο έχει οδηγήσει τη χώρα στις δαγκάνες του ΔΝΤ και της τρόικας αλλά έχει εξαπολύσει μια μεγάλη επίθεση στα ασφαλιστικά, μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα η οποία έχει αποθρασύνει τελείως την εργοδοσία η οποία με τη σειρά της προσπαθεί να πάρει πίσω ότι περισσότερο μπορεί από ότι κερδίσαμε τον προηγούμενο αιώνα.
· Σε αυτήν τη λογική κινήθηκε και η διοίκηση του ΟΤΕ η οποία σε όλες τις φάσεις της διαπραγμάτευσης επικαλούμενη το ευρύτερο περιβάλλον και τα προβλήματα της κρίσης επεδίωκε τη με διάφορους τρόπους μείωση του εργατικού κόστους.
· Ευθύνες κατά τη γνώμη μας για την εξέλιξη υπάρχουν στη συμπεριφορά του προέδρου και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Σε πολλές φάσεις της επίθεσης που δεχθήκαμε ως εργαζόμενοι ο πρόεδρος πρωτίστως και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «μας άδειασαν». Όταν έπρεπε να κεφαλαιοποιήσουν την επιτυχία απεργιακών κινητοποιήσεων σαν της 5 Μάη και της 15 Δεκέμβρη και να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις, λειτούργησαν πυροσβεστικά καλλιεργώντας την επανάπαυση και τον εφησυχασμό. Με τις δηλώσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι «δεν θα πραγματοποιηθούν στο ορατό μέλλον γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις», και ότι «Το Μνημόνιο είναι μια τετελεσμένη υπόθεση, εναλλακτικές λύσεις, δεν φαίνεται να υπάρχουν» έριξε «λευκή πετσέτα» στο ρινγκ και καταδίκασε σε αδράνεια και παθητικότητα ένα ούτως η άλλως συμβιβασμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Με αποκορύφωμα τις μυστικές διαπραγματεύσεις του με τις εργοδοτικές οργανώσεις, υπέσκαψε το κύρος, την αξιοπιστία και στη διαπραγματευτική δύναμη όχι μόνο τη δική του αλλά και όλων μας.
· Ευθύνες τέλος υπάρχουν και στη δική μας ομοσπονδία τόσο σε ότι αφορά τη στήριξη ή την ανοχή αυτών των πρακτικών όσο και στο ότι τελικά κάποιοι μπήκαν στη λογική του να συμβασιοποιήσουν το μνημόνιο. Η πλειοψηφία της ΟΜΕ μοιάζει να αδυνατεί να κατανοήσει ότι την άγρια επίθεση που εξαπολύθηκε εναντίον του κόσμου της εργασίας από την κυβέρνηση την εργοδοσία και την τρόικα, δεν μπορεί κανείς να την αντιμετωπίσει μόνος του αποτελεσματικά. Χρειάζεται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση και κοινή δράση με όλους τους εργαζόμενους των οποίων τα δικαιώματα χτυπιούνται. Χρειάζεται συντονισμός και αγωνιστική διάθεση. Σε διαφορετική περίπτωση το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Η κυβέρνηση παραβιάζοντας νόμους και συντάγματα κονιορτοποίησε όλο το εργατικό δίκαιο «χωρίς να ανοίξει ρουθούνι». Χρησιμοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό στρέφει την μια ομάδα εργαζομένων εναντίον της άλλης. Αξιοποιώντας τις προνομιακές της σχέσεις με τους καναλάρχες και τα ΜΜΕ, σαλαμοποιεί τους εργαζόμενους και κάθε φορά βάζει στο στόχαστρο άλλη κατηγορία εργαζομένων. Έτσι μετά τους stagers, τους ναυτεργάτες, τους συνταξιούχους, τους δημοσίους υπαλλήλους, τους σιδηροδρομικούς, έρχεται η σειρά των εργαζομένων στις συγκοινωνίες και μετά ?
· Κάνουμε καθαρό ότι δεν συμφωνούμε στην υπογραφή ΣΣΕ που θα παραχωρεί κεκτημένα. Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών της διαπραγμάτευσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα μπούμε στην διαδικασία να παραχωρήσουμε δικαιώματα που καταχτήθηκαν με αγώνες. Αντίθετα διεκδικούμε μια ΣΣΕ που θα «σπάει» το μνημόνιο! Έστω λίγο, αλλά να το σπάει. Οι διαβεβαιώσεις «ότι το μισθολόγιο είναι κόκκινη γραμμή» δεν μας αρκούν. Κόκκινη γραμμή πρέπει να είναι όλο το σύστημα αμοιβών, περιλαμβανομένων του μισθού, των επιδομάτων, των ωριμάνσεων κλπ.
· Με βάση αυτά εμείς δεν θεωρούμε ότι υπάρχει βάση για συμφωνία και προτείναμε να βγει μία ανακοίνωση η οποία θα καταγράφει και θα καταλογίζει ευθύνες στις κυβερνητικές πολιτικές και πρακτικές, θα καταγράφει και θα τοποθετείται απέναντι στις απαιτήσεις των Γερμανών μετόχων και στις πρακτικές της διοίκησης και θα βάζει σαν προοπτική το ζήτημα του συντονισμού μας με όλες τις άλλες ομοσπονδίες που πλήττονται από τις κυβερνητικές νομοθετικές ρυθμίσεις καθώς και με όλες τις όμορες με μας στις οποίες έχει πάει η επιστολή Παπακωνσταντίνου. Τέλος θεωρούμε ότι θα πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο η συνοχή μας ώστε να μη γίνει και σε μας αυτό που γίνεται ήδη σε μια σειρά από χώρους όπου τα βάζουν οι μεν με τους δε αντί να τα βάλουν όλοι μαζί με την τρόικα, την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Αυτό που απαιτείται πρώτο απ’ όλα είναι η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό και στην προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους.
Το ΔΣ αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει την ΕΕ για προκήρυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων, το είδος, τον χρόνο, τον τόπο και το εύρος των οποίων θα το αποφασίσει η ίδια. Αποφάσισε ακόμα να στείλει εξώδικο στην διοίκηση για την επανέναρξη συνομιλιών για την ΣΣΕ. Θα εκδοθεί σχετικό δελτίο τύπου.
Έγινε ακόμα αρκετή συζήτηση για το αξιολόγιο . Νέο δεδομένο είναι ότι από φέτος στα κριτήρια αξιολόγησης είναι και η «υπακοή στους νόμους του κράτους». Ο αξιολογητής πλέον θα αποφαίνεται αν είμαστε ή όχι «νομιμόφρονες». Πρόκειται δηλαδή για μια κατάσταση που ισορροπεί μεταξύ πρωτόγονου συντηρητισμού και γελοιότητας. Αποφασίστηκε να βγει σχετική ανακοίνωση προς το προσωπικό ανάλογη με την περσινή. Να θυμίσουμε ότι η περσινή ανακοίνωση κατέληγε έτσι: «Η ΟΜΕ-ΟΤΕ καλεί τους εργαζόμενους να συνεχίσουν την αντίδραση και την έμπρακτη απαξίωση του, ακόμη και με τη μη προσέλευση τους.» Η δική μας τοποθέτηση ήταν να μην πετάξει πάλι το «μπαλάκι» η ΟΜΕ στους εργαζόμενους αλλά να καταγγείλει το αξιολόγιο και να αναλάβει την πολιτική ευθύνη να τους καλέσει να μην προσέλθουν στην αξιολόγηση.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου