Το πρόβλημα των αναπήρων που αποχώρησαν από τον ΟΤΕ δεν λύνεται με την τροπολογία που κατατέθηκε

κατεβάστε την ανακοίνωση για εκτύπωση

Το πρόβλημα των αναπήρων που αποχώρησαν από τον ΟΤΕ

δεν λύνεται με την τροπολογία που κατατέθηκε

Η κυβέρνηση κατέθεσε μια τροπολογία με την οποία επιχειρεί θεωρητικά τουλάχιστον να λύσει το πρόβλημα των συναδέλφων που αποχώρησαν από τον ΟΤΕ με τα κίνητρα αποχώρησης και στη συνέχεια δεν τους δόθηκε η δυνατότητα να κάνουν αυτασφάλιση γιατί κρίθηκαν από τις επιτροπές του ΙΚΑ ανάπηροι. Οι συνάδελφοι αυτοί δεν δικαιούνται σύνταξη αναπηρίας γιατί μέχρι σήμερα απαιτείται εκτός των άλλων προϋποθέσεων η απόλυση από τον ΟΤΕ να είναι λόγω νόσου προϋπόθεση που δεν έχει κανείς.

Η τροπολογία που κατατέθηκε και που θα συζητηθεί τις επόμενες ημέρες προβλέπει ότι «από της ισχύος του άρθρου 5 της ΠΥΣ 6/28.2.2.12 (Α 38), για την απονομή σύνταξης σε ασφαλισμένους του κλάδου σύνταξης του πρώην ΤΑΠ-ΟΤΕ δεν απαιτείται η απόλυσή τους λόγω νόσου, αλλά αρκούν η λύση της σύμβασης με οποιονδήποτε τρόπο, η συμπλήρωση των απαιτούμενων από τις αντίστοιχες διατάξεις ετών ασφάλισης καθώς και συντάξιμο ποσοστό αναπηρίας που επιφέρει ανικανότητα σωματική ή διανοητική προς εκτέλεση κάθε εργασίας ή ανικανότητα για την εργασία που οφείλει να παρέχει». Η τροπολογία δηλαδή λέει ότι για να πάρει κάποιος σύνταξη αναπηρίας δεν απαιτείται πλέον η προϋπόθεση απόλυσης λόγω νόσου.

Η τροπολογία αυτή εφ’ όσον ψηφιστεί ίσως να οδηγήσει κάποιους από τους συναδέλφους που έχουν κριθεί ανάπηροι στο να πάρουν σύνταξη αναπηρίας. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους. Ο λόγος είναι το ότι προβλέπεται πως το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) στο οποίο θα παραπεμφθεί ο κάθε συνάδελφος δεν θα γνωμοδοτήσει μόνο για το ποσοστό αναπηρίας π.χ. 67% αλλά θα πρέπει να γνωμοδοτήσει για το αν ο συνάδελφος είναι ανίκανος για κάθε εργασία ή είναι ανίκανος για την εργασία που εκτελεί. Στην πρώτη περίπτωση (ανικανότητα για κάθε εργασία) η σύνταξη είναι πλήρης και στη δεύτερη περίπτωση (ανικανότητα για την εργασία που εκτελεί) η σύνταξη είναι μειωμένη. Το χειρότερο όμως είναι ότι υπάρχει και τρίτη περίπτωση. Το ΚΕ.Π.Α. να γνωμοδοτήσει ότι παρά το όποιο ποσοστό αναπηρίας ο συνάδελφος είναι ικανός για εργασία οπότε δεν δικαιούται καθόλου σύνταξη. Αυτό δεν το βγάζουμε από το μυαλό μας αλλά υπάρχει ήδη γνωμοδότηση για συνάδελφο και παρά το ότι το ΚΕ.Π.Α. μιλάει για 67% αναπηρία γνωμοδοτεί ταυτόχρονα ότι δεν κρίνεται ανίκανος ούτε για κάθε εργασία ούτε για την εργασία που εκτελεί και κατά συνέπεια δεν δικαιούται σύνταξη.

Η τροπολογία αυτή ίσως λύσει το πρόβλημα για κάποιους δεν θα το λύσει όμως για όλους. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν συνάδελφοι που με βάση την απόφαση του ΚΕ.Π.Α. θα πάρουν μειωμένη σύνταξη και είναι άδικο γιατί όλοι έχουν υπηρεσία κοντά στα 35 χρόνια και επίσης θα υπάρξουν συνάδελφοι που παρά το ποσοστό αναπηρίας το ΚΕ.Π.Α. θα τους κρίνει ικανούς για εργασία και δεν θα πάρουν σύνταξη αναπηρίας.

Η λύση για όλους τους συναδέλφους είναι το να δοθεί η δυνατότητα της επιλογής, είτε της αυτασφάλισης για όσο χρόνο απαιτείται για τη χορήγηση σύνταξης γήρατος, είτε η δυνατότητα συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας με βάση το ποσοστό αναπηρίας του καθ’ ένα, αφού όλοι έχουν τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης (4.500 ημέρες εργασίας).

Καλούμε την κυβέρνηση, τους πολιτικούς φορείς καθώς και όλους τους κοινωνικούς φορείς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ασχολούνται με άτομα με αναπηρία να συμβάλλουν με όποιο τρόπο θεωρούν προσφορότερο ώστε να λυθεί το πρόβλημα. Καλούμε τέλος τη διοίκηση του ΟΤΕ να σταματήσει να σφυρίζει αδιάφορα σαν να μην την απασχολεί το πρόβλημα. Για την ταλαιπωρία και τα αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγηθεί αυτοί οι συνάδελφοι υπάρχει ευθύνη και στον ΟΤΕ.