Συλλογικές συμβάσεις εργασίας - Η μάχη όλων των μαχών

κατεβάστε την ανακοίνωση σε PDF

Συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Η μάχη όλων των μαχών

Αθήνα 22/1/2013

Οι κυβερνήσεις των μνημονίων τα τρία τελευταία χρόνια προχώρησαν σε αλλεπάλληλες ρυθμίσεις που στο επίκεντρό τους είχαν το ξήλωμα και στο τέλος την κατάργηση όλου του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Σήμερα βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος και το επόμενο διάστημα τόσο η ΟΜΕ – ΟΤΕ όσο και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να κινητοποιηθεί και να αναδείξει το θέμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων ως τη μάχη όλων των μαχών. Διαφορετικά μετά από λίγο καιρό η εφαρμογή του νέου πλαισίου που αφορά τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί να αποβεί μοιραία ακόμη και για την ύπαρξη του συνδικαλιστικού κινήματος.

Οι κυβερνήσεις του μνημονίου και η εργοδοσία έχουν ήδη εφαρμόσει όλο το πλέγμα των αντεργατικών ρυθμίσεων που έχουν ψηφιστεί και ετοιμάζονται για το τελικό χτύπημα. Με τα πρώτα μέτρα που πάρθηκαν:

· Καταργήθηκε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) που υπέγραφε η ΓΣΕΕ και τα κατώτερα όρια ρυθμίζονται με νόμο.

· Η πρώτη εφαρμογή της παραπάνω ρύθμισης μείωσε δραστικά τον κατώτερο μισθό.

· Θεσπίστηκε διαφορετικό κατώτερο όριο μισθού για τους άνω ή κάτω των 25 ετών.

· Καταργήθηκε η ρύθμιση που έλεγε ότι μεταξύ δύο συλλογικών συμβάσεων (π.χ. κλαδική και επιχειρησιακή) ισχύει αυτή που είναι ευνοϊκότερη για τον εργαζόμενο.

· Καταργήθηκε η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων για τις επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται στις εργοδοτικές οργανώσεις.

· Ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) μπήκε στο γύψο τόσο με την αποψίλωση των αρμοδιοτήτων και δυνατοτήτων που είχε όσο και με την κατάργηση της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής από τους εργαζόμενους και για να προσφύγεις στον ΟΜΕΔ χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη και του εργοδότη.

· Δόθηκε η δυνατότητα σε ενώσεις προσώπων να υπογράφουν με τον εργοδότη και η υπογραφή αυτή να ενέχει ρόλο συλλογικής σύμβασης και να δεσμεύει όλους τους εργαζόμενους στην επιχείρηση.

   Όλες οι παραπάνω ρυθμίσεις έχουν συντελέσει στη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, στην απογείωση των ατομικών συμβάσεων, στη μείωση των μισθών σε όλο το φάσμα της μισθωτής εργασίας και έχουν καταστήσει το εργατικό κόστος στοιχείο του ανταγωνισμού.

   Η ΕΓΣΣΕ καταργήθηκε, οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις υπονομεύθηκαν και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις που αντιστέκονται στις εργοδοτικές πιέσεις και επιζητούν την υπογραφή καλύτερων όρων με μια επιχειρησιακή σύμβαση μπαίνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το δίλημμα της μείωσης των κερδών, των προβλημάτων του ανταγωνισμού, των μικρότερων αποδοχών του προσωπικού μιας όμορης επιχείρησης και της απειλής του λουκέτου και των απολύσεων.

       Το δεύτερο μνημόνιο που ψηφίστηκε το Φεβρουάριο του 2012 περιείχε νέες αρνητικές ρυθμίσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Μερικές ήδη εφαρμόζονται και η εργοδοσία είναι έτοιμη να εφαρμόσει και τις υπόλοιπες.

Αυτό που έχει εφαρμοστεί είναι το πάγωμα των τριετιών (χρονοεπίδομα για τον ΟΤΕ) και το πάγωμα της αύξησης λόγω αλλαγής μισθολογικού κλιμακίου. Ειδικά για το μισθολογικό κλιμάκιο θα πρέπει να θυμίσουμε τις υποσχέσεις της διοίκησης του ΟΤΕ περί μη αλλαγής του μισθολογίου από εξωγενείς παράγοντες (π.χ. από ένα νόμο όπως και έγινε) αλλά και τις σχετικές διαβεβαιώσεις που παρείχαν ορισμένοι όταν υπέγραφαν τη σύμβαση που μείωσε τους μισθούς μας.

Η διοίκηση του ΟΤΕ κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων για αποχώρηση με τα κίνητρα μεταξύ των άλλων είπε ότι η συλλογική σύμβαση που προβλέπει πρόσθετους εννέα μισθούς αποζημίωση απόλυσης καταργείται το Μάιο του 2013. Το εκβιαστικό αυτό δίλημμα οδήγησε πολλούς συναδέλφους στην έξοδο. Την άποψη αυτή την έντυσε νομικά λέγοντας ότι με το δεύτερο μνημόνιο όλες οι παλιές συλλογικές συμβάσεις που έχουν ισχύ πάνω από δύο χρόνια λήγουν το Φεβρουάριο του 2013 και κατά συνέπεια καταργούνται με τη λήξη της μετενέργειας – η οποία περιορίζεται πλέον στους τρεις μήνες – το Μάιο του 2013.

Τυχόν εφαρμογή αυτής της άποψης σημαίνει ότι όλα όσα έχουν υπογράψει τα σωματεία πριν την ίδρυση της ΟΜΕ – ΟΤΕ και ότι έχει υπογράψει η ΟΜΕ – ΟΤΕ (οικονομικά και θεσμικά) από την ίδρυσή της μέχρι και σήμερα πλην του βασικού μισθού και τριών επιδομάτων καταργούνται.

Σε ότι αφορά το νομικό σκέλος έχει τοποθετηθεί το νομικό τμήμα της ΓΣΕΕ το οποίο σε σχετική εγκύκλιο που έχει εκδώσει εκτός της αντισυνταγματικότητας που έχει θέσει, υποστηρίζει ότι  για τις συμβάσεις που είχαν συναφθεί πριν τις 14-2-2012 ισχύει το άρθρο 9 του ν. 1876/1990, σύμφωνα με το οποίο όλες οι ΣΣΕ με ισχύ πάνω από ένα (1) έτος, ακόμα κι εάν έχουν ημερομηνία λήξης, θεωρούνται αόριστης διάρκειας. Υποστηρίζει επίσης ότι η διάταξη αυτή καταργείται με την πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου που επικυρώνει το μνημόνιο μόνο για τις νέες συμβάσεις που θα υπογραφούν μετά την 14/2/2012.

Για μας το θέμα δεν είναι νομικό αλλά καθαρά πολιτικό και συνδικαλιστικό. Αν δεν τρέξουμε τώρα τα χειρότερα δεν έπονται αλλά ήρθαν. Η τυχόν κατάργηση των όρων των παλαιών συλλογικών συμβάσεων δεν θα δημιουργήσει απλά κάποια προβλήματα. Δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο.

Το θέμα αυτό και εν γένει όλο το πλέγμα που αφορά συλλογικές συμβάσεις, εργασιακές σχέσεις, δικαιώματα, το εργασιακό μέλλον τόσο το δικό μας όσο και αυτό της επόμενης γενιάς περνάει μέσα από τις αντιδράσεις, τις αντιστάσεις, τις κινητοποιήσεις όλων μας.

Τα πρωτοβάθμια σωματεία, η ΟΜΕ – ΟΤΕ, όλες οι ομοσπονδίες, η ΓΣΕΕ, όλοι, έχουν την υποχρέωση να ξεσηκωθούν, να μην επιτρέψουν την εφαρμογή και να ανατρέψουν αυτές τις πολιτικές.

Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων δεν θα περάσει

Ο ξεσηκωμός πρέπει να είναι καθολικός

Η σιωπή και ο εφησυχασμός είναι συνενοχή