Ανασύνταξη των δυνάμεων με πολιτικοποίηση της δράσης μας

Αναδημοσίευση από τη "Οθόνη" της ΕΕΤΕ-ΟΤΕ που κυκλοφορεί

Γράφει ο Ανδρέας Κυτέας

Γεν. Γραμ. ΕΕΤΕ-ΟΤΕ

Ανασύνταξη των δυνάμεων με πολιτικοποίηση της δράσης μας

Βαθαίνει και κορυφώνεται η πολύπλευρη κρίση στην ελληνική κοινωνία και αποκαλύπτονται με τον πιο δραματικό τρόπο οι ανεπάρκειες του συνδικαλιστικού κινήματος, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι θα ‘πρεπε να είχαν παρατεταμένα τα μόνα τους όπλα: τη Συλλογικότητα, την Αλληλεγγύη και την Οργάνωση.

  Οι απανωτές ήττες των τελευταίων χρόνων και η εκστρατεία ενοχοποίησης των κατακτήσεων μας, άλλαξαν πολλά στη ζωή και τη δράση των συνδικάτων.

  Η όποια πολιτικοποίηση των στόχων και των οραμάτων του συνδικαλιστικού κινήματος πολεμήθηκε ανελέητα από τις δυνάμεις εξουσίας, με πρόσχημα τα φαινόμενα του κομματισμού που τα ίδια τα κυβερνητικά κόμματα, κυρίως μέσω της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ, εφάρμοσαν στα σωματεία. Τα αιτήματα για δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου ή την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, στο όνομα του ρεαλισμού εγκαταλείφτηκαν και τα προτάγματα για δημόσιο και προ πάντων κοινωνικό έλεγχο των υπηρεσιών, ατόνησαν, αποσιωπήθηκαν και εξέλειπαν από το λόγο των συνδικάτων.

Θα αποδεχθούμε την ανεξέλεγκτη, άγρια αγορά;

  Η υιοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή, η αποδοχή της ανεξέλεγκτης και άγριας αγοράς, ως τετελεσμένου και δεδομένου πλαισίου της όποιας διαπραγμάτευσης, ήταν η κύρια αιτία ευνουχισμού του συνδικαλιστικού κινήματος.

·         Αν δεν αμφισβητείται σαφώς και εμπράκτως αυτό το πλαίσιο, τι λόγο μπορεί να έχει ένα συνδικάτο πέρα από τη συνεχή διαβούλευση των απωλειών που θα υποστούν τα μέλη του;

·         Αν αποδέχεσαι την ανεξέλεγκτη αγορά ως δεδομένο της δράσης σου, τι νόημα έχει ο αγώνας σου για ανθρώπινους μισθούς και εργασιακές σχέσεις; Μήπως είναι μόνο θέμα χρόνου να φτάσεις σ’ ότι ισχύει στην HOL ή στη Forthnet, επειδή στην πράξη αποδέχεσαι αυτά να τα ρυθμίζει  ο ανταγωνισμός τον οποίο επικαλείται διαρκώς ο εργοδότης σου;

Είναι λύση ο δήθεν απολίτικος, εργοδοτικός συνδικαλισμός;

  Για να δικαιολογηθούν, η προσχώρηση στο νεοφιλελευθερισμό, η υποστολή της σημαίας και τα εκφυλιστικά φαινόμενα που εισήγαγαν και γιγάντωσαν οι εντεταλμένοι του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, εφευρέθηκαν και οι «ένοχοι».

·         Ενοχοποιήθηκαν τα κόμματα, γενικώς, αφού οι ίδιοι αυτοί συνδικαλιστές δεν μπορούσαν πια να υπερασπισθούν τις πολιτικές των κομμάτων τους στους εργαζόμενους.

·         Τα ’βαλαν με τις παρατάξεις, γενικώς και πάλι, μη μπορώντας να δικαιολογήσουν το βίο και την πολιτεία των παρατάξεων τους.

·         Αποκήρυξαν τους αγώνες και τις δράσεις αντίστασης ως αναποτελεσματικές, επειδή οι ίδιοι οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές δεν αμφισβητούν την πολιτική που δημιουργεί τα προβλήματα.

  Οι συνθήκες απώλειας μεγάλου μέρους της εκλογικής βάσης, ανάγκασε τις προσκείμενες στα κόμματα της κρίσης ηγεσίες των συνδικάτων, στο όνομα του ρεαλισμού και της προσαρμογής στη νέα κατάσταση, να προσκολληθούν ακόμη περισσότερο στα κόμματα τους και κυρίως στην εργοδοσία περιορίζοντας την όποια δράση τους στην διασφάλιση του «μικρότερου κακού». Αναπαράγουν, έτσι, το αφήγημα της εργοδοσίας, πως «στον ΟΤΕ εν καιρώ κρίσης δεν άνοιξε ρουθούνι», κρύβοντας κάτω από το χαλί τις δραματικές αλλαγές: Την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και την αντικατάσταση τους από κακοπληρωμένους και με λιγότερα δικαιώματα νέους εργαζόμενους, τη σχεδιασμένη εκχώρηση σε εργολαβίες σημαντικού έργου, το διαρκές ψαλίδισμα δικαιωμάτων και αποδοχών…

  Έτσι θα πορευτούμε στη διαπραγμάτευση του 2014 για τη νέα Συλλογική Σύμβαση του 2015, αναπολώντας τα παλιά, κάτω από τον εκβιασμό των ατομικών συμβάσεων και της αναίρεσης μέρους ή όλων των κεκτημένων μας;

   Πώς θα διαπραγματευτεί η ηγεσία της Ομοσπονδίας όταν κρατά σε απόσταση τα σωματεία μέλη της και αποφεύγει συστηματικά να ενημερώσει τους εργαζόμενους;

Μήπως τα πρωτοβάθμια σωματεία και η Ομοσπονδία, θα πρέπει να βάλουν ξανά στα κείμενα τους, το ρόλο των τηλεπικοινωνιών στο αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας, το χαρακτήρα και το ιδιοκτησιακό του ΟΤΕ στην αναγκαία όσο ποτέ πρόταση εθνικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας;