Αυτοί που παίρνουν το φαΐ από το τραπέζι τάζουν κουταλάκια του γλυκού…

ΕΝΟΤΗΤΑ  ΠΕΤ ΟΤΕ

Αυτοί που παίρνουν το φαΐ από το τραπέζι τάζουν κουταλάκια του γλυκού…
Συνάδελφοι. “Ζούμε στον αστερισμό ενός σύγχρονου εργατικού ολοκαυτώματος.
  Οι εργαζόμενοι υπό διωγμό. Διώκτες τους η κυβέρνηση, η τρόικα, ο παρασιτισμός και ο μαυραγοριτισμός . Στο ρόλο του κουκουλοφόρου – συκοφάντη τα Μ.Μ.Ε. που απαιτούν αίμα και δάκρυα  από τον εργαζόμενο και τη νεολαία. Καθημερινά υποδεικνύουν μέτρα  Απολύσεις για να σωθεί ο επιχειρηματίας, που κάθε δραστηριότητά του βασίστηκε στα δανεικά και αγύριστα. Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, του βασικού μεροκάματου. Κατάργηση Συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών, κατάργηση των συνδικάτων γιατί μόνο προβλήματα δημιουργούν. Φαίνεται ότι κατανοούν καλλίτερα από τους μοναχικούς, «ταξικούς»  την αξία όχι μόνο λειτουργίας, γιατί αυτή είναι ήδη προβληματική, αλλά αυτής καθαυτής της ύπαρξης των συνδικάτων. Όλα αυτά χαρακτηρίζει ευτυχία ο Πάγκαλος με την  ατάκα του  «όλοι μαζί τα φάγαμε». Μόνο που αυτός και το σινάφι του παχύνανε κι εμείς φτωχύναμε…
Στο μάτι του κυκλώνα οι ΔΕΚΟ,
Προβάλλεται  σε γιγαντοοθόνη το κακό σπυρί των ΔΕΚΟ, τα ελλείμματα ,  οι μεγάλοι μισθοί. Κρύβεται επιμελώς ότι ήταν:     κομματικά παραμάγαζα των  κυβερνήσεων, κέντρα διαπλεκόμενων συμφερόντων, αμαρτωλών συμβάσεων, πηγή πλουτισμού  κυβερνώντων και  διοικούντων. Κρύβεται κυρίως ο δημόσιος χαρακτήρας των ΔΕΚΟ. ΟΣΕ, ΔΕΗ, Δημόσια Αμυντική Βιομηχανία, ΟΤΕ…Δημόσια περιουσία που η κατοχική κυβέρνηση τη χαρίζει στους τοκογλύφους, Αυτό που προβάλλεται ως κακό σπυρί των ΔΕΚΟ είναι η οικογενειακή φωτογραφία των κυβερνήσεων και των διοικήσεων των ΔΕΚΟ. Είναι ο Πάγκαλος και ο Τσοχατζόπουλος, ο Μεϊμαράκης ο Ρέππας, ο Χατζηδάκης, ο Καραμανλής, ο Σημίτης ο Παπανδρέου.. Αυτοί  είναι κατηγορούμενοι, αυτοί  να εξυγιανθούν και τότε θα εξυγιανθούν και οι ΔΕΚΟ.  Η  παρουσίαση των ελλειμμάτων και των ζημιών, είναι μια απάτη, που κρύβει το ξεπούλημα στα ιδιωτικά συμφέροντα, την εγκατάλειψη της εθνικής άμυνας και κυριαρχίας. τα συνδικάτα των ΔΕΚΟ έχουν ευθύνη που δεν προσπερνάνε τη ΓΣΕΕ, δημιουργώντας ένα μέτωπο ανάσχεσης στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, στην ολοκληρωτική καταστροφή των εργασιακών σχέσεων. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΔΕΚΟ αυταπατάται ότι θα διαπραγματευτεί ξεχωριστά με τον Παπανδρέου –ΔΝΤ, για να σωθεί καθένας μόνος του . Το μέτωπο στις ΔΕΚΟ αποτελεί ανάγκη και μονόδρομο που θα βάζει στόχους για το σύνολο των εργαζομένων: εργασιακές σχέσεις και Συλλογικές Συμβάσεις- παραγωγική ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας.                                                                                                             Η εθνική κατάθλιψη σύμμαχος της ευτυχίας του μνημονίου.
Θέλουν να μας μετατρέψουν σε άλαλα όντα που θα αποδέχονται τα πάντα για το καλό μιας ρημαγμένης πατρίδας!! για να σωθεί  η  παρτίδα!! του νεοφιλελευθερισμού. Οι εργαζόμενοι παρά, τον κατακερματισμό της κοινωνίας, ξέρουμε  την ευθύνη. Πληρώνουμε σε χρήμα, σε ιδρώτα σε δάκρυα, Θα πληρώσουμε και σε αίμα, αλλά θέλουμε, τη δική μας διέξοδο. Διέξοδο  δημοκρατίας και προόδου. Το συνδικαλιστικό κίνημα να παίξει το ρόλο του. Να κάνει στη μπάντα τη  γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ που βρήκε απάγκιο στην ευτυχία του μνημονίου, αλλά και κάθε  διασπαστική ταχτική. Προχωράμε ενωτικά. Το δικό μας απάγκιο είναι τα σωματεία, οι μαζικές συλλογικότητες του εργαζόμενου και της νεολαίας και ότι χρειάζεται ν’ αλλάζει στα συνδικάτα θ΄αλλάζει στην πορεία της πάλης μας. Κανείς μόνος του δεν σώζεται. Όλοι μαζί  τους σταματάμε.  Μας φαίνονται μεγάλοι,  γιατί ήμαστε σκυφτοί.

ΦΛΩΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ,  ΒΑΝΔΩΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ μέλη Δ.Σ ΠΕΤ ΟΤΕ