ΣΣΕ: Υπό την Δαμόκλειο σπάθη Κυβέρνησης, Τρόικας & Deutsche Telekom
Η διαδικασία υπογραφής Συλλογικής σύμβασης εργασίας μεταξύ ΟΤΕ και ΟΜΕ-ΟΤΕ ήταν πάντοτε μια επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία. Για πρώτη φορά όμως πέρασε ολόκληρος χρόνος χωρίς να υπογραφεί ΣΣΕ και η προοπτική να τελειώσει σύντομα και χωρίς αβαρίες αυτή η διελκυστίνδα ολοένα και απομακρύνεται. Η πολιτική και οικονομική συγκυρία είναι γνωστή σε όλους μας. Είναι επίσης γνωστό ότι με συντονισμένο τρόπο, η τρόικα και οι ντόπιοι εντολοδόχοι της, εξαπέλυσαν την πιο άγρια επίθεση που έγινε ποτέ κατά του κόσμου της εργασίας, με αφορμή το χρέος που οι ίδιοι δημιούργησαν. Χρησιμοποίησαν τα δημοσιονομικά ελλείμματα για να ψηφίσουν το μνημόνιο της υποταγής και της υποδούλωσης του λαού και της χώρας, μαζί με μια σειρά νόμους που ακυρώνουν όλο το κοινωνικό κράτος που δημιουργήθηκε μεταπολεμικά, όλες τις λαϊκές κατακτήσεις, όλο το εργατικό δίκαιο. Στο στόχαστρό τους οι σταθερές εργασιακές σχέσεις, οι μισθοί μας, οι συντάξεις μας, η δημόσια περιουσία, οι κοινωνικές υποδομές, η δημόσια υγεία και παιδεία, οι δημοκρατικές ελευθερίες. Με την επικοινωνιακή καταιγίδα που εξαπέλυσαν συνεπικουρούμενοι από τα καθεστωτικά ΜΜΕ προσπαθούν να περάσουν στο συλλογικό υποσυνείδητο ένα αίσθημα ενοχής για την υποτιθέμενη ευημερία στην οποία οι Νεοέλληνες είμαστε βουτηγμένοι! 
Αυτό ακριβώς το σκηνικό που στήθηκε, ήταν παραπάνω από προφανές πως κάθε εργοδότης θα προσπαθούσε να το αξιοποιήσει για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του, να μειώσει το εργατικό κόστος, να πάρει πίσω κατακτήσεις που σε ένα μακρινό και νικηφόρο για τους εργαζόμενους παρελθόν αναγκάστηκε να παραχωρήσει. Πολύ περισσότερο όταν αυτός ο εργοδότης είναι η γερμανική Deutsche Telekom που αντιλαμβάνεται ότι έχει επενδύσει σε κάποια χώρα - μπανανία και απαιτεί από τους ιθαγενείς να υποκλιθούν στις απαιτήσεις της. Έγινε καθαρό εξαρχής ότι η διοίκηση, τόσο η προηγούμενη του αλήστου μνήμης κ. Βουρλούμη, όσο και η σημερινή υπό τον κ. Τσαμάζ, μέσα από συνεχείς υπαναχωρήσεις και παλινωδίες ευτελίζουν την διαδικασία και αλλάζουν συνεχώς την ατζέντα, προβάλλοντας διαρκώς νέες απαιτήσεις. Η εργοδοτική πλευρά αποθρασύνθηκε εντελώς μετά το «δώρο» που πήρε από τον Υπουργό οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου , την επιστολή δηλαδή, με την οποία ζητάει να εφαρμοστούν και σε μας ανάλογες περικοπές με αυτές που επιβλήθηκαν στις δημόσιες επιχειρήσεις.
Η Αγωνιστική Συνεργασία ΟΤΕ δήλωσε από την πρώτη μέρα των συνομιλιών ότι δεν συμφωνεί στην υπογραφή ΣΣΕ που θα παραχωρεί κεκτημένα. Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών της διαπραγμάτευσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα μπούμε στην διαδικασία να παραχωρήσουμε δικαιώματα που καταχτήθηκαν με αγώνες. Αντίθετα διεκδικούμε μια ΣΣΕ που θα «σπάει» το μνημόνιο! Έστω λίγο, αλλά να το σπάει. Οι διαβεβαιώσεις «ότι το μισθολόγιο είναι κόκκινη γραμμή» δεν μας αρκούν. Κόκκινη γραμμή πρέπει να είναι όλο το σύστημα αμοιβών, περιλαμβανομένων του μισθού, των επιδομάτων, των ωριμάνσεων κλπ. Η τελευταία θέση που εξέφρασε η Ομοσπονδία με την οποία δεν δέχεται να παραχωρήσει τίποτε και διεκδικεί αυξήσεις για όλο το προσωπικό μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Η αντίληψη που καλλιεργήθηκε όμως το προηγούμενο διάστημα και που υπαινίσσεται σε γενικές γραμμές ότι κάποια από τα αιτήματα της διοίκησης είναι «λογικά», ότι πρέπει να πάρουμε σοβαρά υπόψιν μας την συγκυρία και να επιδείξουμε «ρεαλισμό», ζημίωσαν δυστυχώς την διαπραγματευτική μας θέση και έβαλαν σε δοκιμασία την ενότητα των εργαζομένων. Όσοι κατ’ επάγγελμα «ρεαλιστές» έθεταν το δίλημμα «υπογραφή ΣΣΕ έστω και με μείωση μισθών, επιδομάτων και κατακτήσεων ή νομοθετική ρύθμιση από την κυβέρνηση» δεν γνωρίζουν τίποτα από την διεθνή εμπειρία, όπου κάποια εργοδοτικά συνδικάτα αφού υπέγραψαν μειώσεις μισθών προκειμένου να διασώσουν θέσεις εργασίας, δεν κατάφεραν τελικά να αποτρέψουν τις απολύσεις. Ακόμα δεν εξηγούν γιατί αν ένα συνδικάτο επιλέξει να συμβασιοποιήσει το μνημόνιο και να δώσει στην εργοδοσία ότι ζητάει, γιατί αυτό θα αποτρέψει την κυβέρνηση να πάρει άλλα τόσα με μια νομοθετική ρύθμιση; Εκτός και αν εκτιμούν ότι αυτή η κυβέρνηση έχει φιλολαϊκό και φιλεργατικό προσανατολισμό! Αλλά αυτό είναι απλώς ένα κακόγουστο ανέκδοτο!
Ατυχώς επί ένα ολόκληρο χρόνο δεν καταφέραμε να πείσουμε την πλειοψηφία της ΟΜΕ-ΟΤΕ για κάτι που για μας είναι αυτονόητο! Κανένας μόνος του δεν θα καταφέρει να βγει κερδισμένος από αυτήν την κρίση. Κανένα συνδικάτο, πρωτοβάθμιο ή δευτεροβάθμιο, καμιά ομοσπονδία, δεν θα καταφέρει να αποκρούσει αποτελεσματικά την αντεργατική λαίλαπα κυβέρνησης, τρόικας & εργοδοτών, χωρίς την μαζική και αγωνιστική συμπόρευσή του με όλους τους εργαζόμενους που πλήττονται σε όμορους εργασιακούς χώρους. Ατυχώς το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας σε επίπεδο συνομοσπονδιών με ευθύνη των παρατάξεων του δικομματισμού και του ΠΑΜΕ, βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες του κινήματος αλλά και τις διαθέσεις των εργαζομένων. Χρειάζεται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση μεταξύ των εργαζομένων και ο συντονισμός των συνδικάτων ιδίως εκείνων που κατά περίπτωση βρίσκονται στο στόχαστρο. Απαιτείται η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό και η προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και θα αυξήσουν τα κέρδη τους.
Από την σελίδα της Αγωνιστικής Συνεργασίας ΕΕΤΕ-ΟΤΕ στο περιοδικό "Οθόνη" που κυκλοφορεί.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου