Ενημερωτικό Σημείωμα 4 Φεβρουαρίου 2011

Την Παρασκευή 4/2/2011 η ΟΜΕ – ΟΤΕ πραγματοποίησε συμβολική κατάληψη στην πτέρυγα της διοίκησης του οργανισμού στο 13ο όροφο του διοικητικού μεγάρου. Η ενέργεια αυτή έγινε προκειμένου για άλλη μια φορά να δηλώσουμε την αντίθεσή μας στα σχέδια της διοίκησης για περικοπές στα μισθολογικά και εργασιακά μας δικαιώματα και για να επαναλάβουμε την απαίτησή μας για την υπογραφή της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι μετά την τελευταία συνάντηση με τη διοίκηση η ΟΜΕ – ΟΤΕ απέσυρε όλες τις άλλες ενδιάμεσες προτάσεις που είχε καταθέσει και διεκδικεί αυξήσεις για όλο το προσωπικό, θέση που μας βρήκε σύμφωνους. Από την άλλη πλευρά η διοίκηση του οργανισμού συνεχίζει να σκληραίνει τη στάση της και αυτή τη φορά με εσωτερική ενημέρωση προς όλο το προσωπικό ούτε λίγο ούτε πολύ κατήγγειλε ότι χρησιμοποιούμε βία και ότι οι μέθοδοί μας είναι αναχρονιστικές. Ας είναι, δεν πειράζει. Ένας παλιός αγωνιστής έλεγε ότι όταν δέχεσαι επίθεση είσαι σε καλό δρόμο. Αν σε χτυπάνε στην πλάτη ν’ αρχίσεις να ψάχνεσαι.

Η διοίκηση λοιπόν συνεχίζει να σκληραίνει τη στάση της. Η στάση αυτή δεν είναι τυχαία. Έχει από τη μια μεριά τους Γερμανούς μετόχους που πιέζουν για τη μείωση των μισθών μας, τη μείωση των θέσεων εργασίας μας και την αύξηση των κερδών τους. Έχει όμως από την άλλη και την κυβέρνηση και το ευρύτερο πολιτικό περιβάλλον. Έχει σύμμαχο την επιστολή του Υπουργού οικονομικών που ζητάει να γίνουν και σε μας ανάλογες περικοπές μ’ αυτές που έγιναν στις δημόσιες επιχειρήσεις. Ο ίδιος Υπουργός πρόσφατα απάντησε ότι κάτι τέτοιο είναι και δίκαιο. Αφού δηλαδή έγιναν περικοπές στο δημόσιο τομέα το δίκαιο κατ’ αυτόν είναι αυτό να επεκταθεί και σε επιχειρήσεις σαν τον ΟΤΕ. Και οι συζητήσεις δε σταματάνε εκεί αλλά τα παπαγαλάκια άρχισαν να μιλάνε πάλι για τον 13ο και 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα. Οι συζητήσεις αυτές εντείνονται καθημερινά και όσο περισσότερο πλησιάζουμε στο Μάρτιο που θα γίνει η εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου, μεγαλώνουν. Θα πρέπει συνάδελφοι να γνωρίζουμε ότι τέτοιες συζητήσεις και επιθέσεις θα δεχόμαστε πάντα πριν την εκταμίευση της κάθε δόσης. Πριν την κάθε δόση θα έρχονται οι ελεγκτές της τρόικας και η κυβέρνηση θα «διαπραγματεύεται» μαζί τους και θα φοβόμαστε να ανοίξουμε την τηλεόραση και να ακούσουμε ειδήσεις. Η διοίκηση έχει σύμμαχο το ευρύτερο πολιτικό περιβάλλον, τις πολιτικές μείωσης των μισθών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις επιθέσεις που δέχονται σήμερα οι συνάδελφοί μας στις συγκοινωνίες. Εμείς από την άλλη πλευρά εκτός απ’ αυτά και εκτός από την επίθεση που δεχθήκαμε στο ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, στο καθεστώς των συμβάσεων και σε τόσα άλλα τη χρονιά που πέρασε, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και μια σειρά από άλλα που καθημερινά προστίθενται στην ατζέντα. Σήμερα προωθείται το πολυνομοσχέδιο για την υγεία το οποίο ενοποιεί και υποβαθμίζει τις παροχές στο χώρο της υγείας σε τέσσερεις μεγάλους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Το ΙΚΑ, τον ΟΓΑ,

τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) και τον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ). Κατά πάσα πιθανότητα η επόμενη ενοποίηση θα φέρει και το δικό μας ταμείο υγείας το ΤΑΥΤΕΚΩ σε μια ανάλογη κατάσταση. Ήδη έχει ξεκινήσει η καταγραφή με αναλογιστικές μελέτες της κατάστασης στα επικουρικά ταμεία και μόλις ετοιμαστούν οι μελέτες θα πραγματοποιηθεί η επίθεση και στις επικουρικές συντάξεις. Την ίδια ώρα η ανεργία τραβάει την ανηφόρα, σχεδόν όλες οι οικογένειες έχουν και από ένα άνεργο, όλοι βλέπουμε στις γειτονιές μας τα μαγαζιά να κλείνουν και όλοι βλέπουμε ότι στη νέα γενιά θα κληροδοτήσουμε ένα κόσμο πολύ χειρότερο απ’ αυτόν που παραλάβαμε απ’ τους προηγούμενους.

Συνάδελφοι υπάρχουν ίσως πολλοί οι οποίοι έχουν διαφορετικές απόψεις για τις μορφές κινητοποιήσεων που χρησιμοποιούνται και έχουν και πολλές κριτικές παρατηρήσεις και για την ομοσπονδία και για παρατάξεις και ενδεχομένως και για μας. Έχουμε άλλωστε κι’ εμείς τις δικές μας. Θα πρέπει όμως να συνομολογήσουμε ότι η κάθε κινητοποίηση μικρή ή μεγάλη,με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,κάτι έχει να δώσει. Σήμερα επιλέχτηκε αυτή η μορφή. Τις επόμενες ημέρες και ανάλογα με τη στάση που θα κρατήσει η διοίκηση θα υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια.

Μαζί με την αντιπαράθεση με τη διοίκηση έχουμε και την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και την τρόικα για όλα τα μεγάλα θέματα που έχουν ανοίξει. Για όλα λοιπόν αυτά είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη η συμμετοχή όλων στην απεργία στις 23/2/2011 που έχουν εξαγγείλει και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε ότι μόνο ο συντονισμός και η δημιουργία ενός μεγάλου μετώπου αντίστασης εργαζομένων,ανέργων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων και νεολαίας θα μπορέσει να βάλει ένα φρένο σ’ αυτές τις πολιτικές και να επιβάλλει την εφαρμογή μιας εναλλακτικής πολιτικής που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους. Τέλος μακριά από μας οι λογικές του κοινωνικού αυτοματισμού που προωθούνται όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από διάφορα άλλα κέντρα. Μακριά από μας οι λογικές που πάνε να περάσουνε ώστε να στραφεί η μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη, ο τεχνικός απέναντι στο διοικητικό και το αντίθετο, ο νέος απέναντι στον παλαιότερο, αυτός που έχει ένα μισθό εναντίον αυτού που έχει μεγαλύτερο, ο άνεργος εναντίον αυτού που έχει δουλειά. Μακριά από μας οι λογικές των «προνομίων» και των ρετιρέ. Τα ρετιρέ είναι κατειλημμένα από άλλους. Εμείς μένουμε στους παρακάτω ορόφους. Άρση αδικιών σημαίνει αυτοί που μένουν στο υπόγειο να βοηθηθούν ώστε ν’ ανέβουν. Η κυβέρνηση όμως, η τρόικα και η εργοδοσία θέλουν να μας στριμώξουν όλους στο υπόγειο. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.