Χρέος των συνδικάτων να υπερασπιστούν τη Δημοκρατία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες

ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ

ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Απροκάλυπτα πλέον  η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ, με ανάλογη «συνδικαλιστική βοήθεια» Ρηγίλης, εμφανίζεται ως κυβερνητικό δεκανίκι.

Τι και αν η κυβέρνηση δεν έκρυβε τα σχέδιά της για την επίθεσή της στον αγώνα των εργαζομένων της ΔΕΗ,

τι και αν ακολούθησε η προσφυγή για άλλη μια φορά στα δικαστήρια για ποινικοποίηση της απεργίας,

τι και αν προχώρησε για 5^η φορά σε διάστημα δύο χρόνων στην αντιδημοκρατική και αυταρχική πολιτική επιστράτευση,

τι και αν ζητήσαμε επίμονα και με επιστολή μας, συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ,

η συνδικαλιστική-κυβερνητική αυτή ομάδα, προχώρησε τελικά σε συνεδρίαση, μόλις χθες, δεν ανταποκρίθηκε στην ανάγκη να αντιμετωπιστεί ενιαία η αντεργατική επίθεση στους εργαζόμενους,

αν και γνώριζαν την απεργία που είχε κηρύξει η ΑΔΕΔΥ για Τετάρτη 9/7,

αν και το νομοσχέδιο διάλυσης της ΔΕΗ είχε πάρει το δρόμο του κοινοβουλίου,

δεν έκαναν τίποτα για να συντονιστούν και να οργανωθούν οι αγώνες των εργαζομένων. 

Στις επί 3 ημέρες προσπάθειές μας, να συγκληθεί άμεσα η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ μαζί με την Ε. Ε της ΓΕΝΟΠ, προκειμένου να υπάρξει άμεση αντίδραση και  κλιμάκωση, με νέα 48ωρη απεργία για τη Δευτέρα (πρόταση που κατατέθηκε στην Ε.Ε της ΓΕΝΟΠ), ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ κρυπτόμενος είχε εξαφανιστεί.

Η οριακή πλειοψηφική ομάδα που έχει συγκροτηθεί στη ΓΣΕΕ, άφησε να περάσει το κρίσιμο διάστημα, ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν οι αποφάσεις της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζομένους και ήρθε μετά από 3 ημέρες στην Εκτελεστική Επιτροπή με μια πρόταση, που την ψήφισε, με την ανάλογη, για άλλη μια φορά, διευκόλυνση του ΠΑΜΕ.

Τι αποφάσισε λοιπόν η ΓΣΕΕ της «φιλοκυβερνητικής και με δάνειες από την Ρηγίλλης βοήθειες ΠΑΣΚΕ» με την στήριξη του ΠΑΜΕ;

«Η ΓΣΕΕ, απέναντι σ’ αυτή την τεράστια επίθεση,  αποφασίζει μόνο να συμμετάσχει στο Συλλαλητήριο που οργανώνει την Τετάρτη 9 Ιουλίου στο Σύνταγμα».

Στην πρότασή μας:

1.  Να υπάρξει απεργιακή απάντηση και συνέχεια του αγώνα μαζί με την ΑΔΕΔΥ και τα συνδικάτα ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, συνεχίζοντας και κλιμακώνοντας τον αγώνα.

2.  Να υπάρξει πρωτοβουλία και επιστολή της ΓΣΕΕ στα Ευρωπαϊκά Συνδικάτα, καταγγέλλοντας τη φασιστική λειτουργία της κυβέρνησης.

3.  Να οργανωθεί μεγάλη καμπάνια με σποτ, αφίσες, υπογραφές σε κείμενο συνδικαλιστών, προσωπικοτήτων και παραγόντων, συνέντευξη τύπου, συσκέψεις πανελλαδικές των συνδικάτων και οργάνωση δράσης σε μια πρωτοβουλία «Συμμαχίας για την Δημοκρατία και τα Συνδικαλιστικά Δικαιώματα».

Εισπράξαμε από την «φιλοκυβερνητική» οριακή πλειοψηφία, μια απίστευτη άρνηση, η οποία  δυστυχώς διευκολύνθηκε για άλλη μια φορά από τη θλιβερή επινόηση του ΠΑΜΕ να ψηφίζει δήθεν τη δική του πρόταση.

Αμετανόητοι, μόνοι τους απέναντι σε όλους τους άλλους, αλλά εν τέλει και απέναντι στην αγωνία των εργαζομένων.

Η επίθεση του νεοφιλελεύθερου μνημονιακού και κυβερνητικού μπλοκ εντείνεται, τα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας όχι μόνο δεν  χαλαρώνουν, αλλά γνωρίζουν νέα πιο άγρια χαρακτηριστικά, με αποκορύφωμα τον σχεδιασμό για την ολοκληρωτική επίθεση στις συνδικαλιστικές ελευθερίες που ετοιμάζουν από κοινού με την παρέα της τρόικας.

Η κυβέρνηση λειτουργεί ως άθροισμα παραγόντων που με τις εντολές των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων διαλύουν την οικονομία και τη χώρα, αρπάζοντας και κλέβοντας.

Μια κυβέρνηση τρομοκρατημένη από τη μεγάλη λαϊκή συμπαράσταση που εκδηλώθηκε σε έναν αγώνα, που δεν αφορά μόνον την ΔΕΗ, αλλά εξελίχθηκε σε έναν αγώνα υπεράσπισης των κοινωνικών αγαθών και της προστασίας της δημόσιας περιουσίας απέναντι στο γενικό ξεπούλημα.

Μια κυβέρνηση που κάθε ημέρα που περνά ολισθαίνει όλο και πιο βαθιά στην αντιδημοκρατική και αυταρχική πρακτική, καταλύοντας τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες στη χώρα μας.

Η πολιτική επιστράτευση, ένα μέτρο χουντικής έμπνευσης, άγνωστο στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο, είναι η 5^η φορά που χρησιμοποιείται  απέναντι στους εργαζόμενους μέσα σε 2 χρόνια.

Το 90% των απεργιακών αγώνων κρίθηκαν από την « ανεξάρτητη» δικαιοσύνη παράνομοι και καταχρηστικοί.

Υπάρχει πλέον σοβαρό πρόβλημα συνδικαλιστικών ελευθεριών στη χώρα.

Το σ.κ. οφείλει χωρίς άλλη αναβολή να αποκαταστήσει το δικαίωμα στην απεργία και στη συλλογική δράση των εργαζομένων.