Άλλο διαπραγμάτευση και άλλο μυστική διπλωματία

Από το 27ο ''δελτίο'' της Αγωνιστικής Συνεργασίας ΟΤΕ που κυκλοφορεί

μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ σε pdf

Σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος οι διαπραγματεύσεις, οι επαφές με την εργοδοσία, οι επαφές με την κυβέρνηση γίνονται ή πρέπει να γίνονται με τη μέγιστη συμμετοχή, με τη μέγιστη διαφάνεια. Σε όλες τις ομοσπονδίες καθώς και στη ΓΣΕΕ στις επαφές που έχουν με την εργοδοσία ή με την κυβέρνηση επιδιώκεται να υπάρχει διαπαραταξιακή εκπροσώπηση. Μια φορά πήγε να το σπάσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και πήγε μόνος του να διαπραγματευτεί και έγινε χαμός.

του Στάθη από την Ελευθεροτυπία

Στη δική μας όμως ομοσπονδία τα πράγματα δεν είναι έτσι. Στη δική μας ομοσπονδία το δίδυμο προέδρου και γραμματέα από καιρό μας έκανε γνωστό ότι εδώ στις επαφές θα πηγαίνουν μόνο ο πρόεδρος και ο γραμματέας και θα μας μεταφέρουν αν και όποτε αυτοί θέλουν το τι ελέχθη στη συζήτηση. Αυτό βέβαια κάτω από τις συνεχείς πιέσεις μας αλλά και την όξυνση των προβλημάτων της τελευταίας διετίας αναγκάστηκαν να το μαζέψουν και οι όποιες επαφές με τη διοίκηση έγιναν και με τη δική μας παρουσία.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της διετίας δεν  σταματήσαμε να ενημερώνουμε όλους τους συναδέλφους για τις συναντήσεις και τις διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση. Πεποίθησή μας ήταν και συνεχίζει να είναι ότι η όποια διαπραγματευτική δύναμη της ηγετικής ομάδας που πάει για διαπραγμάτευση πηγάζει από τους συναδέλφους και από κανένα άλλο. Θεωρούμε ότι αυτή η διαπραγματευτική δύναμη πολλαπλασιάζεται όταν οι συνάδελφοι είναι ενήμεροι για όλα ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο αν τους κρατάμε στο σκοτάδι και τους λέμε μόνο ότι νομίζουμε ότι μας βολεύει. Η άποψη και η πρακτική μας αυτή βρήκε όχι μόνο κάθετα αντίθετους την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που δεχθήκαμε και φραστικές επιθέσεις. Οι δυνάμεις αυτές θεωρούν ότι αυτά που συζητούνται πρέπει να τηρούνται μυστικά μέχρι τη λήξη των διαπραγματεύσεων. Θεωρούν επιζήμιο το να γνωρίζουν οι συνάδελφοι τι συμβαίνει. Ίσως να θεωρούν ότι έχουν την απόλυτη γνώση και την απόλυτη δύναμη. Η ιστορία όμως έχει αποδείξει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Στην τελευταία φάση της διαπραγμάτευσης με τη διοίκηση αναγκαστήκαμε να αποχωρήσουμε από τη διαπραγματευτική ομάδα. Την Τετάρτη 21/9 ο πρόεδρος της ομοσπονδίας μας ενημέρωσε ότι η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ έχουν συμφωνήσει από κοινού ορισμένα πράγματα τα οποία προτίθενται να τα καταθέσουν εγγράφως στη συνάντηση με τη διοίκηση. Ζητήσαμε το έγγραφο για το οποίο μας μίλησε και η απάντηση που πήραμε ήταν ότι δεν μας το δίνουν γιατί δεν συμφωνούμε μ’ αυτό και ότι θα το βγάλουμε στον αέρα. Επιμείναμε λέγοντας ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν στεγανά μεταξύ των μελών της διαπραγματευτικής ομάδας. Παρά την επιμονή μας η απάντηση ήταν αρνητική οπότε δηλώσαμε ότι κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν θα συμμετάσχουμε στη διαπραγματευτική ομάδα. Η συνέχεια ήταν να γίνει μια προσπάθεια υποβάθμισης του εγγράφου από το γραμματέα ο οποίος μας είπε ότι πρόκειται για άτυπο έγγραφο χωρίς τη σφραγίδα της ομοσπονδίας το οποίο έχει συντάξει ο ίδιος χωρίς όμως πάλι να μας δίνεται ούτε αυτό το άτυπο έγγραφο.

Η αποχώρηση από τη διαπραγματευτική ομάδα ήταν μια πράξη πολιτική, μια πράξη που σέβεται όλους εσάς που θέλετε να εκπληρώσουμε το καθήκον που μας έχετε αναθέσει. Είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων όσων συμμετέχουν στη διαπραγματευτική ομάδα να έχουν πλήρη γνώση των θέσεων που θα κατατεθούν είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν. Αυτό για να θυμηθούμε και μια παλιά ξεχασμένη λέξη είναι απ’ αυτά που θεωρούνται αδιαπραγμάτευτα.

Έκτοτε μας κρατάνε χαρακτήρα και γυρίσαμε στα παλιά. Δηλαδή στις επαφές οι δύο μονομάχοι του συνδικαλιστικού δικομματισμού πηγαίνουν μόνοι τους. Δεν είναι τυχαίο ότι από την ημέρα που έκλεισε η συμφωνία και ενώ γίνανε πολλές συναντήσεις δεν έγινε γνωστό τίποτε. Αυτά που συζητούνται θεωρούνται απόρρητα ακόμη και για τους δικούς τους που είναι μέλη της εκτελεστικής επιτροπής. Αυτή η κατάσταση πρέπει να σπάσει. Και θα σπάσει μόνο με την επιμονή των απλών συναδέλφων που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί αυτή η ηγεσία. Γιατί δυστυχώς τα λοιπά μέλη της εκτελεστικής επιτροπής που ανήκουν στις δύο παρατάξεις αποδέχονται αυτές τις λειτουργίες, αποδέχονται την ύπαρξη στεγανών, αποδέχονται εν  τέλει την αυτοκατάργησή τους.