Πρόταση της Αυτόνομης Παρέμβασης στη σημερινή συνεδρίαση της Ε.Ε. της ΓΣΕΕ: Ναι στην προετοιμασία των αγώνων. Όχι στην αδράνεια και στην απόδραση

Πρόταση της Αυτόνομης Παρέμβασης στη σημερινή συνεδρίαση της Ε.Ε. της ΓΣΕΕ: Ναι στην προετοιμασία των αγώνων. Όχι στην αδράνεια και στην απόδραση

Οι εργαζόμενοι βιώνουν με τραγικό τρόπο, την βαρβαρότητα του μνημονίου , βρίσκονται στη καρδιά της κοινωνικής καταστροφής, η φτώχια και η ανεργία επεκτείνονται και προκαλούν απόγνωση και απελπισία, το μέλλον διαγράφεται οδυνηρό, παρά τα «στόρυ» που ξετυλίγει κάθε τόσο η κυβέρνηση, ότι θααααα.. έρθει η ανάπτυξη.

Η κυβέρνηση και όλο το μνημονιακό μπλοκ, βάζουν στην ατζέντα και προσπαθούν να φυτέψουν στη σκέψης μας, τα υποτιθέμενα σενάρια που οδηγούν στη διέξοδο της κρίσης, εξασφαλίζοντας μια ακόμη περίοδο χάριτος, ενώ αυτοί παράλληλα θα ολοκληρώνουν το καταστροφικό τους έργο.

Με διάφορα αφηγηματικά σενάρια και τεχνάσματα, επιδιώκουν να εγκλωβίσουν τον λαό και τους εργαζόμενους, σε λογικές αναμονής, φαντασίωσης και προσμονής των καλύτερων ημερών που έρχονται και ξανάρχονται, εμφανίζουν ανύπαρκτα σημάδια ανάκαμψης, πλάθουν πλαστές εικόνες, ότι τελειώνουν τα βάσανά μας, σε λίγο θα μας μιλήσουν και για «το τέλος των μνημονίων», θέλοντας να επιμηκύνουν τα διαστήματα της ακινησίας, επενδύοντας στην αναβολή των εργατικών και λαϊκών αντιστάσεων για να αποσυμπιέζουν την εργατική και λαϊκή πίεση και αντίδραση.

Εμφανίζονται ξεδιάντροπα ως οι «εγγυητές» της δημοκρατίας, που οι ίδιοι υπονομεύουν και καταπατούν, εμφανίζονται ως οι «εξολοθρευτές» της ναζιστικής συμμορίας που οι ίδιοι συντήρησαν και της έκαναν πλάτες, αφήνοντάς τους ανενόχλητους τόσα χρόνια να επιτίθενται στο λαϊκό και εργατικό κίνημα.

Την «εκκαθάριση» δε της ναζιστικής συμμορίας, την αντιλαμβάνονται και την χρησιμοποιούν και ως μέσο, για να ορίσουν την πολιτική ατζέντα που θα κρύβει τα νέα βάρβαρα μέτρα που ετοιμάζουν με την τρόϊκα, να επενδύσουν στην επικίνδυνη θεωρία των άκρων, που θα νομιμοποιεί την επίθεση στο μαζικό κίνημα, στις πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις, ενάντια στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και τις μνημονικές πολιτικές.

Αλλά απέναντι σε αυτό το μνημονιακό μπλοκ που παίρνει όλα τα μέτρα για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ποιος είναι ο σχεδιασμός της πλειοψηφίας της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος ;

Ποια είναι τα μέτρα που εντάσσονται σε έναν σχεδιασμό, που θα στηρίζει και θα εξοπλίζει ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά την εργατική τάξη, που θα την προετοιμάζει να αντισταθεί και να αντιπαρατεθεί στη σκληρή ταξική πάλη που δίνεται;

Ποια ήταν τα μέτρα που πάρθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, που συντελείται η οικονομική και κοινωνική καταστροφή των εργαζομένων, ώστε να συγκροτηθεί ο εργατικός πόλος αντίστασης;

Το δράμα όμως της εργατικής τάξης σήμερα, είναι ακόμη πιο σοβαρό, γιατί η πλειοψηφία της ηγεσίας του σ.κ., δεν στάθηκε μόνο αρνητική να σχεδιάσει, να ηγηθεί, να δώσει τη μεγάλη μάχη, αλλά έδειξε πολιτική ανεπάρκεια, αποδείχθηκε ότι είναι βαθειά ριζωμένος στο DNA της ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και εντάχθηκε σταδιακά σε όλον τον μνημονιακό σχεδιασμό.

Ακόμη και σήμερα, σ' αυτήν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή, με χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής κρίσης, τοποθετείται ακόμη πιο βαθειά στο μνημονιακό καθεστώς, αναπαράγοντας τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση.

Το βασικό σχέδιο προετοιμασίας, της πλειοψηφίας στην ηγεσία του σ.κ είναι, να μην συγκροτηθεί ενιαίος, δυνατός, κοινωνικός πόλος αντιπαράθεσης, ικανός να συγκρουστεί και να νικήσει και η εργατική τάξη αφέθηκε να χτυπιέται σκληρά και ανελέητα.

Παρατηρείται μια περίεργη σύμπτωση και συγχρονισμός επιχειρημάτων από ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ αλλά δυστυχώς και του ΠΑΜΕ, που επικοινωνούν σε διαφορετικό βαθμό με τα επιχειρήματα της κυβέρνησης.

ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ υιοθετούν τη λογική της κυβέρνησης, ότι οι αγώνες που ζητούνται είναι κομματικά υποκινούμενοι και αναμασούν την λογική αυτή.

Αλλά και οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ προσχωρούν στην ίδια λογική, υποστηρίζοντας ότι δεν πρόκειται να συναινέσουν, στην διοργάνωση αγώνων που υπηρετούν κομματικά οφέλη και από διαφορετικές διαδρομές, συναντώνται στο ίδιο αποτέλεσμα της αδράνειας και της ακινησίας.

Το ΠΑΜΕ δείχνει να μην αντιλαμβάνεται, ποια είναι τα διακυβεύματα της εποχής και κυρίως, ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός και διατηρεί, μια απίστευτη εχθρική στάση απέναντι στις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Ο παροξυσμός των παρατάξεων ενάντια στην ΑΠ δεν έχει όρια, έφτασαν στο νοσηρό σημείο, να υιοθετούν ακόμη και την πιο ξεδιάντροπη κυβερνητική λογική, με αφορμή τον μαζικό λαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στη Χρυσή Αυγή.

Αλλού η ΠΑΣΚΕ και αλλού το ΠΑΜΕ, πέρασαν στην απέναντι όχθη, χρέωσαν την εκτίναξη και την εγκληματική παρουσία της Χρυσής Αυγής στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στους αγώνες που αναπτύχθηκαν για 43 ημέρες στις πλατείες, με απίστευτη αγωνιστική δράση, με τόνους χημικά, με την συμμετοχή να ξεπερνά το εκατομμύριο, που έγινε δυνατό παράδειγμα για όλη την Ευρώπη, διεκδικώντας να φύγει το μνημόνιο και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν, το χρέος δεν είναι του λαού, την κρίση να την πληρώσει το κεφάλαιο.

Απαλλάσσουν την κυβέρνηση που συντήρησε το φαινόμενο αυτό και χρεώνουν την παρουσία της Χρυσής Αυγής, στον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους που εξεγέρθηκαν και κατέβηκαν στους δρόμους και στις πλατείες φωνάζοντας, « ΤΗΝ ΚΡΊΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ», από τον αγώνα αυτόν, απουσίαζαν όμως οι δυνάμεις αυτές.

Το τελευταίο διάστημα, με άλλοθι την «πολύ καλή προετοιμασία» που χρειάζονται οι αγώνες, κρύβεται η επιδίωξη της ακινησίας, δυστυχώς όμως και σε αυτή τη γραμμή εντάσσεται ξανά και το ΠΑΜΕ.

Στο όνομα της καλής προετοιμασίας, στην δυναμική και ελπιδοφόρα κινητικότητα που αναπτύχθηκε μετά την ΕΡΤ, στην κλιμάκωση των αγώνων του δημοσίου τομέα, στην ανάγκη να ενισχυθούν και να στηριχθούν, να συνδεθεί και ο ιδιωτικός τομέας για να επιτευχθεί η απαραίτητη συνένωση των δυνάμεων, η πλειοψηφία της ηγεσίας στη ΓΣΕΕ κατέληξε να ενταχθεί στη μάχη, με την εκφώνηση μιας 4ωρης στάσης εργασίας.

Ας σταματήσουν λοιπόν την καραμέλα της «καλής προετοιμασίας» που απαιτείται, γιατί την χρησιμοποιούν όχι για να την κάνουν, αλλά για να αποδράσουν από τους αγώνες.

Κρύβονται πίσω από την επίκληση της καλής προετοιμασίας, που ποτέ δεν ξεκινά και σχεδιάζεται η ακινησία, ο παροπλισμός των αγώνων, μεγαλώνουν τα διαστήματα της αδράνειας, αποσυμπιέζουν την οργή, αφήνουν τις ευκαιρίες και τις προϋποθέσεις που δημιουργούνται, για μεγάλο μέτωπο αγώνων, όπως διαμορφώθηκε την περίοδο των αγώνων στο δημόσιο, να χάνονται.

Τα αποσπασματικά σήματα των απεργιών, χωρίς να είναι ενταγμένες σε ένα συνολικό σχέδιο, δεν συνιστά σχέδιο προετοιμασίας της εργατικής τάξης και των αγώνων της, αλλά κινείται στη λογική της αποσυμπίεσης της οργής που συσσωρεύεται από τις καταστροφικές για τους εργαζόμενους πολιτικές.

Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ είναι η παράταξη που σταθερά υποστηρίζει και παλεύει για την αγωνιστική προετοιμασία της εργατικής τάξης.

Από την πρώτη στιγμή μιλήσαμε, για την ανάγκη συγκρότησης αγωνιστικού σχεδίου, με ποικιλόμορφες κλιμακούμενες και συντονισμένες κινητοποιήσεις, για την ανάγκη ενίσχυσης των κοινωνικών συμμαχιών.
Κάθε φορά, προτείναμε σχέδιο και μέτρα προετοιμασίας, που θα προετοιμάζουν και θα οργανώνουν την εργατική τάξη και τους αγώνες της.

Τα μέτρα προετοιμασίας πρέπει να είναι μόνιμα, διαρκή, επίμονα, δεν χρησιμοποιούνται μόνο, για την προκήρυξη μιας απεργίας, αλλά πρέπει να είναι μόνιμα ενεργοποιημένα.

Μέτρα ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά, που θα αφομοιώνουν τις διαφορετικές ταχύτητες και δυναμικές και θα συνενώνονται σε μεγάλα και μαζικά αγωνιστικά ποτάμια, που θα δημιουργούν το ενιαίο αγωνιστικό εργατικό ρεύμα, που θα αντιπαλεύει και θα διεκδικεί την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.

Τα μέτρα προετοιμασίας απαιτούν:

• Την στήριξη των αγώνων που υπάρχουν, για να αποκτήσουν δύναμη, αντοχή, διάρκεια και να εντάσσονται στους συνολικούς αγώνες της εργατικής τάξης.

• Την ενίσχυση των συντονισμών συνδικάτων και εργαζομένων για να εντάσσονται στον συνολικό σχεδιασμό και όχι να αντιμετωπίζονται ως εχθρικά πεδία.

• Την παρουσία και την παρέμβαση στους εργασιακούς χώρους που η εργοδοτική αυθαιρεσία βασιλεύει, η εργασιακή ζούγκλα κυριαρχεί και η συνδικαλιστική δράση εμποδίζεται και απαγορεύεται.

Μέτρα προετοιμασίας είναι:

• Η υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών που εξολοθρεύονται, η οργάνωση και ο αγώνας των συνδικάτων για παιδεία, υγεία, νερό, ρεύμα, μεταφορά, για όλα τα δημόσια κοινωνικά αγαθά που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.

• Ο αγώνας για το Δημόσιο Ασφαλιστικό Σύστημα που σχεδιασμένα υπονομεύτηκε, για την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων που τα οδήγησαν σε οριακό σημείο κατάρρευσης, για την εξαέρωση των συντάξεων.

• Η μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στη λεηλασία των δημόσιων κοινωνικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών.

• Η σύγκρουση στους εργασιακούς χώρους όπου εφαρμόζεται το νέο δουλεμπόριο, η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία στήνει νέες Μανωλάδες.

• Είναι το κίνημα ενάντια στην ανεργία και στις απολύσεις που βρίσκονται εκτός ελέγχου.

• Είναι το πλέγμα προστασίας των ανέργων και των νέων που πρέπει εδώ και τώρα να εκπροσωπηθεί με συγκεκριμένα αιτήματα και αποφασιστική και μαχητική διεκδίκηση.

Μέτρα προετοιμασίας είναι:

• Οι κοινωνικές συμμαχίες, η σύνδεση με τα κινήματα πολιτικής ανυπακοής και δράσης, ενάντια:

• Στη φοροεπιδρομή και φοροληστεία σε βάρος των εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων.

• Η αποφασιστική υπεράσπιση της κατοικίας, το τοίχος που πρέπει να στηθεί ενάντια στους πλειστηριασμούς της κατοικίας. Ενάντια στην απανθρωπιά να κλέβουν τα σπίτια των φτωχών και των ανέργων.

• Η μάχη ενάντια στα χαράτσια

Που ήταν τα μέτρα προετοιμασίας που πήρε η πλειοψηφία της ηγεσίας για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια αυτά προβλήματα των εργαζομένων; Που τα είδαν οι εργαζόμενοι; Μήπως ήταν αόρατα;

Μέτρα προετοιμασίας των αγώνων απαιτούν:

• Συγκροτημένες και σχεδιασμένες πολυήμερες δράσεις και καμπάνιες
• Φυλλάδια, αφίσσες, ραδιοφωνικά σποτ, που θα υπερασπίζονται τα δημόσια αγαθά, τα αιτήματα των εργαζομένων, των ανέργων.
• Συλλαλητήρια κατά της ανεργίας και των απολύσεων
• Παρεμβάσεις και δράσεις που θα διεκδικούν μέτρα ανακούφισης των ανέργων (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν μετακίνηση, επίδομα ανεργίας κ.α)

Τα συνδικάτα να γίνουν η ραχοκοκαλιά, ενός μαζικού μετώπου ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας, ενάντια στη χρησιμοποίηση των ναζιστικών συμμοριών που τα νομιμοποιούν με πολιτικά ιμάτια, για να αντιμετωπίζουν το λαϊκό και εργατικό κίνημα.
Να μπουν στη πρώτη γραμμή των αντιφασιστικών λαϊκών μετώπων, να αντιμετωπίσουν αστραπιαία και αποφασιστικά και να αποκρούσουν την διείσδυση της Χρυσής Αυγής στους εργασιακούς χώρους, να πάρουν ενεργά μέρος σε πρωτοβουλίες, σε επιτροπές και δράσεις ενάντια στον φασισμό, να αποκαλυφθεί ο ρόλος τους.
Έξω οι φασίστες από τους εργατικούς χώρους και τα συνδικάτα.

Το συνδικαλιστικό κίνημα, χρειάζεται σχέδιο συνεχούς ροής, που θα δημιουργεί ισχυρούς πόλους, συσπείρωσης, συμμαχιών, πάλης, γύρω από τα κομβικά θέματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, από τα κεντρικά σημεία άσκησης της μνημονιακής πολιτικής και θα συνενώνονται στο γενικό αγωνιστικό και διαρκή αγώνα ανατροπής αυτών των πολιτικών.

Απαιτείται σχεδιασμός συνεχών αγωνιστικών δράσεων και κινητοποιήσεων, πρόγραμμα που δεν θα αρχίζει και θα τελειώνει σε μία απεργία, που προκηρύσσεται ανά χρονικά διαστήματα για εθιμοτυπικούς λόγους και για εκτόνωση της εργατικής οργής.

Πρέπει να προκηρυχθεί Γενική Απεργιακή κινητοποίηση, να αποτελέσει μέρος συνολικού και μακρόχρονου σχεδίου, κόμβος μιας παρατεταμένης αγωνιστικής περιόδου των εργαζομένων, με συμμαχίες με όλα τα θύματα του μνημονίου, με όλα τα κινήματα.

Η προετοιμασία αυτής της απεργίας και η συνέχιση της δράσης μας μετά από αυτή, θα δημιουργεί ένα συνεχές αγωνιστικό κοινωνικό ρεύμα ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών.

Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θα συνεχίσει να μάχεται για την οργάνωση των εργαζομένων, να μπαίνει δυναμικά σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες.

Υποστηρίζει την κήρυξη γενικής πανελλαδικής απεργιακής κινητοποίησης, να επιδιωχθεί η πλατύτερη κοινωνική συμμαχία για να χτιστεί η αντιπαράθεση των εργαζομένων, όλων των θυμάτων του μνημονίου και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Θα καταθέσει συνολική πρόταση, με πρωτοβουλίες και δράσεις, που συγκροτούν ένα συνεκτικό αγωνιστικό σχέδιο δράσης των συνδικάτων.

10-10-2013