Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ): Η Αλήθεια

Άρθρο από το 30ο φύλλο του δελτίου της Αγωνιστικής Συνεργασίας που κυκλοφορεί  

[κατεβάστε το από εδώ σε αρχείο PDF]

 

Η τελευταία ΣΣΕ ήταν η μοναδική έως τώρα που χρειάστηκε τέσσερα (4) διοικητικά συμβούλια, ώστε να επικυρωθεί από την ΟΜΕ-ΟΤΕ. Αυτό και μόνο είναι ενδεικτικό της αναντιστοιχίας που είχε με το πλαίσιο διεκδίκησης σύμφωνα με τις αποφάσεις των εργαζομένων στις γενικές συνελεύσεις.

Η Αγωνιστική Συνεργασία βρέθηκε ανάμεσα στις συμπληγάδες συνδικαλιστικών δυνάμεων που θα υπέγραφαν οτιδήποτε προκειμένου να υπάρχει μια σύμβαση (ΣΥΝ1/ΠΑΣΚΕ, ΑΚΕ ΠΑΣΕ, ΑΚΕ ΟΜΙΛΟΥ) και αυτών που δεν θα υπέγραφαν οτιδήποτε προκειμένου να μπορούν να αντιπολιτεύονται (ΕΣΚ, ΑΣΕ). Η πρόταση της Αγωνιστικής Συνεργασίας έφτασε στον πρόεδρο του Ομίλου ΟΤΕ το απόγευμα της τρίτης συνεδρίας του Δ.Σ. της ΟΜΕ και περιλάμβανε ρητή αναφορά στη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, διετή διάρκεια της σύμβασης και οικονομική ενίσχυση των νέων.

Φυσικά οι δήθεν «καθαρές» συνδικαλιστικές δυνάμεις (ΕΣΚ) σε συνεννόηση με το πολιτικό κόμμα που τους καθοδηγεί (ΚΚΕ)  έβγαλαν στο χρονικό διάστημα των λίγων ωρών αυτής της διαπραγμάτευσης, ανακοίνωση εναντίον της «υποχωρητικότητας» της Αγωνιστικής Συνεργασίας. Όμως ο πρόεδρος του ομίλου αρνήθηκε την πρότασή μας και τελικά την ευκαιρία των εργαζομένων να έχουν μία καλύτερη και κυρίως πιο αξιοπρεπή συλλογική σύμβαση.

Βέβαια, ο πρόεδρος γνώριζε πολύ καλά ότι τα δικά του παιδιά θα υποστήριζαν μέχρι τέλους και θα ψήφιζαν τη σύμβαση, που μόνο ντροπή φέρνει στους εργαζομένους του ομίλου ΟΤΕ. Έτσι, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις ΣΥΝ1/ΠΑΣΚΕ, ΑΚΕ ΠΑΣΕ, ΑΚΕ ΟΜΙΛΟΥ υπερψήφισαν τη συγκεκριμένη σύμβαση με συντριπτικό ποσοστό 77% (του δ.σ. της ΟΜΕ), αν και το πρώτο ιεραρχικά οικονομικό αίτημα στο διεκδικητικό πλαίσιο ήταν συγκεκριμένο: η «κάλυψη των απωλειών του εισοδήματος στη βάση των κερδών της εταιρείας και αυξήσεις στους μισθούς». Ωστόσο, οι συνδικαλιστές που ψηφίστηκαν προκειμένου να έχουν την ηγεσία, πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων τις τρεις υπογραφές (στις 3 προηγούμενες ΣΣΕ) του προέδρου και των επικεφαλής των παρατάξεων για επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2010. Τρεις φορές καταπάτησαν τις υπογραφές τους και την τελευταία αυτή φορά ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ!

Το πρώτο ιεραρχικά θεσμικό αίτημα στο διεκδικητικό πλαίσιο ήταν επίσης σαφές: «η υπογραφή ενιαίας ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους του ομίλου ΟΤΕ χωρίς διαχωρισμούς». Γιατί δεν μπορούν, λοιπόν, οι εκπρόσωποί μας να πιέσουν αποτελεσματικά τη Διοίκηση Ομίλου ΟΤΕ/Deutsche Telecom να υπογράψει μια ΣΣΕ με πραγματικές αυξήσεις για όλους, όπου οι παλαιότεροι εργαζόμενοι θα ανεβάζουν τους μισθούς των νεότερων κι όχι το αντίθετο; Τη στιγμή μάλιστα που η εταιρία υπερκερδοφορεί (1,317 δισεκατομμύρια ευρώ την οικονομική χρήση του 2018) και σε όλο τον κόσμο οι ΣΣΕ υπογράφονται με βάση την κερδοφορία των επιχειρήσεων; Πολύ απλά γιατί για να υπογράψει μια Διοίκηση εταιρίας ΣΣΕ με αυξήσεις για όλους τους εργαζόμενους θα πρέπει κάτι να πάρει και αυτό το κάτι λέγεται εργασιακή ειρήνη. Την εργασιακή ειρήνη, λοιπόν, η συνδικαλιστική ηγεσία την έχει ήδη χαρίσει στη διοίκηση για μια χούφτα απαλλαγές κι όχι μόνο.