Ξεσηκωθείτε και ανατρέψτε τους. Δεν αφήνουν τίποτε όρθιο

κατεβάστε το σε pdf

Ξεσηκωθείτε και ανατρέψτε τους

Δεν αφήνουν τίποτε όρθιο

Την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου συνεδρίασε το Δ.Σ. της ομοσπονδίας. Η συνεδρίαση συνέπεσε με τη δημοσίευση του νέου μνημονίου και των μέτρων που δέχθηκε η κυβέρνηση της υποταγής. Το νέο μνημόνιο και τα νέα μέτρα που εμπεριέχονται αν περάσουν και εφαρμοστούν δεν θ’ αφήσουν τίποτε όρθιο.  Τις επόμενες μέρες με ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που παρόμοιό του δεν έχει υπάρξει θα επιχειρήσουν να καταργήσουν σε μία νύχτα όλο το υπάρχον εργατικό δίκαιο. Θα επιχειρήσουν να εξαφανίσουν το συνδικαλιστικό κίνημα. Θα επιχειρήσουν να μειώσουν τον κατώτατο μισθό, να καταργήσουν όλες τις συλλογικές συμβάσεις και η νέα διαπραγμάτευση με τους εργοδότες να έχει σαν βάση όχι την προηγούμενη σύμβαση αλλά τον κατώτατο μισθό, να αλλάξουν  τους κανονισμούς εργασίας, να καταργήσουν τη μονιμότητα, να κάνουν εύκολες τις απολύσεις, να δώσουν το δικαίωμα στους εργοδότες να μετατρέπουν μονομερώς μια θέση εργασίας από πλήρους σε μερικής απασχόλησης, να μειώσουν άλλη μια φορά τις συντάξεις, να βάλουν νέες φορολογικές επιβαρύνσεις και πολλά άλλα.

Η επίθεση είναι τέτοια που αυτό που απαιτείται πλέον είναι ένας γενικός ξεσηκωμός με καθαρό πολιτικό στόχο  την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης.

Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να πούμε ότι η επίθεση αυτή βρίσκει το κύρος, την αξιοπιστία και τη διαπραγματευτική δύναμη του συνδικαλιστικού κινήματος τόσο ευρύτερα όσο και στο χώρο μας στο ναδίρ. Για το ζήτημα αυτό οι βασικές ευθύνες δεν είναι στους εργαζόμενους αλλά στις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι οι εργαζόμενοι έχουν τη βασική ευθύνη για τις ηγεσίες που επιλέγουν. Οι βασικοί υπαίτιοι για τη σημερινή κατάσταση είναι οι δυνάμεις του δικομματισμού που κυβερνούν τη χώρα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που άλλα υποσχέθηκε προεκλογικά και άλλα έκανε και η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση και αυτοί που τη στηρίζουν μετά από αλλεπάλληλες τούμπες. Ρητορικό το ερώτημα και δεν περιμένει απάντηση αλλά πόσο αξιόπιστοι άραγε είναι αυτοί που δεν ψήφισαν το πρώτο μνημόνιο και ψηφίζουν το δεύτερο; Ευθύνες όμως υπάρχουν και εντός των τειχών. Ευθύνες που έχουν να  κάνουν με την αναβλητικότητα και την ανεκτικότητα που έδειξε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης διετίας. Ακόμη και σήμερα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ περίμενε την τελευταία στιγμή για να εξαγγείλει μια απεργιακή κινητοποίηση ενώ και ο  τελευταίος Έλληνας πολίτης γνώριζε εδώ και καιρό το που πάει η κατάσταση. Κατ’ αναλογία και ίσως όχι μόνο κατ’ αναλογία το ίδιο συμβαίνει και στα παρακάτω επίπεδα και στη δική μας ομοσπονδία. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και στο σημερινό Δ.Σ. και έχοντας στραμμένο το βλέμμα στις εκλογές της ΠΕΤ – ΟΤΕ προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τις επιπτώσεις που θα έχουν τα μέτρα αυτά στους εργαζόμενους του ΟΤΕ και παίχτηκε άλλη μια φορά το παιχνίδι της ανούσιας αντιπαράθεσης. Κάποιοι δεν δίστασαν να πουν ότι τώρα δικαιώνονται για τη σύμβαση που υπογράψανε για τη μείωση των μισθών μας και δεν έλειψαν και τα παιχνιδάκια περί καταγγελίας της. Τέλος φάνηκε ότι η κλήση των συναδέλφων της πρώην ΟΤΕΝΕΤ για αλλαγή της ατομικής σύμβασης εργασίας τους γίνεται και με τη σύμφωνη γνώμη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Το χειρότερο είναι ότι αυτό γίνεται κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες και κάτω από τις επιθέσεις που δέχονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Εμείς θεωρούμε ότι αυτές οι πρακτικές, αυτές οι μεθοδεύσεις και πολλές άλλες που θα μπορούσαμε να γράψουμε είναι πλέον καιρός να σταματήσουν. Το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτές τις πρακτικές, να αλλάξει προσανατολισμό ώστε να αποτελέσει ένα άλλο κοινωνικό και πολιτικό πόλο που θα σταθεί εμπόδιο και απέναντι στις πολιτικές των μνημονίων, στις πολιτικές της κοινωνικής αναλγησίας και σε όσους τις στηρίζουν. Να αντισταθεί σ’ αυτούς που κλέβουν τη ζωή μας, τη ζωή και τα όνειρα των παιδιών μας.

Όλοι στους δρόμους

Όλοι στις απεργιακές κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις