Η φορομπηχτική πολιτική δεν έχει τέλος

Η φορομπηχτική πολιτική δεν έχει τέλος

Τα τελευταία χρόνια αλλεπάλληλες ήταν οι φοροεπιδρομές στα μόνιμα υποζύγια τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Η μόνιμη αιτιολόγηση το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον και βέβαια κάθε φορά τα μέτρα ήταν τα τελευταία. Κωδικοποιημένα οι μεγαλύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις:

Η κατάργηση του αφορολόγητου των 12.000 € και η φορολόγηση του εισοδήματος από το πρώτο €.

Η  αλλαγή των φορολογικών συντελεστών με αυξήσεις του φόρου στα μικρά και μεσαία εισοδήματα.

Η επιβολή του λεγόμενου φόρου αλληλεγγύης. Μπήκε προσωρινά και  πάει για τέταρτο χρόνο.

Το χαράτσι που αρχικά μπήκε στο λογαριασμό της ΔΕΗ και σήμερα παίρνει άλλη μορφή (ΕΝΦΙΑ) και πληρώνουμε ενοίκιο για το ίδιο μας το σπίτι.

Η αρχική φορολόγηση του λογαριασμού νεότητας με 26% από το πρώτο €. Σήμερα η κατάσταση χειροτερεύει και επιχειρούν τις παροχές του λογαριασμού νεότητας να τις θεωρήσουν εισόδημα και να φορολογηθεί ο εργαζόμενος ή συνταξιούχος γονέας με βάση το φορολογικό  συντελεστή που θα βρίσκεται (από 25 έως και 45%).

Την κατάργηση των φοροαπαλλαγών που προέρχονταν από τόκους για δάνειο πρώτης κατοικίας, από ενοίκιο, από έξοδα φροντιστηρίων, από έξοδα ενοικίασης σπιτιού στο παιδί που σπουδάζει στην επαρχία, από έξοδα ασφαλειών ζωής και γενικά τις πάσης φύσεως απαλλαγές ή μειώσεις του φόρου.

Η αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων και η αύξηση του φόρου κληρονομιάς.

Η αύξηση του ΦΠΑ σε υπηρεσίες και σε είδη ευρείας Λαϊκής κατανάλωσης

Η εκτόξευση στα ύψη του φόρου στα καύσιμα (η βενζίνη πήρε σχεδόν ένα € ανά λίτρο) και του ειδικού φόρου κατανάλωσης.

Τέλος σύμφωνα με τον τελευταίο φορολογικό νόμο φορολογούνται οι όποιες παροχές σε είδος όπως οι παροχές για φύλαξη παιδιών στους παιδικούς σταθμούς καθώς και η παροχή χαμηλότοκου δανείου (π.χ. για την προκαταβολή του εφ’ άπαξ η οποία θεωρείται δάνειο θα πληρώνουμε κάθε χρόνο φόρο).

Αυτές οι πολιτικές δεν τροποποιούνται. Αυτές οι πολιτικές ανατρέπονται.